DVS’33

Vandaag beginnen we dan aan de returns van de eerste competitiehelft die we met de winterstop hebben afgesloten met een plek op de vierde plek van onderen.
Na het trainingskamp in Barcelona even een bittere pil geslikt toen IJsselmeervogels in een oefenduel met 6 – 2 te sterk bleek. Vloeide er wellicht nog wat Sangria door de aderen? Helaas moest ik die wedstrijd door persoonlijke verplichtingen aan me voorbij laten gaan, maar ik begreep dat ik wel een hoogtepuntje aan die goal van Tijmen Bakker had gemist. Een echte ‘spitsengoal’ zoals hij me beschreven werd.
DVS’33 uit Ermelo geldt nog steeds als een titelkandidaat op die derde plek met slechts een drietal puntjes achterstand op koploper IJsselmeervogels. De uitwedstrijd destijds in Ermelo kenschetste ik als ‘Geruststellend’: niet weggepoetst worden in de openingswedstrijd, een dubieuze strafschop tegen krijgen en met tien man dan toch pas in de negentigste minuut de genadeklap krijgen. Dat kán erger! Ondanks een duidelijk surplus aan kwaliteit bij de ploeg uit Ermelo kwam het me toch voor als dat we als kersverse derde divisionist bepaald geen modderfiguur sloegen.
Koud, maar prima voetbalomstandigheden op de Wolfskamer nu DVS’33 de return in Huizen komt spelen. Het wedstrijdformulier dat ik onder ogen krijg geschoven vermeldt twee complete selecties. Daar schiet ik dus helaas weinig mee op. Het clubformulier met onze eigen mannen leert me echter dat aanvoerder Theo Visser ten prooi is gevallen aan de griep.
De bestuurskamer is rijkelijk gevuld met jubilarissen en scheidsrechters. Een twintigtal vrolijke fluiters heeft zich voor deze wedstrijd verzameld onder toeziend oog van onze onvolprezen ‘Blonde Pijl’ Frans Vermeij, om de verrichtingen van Bjorn Kuiper eens te komen bekijken. Ik ben even in verwarring in de veronderstelling dat het hier Bjorn Kuipers betreft, maar het blijkt toch echt ‘gewoon’ de arbiter te zijn die we al tegen Purmersteijn en AFC’34 troffen.
Al schrijvend aan deze inleiding in de businessruimte bereiken mij verschillende geruchten voor wat betreft de ploeg die Huizen volgend seizoen op de been wil brengen. Positieve geruchten, maar ook enkele negatieve. Dus houd de website goed in de gaten voor wat betreft de mutaties en verlengingen die ons nog te wachten staan..
Voor Timo Vos is er vandaag weer een basisplek ingeruimd en ook zie ik tot mijn genoegen de naam van Justen Kuiper bij onze reserves. Na lang blessureleed is Justen nu dus echt op de weg terug. Goed voor mijn gemoed, goed voor Huizen, maar vooral goed voor Justen zelf uiteraard. Verder lijkt het er niet op dat coach Klein drastische wijzigingen in de opstelling heeft aangebracht gedurende de winterstop en op de een of andere manier heb ik het gevoel dat we een puntje vandaag zeker niet hoeven uit te sluiten.
Het omroepen van de naam van Bjorn Kuipers wordt door één deel van de tribune met gejuich ontvangen. Dat een arbiter zo ingehaald wordt, heb ik nog niet eerder meegemaakt. Maar het zijn uiteraard die twintig fluitisten die hun collega even met wat meligheid verwelkomen.

