De Harkema-revanche?

In de uitwedstrijd in Harkema liet Huizen een knappe 0 – 1 overwinning na een rode kaart uit de vingers glippen. Geflatteerd wisten de Friezen na die rode kaart de wedstrijd met 3 – 1 naar zich toe te trekken. Dat geeft op voorhand het gevoel dat er vandaag wat te halen valt, dat er wellicht met dit hernieuwde Huizen een revanche voor die nederlaag genomen kan worden.
Vanuit het Spakenburgse bereiken mij gelukwensen en aanmoedigingen om de Friese grootmacht wat punten af te snoepen. Harkema staat vierde met tien punten achterstand op IJsselmeervogels, dus waar ze zich daar in Bunschoten-Spakenburg nou direct zorgen om maken? Ik zou een stuk rustiger slapen als wij tien punten afstand tot nummer vier – maar dan van onderen – zouden hebben…
In de bestuurskamer verneem ik dat we het vandaag helaas zonder onze spits Ahmed al Mahdi zullen moeten gaan doen. Al Mahdi heeft teveel last van de blessure waar hij ook vorige week al mee kampte. Tegen de fysiek sterke Friezen ga je het echt niet op 90% redden, en dus heeft Klein er voor gekozen om Adil Haian weer eens in de spits te posteren. Zonder daar Haian mee tekort te willen doen, denk ik toch dat dit een stevige aderlating is voor onze ploeg. Verder lijkt Klein voort te borduren op het concept van na de winterstop.
Bij onze gasten tel ik vijf(!) nieuwe namen in de basisopstelling ten opzichte van ons vorige treffen. Daar is de bezem dus stevig door de selectie gegaan en dat werpt toch wel een iets ander licht op mijn ‘revanche-gedachte’…

Voortvarend

In ieder geval start Huizen voortvarend! Lars van Huisstede jakkert er op de flank doorheen en lijkt zijn directe tegenstander een zware middag te gaan bezorgen.
In de tweede minuut al een hoge voorzet in het doelgebied van Harkema. Doelman Richard Strijker komt dapper zijn doel uit om de bal boven het hoofd van Joshua Lo-Asioe weg te slaan. De bal valt echter voor de voeten van gelegenheidsspits Adil Haian die zich niet bedenkt en de bal meteen retourneert. Helaas zoekt hij het doel wat te hoog en de eerste goede kans gaat daarmee verloren.
Een minuut later is onze doelman Olivier Pabon op zijn beurt attent zijn goal uit op een diepe bal op Rik de Boer. Pabon is op tijd en kan voorkomen dat De Boer één-op-één met hem komt te staan.
Artuur Zutterman is ook lekker op dreef. Hij is het die in de zevende minuut aan de basis staat van een lekker lopende aanval. De bal gaat naar Adil Haian die op zijn beurt Lars van Huisstede bereikt die de bal op karakter meekrijgt. Helaas zoekt ook hij het doel van de Friezen net wat te hoog. Maar het is Huizen dat de toon zet in deze openingsfase.

Lekker!

Nadat Artuur Zutterman een actie heeft ingezet die wreed wordt gestuit, mag Huizen een vrije trap nemen. Van Huisstede neemt de bal draait de bal fraai voor. Theo Visser maakt een kopbeweging maar ziet de bal tot zijn ontzetting rakelings aan hem voorbij vliegen. Huizen zet de aanval voort en dan zet Haian de bal prima door naar Van Huisstede. Lars behoudt het overzicht en met een heerlijk aangesneden pass bereikt hij aan de andere kant van het strafschopgebied de geheel vrijstaande Theo Visser. Van een dergelijke pass kan Visser eigenlijk alleen maar verlekkerd dromen. Instinctief neemt hij de bal in een keer op de schoen, jaagt hem feilloos in de verre hoek en laat daarmee doelman Strijker volstrekt kansloos: 1 – 0! Huizen krijgt weer eens loon naar werken!

