c.s.v. B.O.L.

Lekker voetbalweertje, al is het wat winderig. Als ik op de Wolfskamer arriveer zie ik hoe de buschauffeur van BOL niet alleen zichzelf, maar ook zijn bus in allerlei bochten moet wringen om zich toegang tot ons complex te verschaffen. Gemeente Huizen: doé hier toch eens iets aan! Zó lastig kan het toch niet zijn om een fatsoenlijke doorgang voor bussen te creëren en een geschikte busparkeerhaven aan te leggen. Iedere week moeten de chauffeurs met hun gevaarten de wildste capriolen uithalen om de boel ongeschonden af te leveren. En als jullie dan toch aan de gang zijn: even zo’n afgeschuind stoepelement voor fietsers bij de ingang van de fietsenstalling lijkt me ook iets waar het IQ de 100 niet voor hoeft te overstijgen.
Naar eigen zeggen was de 2 – 2 van BOL tegen Ajax volkomen terecht. Het geeft maar weer aan hoe dicht de krachtsverhoudingen in deze competitie bij elkaar liggen.
Arnold Klein start met de gekende basis. Sergae Kogeldans is weer fit en dat zet Remco Helms weer op de bank naast Nathaniël Johnson, Hidde van der Veldt, Kevin Schaap, Robbie Schipper, Thomas Kamstra en reservedoelman Mitchell van Schaik.
Bij BOL in de opstelling geen bekende namen. De verrassing (voor mij in ieder geval) zat ‘m in de staf waar ik ineens de naam van Martijn Gootjes ontdek. Onze voormalige topspits in de gloriejaren onder Roy Wesseling functioneert momenteel als assistent-trainer in Broek op Langedijk.
BOL is wel een oude bekende, maar in deze tijden van sterk wisselende selecties zegt dat helemaal niets. Ik herinner me de 5 – 0 thuis nog wel wat min of meer een demonstratiewedstrijd van Huizen was en van de uitwedstrijd herinner ik me vooral de omgewaaide dug-out nog: solide gemetseld, maar blijkbaar niet bestand tegen de stormachtige natuurkrachten.
De vlag hangt halfstok. Wat zich vorige week al aandiende, heeft zich dan woensdagochtend voltrokken: na een dappere strijd verloor Astrid Westra (moeder van onze Dennis en Jeroen Lamme) het ongelijke gevecht met die akelige ziekte die een veel te vroeg einde aan haar leven maakte. Een indrukwekkende minuut stilte viel haar ten deel en Huizen trad aan met een rouwband om de arm. Vanaf deze plaats nogmaals ons oprecht medeleven met Astrids vriend Peter, die haar in de eindfase nog zo vaak naar het veld begeleidde, Jeroen, Dennis, Fred en alle vrienden en familie. Sterkte met het verwerken van dit verlies.
Een deel van die verwerking lag voor Dennis en Jeroen blijkbaar op de Wolfskamer, waar ze al voetballend gehoor gaven aan de wens van moeder Astrid om gewoon door te voetballen. Dapper, bewonderenswaardig en mooi.
Met de bal die de voormalige spelers van Huizen 5 ter beschikking hebben gesteld gaan we dan van start…

Tjakka!