Gedisciplineerd

Met Zutterman, Groenewegen, Jeroen Lamme en Kogeldans achterop kan Huizen meteen aan de bak. DVS’33 wil meteen het verschil gaan maken en dringt aan. Achterin wordt echter consequent en gedisciplineerd verdedigd, waarbij ik vooral Zutterman er weer uit vond springen als de bijtgrage terriër. Hij moet die dekselse Benjamin Roemeon – die in het verleden Huizen al zo vaak pijn heeft gedaan – in bedwang zien te houden. En dat lukt hem meer dan aardig, want de kleine dribbelaar zal er eigenlijk niet aan te pas komen vanmiddag.
In de derde minuut breekt DVS dan toch even door. Een voorzet van Basil Camara bereikt Ian van Otterlo en Mike Ahrens die beiden hun doelpogingen geblokt zien. Dit kon toch wel eens een heet middagje worden, gaat het even door me heen. Maar DVS’33 zet niet door. Het speelt wat plichtmatig en met het vertrouwen van een ploeg die weet dat het uiteindelijk toch wel goed gaat komen tegen een laagvlieger.
En dan in de tiende minuut ineens een bal die zomaar voor de voeten van Joshua Lo-Asioe caramboleert. De bal valt helaas té onverwachts voor zijn voeten en hij kan dan ook te weinig richting aan zijn inzet meegeven. De rebound is een prooi voor de weer gretig spelende Ahmed al Mahdi, maar ook diens inzet moest te gehaast worden uitgevoerd.
Joshua speelde vandaag niet alleen op zijn vertrouwde middenveldpositie, maar mocht bij afwezigheid van Visser ook met de aanvoerdersband om de arm acteren. ‘Captain Joshy’, dus! Al met al blijkt Huizen dan toch ineens nog het dichtst bij een doelpunt te zijn geweest en dat geeft de Huizer burger moed.
Al Mahdi is dan gretiger dan zijn opponent en breekt door diens tackle heen. Even lijkt er een kansje te kunnen ontstaan, maar doelman Jan van Willige heeft het gevaar tijdig onderkend en is net iets eerder bij de doorschietende bal dan onze aanvalsleider. Geen goal, maar al met al is Huizen er nu al twéé keer wel dichterbij geweest dan DVS’33 met al hun veldoverwicht! En daarmee heeft DVS’33 dan wel het beste van het veldspel, maar lijkt Huizen het gevaarlijkst.
Helaas gooit Lars van Huisstede na een dikke twintig minuten iets teveel fysiek in de strijd na een heerlijke combinatie via Al Mahdi, Adil Haian (ook erg sterk spelend vandaag!) en Timo Vos. Maar ook dit oogde alweer dreigender dan het oeverloze gebrei van onze gasten uit Ermelo. In diezelfde minuut een scherpe voorzet van Van Huisstede die maar rakelings aan de instormende ‘Vossenator’ voorbij gaat. Ook gaat de vlag omhoog, maar opnieuw gaat weer de meeste dreiging van Huizen uit.

Lekkuuuur!

Met een klein half uur op de klok weten Camara en Roemeon even niet van elkaar wie er nog wát met de bal wil gaan doen. Lars van Huisstede weet dat wél en spurt er als de derde hond met dat been in de vorm van de bal vandoor. Tot een echte doorbraak komt het niet, want Lars zag zich eigenlijk in kansloze positie gemanoeuvreerd. Zoekend naar een afspeelmogelijkheid aan de zijlijn neemt DVS’33 het zekere voor het onzekere met een overtreding op onze grillige buitenspeler. Lars belast zich zelf met de uitvoering en draait de bal heerlijk voor bij de tweede paal. Helaas niemand die er een verlossende kopstoot aan weet te geven en de bal zeilt door en wordt aan de andere kant van het strafschopgebied opgepikt door Dennis Lamme die de bal opnieuw inbrengt. Rand zestien krijgt Joshua Lo-Asioe de bal voor de voeten, zet in, Ahmed al Mahdi doet een koppoging, raakt de bal niet lekker, maar de bal belandt dan precies op het hoofd van Timo Vos, die met een heerlijke kopbal vlak langs de paal zijn basisplek opluistert met een prima goal! D’r zijn spelers die je zo’n goal gunt, spelers die je zo’n goal heel érg gunt, en je hebt Timo… Ik moest bijna een traantje wegpinken…
Huizen dus op voorsprong. In haar enthousiasme drukte ladyspeaker Ellen Kruimer denk ik een keer teveel op het knopje voor het scorebord en verdubbelt zo onze voorsprong naar 2 – 0!
Of was het haar kristallen bol? Want nadat Zico Jamai Soree een wat halfslachtige poging deed vanaf de middenlijn om Olivier Pabon te verschalken, zet Lars van Huisstede goed druk op het uitverdedigen van DVS’33. Hij brengt de DVS-defensie dermate in verlegenheid dat hij een corner uit het vuur sleept die hij zelf neemt. De bal lijkt aanvankelijk te worden geruimd, maar opnieuw weet een gretig afjagend Huizen de bal in de gelederen te houden. Een inworp van Artuur Zutterman en Al Mahdi die de bal lekker kaatst, de voorzet van Van Huisstede richting eerste paal en dan duikt daar Captain Joshy op die sneller bij de bal is dan doelman Van Willige en hij laat zien waarom zijn plek toch echt op dat middenveld is. Genadeloos tikt hij de bal onder de graaiende handen van Van Willige door en zo staat Huizen zes minuten na de openingstreffer alweer met die door Ellen voorspelde 2 – 0 voor! Lekkuuur!