Cruciaal

Harkema is ‘van de leg’. De onzekerheid speelt met de ploeg van coach Marcel Post ‘als de stormwind speelt met een enkel blad’ (Boudewijn de Groot) en Pim Betzema verslikt zich dan afschuwelijk in de jagende Haian. Haian ontfutselt hem de bal en staat daarmee ineens op een meter of tien oog in oog met doelman Strijker. De 2 – 0 ligt nadrukkelijk voor het grijpen. Gegrepen wordt er, maar niet die 2 – 0! Het is Haian die ruw naar achteren getrokken wordt door Betzema die uiteraard zijn fout tracht te corrigeren. Arbiter Maarten Spoon loopt enkele meters achter het tweetal en maakt meteen met brede armgebaren kenbaar er géén strafschop in te zien. Hij was daarmee de enige op sportpark De Wolfskamer…
Een cruciale beslissing van de arbiter van dienst. De 2 – 0 zou in deze fase zeker een ferme mentale tik voor de Friese ploeg hebben betekend. Daarbij zou de ploeg van Marcel Post daarmee waarschijnlijk ook met tien man verder hebben gemoeten. Was dat wellicht de reden dat Spoon de duidelijke strafschop niet durfde te geven? Een beslissing die nadrukkelijk zijn stempel op het verloop van de wedstrijd drukte…

En dóór!

Ondanks deze heftige tegenvaller gaat Huizen toch door. Opnieuw de sterk spelende Haian die als een echt PowerHouse de bal op karakter mee weet te geven aan de doorbrekende Van Huisstede. Van Huisstede lijkt de bal even te verliezen, maar opnieuw herovert hij in één beweging balbezit en staat dan schuin voor de goal oog in oog met doelman Strijker. De hoek is lastig en Lars durft een doelpoging daardoor niet aan. Hij kiest voor een bal breed waar de Friese defensie helaas goed het oog in heeft. Huizen herovert de bal nog wel en dan doet Dennis Lamme tenslotte een doelpoging die die naam amper mag dragen en waar doelman Strijker dan ook totaal geen moeite mee heeft. Wéér een goede kans om de score te verdubbelen die we aan onze neus voorbij zien gaan!
Uiteraard is Harkema hier niet naartoe gekomen om zich willoos naar de figuurlijke slachtbank te laten leiden. Een uitval van de fysiek sterke spits Kian Visser en onze Visser tuimelt om in zijn poging de opmars te stuiten. Kian Visser bedenkt zich niet en haalt spijkerhard uit. Gelukkig zit er nog een Huizer beentje tussen waardoor we er met een corner genadig vanaf komen. Als de corner voor gebracht wordt volgt er een hoge voorzet waar Pabon niet lekker bij zit. Kian Visser zet er gretig het hoofd tegenaan en kopt de bal binnen. Tot onze opluchting gaat de vlag aan de zijlijn resoluut omhoog en wordt de goal wegens buitenspel afgekeurd. Een hele opluchting!

Ommekeer

Harkema lijkt de eerste schrik wat te boven te zijn gekomen en komt meer en meer in de wedstrijd te zitten. Waar Huizen in de goede openingsfase heer en meester op het veld leek, zijn het nu vooral de Friezen die de tweede ballen veroveren en de persoonlijke duels aan het winnen zijn. De wedstrijd is aan het kantelen.
Jeroen Lamme draalt dan iets teveel met het verzenden van zijn diepe bal en raakt de bal bijna kwijt aan de jagende Rik de Boer. Gelukkig weet Jeroen de bal nog net op tijd weg te werken, maar we hielden ons hart heel even vast. Bij Harkema achterin lijkt men inmiddels een aanpak te hebben verzonnen om het gevaar dat Lars van Huisstede heet te beteugelen.
Dan mag Joris Adams helemaal vrij rand zestien uithalen. Olivier Pabon perst er een knappe redding uit, maar die gaat dan wel opnieuw ten koste van een corner. Als die bal vanaf de tweede paal wordt teruggekopt in de doelmond, dan is daar als een duveltje uit een doosje ineens de vrijstaande Rik de Boer die de bal van dichtbij binnen tikt: 1 – 1. En dat is een bittere pil die Huizen daar even te slikken krijgt.
Dierzelfde De Boer ziet dan geel na een goed half uur spelen als hij spijkerhard op Dennis Lamme doorgaat. Een terechte kaart van scheidsrechter Spoon.
Maar Huizen stuntelt. Joshua Lo-Asioe en zelfs Artuur Zutterman lijken ineens de dozen nog om de voetbalschoenen te hebben zitten. Huizen is het even helemaal kwijt!