Huizen laat er geen gras over groeien en trekt meteen ten aanval. Bij de strot grijpen en niet meer loslaten lijkt het devies dat Klein onze mannen heeft meegegeven. Een snelle combinatie zet Timo Vos aan het werk. Zijn voorzet had al meteen doeltreffende kunnen zijn als Jurre van Lingen er geen corner van had weten te maken. Theo Visser neemt de hoekschop, de bal komt voor bij de eerste paal en daar gaat Joshua Lo-Asioe het duel met zijn mandekker voortvarender aan dan zijn tegenstander. Zwaar gehinderd weet hij toch de krullenbol tegen de bal te zetten en de 1- 0 al binnen twee minuten in de boeken te knikken! Da’s lekker beginnen!
En Huizen gaat door: vijf minuten later staat Visser aan de basis van een heerlijke aanval die via een voorzet van Timo Vos bij Frank van den Bosch belandt. In één beweging is hij langs zijn directe tegenstander, maar de ruimte is te beperkt om zijn actie doeltreffend te voltooien. Jammer, want die beweging verdiende een passende bekroning!
Gesterkt door die vroege openingstreffer dartelt Huizen lekker over het veld. Maar dan zien we Remco Helms aan een warming-up beginnen. Zou het dan toch niet goed gaan met Sergae Kogeldans die al een paar keer gevaarlijk langs de zijlijn naar voren was gestoven?
Ondertussen gaat die onvermoeibare Vos maar door aan de andere kant. BOL-verdediger Tom de Groot moet nadrukkelijk aan de noodrem als Vos het strafschopgebied binnen wil stuiven met de bal aan de voet. Arbiter Roy Janssen past uitstekend de voordeelregel toe en blaast kort daarop al even voortreffelijk alsnog af als dat voor Huizen op niets uitloopt. Prima gefloten, al had een kaart wellicht op zijn plaats geweest. Voor het neerhalen van een doorgebroken speler staat een rode kaart, maar daar was deze overtreding niet zwaar genoeg voor. Wellicht dat Janssen de discussie daarover niet aan wilde. Maar nogmaals: prima gefloten!

Doordrukken!

Theo Visser belast zich met de vrije trap die dat oplevert. Hij staat wat ver en schuin voor de goal en dus kiest hij niet voor een directe bal op goal. Aanval en verdediging posteert zich in een bijna rechte lijn in het strafschopgebied. Visser krult de bal fraai over het begin van die lijn en vindt dan het hoofd van Lo-Asioe die denkt een herhaling van de openingstreffer op het hoofd te hebben. Hoewel ‘DJ Joshy’ er nu feitelijk ongedekter en beter voor stond dan bij zijn treffer, zoekt hij de goal van doelman Romain de Jong heel ergens anders dan waar het een treffer op had kunnen leveren. De bal vliegt gevaarloos tot opluchting van De Jong naast zijn goal.
Huizen stopt veel energie in de wedstrijd: veel lopende mensen, veel en fel afjagen, sprints bij de vleet, snelle counters, maar goals wil dat behoudens die snelle openingstreffer niet opleveren. Doordat we de mannen van BOL niet iedere illusie op een resultaat ontnemen, weten de mannen van coach Erwin Tump zich toch weer wat op te richten. Spits Kozjak doet dan nuttig werk als hij bijna op de eigen achterlijn een gevaarlijke voorzet onderschept en corner kopt. Maar het wordt met de minuut duidelijker dat BOL bepaald nog niet ‘op de rug ligt’.

Ommekeer?

Nadat Huizen nog een fraaie aanval via Kogeldans op niets had zien uitlopen omdat Tom de Groot de bal net voor Frank van den Bosch weg wist te tikken, lijkt de wedstijd toch te kantelen in het voordeel van onze bezoekers. Timon Plak stoomt gevaarlijk op en wordt even buiten onze zestien niet geheel volgens de regels van het spel tot staan gebracht. Een vrije trap dus op een zeer gevaarlijke plek. De muur formeert zich en op de tribune houden we de adem in. Hebben ze daar ook een Visser? Een Aktaou, om nog maar eens een naam te noemen? Blijkbaar niet, want de bal spat wat fantasieloos in de muur en ook de rebound levert niets op voor de Broekers. Een uitbal betekent een voorlopig einde aan de aspiraties van BOL.
Maar niet voor lang: Tom de Groot jaagt een gevaarlijk ogende poging een half metertje naast de goal van Olivier Pabon. Pabon die me overigens weer zeer kon bekoren met zijn fraaie spelhervattingen, zijn geplaatste trappen. Ik merk dat ik met de week rustiger zit als het op onze nieuwe doelman aan dreigt te komen. Ik denk dat Olivier een passnauwkeurigheid heeft van dik over de vijfennegentig procent! Ik kan me eigenlijk geen doelman bij Huizen herinneren die zo’n zekerheidje met zijn spelhervattingen was als deze jonge kanjer!
We laten BOL veel te veel ‘komen’ naar mijn smaak. Voor me wordt al verzucht ‘dit gaat fout!’ en hoofdschuddend constateren we hoe het veldoverwicht langzaam maar zeker in handen van BOL is overgegaan.

