Door Ons Vrienden Opgericht, derde divisionist…

Na de goede prestatie van vorige week tegen DVS’33, vandaag dan tegen het Veenendaalse D.O.V.O. dat een bestendig derde divisionist genoemd mag worden. Onze gasten wisten hun eerste wedstrijd met wat pijn en moeite te winnen als ik de verslaggeving mag geloven, maar ze startten dus deze competitie wel met een volle winst. Het zal D.O.V.O. er dan ook veel aan gelegen zijn een passend vervolg aan deze seizoensopening te breien tegen onze groen-gele brigade.
De Veenendalers kennen een sterke selectie met onder meer bekende namen als Mo Bendadi en Vito Wormgoor. Deze laatste heeft maar liefst 229 wedstrijden in het Nederlandse betaald voetbal op zijn CV staan. Een ploeg die het klappen van de zweep dus wel kent in de derde divisie.
Huizen kampt nog steeds met de nodige blessures en aangezien Sergae Kogeldans vorige week met rood moest vertrekken, nu dus ook zonder onze geblokte vleugelverdediger. Dat betekent een basisplaats voor Ludwuincy Marcelli. Verder de inmiddels gekende namen: Pabon, Zutterman, de gebroeders Lamme, Groenewegen, Lo-Asioe, Visser, Abdalla al Mahdi, Vos en Tijmen Bakker.
Wel goed nieuws uit de ziekenboeg: vandaag maakten drie spelers uit die ziekenboeg minuten in Onder23 en lijken nadrukkelijk op de weg terug.
Op de bank Haian, Adah, Harchaoui, Kruize, Schipper, Kamstra en reservedoelman Van Bockel.
Het is wat drukkend weer met een verwachting van noodweer rond een uur of zes. En dus laat ik me maar weer even op het sportpark afzetten door vrouwlief.
De opkomst valt me wat tegen, zo’n zes minuten voor de aftrap. Het belet speaker Jurgen van Wessel niet om een gloedvol betoog af te steken. Wat ook weer werd afgestoken is de gele en groene rook. Gelukkig aan de overkant voor de sporthal, zodat niet de hele tribune zieltogend naar adem ligt te happen. De pupilletjes van de week jagen hun ballen onder en langs doelman Nick van den Dam en dan kunnen we van start.

Mokerslag

D.O.V.O. trekt er meteen voortvarend tussenuit. De eerste corner is dan ook al na luttele seconden voor onze gasten als spits Guido van Dijk meteen vanaf de aftrap op avontuur wordt gestuurd. De corner wordt nog afgeslagen, maar dan na een amper een minuut steekt Jorrit Fiegen een horizontale pass richting eerste paal. Daar duikt Nick Hak op die de bal meteen verlengt tot in de goal achter de verbouwereerde Pabon. En voor de laatste toeschouwers een plekje hebben kunnen vinden op de tribune staat het dus al 0 – 1 voor D.O.V.O.! Wat een mokerslag!
Een tegenvaller waar Huizen wel gelukkig nog een volle wedstrijd de tijd voor heeft om dat weer recht te trekken.
Timo Vos lijkt daar voortvarend aan te beginnen als hij op een fraaie pass van Dennis Lamme bij de cornervlag soleert en er een fraaie actie uitperst. Eenmaal binnen de zestien hoopt hij in zijn kansloze positie een strafschop te versieren, maar daar trapt arbiter Pieter van Veelen niet in. Mijn database met scheidsrechters vermeldt tot drie keer aan toe een plusje achter zijn naam, dus ik heb het volste vertrouwen in zijn besluitvorming vanmiddag!
Ook nu is het tempo weer een stuk hoger dan we in de vierde divisie gewend waren en daar springt D.O.V.O. een stuk geroutineerder mee om dan Huizen. Nick Hak en Lars Huber zien na een dikke tien minuten een dieptepass rakelings aan zich voorbijschieten. Huizen mag vrouwe Fortuna daar op de blote knietjes voor danken. Nick Hak zit er dan wél bij als de bal kort daarop opnieuw in de doelmond wordt gebracht. Van dichtbij haalt hij uit en de 0 – 2 staat al haast in mijn aantekeningen als Olivier Pabon op de doellijn knap met de voet redding weet te brengen.