Overleven

Het is nu zaak in ieder geval tot de rust deze wederopstanding van Harkema te beteugelen. Dailey Groenewegen kopt een spijkerharde voorzet koelbloedig over de eigen goal, een halve mispeer op een hoge bal belandt veilig in handen van doelman Pabon, zulks tot ongenoegen van Harkema dat hierin graag een terugspeelbal had gezien. Opnieuw een terechte beslissing van arbiter Spoon die al even terecht even later Joris Adams geel voorschotelt omdat Adams maar bleef mekkeren over die beslissing. Hij deed ook best het een en ander goéd, die arbiter Spoon…
Inmiddels heeft nummer vijf, Démo Koida, de gebruiksaanwijzing van Van Huisstede aardig doorgenomen, want de soepele verdediger blijkt ineens een schier onmogelijk te nemen obstakel voor onze grillige vleugelspits.
Even verzorging voor Timo Vos die na een lange spurt en een fel duel gevloerd wordt door een zwaaiende arm. Het is overleven waar Huizen mee bezig is. Het venijn is uit onze aanval geweken en op de tribune kijken we bezorgd toe hoe onze mannen zwoegend het rustsignaal trachten te halen.

Rood!

Weer die Kian Visser die op pure wilskracht en klasse door onze defensie snijdt. Een échte ‘panna’ waarbij hij de bal door de benen van een verdediger poort en de bal aan de andere kant meteen weer oppikt, een voorzet, een schot, nóg een doelpoging, een redding op de lijn en Huizen wankelt.
Dan geeft arbiter Spoon Huizen het laatste zetje als Artuur Zutterman rand zestien zijn tegenstander naar beneden trekt. De overeenkomst met die situatie met Haian en Betzema is frappant, maar nu legt Spoon de bal dus wél op de stip en erger nog: hij trekt rood voor Zutterman! Huizen moet met tien man verder! Net als afleglopen donderdag bij Davy Klaassen kan je je afvragen of alleen een goal tegen (die immers nu hoogst waarschijnlijk ook gaat volgen met die strafschop) niet verstandiger was geweest. Maar zoveel bedenktijd heeft een speler nou eenmaal niet o zo’n moment.
Kian Visser jaagt de strafschop spijkerhard binnen en geeft Pabon geen kans. 1 – 2 en dat is een bittere gewaarwording na die beloftevolle openingsfase, de kansen en de niet gegeven strafschop.
Achteraf zouden er felle discussies ontstaan over het al dan niet geven van die rode kaart. Sommigen zijn van mening dat als de overtreding buiten de zestien zou zijn begaan dat die kaart terecht geweest zou zijn, maar dat Huizen nu met die strafschop én die kaart eigenlijk dubbel gestraft wordt.
De spelregels van de UEFA worden tegenwoordig met potlood geschreven en verspreid, zodat men de vele wijzigingen met een vlakgum kan aanbrengen. Zo ook met die strafschop/rode kaart situatie. Ik waag me er maar niet meer aan, maar als je rekening moet houden met A: Was het in of buiten de zestien? B: Was het een voetballende actie? C: Was het een doelrijpe kans? D: Was er nog een verdediger in de buurt die de scoringskans had kunnen voorkomen? En wellicht nóg wat extra aspecten die meegewogen hadden moeten worden, dan wordt zo’n beslissing wel héél erg lastig…