Wissel

Dan toch de wissel die zich al aandiende toen Helms ging warmlopen. Een goed kwartier deed Helms rek- en strekoefeningen, rondjes lopen en dan is het dan toch einde oefening voor Sergae Kogeldans. Natuurlijk hebben we met die degelijke Helms een uitstekende vervanger in huis, een speler die je met een gerust hart kunt inzetten en altijd met een dikke voldoende van het veld zal stappen. Maar Sergae Kogeldans heeft wel die ‘rush’, die heerlijke drive naar voren. En dat kunnen we eigenlijk toch wel goed gebruiken vandaag…
De druk van BOL houdt aan en een ongevaarlijk ogende voorzet levert ineens flink gevaar op als Jeroen Lamme uitglijdt en de bal plotseling open en bloot in ons strafschop gebied panklaar voor een afwerking ligt. Bas Jonker moet zich echter eerst omdraaien om bij die bal te kunnen en dat geeft de alert reagerende Tristen Kroeze de gelegenheid de bal met een ferme peer weg te werken. Dat was op het nippertje! Huizen moet echt uit andere vaatjes gaan tappen willen we onze voorsprong niet uit handen geven en weer tegen onnodig puntverlies aanlopen.

Slotfase

Dan ineens is daar weer die dekselse ‘Vossie’. Met opgetrokken schoudertjes perst hij er weer een felle sprint uit. Met de bal aan de voet houdt hij goed het oog op de situatie om hem heen en hij ziet dan ook de mee op sprintende Frank van den Bosch. De pass van Timo Vos verdient een schoonheidsprijs en Frank staat ineens oog in oog met doelman Romain de Jong. Aan de uithaal mankeert hooguit een centimeter of twee: als een granaat spat de bal terug van de lat! Zo’n kans die men honderd procent toedicht, maar die dus klaarblijkelijk toch gemist kan worden. Achteraf kun je stellen dat Frank wellicht wat meer kalmte had moeten bewaren, maar ja: achteraf kan je een koe in een bepaalde lichaamsopening kijken. Wacht ie, dan roept men: “Waarom schiet ie niet meteen?”, probeert hij het met een bekeken schuiver, dan is het oordeel onvermijdelijk: “Waarom jaagt ie hem niet gewoon keihard binnen… Achteraf, achteraf… Gedane zaken nemen geen keer en helaas…
Kort voor rust een botsing tussen Sergio Kozjak en Jurre van Lingen. Deze laatste heeft enige revalidatietijd nodig voor hij weer op de been geholpen kan worden en Klein stuurt voor alle zekerheid ook Thomas Kamstra maar vast in de warming-up. Kozjak staat wel weer, maar hoe okselfris is hij?
Nou, dat viel wel mee naar het zich liet aanzien, want kort daarop staat hij aan het einde van een snelle combinatie met Van den Bosch. De laatste pass is echter niet helemaal op maat en Kozjak weet de bal na een felle sprint pas centimeters over de achterlijn te achterhalen. Helaas, maar het tekende de werklust, de strijdlust van onze spits.