Zwoegen

Huizen zwoegt om op gelijke hoogte te komen. Timo Vos dwingt een corner af bij Nadir Achahbar. Visser brengt de bal prima voor en de blonde kuif van Jeroen Lamme weet keurig onder de bal te komen. Iets té ver onder de bal helaas en de bal vliegt een half metertje over de goal van doelman Van den Dam!
De geluksfactor speelt toch een wat te grote rol in het aanvalsspel van onze mannen waar de Veenendalers het spel wat meer hun wil op weten te leggen. Daardoor zien we toch vooral veel aanvallen richting Pabon gaan en toch echt een stuk minder richting Van den Dam.
Na een sterke individuele actie van Ahmed (dus géén Achmed, zoals ik abusievelijk in voorgaande verslaggeving schreef, waarvoor excuses!) Abdallah al Mahdi wordt Dennis Lamme grof geschept. Arbiter van Veelen houdt het bij een vrije trap en ik denk dat dat toch wel een foutje van onze arbiter was. Daarmee gaf hij groen licht voor dit soort overtredingen en gedurende de wedstrijd zou D.O.V.O. nog een aantal keren naar dit middel om Huizen te stuiten grijpen.
De beste kans op de gelijkmaker zien we na een klein half uur spelen als Artuur Zutterman op karakter doorbreekt over de flank. Hij bezorgt de bal bij Theo Visser die op zijn beurt Ahmed vrij voor doelman Van den Dam zet. Nou ja, vrij… Het was wel in de drukte en zeer kort voor de doelman. Ahmed stuit dan ook op de doelman en de bal gaat naar de zijkant. Opnieuw wordt de bal ingebracht en opnieuw een grote kans voor onze centrumspits. Maar opnieuw is daar doelman Van den Dam die dwarsligt. Verbijsterd zien we toe hoe Huizen er opnieuw niet in slaagt de stand gelijk te trekken. Veel betere kansen daartoe ga je vanmiddag echt niet krijgen…
Vos en Visser combineren richting achterlijn. De bal komt goed voor, maar spits Ahmed had vandaag de mazzel niet echt aan de kont hangen en de bal vliegt hem rakelings bij de eerste paal voorbij tot in de veilige handen van doelman Van den Dam.

Geel

Jorrit Fiegen – sterk spelend – zet dan goed door en dwingt Pabon opnieuw tot een goede ingreep met zijn voorzet. Pabon moet echter wel lossen in zijn poging de bal te onderscheppen en dat biedt Nick Hak een goede schietkans. Zittend op de grond is het toch Pabon die de situatie weer meester wordt en zich over de bal weet te ontfermen. Opnieuw hartkloppingen op de tribune en opnieuw de opluchting dat alles met de nodige mazzel tot een goed einde gebracht wordt.
Als het rustsignaal dan nadert, krijgt Zutterman een stevige duw in de nek. Opnieuw laat Van Veelen het verder bij wat boze blikken en een vrije trap. De bal is nauwelijks weer in het spel of ook Ahmed krijgt een fikse overtreding te verduren. Nu is het dan toch eindelijk genoeg geweest voor Van Veelen en ongetwijfeld met enige tegenzin (arbiters houden de kaarten over het algemeen liever op zak) trekt hij dan toch het geel uit de borstzak voor Nadir Achahbar.
Max den Boer brengt dan een paar minuten voor de rust de bal voor de goal van Pabon. Ludwuincy Marcelli weet de bal te verlengen, maar deze belandt dan bij spits Van Dijk. Opnieuw stort ‘Ludi’ zich voor de inzet en dan weet Olivier Pabon zich over de bal te ontfermen.
We zitten al in de blessuretijd van deze boeiende eerste helft als Ahmed een voorzet bij de eerste paal op het hoofd neemt. Maar zoals gesteld, het zat onze spits vandaag ook nog voor geen vijf centen mee: de bal vliegt vanuit kansrijke positie naast.