Rust

Huizen komt die domper eigenlijk niet meer te boven. Het wordt tot de rust helemaal zoek gespeeld. Harkema kan doen en laten wat ze willen en het rustsignaal komt dan ook als een verlossing.
Huizen moet dus met tien man die achterstand zien goed te maken tegen dat stugge Harkema. Vooralsnog lijkt het daar niet op en we hebben op de tribune weinig fiducie meer in een resultaat. Als het maar geen afdroogpartij wordt is de heersende opinie.
Maar wat voelt het zuur: een ‘gewonnen’ wedstrijd nu kansloos dreigen te verliezen. Het heerlijke elan waarmee Huizen de wedstrijd begon verdampte na een half uur goed voetbal en na het rood van Zutterman lijkt een puntje ineens zó ver weg… Niet alleen vanwege het numerieke ondertal, maar ook omdat Zutterman een van de betere spelers op het veld was geweest. Een sterkhouder, ‘n aanjager die min of meer onmisbaar leek in de opbouw van ons Huizer aanvalsspel.
“Waar komt dat ineens vandaan?” vraagt iemand op de tribune zich verbijsterd af, kijkend naar die Friese wederopstanding. Geen van de omstanders kan hem daar echt een sluitend antwoord op geven. Een goede ploeg dat Harkema, ere wie ere toekomt. Maar een wonderploeg? Nee, dat toch ook zeker niet.
De namen van Wessel Biljardt, Justen Kuiper (door velen nog steeds consequent Justin genoemd) gonzen over de tribune. En inderdaad zien we even later Biljardt, Kuiper en Timo Kozjak bezig aan een warming up die een start aan de aftrap doet vermoeden.
“Jij krijgt die lach niet meer van mijn gezicht,” schalt het lichtelijk misplaatst over De Wolfskamer. Je zou haast gaan denken dat we met 2 – 1 voor stonden…

Wissels

En inderdaad heeft Klein ingegrepen. Twee aanvallers en een middenvelder erbij. Daarbij kan die lange Kozjak wellicht nog zijn waarde bewijzen bij corners en hoge voorzetten. Kuiper en Biljardt zullen naar ik vrees geen kopduels gaan winnen tegen de fysiek sterkere Friezen.
En Kozjak wordt na een minuut al neergehaald en levert Huizen een vrije trap op . Van Huisstede belast zich met het nemen van de trap van een metertje of twintig. Helaas vliegt de bal ruim over de goal van Strijker, maar dat Huizen zich nog niet gewonnen wenst te geven, is duidelijk.
Dan een diepe bal op Justen Kuiper die gretig op jacht gaat. Een duwtje in de rug en Justen gaat neer binnen de zestien. Een beetje te gemakkelijk en daar heeft arbiter Spoon helaas goed het oog in. Hij deed ook wel wat dingen goed, maar ik snap inmiddels het commentaar dat ik op internet aantrof, waarin de scribent opmerkte dat Spoon een zwakke partij had gefloten en de scribent opmerkte dat hij zelf ook wel eens een mindere dag had. Helaas zou Spoon dus ook vandaag een mindere dag kennen…

Van die gladiolen en zo…

Huizen doet wat het kan. Onder aanvoering van die drie verse krachten werkt het zich een slag in de rondte en ineens lijkt een puntje overhouden aan deze wedstrijd niet zo héél ondenkbaar meer.
Jolt Postma beukt dan Wessel Biljardt tussen de gemalen autobanden. Nu is het Theo Visser die de trekker overhaalt. De bal scheert rakelings over de kruising. Zou het dan toch nog?…
Kuiper weet zwaar gehinderd toch een fraai passje op Van Huisstede te geven. Het leidt tot een corner. Even later een uitval van Wessel Biljart die Justen Kuiper lanceert. Helaas blijkt die verdediger van Harkema ook over een goede sprint te beschikken en Kuiper wordt van de bal gelopen. Maar Huizen zet dapper aan, knokt voor wat het waard is. Bewonderenswaardig en de vergelijking met hetgeen Ajax midweeks presteerde tegen Union Saint Gillis gonst wat over de tribune.
Harkema is een geroutineerde ploeg die goed om weet te gaan met die man meer situatie en Huizen moet dan ook alle zeilen bijzetten om de gaten die met die jacht op de gelijkmaker ook achterin vallen, dicht te lopen. Pabon zit er goed bij op een voorzet van Koida die zich meer en meer met de Friese aanval lijkt te gaan bemoeien. Visser stuurt Wessel Biljardt diep, maar als de verdediger dan een blok zet is de lichtere Wessel niet opgewassen tegen deze bodycheck en de aanval loopt daarmee stuk.