Rust

De 1 – 0 waarmee we aan de thee gaan is wankel, broos en mager. Een baby in deze toestand zou zonder mankeren in een couveuse worden gelegd. Maar Huizen zal het ermee moeten doen. Een driepunter zou wel zeer welkom zijn en hoewel BOL behoudens die vrije trap op een gevaarlijke plek zich eigenlijk geen kans heeft weten te verschaffen, kan elk uitglijertje, elke ongelukkige handsbal, elk zondagsschot tot puntverlies leiden. We zitten niet bepaald op ons gemak achterover. We troosten ons met de gedachte dat Huizen met die bal op de lat feitelijk nog het dichtst bij een treffer was. Maar zolang hij er niet ingaat, blijft die rode stormbal in top!
Het is geen hoogstaand voetbal en om me heen hoor ik veel gemor dat dit een slechte wedstrijd zou zijn. Ben ik mijn objectiviteit aan het verliezen? Word ik teveel ‘fan’ in plaats van ‘commentator’? Ik heb me best geamuseerd deze eerste helft, waarbij de spanning die een minimale marge met zich meebrengt uiteraard veel vergoedde. Toch zag ik ook best wel de nodige fraaie staaltjes voetbal van Huizen, ik zag de mannen zich het snot voor de ogen lopen (Kozjak, Van den Bosch, Vos, Lo-Asioe, Kogeldans, Kroeze, en noem ze eigenlijk allemaal maar op!). Of is het de frustratie op de tribune dat Huizen na die vroege treffer niet doorgedrukt heeft?
Op het veld geen Kamstra die blijkbaar mee naar binnen is gegaan, waar de reserves op het veld een rustig balletje aan het overtikken zijn. Zou hij er dan toch in gaan komen? Er leek me met Kozjak niet zoveel aan de hand. Maar ja: ook aan Kogeldans was eigenlijk weinig tot niets te zien tot zijn wissel…

…en dat is twee!

Er zullen ongetwijfeld nog mensen in de kantine op hun bestelling hebben gewacht als een fanatiek opdringend BOL ineens verrast wordt door een schitterende pass van Theo Visser achter de verdediging. De bal valt tussen keeper en de tot op Huizer helft opgerukte laatste lijn van BOL. En dat is ‘kaassie’ voor de immer gretig sprintende Van den Bosch. Zijn hartslagmetertje zal inmiddels aan nieuwe batterijtjes toe zijn, zo veel en fanatiek gaat onze ‘horzel’ over het veld en ook dit buitenkansje werkt als rode lap op een stier voor Frankie. Onder toeziend oog van oma Bep (oma Nel had een ‘uitje’) stuift Frank achter de bal aan. Doelman De Jong aarzelt en kiest er voor in zijn strafschopgebied te blijven. En dus is die bal voor Frank. Hoewel fanatiek achtervolgd is hij niet meer in te halen voor de mannen uit Broek op Langedijk en oog in oog met doelman De Jong blijft hij uiterst koelbloedig en schuift de 2 – 0 perfect tegen de touwen! Nu heeft Huizen eindelijk een ‘marge’ die een foutje duldt.

…en dat is drie!

De dreun die Frank uitdeelde zou BOL niet meer te boven komen. Fanatiek uit de kleedkamers komen met de idee nu door te drukken en de gelijkmaker te gaan forceren en dan zo het deksel op de neus krijgen… Het deed zeer in de Broeker harten…
Tom de Groot vergaloppeert zich dan vier minuten later ook nog en speelt verkeerd terug. Vos zit er goed tussen, lijkt de bal te verspelen, de bal caramboleert voor de voeten van Kozjak die zoals altijd oog heeft voor de situatie en de gretige Vos ziet aan de andere kant. De bal is perfect op maat en Vos kan het lege doel eigenlijk niet meer missen en doet dat dan ook niet: 3 – 0 en dat is over en sluiten voor BOL…
De Jong pakt daarna nog fraai een vrije trap uit de hoek, maar de strijd lijkt gestreden. Huizen kan weer vrijuit voetballen. De onfortuinlijke De Groot wordt dan bedankt voor bewezen diensten en vervangen door Thimo Schouwink.
Ook captain Visser is naarstig op zoek naar een goaltje. Na een goede pass van Joshua Lo-Asioe begint Visser aan een uitzichtloze solo waarbij dan ook ten langen leste hem de bal van de voet wordt getikt. Frank van den Bosch ziet het kunstleer echter aan zich voorbij rollen als hij met zijn passen niet lekker uitkomt. Kozjak ziet hoe Van Lingen half onder een bal door kopt. De bal valt vlak achter Van Lingen en Kozjak is er als de kippen bij om de bal daar op te pikken. Helaas is hij nu wat te gehaast en produceert een slap rollertje dat bij de eerste paal geen probleem vormt voor doelman De Jong.
Het was niet allemaal goud dat er blonk in de acties van Frank van den Bosch. Met een klein uur op de klok zien we hoe Frank na een prachtige combinatie in kansrijke positie de bal knullig van de voet laat springen. Ook het beste paard struikelt dus wel eens, zullen we maar zeggen…
Sergio Kozjak staat tien minuten later aan het einde van opnieuw een fraaie aanvalsopzet. De pass controleert hij fantastisch in de loop en haalt meteen uit. Helaas zoekt hij het doel van doelman De Jong wat te hoog, maar de manier waarop hij de bal controleerde was de aanschaf van het toegangskaartje alleen al waard geweest.