En dóór!

En die tweede is even slikken voor de mannen van coach Joram Hendriks. Wat vanochtend nog een wandelingetje over de Wolfskamer had geleken, pakt nu toch wel erg anders uit en Hendriks gaat puzzelen welke tandjes hij nog bij kan zetten om dit tij te gaan keren.
Maar Huizen weigert mee te geven, weigert in de ‘achteruit’ te gaan. Wát nou titelkandidaat? Hier staat een team dat de eendracht in het hart heeft gesloten, een team dat weigert te buigen!
Zutterman zit de Ermeloër defensie weer fel op de huid, breekt door de tackles heen op pure wilskracht, komt oog in oog met Van Willige, maar helaas wel erg schuin voor de goal. Zijn harde lage inzet dwingt de DVS-doelman tot een knappe redding bij de paal en een corner die paniekerig wordt geruimd. Huizen ruikt bloed! Ermeloos bloed!
Ook de felheid van Lars van Huisstede jaagt de ruim meegekomen Ermelose aanhang de stuipen op het lijf. Hij pikt de bal op felheid af van zijn tegenstander en ook hij mag het één-op-één met Van Willige proberen. Helaas ook voor hem is de hoek erg lastig en met die lange doelman die zijn goal goed verkleint ziet Lars zijn inzet helaas voor de goal langs gaan.
Zelfs een beetje ‘galleryplay’ als Van Huisstede met een hakbal Zutterman bereikt. De bal lijkt wat te hard, maar niet voor onze Belgische terriër, die een voorzet loslaat waarbij de DVS’ers maar ternauwernood kunnen voorkomen dat Timo Vos zijn tweede van de middag kan aantekenen.
Dit is een onverwacht presentje van onze mannen aan het trouwe publiek dat de koude trotseerde voor deze wedstrijd!

Rust

Het is een ongekende weelde die we lang niet meer hebben meegemaakt. Té lang, misschien wel. 2 – 0 met rust en een tegenstander die er eerst maar eens drie moet zien te maken voor we met lege handen kunnen komen te staan. En dat ze die drie zullen gaan maken, daar leek het ondanks een veldoverwicht en meer balbezit bepaald nog niet op deze eerste helft, want eigenlijk heeft Olivier Pabon niet één keer echt handelend hoeven op te treden. Daarentegen was Huizen buiten die twee goals nog drie keer akelig dicht bij een derde treffer en dat geeft een heel geruststellend gevoel.
Met op de bank nog voldoende spelers die we zonder hoofdbrekens in kunnen zetten, neem ik toch aan dat Klein zijn winning team niet zal ‘changen’.
DVS-coach Hendriks maakt nadrukkelijk wel aanstalten zijn team een aanvallende impuls te geven, want ik zie voormalig eredivisiespeler Stef Nijland (ex PSV, FC Groningen, N.E.C., De Graafschap) aan een warming-up bezig samen met die gevaarlijke Yannick Bouw. Hoewel Nijland nog geen wedstrijd in de basis is begonnen dit seizoen en pas één keer het net wist te vinden is dat toch even slikken…

Op jacht

En DVS’33 gaat inderdaad op jacht naar eerherstel. Er wordt een tandje bijgezet en het spel verloopt via die twee invallers ineens een stuk sneller en gedrevener. Met name Bouw onderscheidt zich aan Ermelose kant. Een corner van Nijland wordt geruimd, Van Otterlo dreigt door te breken, Pabon en Jeroen Lamme klaren de zaak met vereende krachten. Wéér een corner die geruimd kan worden, de aanval loopt echter door en Van Otterlo jaagt de bal achter… Het is buigen om niet te barsten voor Huizen.
De Huizer aanvallen zijn begin tweede helft slechts speldenprikjes. Zo’n prikje wordt bijvoorbeeld uitgedeeld door Sergae Kogeldans die van afstand maar eens probeert Van Willige te verschalken, maar het mondt slechts uit in een simpele plukbal voor de DVS-doelman.
Sidderen als Timo Vos bij een van de vele corners die Huizen toe moest staan, in zijn verdedigende ijver, de bal volkomen verkeerd raakt en zo van een meter afstand zijn eigen doel onder vuur neemt! Met een reflex die haast te snel was om met het blote oog waar te nemen, is Olivier Pabon op zijn post en keert de bal waarna Joshua Lo-Asioe er maar vlug een volgende corner van maakt. Dat scheelde weinig! De verslaggever van DVS verzucht dat de scheidsrechter maar eens goed op zijn doellijn-horloge moest kijken, maar doellijntechnologie is uiteraard een bruggetje te ver voor de derde divisie. Ik zou er vanaf mijn commentaarpositie op de tribune geen vergif op durven innemen of die bal nou vóór of áchter de lijn werd gekeerd door onze doelman, maar de grensrechter stond keurig op de achterlijn en die had er dus wél goed zicht op. Huizen komt met de schrik vrij!