Wissels

Nu grijpt ook Harkemacoach Post in en brengt Thomas Prinsen en Gerben Jullens voor Iloba Achuna en Rik de Boer. Klein gaat alles-of-niets met het inbrengen van aanvaller Kamstra voor de leeggespeelde Van Huisstede.
Pabon wint op het nippertje een sprintduel van invaller Jullens. De bal komt daarmee echter voor de voeten van Joris Adams die de directe lange bal op het verlaten doel niet aandurft en zo de kans verloren laat gaan.
Wessel Biljardt schiet een klein kwartier voor tijd de bal nog een keer rakelings over als hij vanuit de draai een voorzet afrondt. Deze had ook maar zo binnen kunnen vallen. Vrouwe Fortuna deed echter weer even een dutje, denk ik.

Doodsteek

Een minuut na Wessels poging is het dan toch over en sluiten voor Huizen. Kian Visser staat helemaal vrij als hij aan het eind van een soepel lopende Harkema-aanval staat. En als je dat er nou bij één niet moet laten gebeuren, dan is het die Kian Visser wel! Net als ‘onze’ Visser bij de openingstreffer haalt ook Kian Visser goed uit en laat Pabon voor de derde keer kansloos. Alleen onverbeterlijke optimisten zullen op dat moment nog geloofd hebben in een resultaat voor onze dapper knokkende equipe. Het is over en uit, en dat realiseert de aangeslagen groep zich op het veld uiteraard ook. Dat twee minuten later Joris Adams opnieuw doeltreffend uit mag halen, verwondert dan ook niemand meer. Het doek is gevallen.
Tijmen Bakker komt nog voor Theo Visser, Timo Kozjak pakt nog een gele kaart na een akkefietje.
Kian Visser heeft zijn taak volbracht met twee knappe goals en mag plaats maken voor Rik Nicolai. De wedstrijd is gelopen en Marcel Post spaart dus zijn kostbare aanvalsleider (20 goals!).
Je moet zo’n wedstrijd nog tot de negentig minuten uitvoetballen, maar van mij hoeft arbiter Spoon hier straks geen extra tijd meer aan toe te voegen.

Slotfase

De minuten trekken traag aan ons voorbij. De gesprekken op de tribune gaan inmiddels over alles behalve over de wedstrijd. De nederlaag wordt gelaten geaccepteerd. Nicolai bezorgt de bal nog bij Prinsen die vrij voor de goal de bal aait en zo de al zittende Pabon de kans geeft zich alsnog over de bal te ontfermen. Gerald Postma en Démo Koida maken dan ook nog enkele minuten plaats voor Teake Nicolai en Jules Boubane. Die hebben immers ook die lange rit met de bus hierheen gemaakt, dus waarom niet, denkt coach Post. De wedstrijd is gelopen…
Ineens toch nog een opleving van Huizen als Wessel Biljardt van een meter of twintig doelman Strijker op de proef stelt met een fraai schot. De safe is echter al even fraai. Toch zou Huizen nog aan een welverdiende ‘eretreffer’ komen als Wessel Biljardt een overmoedig en wat hautain hakje van Joris Adams oppikt. De bal gaat snel langs de lijn naar Thomas Kamstra. Kamstra blijft rustig, sprintje, kapt zijn man uit en zet fraai voor. Van dichtbij kan Justen Kuiper de bal simpel achter Strijker prikken. Een welverdiend slotakkoord. Je koopt er helaas niks voor, maar het maakt de stand toch weer iets dragelijker…