Uitspelen

Het is nu zaak de wedstrijd zonder verder kleerscheuren uit te spelen. Bij BOL komt Bas de Jong Jack Schoon aflossen en Thomas Kamstra komt dan toch in het veld voor Timo Vos die zich helemaal leeg had gelopen. Terecht een staande ovatie voor ‘Vossie’…
Een heerlijke aanval die begint bij Remco Helms en via Van den Bosch en Kozjak bij Visser eindigt. Vallend jaagt Visser de bal spijkerhard naast. Het zou niet echt de wedstrijd van Visser worden qua score. Onze captain ging bij vlagen té nadrukkelijk op jacht naar die treffer. Gelukkig was er nu de stand wel naar, maar het kanon lijkt momenteel wel een beetje ‘vernageld’. Iedere trainer kent momenteel de kwaliteiten en statistieken van onze aanvoerder wel en zorgt er wel voor dat hij niet aan voetballen toekomt rond de zestien. Maar het vreet zichtbaar aan onze topschutter dat ook dat beetje mazzel dat een spits nodig heeft hem nu zo nadrukkelijk ontbreekt.
Geen schade oplopen, dus. Daarbij heeft Joshua alle geluk van de wereld dat arbiter Janssen de wedstrijd goed aanvoelde en het bij een vermaning laat als Lo-Asioe een tegenstander vastgrijpt in de middencirkel. Een vlaagje van verstandsverbijstering bij onze getalenteerde middenvelder. Bij deze stand en op die plek het risico op geel lopen? Beter nadenken, maatje!

Coupe de grâce

Huizen dendert door. Kozjak geeft een fantastische pass cross door het strafschopgebied. De bal stuitert echter net ongelukkig op voor de instormende Kamstra die graag zijn eerste van de beloofde vijftien goals had laten aantekenen.
Zoals eerder gesteld speelde Kozjak weer een prima partij met intelligent voetbal, veel arbeid, goede loopacties en schitterende passes. Ik kan oprecht genieten van deze heerlijke spits. Het deed me dan ook veel genoegen dat ook hij aan scoren toekwam als beloning voor een heerlijk gespeelde wedstrijd: BOL krijgt de bal achterin niet weg en Kozjak weet de bal op te pikken. Alleen voor doelman De Jong prikt hij de bal leep onder de uitvallende doelman door en laat zo de 4 – 0 aantekenen. Loon naar werken voor Sergio, dus!
Bij BOL mag Daniël Vos zijn plek afstaan aan Martijn Witte. Geen idee welke gedachte daar nog achter zat bij coach Tump. Met nog acht minuten te gaan en een vier goals achterstand zal daar zeker niet de gedachte achter hebben gezeten de wedstrijd nog te laten kantelen. Dat vermoeden had ook Klein niet meer en ook hij brengt een min of meer als publiekswissel uit te leggen driedubbele wissel in het veld: Nathaniël Johnson, Kevin Schaap en Robbie Schipper mogen nog even wat minuten maken door Kozjak, Kroeze en Dennis Lamme af te lossen.
Dennis Lamme die zojuist onder luid instemmend applaus samen met broer Jeroen tot Men Of The Match werd verkozen. Een mooi gebaar van waardering en steun voor deze twee dappere strijders die het ondanks hun grote verlies wisten op te brengen vandaag een prima pot voetbal op de mat te leggen! Chappeau!
Nadat Theo Visser nog een keer op het randje van buitenspel door mocht gaan, weet doelman De Jong met een wereldredding nog een vijfde treffer voor Huizen te voorkomen. De rebound kaatst via de borst van de doelman voor de voeten van Kamstra die zich helaas ook deze keer hier niet mee op het scoreformulier wist te schieten.