Rust

Hoewel de 0 – 1 gezien het spelbeeld en de kansen wel gerechtvaardigd kan worden genoemd, had de gelijkmaker er met een beetje meer geluk toch zeker wel in gezeten. Maar ook geluk moet je ‘afdwingen’ en is toch ook vaak een kwestie van vaardigheden en talent, waardoor je net die fractie eerder bij de bal bent waardoor je die kansen wél kunt afmaken. Het is echter ook een kwestie van wedstrijdritme en daar ontbreekt het gewoon ten enenmale aan bij Huizen. Ik schreef al dat de geluksfactor in het voetbal van Huizen een te grote factor speelt. Dat moet groeien, de mannen moeten nog meer op elkaar ingespeeld raken.
Is Huizen daarmee kansloos? Nee, zeker niet! Ik heb dan ook nog steeds goede hoop dat coach Klein nog een tactisch konijn uit zijn hoge hoed zal weten te toveren. Aanvallend hebben we met Harchaoui en Kamstra nog het nodige aanvallende potentieel op de bank zitten.

Wissels

Het is echter niet Harchaoui of Kamstra die aan de aftrap voor de tweede helft verschijnt. Klein heeft er voor gekozen om Tijmen Bakker, die helaas geen potten kon breken vandaag, te vervangen door Robbie Schipper. Bij D.O.V.O. was men blijkbaar na rust nog niet helemaal klaar met de voorbereiding van hun wissel, want als we een minuut bezig zijn komt Jens van Doorn de met geel bestrafte Achahbar vervangen.
Huizen gaat weer op zoek naar de gelijkmaker. We zien een leuk lopende combinatie en steekbal van Visser die echter net te scherp is om tot succes te kunnen leiden. Maar de wil is er!
Visser pakt dan niet alleen Fiegen op het middenveld aan, maar ook (terecht) geel voor de overtreding. Bij de hoekvlag heeft Dennis Lamme een goede actie en zijn voorzet is dan helaas net een fractie te hoog voor Visser om hem lekker in te kunnen koppen. Het is steeds ‘net niet’ bij Huizen.
Adil Haian komt dan ‘Ludi’ vervangen en Jesse Adah mag het komen proberen voor Timo Vos.
Huizen is op dat moment bezig aan een ‘omsingeling’ van D.O.V.O. dat er echter geroutineerd in slaagt om de Huizer aanvallers vooral buiten hun zestienmetergebied te houden. Opnieuw geel, deze keer voor Matthijs van Nispen die zich hinderlijk voor een vrije trap posteert en zo een snelle spelhervatting frustreert. De vrije trap leidt tot een corner. Huizen denkt die ingestudeerd te gaan nemen, maar het huiswerk is blijkbaar niet helemaal goed gedaan, want het loopt hopeloos mis en leidt slechts een tegenaanval van D.O.V.O. in.
We zitten inmiddels in de zeventigste minuut en D.O.V.O.-coach Van Bezouwen is een zakelijke coach voor wie het resultaat heilig is. Tijdens de drinkpauze plukt hij Ifra Sow en Joost Screever van de bank om de wedstrijd vol te gaan maken voor Nick Hak en Matthijs van Nispen (die dus met geel op zak liep). Geen schorsingen of rode kaarten was het devies voor Van Bezouwen.

Doodsteek

Weer een vrije trap als Schipper bikkelhard wordt aangepakt. De Veenendaler rijen sluiten zich echter naadloos en de bal wordt in de menigte simpel verwerkt. Het ontbrak Huizen aan het raffinement en de creativiteit voorin om de D.O.V.O. potten te kunnen breken.
Klein brengt dan spits Thomas Kamstra voor middenvelder Joshua Lo-Asioe. ‘DJ Joshy’ speelde wat anoniem vandaag. Wellicht nog wat naweeën van zijn blessure die hem vorige week nog aan de kant hield? Waar hij vorig seizoen nog vaak een ‘bepalende’ schakel op het middenveld was en regelmatig voor de goal opdook, kon hij vandaag zijn stempel maar niet drukken.
Acht minuten voor het verstrijken van de officiële speeltijd is het dan over en uit voor Huizen: een hoge bal dwarrelt vreemd voor de goal langs. Het ziet er uit alsof onze onvolprezen doelman Pabon zich er wat op verkijkt? Het gaat allemaal heel snel: de bal wordt hard ingezet en Pabon heeft nog een wereldredding op de lijn en lijkt de zaak alsnog te klaren. Maar dan gaat de vlag van de grensrechter omhoog en kent Van Veelen een doelpunt toe. Merkwaardig, aangezien de grensrechter nou niet echt op de achterlijn geposteerd stond… Maar hij is resoluut en de goal telt. 0 – 2 en dat is de doodsteek voor het dapper knokkende Huizen.
Klein brengt dan op de valreep toch Nabil Harchaoui voor de leeggespeelde Ahmed Abdallah al Mahdi.
Op een inzet van Guido van Dijk maait Max den Boer nog een keer langs de bal in een positie die maar zo de 0 – 3 had kunnen betekenen. Dat blijft Huizen gelukkig bespaard. Sterker nog: het komt zelfs diep in blessuretijd nog op 1 – 2 als Zutterman op karakter doorstoomt over de flank en een heerlijke voorzet geeft die van dichtbij bij de tweede paal door Visser op waarde wordt geschat. Met een droge knal onderstreept onze aanvoerder een sterke wedstrijd van zijn kant. Maar het is ‘too little, too late’ zoals de Engelsen zeggen. Ondanks een wanhoopsoffensiefje blijft het bij deze minimale nederlaag…