Arnold Klein

“Ik dacht na tien minuten dat we hier wel met een nulletje of drie zouden gaan winnen,” open ik mijn gesprekje met onze hoofdcoach.
“Ja, we speelden goed! We wisten de ruimtes die we kregen goed te benutten en in balbezit oogde het gewoon goed. We creëerden kansen en maken die 1 – 0. Kijkend naar de cruciale momenten dan denk ik dat wij gewoon een penalty mee moeten krijgen bij die situatie met Adil Haian. Dan pakken zij die rode kaart en wordt het wellicht voor ons 2 – 0!
Dat gebeurt dan dus niet en daarna vond ik dat we in een fase kwamen waarin Harkema makkelijker aan de bal was en wij wat minder goed druk konden uitoefenen. Uit die fase waarin ze gevaarlijker aan de bal waren maakten zij die 1 – 1 en de 1 – 2. Maar ja, ook die 1 – 2 was weer een dubieuze situatie. Van waar ik stond kon ik niet beoordelen of het eigenlijk buitenspel was, maar ik hoorde van verschillende kanten dat het een buitenspelsituatie was die tot die strafschopsituatie leidde. Dan kan je je afvragen of het een domme overtreding is of niet, maar je geeft daar op dat moment de wedstrijd in wezen uit handen…”
“Ik had toen tot de rust het gevoel dat we overlopen zouden worden. Je doet dan drie ‘dappere’ wissels en toen kreeg ik het gevoel dat er wellicht toch nog wat in zou zitten voor Huizen…”
“Ja, we hadden in de rust gekeken waar we eventueel nog wat balans op het veld zoude kunnenvinden en waar we nog iets zouden kunnengaan doen. Dan zie je Justen Kuiper diep gaan. Duwtje in de rug – ik vond dat overigens geen penalty – en stelt Wessel Biljardt met een afstandsschot de keeper nog op de proef. Dan vallen de 1 – 3 en de 1 – 4 heel snel achter elkaar en dan weet je dat het met een kwartier te spelen wel ‘klaar’ is en hoop je alleen maar dat de uitslag niet nóg hoger uit zal gaan vallen. Ook na rust weer een cruciaal moment als Wessel Biljardt één-op-één met de keeper dreigt te komen, maar buitenspel wordt gevlagd. Toevallig sta ik hier dan wél precies op ‘de lijn’ en zie dat die linker centrale verdediger er nog staat en dat dit dus ook geen buitenspel was. Dat hadden we vandaag dus ook weer net even niet mee! Het is dan toch wel merkwaardig dat Olivier in de rust van de grensrechter te horen krijgt dat we de eerste helft eigenlijk wel een penalty hadden verdiend… Maar ik wil daar niet op wijzen, het zijn wel allemaal cruciale dingen, weet je. Maar als wij de rode kaart en die strafschop mee hadden gekregen, dan was de wedstrijd omgedraaid. Uiteindelijk denk ik dat we in dat stukje voor rust, toen we de druk op Harkema er niet op konden houden, uiteindelijk de wedstrijd verloren hebben. We hadden die ‘grip’ op de wedstrijd gewoon terug moeten pakken. Ik heb het er daar net nog met de spelers over gehad. We hebben na de winterstop een aantal goede wedstrijden gekend, waardoor we nu wellicht iets te ver vooruit aan het denken waren. Soms moet je toch even wat terugzakken om jezelf eerst weer te herpakken voor je weer verder kunt.
We moeten ons ook niet rijker rekenen dan we daadwerkelijk zijn. We wisten van meet af aan met welke doelstelling we dit seizoen in gingen en dat blijven we gewoon het hele seizoen nog doen.
Donderdag spelen we een oefenwedstrijd tegen BFC. Daarin kunnen we wat spelers die wat minder aan hun minuten komen weer eens lekker aan de gang zetten en sommige spelers wat rust geven die met wat pijntjes kampen. Dan volgt de week erop een ‘kelderkraker’ tegen HSC’21.
“Een factor die je nog niet noemde was het wegvallen van spits Ahmed al Mahdi. In hoeverre heeft dat voor je gevoel nog gevolgen gehad?”
“Weet je, ik kijk nooit naar de spelers die we niet hebben… Kijkend naar de invulling van vandaag, denk ik dat we dat goed gedaan hebben. Met wat meer geluk win je deze wedstrijd misschien zelfs ook nog. Als het totaal niet ‘gelopen’ had, dan hadden we wellicht de zaken eerder om moeten zetten en dat was nu niet het geval.
Ahmed speelde vorige week al met een blessure en we waren bang dat we de zaken alleen maar erger zouden maken. We hebben in goed overleg met Ahmed besloten om hem vandaag niet te laten spelen. Maar natuurlijk is het een gemis. Ahmed is fysiek sterk en werkt keihard, maar ik moet zeggen dat Adil Haian het ook voortreffelijk heeft ingevuld. Adil is een echte prof die waar ik hem ook neerzet naar beste kunnen invult. Vorig seizoen hadden we Remco Helms als multifunctionele speler, nu is dat Adil. Dat hebben we het overigens voor het seizoen al uitgebreid met elkaar besproken.”