Vastberaden

Huizen kreunt en steunt, maar het is vastberaden zich de kaas deze keer niet van het brood te laten eten. Toch is daar dan die ene kans die een ploeg altijd wel krijgt in een wedstrijd als Benjamin Roemeon ineens op een doorschietende bal alleen voor Pabon verschijnt. Gehaast drukt Roemeon af en zoekt dan het doel te hoog. Opnieuw een hartverzakking voor uw Apenstaartje en zweet in de bilnaad…
Eendrachtig knokken de mannen zich het snot voor de ogen. En dat resulteert na een goed uur spelen dan ineens weer in een reuzenkans als Adil Haian door Ahmed al Mahdi diep wordt gestuurd en alleen doelman Van Willige nog te verschalken heeft. Oog in oog met de doelman lukt het Adil echter niet de bal langs Van Willige te krijgen. Met de scheenbenen blokt hij de inzet van Haian en de bal caramboleert voor de voeten van Ahmed al Mahdi die met twee pogingen alsnog onze derde probeert aan te tekenen. Doelman Van Willige is in eendrachtige samenwerking met Sem de Wit is echter opnieuw een sta-in-de-weg en bij de tweede poging wordt de bal uit het lege doel gekopt door Maarten van Dijk! Huizen laat opnieuw een uitgelezen kans liggen om de wedstrijd definitief in het slot te gooien.
Een minuut later is het de beurt aan Lars van Huisstede om er vandoor te gaan. Maar Lars heeft al veel gegeven, veel arbeid geleverd en het beste is er wel wat vanaf. Met zijn laatste krachten troeft hij Maarten van den Berg aan de zijlijn af en ziet dan doelman Van Willige uit positie. Met een verre schuiver gaat Lars voor zijn kans. Maar helaas: een half uur geleden zou Lars hem gewoon binnen hebben geprikt, nu hobbelt de bal wat krachteloos naast de goal. Honderd procent? Nee, dat niet, je hebt bij dit soort ballen wel een tikkeltje mazzel nodig dat je hem écht lekker raakt. Maar tachtig procent? Ik zou het er voor hebben gegeven!

Aansluitingstreffer

Als je zelf niet scoort, dan doet je tegenstander dat wel… Het is de eerste voetbalwet en dat speelt toch wel door ons heen daar op die tribune. DVS was al een paar keer dichtbij de aansluitingstreffer en Huizen verzuimt vooralsnog om de genadeklap uit te delen. Als DVS met nog twintig minuten te gaan die treffer er uit weet te persen, dan gaan we nog een spannende slotfase beleven. En wat gaan die seconden dan ineens langzaam!
Coach Hendriks stuurt Oussama Siali ter versterking het veld in voor Tim van de Berg, Tijmen Bakker komt de leeggespeelde Timo Vos vervangen, Lars van Huisstede geeft aan dat hij ‘leeg’ is, de kramp ligt hem nadrukkelijk op de loer. Justen Kuiper komt voor Sergae Kogeldans. De bakens worden aan beide zijden verzet.
Geel voor Tijmen Bakker die in buitenspelpositie toch nog even het genoegen van het scoren wil smaken. Tja en met veertig priemende ogen op de tribune kan je als arbiter dan niet anders meer. Had ik ‘m al genoemd, die Bjorn Kuiper? Ik denk alleen in de inleiding, want de man floot een vlekkeloze partij en ook op dit geel was helemaal niets aan te merken. Beetje dom van Tijmen, maar wel begrijpelijk. Iedere seconde telde immers en dit vrat toch ook weer wat extra seconden speeltijd op.
Alles-of-niets voor DVS. Een kopkansje voor Van Otterlo die goed gedekt wordt en dus geen richting aan zijn kopbal kan geven. Dat lukt Maarten van Dijk wel beter: zijn kopbal op een pass van Nijland kust de bovenkant van de kruising boven de kansloze Pabon. Pfew!