Arnold Klein

De deur van de kleedkamer gaat meteen na afloop van de wedstrijd dicht en de sleutel wordt door de begeleiding omgedraaid. Worden de mannen voor straf opgesloten? Gaan er harde woorden vallen? Ik leg de vraag dan ook maar meteen aan Klein voor als ik hem eindelijk te pakken krijg na alle persmomenten waar hij zich doorheen heeft moeten worstelen.
“Nee, nee, nee… Ik heb ze liever meteen na de wedstrijd even bijeen zodat ik even na kan praten nu iedereen nog vers in de wedstrijd zit. Als we dat nu doen, dan kunnen we maandag weer met een frisse start aan de training beginnen en ons voorbereiden op een nieuwe tegenstander.”
“Even terug naar D.O.V.O… Ik vond ze niet echt ‘geweldig’. Toch liepen de meeste aanvallen richting Pabon. Waar schort het aan?”

“Ik vond donderdagavond de scherpte en de beleving bij de groep wat minder. Dat werd helaas doorgetrokken tot in de wedstrijd… Is dat anders, dan sta je niet met één minuut al met 0 – 1 achter waardoor je achter de feiten aan moet voetballen.
Op zich vind ik dat we onze rug wel prima wisten te rechten. D.O.V.O. is daarna nog wel een paar keer gevaarlijk geweest, maar ik denk dat wij de grootste kans hebben gehad die gewoon binnen getikt had moeten worden. Dat zou maar zo een heel andere wedstrijd hebben opgeleverd. Dat gebeurt dan niet en dan moeten we de tweede helft toch wat proberen te forceren. Die tweede helft heeft D.O.V.O. de wedstrijd heel zakelijk ‘doodgemaakt’ en hebben ze geloerd op de kansen die ze nog zouden kunnen krijgen. Zonder echt veel kansen te creëren hielden we D.O.V.O. toch wat in de tang. Dat is dan waarschijnlijk weer dat stukje kwaliteitsgebrek bij ons dat we dan niet weten door te drukken.”
“Ik had het idee dat D.O.V.O. gewoon wat geroutineerder op dit niveau was…”
“Ja, je ziet het aan de balbehandeling, het bewegen zonder bal, het zit gewoon wat beter in elkaar. Het is gewoon gewiekster, volwassener, vertragen bij iedere ingooi, iedere vrije bal… Irritatiemomentjes waar ze weer net mee weg komen…
We hadden ook de pech dat de grensrechter niet eens op de lijn staat en toch een goal toekent! Daar lopen we op dit moment gewoon tegenaan. Natuurlijk moeten we gewoon nog wennen aan het niveau van de derde divisie, maar we hebben de arbitrage ook nog niet echt een keer meegehad. Vorige week was de arbitrage cruciaal, en nu weer. Maar daar wil ik de vinger niet op wijzen! We hadden er gewoon zelf al in de eerste helft moeten staan. Dat slappe begin en het feit dat je niet de 1 – 1 weet te maken, dáár ligt het cruciale probleem…”
“Onze voorbereiding liep niet echt op rolletjes. Daar hoeven we geen doekjes om te winden. Moeten we deze eerste wedstrijden gewoon beschouwen als een soort verlenging van die voorbereiding?”
“Ja, dat heb ik van meet af aan al gesteld: die eerste vier wedstrijden zijn voor ons wedstrijden waarin we ons meteen kunnen meten met hele goede tegenstanders. Daarin zullen we fysiek fitter moeten zien te worden. Als ik dan zie dat we behoudens het eerste half uur tegen DVS’33 relatief min of meer gelijkwaardig aan onze tegenstanders waren, als je ziet wat we aan kansen weten te creëren, dan is er nog zeker geen reden tot paniek. Maar het is wel duidelijk dat je wedstrijden verliest op een stukje niveauverschil. Je mag het onervarenheid noemen. Sommige jongens hebben twee promoties meegemaakt en moesten doorschakelen van eerste klasse naar derde divisie, dat kost gewoon tijd! De duels worden net even wat anders aangegaan, het tempo ligt hoger, je komt spelers tegen die gewoon betaald voetbal hebben gespeeld, allemaal zaken waarin we gewoon nog moeten zien te groeien. Dat hebben we voor deze fase van de competitie ingecalculeerd, maar we willen dat dus wel een keer zien om te zetten naar punten!”