Adil Haian

Hij speelde voortreffelijk, onze multifunctionele Adil. Begonnen als spits, later naar de plek van Zutterman, het moet een genot voor iedere trainer zijn om zo’n topper in de gelederen te hebben.
Hij snapt mijn vraag of iemand hem al een het etiketje ‘De Perfecte Prof’ had opgeplakt niet direct.
“Een echte prof doet gewoon wat er van hem gevraagd wordt, die gaat staan waar de trainer hem neerzet en geeft zich voor honderd procent waar hij ook staat… Heb je wellicht ook al handschoenen gekocht zodat je ook kan keepen?”
“Haha, die grap hebben ze net al gemaakt in de kleedkamer,” lacht Adil bescheiden. “Als voetballer heb ik natuurlijk een voorkeur voor mijn positie en dat is in mijn geval gewoon op het middenveld. Maar als ik ergens nodig ben, dan ga ik daar gewoon spelen en probeer ik gewoon mijn uiterste best te doen. Ik denk dat ik ook vandaag niet echt steken heb laten vallen in aanvallend of verdedigend opzicht, qua taken uitvoeren of qua inzet…”
Dat kan ik alleen maar volmondig beamen. Ondanks de nederlaag en de hem vreemde positie kan Adil terugzien op een prima wedstrijd.
“Ik moet gewoon de keuzes van de trainer respecteren, hij staat daar niet voor niks. Vorig jaar heeft dat ook al een keer goed uitgepakt en vandaag ging het eigenlijk ook best goed…”
“De eerste helft, was er eigenlijk een half uur niks aan de hand en dacht ik dat we naar een nulletje of drie zouden gaan uitlopen. Dan kantelt het en komen ze meer in de wedstijd. Wat was er op het veld gebeurd?”
“Ja, zij lieten hun middenvelders wat meer uitzakken zodat wij er minder druk op konden krijgen en zij er meer onderuit konden voetballen. Toch was er eigenlijk nog niet heel veel aan de hand tot die rode kaart. Daarbij vraag ik me af of het buitspel was, maar goed dat kon ik niet echt goed beoordelen omdat ik niet op één lijn stond.
Maar goed, gebeurd is gebeurd. Daarna kwam het puur aan op karakter. Ik denk dat we ondanks de uitslag dat karakter zeker hebben getoond! We gingen gewoon voor de 2 – 2 met het risico dat je in het open mes zou kunnen lopen. Met de 1 – 3 kregen we eigenlijk de genadeklap. Met 1 – 2 krijg je altijd nog wel een kans, maar helaas, het mocht niet baten…”
“De strafschop die jij niet kreeg… Wás het er een?”
“Ga maar naar de beelden kijken! Het was 100% een strafschop! Ik ga toch niet bewust vallen dan?! Ik kon gewoon schieten! Met mijn trap is dat van die afstand gewoon absoluut een goal! Een strafschop is nog enigszins een onzekerheid, maar ik stond daar bijna op de vijf meter, dat is voor mij een honderd procent goal!
Hij bracht me helemaal uit balans. Hij trok me hier (Adil wijst op zijn schouder) zo naar achteren, daardoor kon ik niet meer schieten. Absoluut een penalty! De scheidsrechter vond het een goed duel, nou dan vraag ik me heel erg af wat je dan onder een duel verstaat! Eigenlijk vond ik het hetzelfde bij dat geval waar Artuur rood kreeg. Ik was óók doorgebroken! Dat zou een geheel andere wedstrijd geworden zijn! Dat had de 2 – 0 geweest. Maar niet omdat ik daar stond, maar het was écht een zuiver strafschop!”
Aldus een nog steeds geagiteerde Adil die zoveel onrecht maar moeilijk kan verkroppen.