Vier nul en Huizen doet vandaag uitstekende zaken!

Arnold Klein

“Een hele nuchtere overwinning. Ik vond dat jullie heel degelijk en nuchter speelden, geen gekke dingen, rustig de kansen afwachten die er komen gingen…” is mijn conclusie die ik met Klein deel.
“We hadden ons voorgenomen goed uit de startblokken te komen, ze meteen ‘bij de strot te pakken’,” legt Klein uit. “Eigenlijk had meteen die eerste aanval er al in moeten gaan, maar gelukkig deden we dat wel na die corner, waardoor je lekker met twee minuten al op voorsprong komt. Daarna vond ik wel dat we de teugels een beetje lieten vieren en het druk zetten niet naar behoren was waardoor BOL aan de bal wat meer kon doen, zonder dat ze nou echt gevaarlijk werden. Wij hobbelden toen iets te veel naar mijn smaak achter de feiten aan en kwamen daardoor wat teveel op eigen helft te staan…”
“Dwong BOL dat ook niet gewoon af door hun manier van voetballen?”
“We hadden wel een beetje moeite met die manier van spelen van BOL. Maar ze werden niet echt gevaarlijk, dus ik wilde op voorhand niet al te veel veranderingen door gaan voeren. In de rust heb ik wel even wat orde op zaken kunnen stellen. Maar goed: eigenlijk als je het heel sec bekijkt, moet je voor rust gewoon die 2 – 0 maken bij die bal die Frank op de lat schiet. Als hij hem wat rustiger plaatst is het gewoon een goal. Maar goed… Laat ik het zo stellen dat het altijd een doelpunt had moeten zijn!
In de rust heb ik aangegeven waar we pressie moesten zetten en waar we de bal moesten zien te veroveren. Dat had voor rust eigenlijk ook al wel gekund en dan zie je dat dat ná rust ook inderdaad gebeurt. Binnen tien minuten sta je dan drie nul voor en konden we de overwinning simpel verder uitspelen. In de laatste fase vond ik wel dat we het overzicht welke speler er het beste voor staat wat uit het oog verloren.”
“Nou, als ik me de goal van Vos voor de geest haal waar Kozjak de bal zelf kan maken en hem toch panklaar voor Timo legt…”
“Het lijkt allemaal wel zo simpel, maar we kunnen ons de wedstrijd tegen Alphense Boys nog wel voor de geest halen waarin we met drie man alleen voor de keeper opdoken en we toch niet scoorden. Dat lukte vandaag met twee alleen voor de keeper dus wel.
Het was vandaag qua voetbal wellicht niet onze sterkste wedstrijd, maar het ging wel goed in het ‘goed staan’ en dat stukje effectiviteit.”
“Dat is waarom ik het ‘nuchter’ noemde: geen rare dingen doen, gewoon winnen zonder in de problemen te komen…”
“Dat was vandaag inderdaad wel de kern van de zaak: nuchterheid en effectiviteit…”
“Je staat nu vierde. Gaat het dan toch niet een klein beetje steken dat je zo onnodig puntverlies in het begin van de competitie hebt geleden?”
“Tja, dat is altijd zonde! Maar ook bij die wedstrijden met puntverlies had ik wel het positieve gevoel dat het spel goed was geweest en ook vandaag heb ik wel weer een solide Huizen gezien. Ik zie dat het team langzaam maar zeker in een groei zit. Ik wil alles uit deze groep persen en dan zal ik eerst bij mezelf en de staf moeten beginnen. Dat wijst erop dat we nu momenteel bovenin meedraaien, als is de competitie natuurlijk nog jong. Volgende week moeten we leveren tegen HBC, dat is gewoon een hele goede ploeg. Maar hoe je het wendt of keert, je moet elke week thuisgeven, je wint er niet één met twee vingers in de neus!”
“Droeve omstandigheden in huize Lamme. Hoe reageerde de groep daarop?”
“Ik vind het heel knap hoe die twee boys dat opgepakt hebben. We hebben vorige week en deze week echt alles op alles gezet om voor die jongens de drie punten te pakken. Uiteraard hebben we het helemaal aan Dennis en Jeroen overgelaten hoe ze het wilden: de minuut stilte, of ze überhaupt spelen wilden. Dat ze Men of the Match werden gemaakt vind ik echt een heel mooi compliment van de club naar de jongens toe. Heel mooi! Een steunbetuiging van de familie die je als club eigenlijk wilt zijn op dit soort momenten…”