Olivier Pabon

“Twee rare doelpunten!…” houd ik onze doelman voor.
“Ja, we stonden als elftal gewoon niet scherp! Daardoor moesten we de hele wedstrijd achter de feiten aanlopen. We hebben ons nog wel goed hersteld, kregen we nog twee dotten van kansen, maar je beloont jezelf dan toch weer niet, waardoor je met een 0 – 1 de rust in gaat waar het eigenlijk 1 – 1 of 2 – 1 had moeten staan…
Die man kwam achter één van de centrale verdedigers vandaan op een moeilijke bal rand doelgebied. Ik probeer er nog aan te zitten en raak hem nog met mijn hand, maar het mocht niet baten…
Die tweede was discutabel! Nee, ik verkeek me er niet op. Het was een lange bal richting tweede paal. Daar zag ik een speler van D.O.V.O. staan waardoor ik er niet uit kon komen en mijn doel moest verdedigen. Hij kopt ‘m terug en ik beweeg mee. Dan staat die speler wel héél erg vrij en ik weet er nog aan te zitten. Ik had ‘m en ik weet niet of ie nou helemaal over de lijn was of niet. Die grensrechter was heel overtuigd dat ie er helemaal overheen was, maar dat lijkt me sterk als je zo ongeveer voor de dug-out van de tegenstander staat. Maar goed: ik weet het ook niet helemaal zeker…”
“Resumerend denk ik dat we ook vandaag weer gewoon op alle fronten een stapje tekort kwamen…”
“Nee, op alle fronten ben ik het zeker niet mee eens. We hebben best wat kansen gehad. Als je die afmaakt, dan ben ik er van overtuigd dat we deze wedstrijd gewoon hadden gewonnen. We kenden ook een fase waarin wij gewoon wél veel balbezit hadden en de betere ploeg waren. Maar we hebben zeker nog heel veel dingen om te leren op dit niveau. De kwaliteiten liggen er wel, maar het moet allemaal nóg scherper, nóg beter en daar werken we met zijn allen keihard aan…”

Dennis Lamme

“Man-of-the-Match, ’n schrale troost, denk ik…”
“Ja, ik word ook altijd Man-of-the-Match bij gelijke spelen of puntverlies! Dat zal wel bij een controlerende middenvelder horen, denk ik…” lacht Dennis wat verlegen met zijn eretitel. “Dat zijn meestal spelers die wat constanter spelen als de rest het wat moeilijker heeft. Maar goed: leuk, maar je koopt er niets voor. Ja, één keer uit eten… Haha! Nee, ik had die titel graag ingewisseld voor een punt vandaag…”
“Wat kwamen wij tekort, voor jouw gevoel…?”
“Ja, dat was duidelijk een stukje scherpte denk ik. En dan heb ik het zeker ook over die eerste anderhalve minuut. Toen stonden we gewoon over het hele veld bezien gewoon niet goed! Dat was een stukje scherpte dat bij ons ontbrak, maar dat zij dan weer net wél hebben… Ik denk dat dat het verschil is tussen de derde en de vierde divisie. Het klinkt super cliché, maar vorig jaar hadden ze hem niet gescoord en nu gaat ie er gewoon in en loop je de hele tijd achter die 0 – 1 aan te voetballen. Ik vind wel heel oprecht dat we het daarna helemaal niet zo slecht deden.”
“Toch zag ik de meeste aanvallen richting Pabon gaan…”
“Ja, dat klopt, maar ook wij konden bij vlagen de druk er best goed op zetten en kwamen we tot zeker drie honderd procents kansen! Daar moeten we denk ik ook de positiviteit uit zien te halen. Dat ga ik echt niet iedere week herhalen, dan word je er helemaal gek van, maar het is wel zo!”