De niet gegeven strafschop in vijf afbeeldingen!
(Foto’s: Dirk Westland)

Apenstaartjes kijk op de zaak

Uiteraard had ik graag ook de lezing van arbiter Maarten Spoon even aangehoord. Ondanks enig aandringen mijnerzijds, geeft hij aan dat hij het onverstandig acht om op mijn interviewverzoek in te gaan. Ik kan me er wel iets bij voorstellen. Als ik met de arbitrage samen het veld verlaat worden er toch wel de nodige verwensingen vanuit het publiek aan zijn adres geroepen. Ik blijf dat toch een beetje ‘jammer’ vinden, al kan ik me de emoties meer dan goed indenken. Ik kan me ook niet voorstellen dat Spoon met erg veel voldoening op deze wedstrijd terug zal kijken. Het laat zich raden met welke waardering hij mijn database in gaat. Als de beslissingen van de arbitrage zoveel invloed op het wedstrijdverloop hebben, dan is enige kritiek denk ik wel op zijn plek. Helaas wilde Spoon dus niet zijn visie op het gebeuren geven. Verder een aardige vent, maar ik denk niet dat ik in huilen uitbarst als we hem dit seizoen niet meer voorgeschoteld krijgen.
Een bittere nederlaag derhalve. Natuurlijk is het niet ‘vreemd’ dat je op eigen terrein met 2 – 4 verliest van de nummer vier van de ranglijst als je zelf ergens onderaan zwabbert. Maar ook nu weer had ik het gevoel dat we in eigen voet schoten toen we de Harkemase Boys na een half uur weer lekker in de wedstrijd lieten komen. Het zijn mysterieuze krachten in de sport voor mijn gevoel, maar dat kan ook door mijn gebrek aan voetbalverstand komen dat ik ze mysterieus moet noemen.
Hoewel Maarten Spoon zeker niet op een goede wedstrijd terug kan kijken denk ik niet dat het louter aan hem alleen lag dat we nu met lege handen staan. Daarvoor liet Huizen zich na dat goede halve uur voetbal gewoon teveel de Huizer kaas van het brood eten. Ook mét een 2 – 0 voorsprong kan je dat niet ongestraft laten gebeuren. Ik denk nog terug aan vorig seizoen toen we tegen Alphense Boys ook een 0 – 2 voorsprong zo door het afvoerputje zagen spoelen. Het is dus zeker geen garantie.
De nederlaag heeft niet echt gevolgen voor de stand. We blijven in het spoor van Ajax en Excelsior’31 dat in Raalte een verdienstelijk punt wist te pakken en dus wel wat uitloopt. Met twee en respectievelijk drie punten goed te maken in de komende wedstrijden, is de doelstelling van directe handhaving nog steeds niet uit het zicht. Inmiddels lijkt ons staartgroepje zich dan wel wat te hebben afgescheiden van de rest van het rechterrijtje. Met nog tien wedstrijden te gaan in deze competitie worden de uitslagen wat onvoorspelbaarder. Middenmoters hebben weinig anders dan de sportieve eer om nog voor te spelen, de moed der wanhoop vaart bij de degradatiekandidaten het spel binnen.
Het is dan ook zaak dat Huizen de kelderkraker tegen HSC’21 tot een goed einde zal weten te brengen. De ploeg uit Haaksbergen staat nu op vier puntjes afstand en zal die door een overwinning op Huizen zeker tot een enkel puntje terug willen brengen. In de thuiswedstrijd blameerde Huizen zich destijds door op eigen terrein met 1 – 2 ten onder te gaan. Dat mag zich nu dus zeker niet herhalen en Huizen mag zich ‘een gewaarschuwd mens’ beschouwen. Er is niet één wedstrijd van die tien resterende matches waarin Huizen zich rijk kan en mag rekenen en al op voorhand de punten denken te kunnen bijschrijven. Het zal een bitter gevecht worden. In Haaksbergen, in Huizen, in Amsterdam, Eemdijk, Heemstede, Utrecht en op Urk… Op de een of ander manier moet ik ineens aan die beroemde toespraak van Winston Churchill denken… We zullen ons net als die Engelsen met bittere inzet en vastberadenheid het hoofd boven water moeten knokken. Luctor et Emergo dus, om het wat dichter bij huis te houden!