Tristen Kroeze

Met zijn cruciale redding op die gevaarlijke situatie onderstreepte hij opnieuw een goede wedstrijd.
“Dank je wel voor het compliment!” lacht Tristen bescheiden als ik hem met zijn goede wedstrijd complimenteer. “Ik vond het zelf vandaag niet héél bijzonder, maar ik denk dat we vandaag verdedigend geen kans hebben weggegeven. We hebben het met zijn vieren achterin voor mijn gevoel heel goed gedaan vandaag. Ik had vandaag ook een rol die me wel ligt: vanuit de controle voetballen.”
“Voor mijn gevoel ben je gewoon met een heel goed seizoen bezig…”
“Ik ben inderdaad wel blij hoe ik vooral in de competitie speel. Voor mijn gevoel maak ik weinig verdedigende fouten en sta mijn mannetje wel. Ook aanvallend durf ik steeds meer te brengen en ook in de opbouwende passes durf ik wat meer risico te leggen. Het moet nog steeds beter, maar het gaat verder wel lekker op het moment.”
“Je bent wel een exponent van de moderne opkomende vleugelback… Maar je bent ook niet bang een bal gewoon een ros te geven als je er niet uit denkt te gaan komen…”
“Ja, de techniek wil me ook nog wel eens in de steek laten. Dat weet ik van mezelf. Dus waar sommige jongens heel technisch zich uit een situatie kunnen draaien, denk ik dat ik dat risico helemaal niet moet gaan nemen en die bal gewoon weg ros. Ik ben maar gewoon verdediger…
Ja ik voel de concurrentie van Nathaniël (Johnson, red.) wel. Hij komt natuurlijk terug van een blessure. Maar zolang het goed gaat hoop ik dat ik zo veel en zo lang mogelijk kan blijven spelen!”

Sebastian van Kammen

Ik zag onze ervaren rot vandaag ‘in burger’ op de tribune. Even informeren hoe of wat…
“We missen je al weer even… Hoe is het?”
“Ja? Mis je me? Haha! Nee, het is niet de oude blessure gelukkig. Tegen Roda op een doordeweekse avond schoot het even in mijn hamstring. Dus ik moet even rustig aan doen. Ik heb afgelopen donderdag al weer meegetraind. Ik moet met mijn leeftijd natuurlijk wel extra voorzichtig zijn, het duurt allemaal net even wat langer voor het zich weer herstelt. Momenteel veel naar de sportschool, maar natuurlijk wil ik er ook liever bij zijn als speler… Maar ook zonder mij doen de jongens het momenteel hartstikke goed! Wellicht had ik met mijn kwaliteiten vandaag ook nog wel van pas kunnen komen, maar zoals ik al aangaf: de boys hebben het vandaag hartstikke goed gedaan en hebben anderen die splijtende passes gegeven.
We hebben vandaag op de goede momenten toegeslagen. Net na rust die 2 – 0, toen was het al een gelopen wedstrijd voor mijn gevoel. Na de 3 – 0 kon er weinig meer mis. De eerste helft was weliswaar wat moeizaam, al gaven we helemaal niks weg. Na rust hebben we de wedstrijd naar ons toegetrokken en de uitslag bepaald.”