Joshua Lo-Asioe

Joshua is één van de spelers waar ik een ongelofelijk zwak voor heb. Een gouden knul waar een goede ‘kop’ op zit en die qua inzet nimmer door een ondergrens zakt. Maar dat laat onverlet dat ik toch ook af en toe wat kritische noten met hem moet kraken. Ik vond hem anoniem, onopvallend, wat ‘grijs’ spelen…
“Ik ben het daar eigenlijk wel mee eens,” klinkt het wat aarzelend als hij zijn ‘zaakwaarnemer’ Tim Boterenbrood weg heeft gestuurd. “Zeker de eerste helft ben ik wel veel aan het lopen geweest zoals het plan vooraf was. Maar als die ballen dan niet worden gegeven, dan heb je wel gelijk inderdaad dat je daar het woordje ‘anoniem’ op kunt plakken. Worden die ballen wel gegeven, dan ben je dus ineens wél zichtbaar. Die keuze hoe de bal te geven, die ligt bij onze verdediging. Vandaag werd er meer gekozen voor andere oplossingen, ook helemaal prima natuurlijk, maar daardoor kwam ik niet echt ‘in mijn kracht te spelen’…
Ik was wel degelijk betrokken bij die ene kans, die kopte ik goed terug! Wel goed opletten Ron! Hahaha! Maar ik snap wel goed wat je bedoelt! Ik heb nu een wat andere taak dan vorig seizoen, ik moet me meer schikken naar het belang van het team. De trainer legt alle situaties prima uit en dan moet je je daar wel aan houden, natuurlijk.
We kwamen aanvallend niet echt lekker door. Die drie goed kansen natuurlijk, maar dat was het ook wel een beetje. Maar deze wedstrijden horen er ook bij. De competitie is nog lang en we kunnen nog genoeg punten pakken. We moeten als team gewoon nog wat groeien. We hebben wat nieuwe mensen, we moeten nog wat wennen en dat kost gewoon tijd. Dat wisten we van tevoren…”
“Je gaat dit seizoen niet voor de top 5, maar je hoeft ‘slechts’ vijfde van onderen te worden. Dan heb je gewoon een topseizoen gehad!…”
“Haha, nou, wij hebben wel een iets andere doelstelling in ons hoofd natuurlijk. Maar als voor jou vijfde van onderen goed genoeg is, dan komt het zeker goed, Ron! Haha!
Volgende week gaan we gewoon weer keihard trainen en op naar Sparta Nijkerk. Een hele moeilijke tegenstander, ik ken daar een paar uitstekende voetballers van, maar ik ga gewoon de 0 – 1 daar scoren en dan kom ik weer naar je toe en dan zeg ik ’Ik kan het nog wel hoor!’ Haha!”

Lars van Huisstede

“Ik ben Lars!” klinkt het wat verongelijkt als ik hem per ongeluk met Jesse aanspreek. ”Jesse is mijn neef,” legt hij lachend uit als ik mijn verwarring uitspreek.
“Vandaag je eerste minuten weer in Onder23. Hoe ging het?”
“Ik vond het ten eerste wel heel erg lekker om gewoon weer op het veld te kunnen staan. Ik ben nu al weer vier weken bezig met mijn herstel. Eerst met de hersteltrainer en de laatste week weer met de groep. Uiteraard nog niet helemaal ‘volle bak’ zoals ik graag zou willen, maar wel; zo dat ik vandaag weer minuten heb kunnen maken. Het was maar twintig minuten, dus best wel kort, maar ik was pijnvrij en had geen reactie, dus dat bouwt gewoon veel vertrouwen naar de toekomst.”
“Vandaag hadden we een fitte van Huisstede wel kunnen gebruiken, denk ik…”
“Ja, dat moet ik allemaal nog maar waar maken natuurlijk, maar ik sta wel te trappelen om mijn minuten bij Huizen 1 te gaan maken. Ik heb er écht heel veel zin in. Ik kom er nu zeker extra graag bij om ze te kunnen helpen en te zien of ik mee kan helpen de ommekeer in te zetten.
De sfeer in de groep is gewoon geweldig. We zitten nu ook gewoon met zijn allen gewoon en drankje te doen. Maar ook op de trainingsdagen werden alle nieuwe jongens gewoon goed opgevangen in de groep. Ik kom van BFC uit een hechte vriendenploeg en dat zocht en vond ik hier ook.
Je doet het met z’n allen, we zijn een team en geen los stel individuen. Die eendracht is de kracht van deze groep en daardoor zijn ze ook in deze divisie gekomen en denk ik ook dat we hier gewoon in thuishoren. Maar dat moeten we de komende weken gewoon laten zien.”
“Merk je op de training ook al iets van niveauverschil met BFC?”
“Bij BFC hadden we ook spelers met individuele klasse. Maar hier is de trainingsaanpak anders met drie trainingen in de week, er wordt echt naar de zaterdag toe gebouwd. Ik heb wel het gevoel dat we echt aan het bouwen zijn! Maar ook bij BFC kenden we een hoog trainingsniveau, al is het hier wel een stapje hoger met een bredere selectie en een wat hoger tempo. Maar dat is ook logisch: iedereen ‘triggert’ de ander, je moét wel met die brede selectie…”
“Ik begreep dat daar ook een beetje het probleem voor je was bij BFC, dat daar de reden voor je overstap in te vinden was…”
“Ja, ik zag het niet als een probleem, maar ik vind dat als je jong bent dat je jezelf moet blijven uitdagen. Je moet ‘hongerig’ blijven! Vandaar dat ik toch die stap heb gemaakt!”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Weer geen punten voor Huizen. Weer niet weggespeeld. Weer wat kansen op punten laten liggen… We doen mee, maar lijken vooralsnog een wedstrijd niet over de streep te kunnen trekken. Het kwam al vaak ter sprake: de gebrekkige voorbereiding, de sportieve groeispurt die we maakten om in twee jaar twee maal te promoveren, de lange nacompetitie die maakte dat Huizen niet helemaal voorbereid deze lastige stap moest maken. Het zal sprokkelen worden. Puntje voor puntje proberen boven die rode streep uit te komen en erboven te blijven. We zijn als supporters een beetje verwend natuurlijk met die twee promotieseizoenen waarin het onze mannen zo lekker voor de wind leek te gaan. We zijn gewend aan overwinningen en moeten nu weer leren slikken dat we nederlagen zullen gaan lijden.
De marge is dun. We worden dus niet weggespeeld en bewijzen daarmee toch wel thuis te horen in deze divisie. Zoals ik al in de interviews opmerkte, moeten we de eerste wedstrijden gewoon zien als een spoort verlengde voorbereiding. Het team heeft nog alle potentie om verder te groeien, spelers zullen stappen moeten gaan maken, spelers zullen conditioneel verder moeten komen om het hogere tempo bij te kunnen blijven benen. Voor sommige spelers zal dat een brug te ver blijken, anderen zullen die brug gewoon over moéten, nog weer anderen zullen door hun blessures die brug eerst nog maar eens in het vizier moeten zien te krijgen.
De sfeer onderling is prima en dat is de basis voor verbetering en verdere groei. Klein is met zijn staf goed bezig en ik denk dat het een kwestie van tijd is voor de eerste punten bijgeschreven kunnen worden. En dan is het een kwestie van doorpakken voor lijfsbehoud. Laat dat nou gewoon de eerste stap en doelstelling voor dit seizoen zijn, laten we onze ploeg niet meteen overvragen en onredelijke eisen stellen. Het gaat een zwaar jaar worden.
Zaterdag wacht opnieuw een hele zware tegenstander. Sparta Nijkerk is ook zo’n ploeg die gepokt en gemazeld is in die derde divisie. Onze ‘groentjes’ kunnen dus alle steun gebruiken die we ze geven kunnen. We moeten als club, als vereniging, even de tanden op elkaar zetten. Daarna kunnen we wel zien of we ook kunnen gaan ‘doorbijten’…