Timo Vos

“De smaakmaker van de eerste helft!” jubel ik hem toe. “Heb je wel eens gedacht aan zo’n borstbandje waar Frank van den Bosch mee loopt? Jij máákt me wat meters! Jij speelt twee wedstijden in één helft!”
“Haha, nee. Maar ik heb inderdaad veel gelopen en dat kost veel kracht. Vandaar dat ik vaak ook geen negentig minuten vol weet te maken, maar ik zei voor de wedstrijd al tegen ‘Joshy’ dat ik me lekker en fit voelde.”
“Je beloonde je goede spel ook netjes met een heerlijke treffer. Een bal die Kozjak panklaar voor je legde…”
“Ja, die was heerlijk! We gingen op de keeper af en ik riep hem en hij zag me staan. Lekker om zo’n bal dan toch te kunnen maken. Sergio is ook wel een speler die oog houdt voor zijn medespelers.
Bij de wedstrijdbespreking gaf de trainer al aan dat BOL toch best wel een goede ploeg was. De eerste helft hadden we het ook best lastig. Dan is het des te lekker dat je na de rust er snel twee bij maakt waardoor een tegenstander vaak geknakt wordt. Je merkte ook dat zij een beetje gingen zeuren tegen de scheidsrechter en dat gaf ons alleen maar meer energie om te blijven gaan!
Ik denk dat we vandaag met die drie punten hele goede zaken doet en nu meer naar boven dan naar onderen kunt gaan kijken. Vorig week was het een hele lastige pot met veel strijd, vandaag maken we dan veel goals. Twee weken geleden voor eigen publiek 5 – 1 en nu weer 4 – 0, ik denk dat je dan toch wel wat laat zien. Je bent nu wel een van de te kloppen ploegen en je moet elke wedstrijd gewoon honderd procent scherp zijn. Het was voetballend vandaag misschien wat minder, maar als je ‘m zo over de streep trekt, dan teken ik daar toch voor! Haha!”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Zoals ik in de rust al aangaf: ik beoordeel deze wedstrijd wat positiever dan een deel van de geluiden die ik om me heen hoorde. Nee, het was zeker niet hoogstaand, maar zoals ik vorige week al aangaf: ik teken liever voor drie lelijke punten dan voor de complimenten maar wel met lege handen staan.
Maar ja, als je met vier nul wint, al is het dan van een laagvlieger (wat uitermate betrekkelijk is in deze fase van de competitie), je ziet toch ook best fraaie staaltjes voetbal, snelle combinaties en je ziet de mannen zich helemaal geven op het veld, dan hoor je mij echt niet klagen!
Ik word er regelmatig over aangesproken dat ik te positief ben. Over het spel, sommige spelers, de speelwijze… Noem het maar op. Laatst werd ik zelfs expliciet aangesproken of ik een bepaalde speler niet zoveel veren in zijn kont wilde steken. Sorry, maar dat soort verzoeken leg ik principieel naast me neer: ik bekijk de wedstrijd met een zo objectief mogelijke blik als mijn groen-gele brilletje toestaat, ik vorm mijn eigen mening. Ik zal de laatste zijn te ontkennen dat ik ook qua spelers zo mijn voorkeuren heb. Dat een en ander dan niet overeenkomt met hetgeen anderen langs de lijn ervaren, het zij zo. Als ik mijn mening van die van anderen moet laten afhangen, dan is het einde zoek. Want ook die anderen hebben zo hun persoonlijke en subjectieve voorkeuren.
Huizen pakte met deze drie hele nuttige punten een keurige vierde plek op de ranglijst. Met slechts één punt achter Ajax dat de weg de laatste weken een beetje kwijt lijkt te zijn en drie punten achter de gedeelde koplopers JOS/Watergraafsmeer en onze tegenstander van komende zaterdag: HBC.
Dat maakt het een cruciaal duel en dus zonder meer de moeite waard om de zaterdagavond toch maar langs de lijn te spenderen daar in Heemstede. Onze mannen kunnen daar een goede stap zetten en hebben daar alle steun bij nodig die we kunnen geven. Als er nu ook nog één of twee vrijwilligers bereid worden gevonden nog even een uurtje de kantine open te zetten als we terugkomen, dan hoop ik dat we nog even een passend feestje kunnen bouwen!
Tot zaterdag, dus! IK vond het weer fijn langs de lijn!