Tik, tak, tik, tak…

Traag als stroop door een vergiet tikken de seconden weg. Tien minuten officieel nog, en Klein haalt Joshua Lo-Asioe en de uitgeputte Van Huisstede naar de kant. Met Thomas Kamstra en Elijah Kruize moet Huizen die laatste minuten ongeschonden zien door te komen. Owen Muller wordt nog voor Nicky van Hulten ingebracht voor DVS’33. De dood of de gladiolen? Nijland jaagt een bal striemend over, de pogingen krijgen wat wanhopigs bij onze gasten.
De seconden druppelen weg… Tik, tak, tik, tak…
Justen Kuiper vliegt erlangs. Hij zat er al een paar keer heerlijk fel bovenop en wist al enkele keren uitstekende balveroveringen tot stand te brengen. De hoek is eigenlijk onmogelijk, hij loopt nagenoeg op de achterlijn. Maar hij probeert het toch. Geen probleem voor doelman Van Willige…
En dan wellicht de mooiste aanval van de wedstrijd als in de slotseconden Tijmen Bakker aan het begin van een tegenaanval staat. De bal gaat perfect en soepeltjes naar Justen Kuiper. Bal naar Ahmed al Mahdi, bal naar de op de vleugel op lopende Kamstra, strakke voorzet en van dichtbij is daar dan die goed ingevallen Justen Kuiper die de bal van dichtbij langs Van Willige prikt: 3 – 0 en daarmee is het pleit  wel beslecht. Huizen opent de tweede seizoenhelft met een heerlijke overwinning en ziet zich nu op een vijfde plek van onderen gepositioneerd op de ranglijst. Een plek die directe handhaving zou betekenen. Met nog een half seizoen te gaan zegt het natuurlijk nog niets, maar als we hier aan het eind van het seizoen nog staan, dan heeft dit team een werkelijk geweldige prestatie geleverd!

Arnold Klein

“Gefeliciteerd met je vader!” open ik ons gesprekje. Vader Gerard Klein die vandaag een respectabele 78 levensjaren vol wist te maken.
“Ja, haha! Hij wilde drie punten voor zijn verjaardag, dus bij deze!”
“Tja, een trainingskamp in Barcelona. Was het vooral feest of hebben jullie ook nog getraind?”
“We hebben in Barcelona vooral de nadruk gelegd op enkele accenten die we wilden verleggen in onze manier van spelen. We wilden meer homogeniteit en meer samenhang creëren. Als vertrekkende trainer heb ik maar één doel en dat is deze ploeg achter te laten in de derde divisie. Ik wil dat alle spelers of ze nou gaan of blijven, datzelfde doel hebben.
We hebben daar twee goede trainingen kunnen doen. We spelen daar bewust geen wedstrijden, want de velden zijn daar zo mogelijk soms nog slechter dan hier. Daarbij heb ik echt genoten van die trainingen waarbij we onderling speelden en de mannen zelf de oplossingen moesten bedenken voor de situaties…”
“Tja, en dan ga je thuis weer naar Spakenburg waar je met 6 – 2 verliest van IJsselmeervogels. Zag je het daar dan terug wat je wilde?”
“Dat was gewoon bewust! We wisten wat ons aan het begin van deze tweede competitiehelft te wachten stond met DVS, D.O.V.O., Sparta Nijkerk, Sportlust, je krijgt meteen vijf topper voor je kiezen. Dan moet je dus niet kiezen voor een vierdeklasser, maar voor een tegenstander waarbij je je er meteen in moet vechten. We stonden met rust met 4 – 1 achter waarbij we heel makkelijk de goals weggaven. Maar dat gaf ons wel de gelegenheid meteen aan te geven wát daar nou precies fout ging!
Donderdag hebben we met het accent op DVS getraind, we wisten waar we ze eventueel ‘pijn’ zouden kunnen doen. We hebben vandaag prima vanuit die discipline gespeeld.”
“Het was een klinkende overwinning, maar toch zag je dat aan het veldspel niet helemaal af. DVS had toch een veldoverwicht…”
“O, ik begrijp zeker wat je bedoelt! Dat was het spelletje in balbezit. DVS heeft gewoon meer kwaliteiten in balbezit, dat moge duidelijk zijn. Maar ze dachten het op 80% ook wel te kunnen redden. Ze kwamen hier met een bepaalde houding. Ik ken een aantal van die DVS spelers, die gaan bij een tikje meteen liggen. En dan moet je ze dus met scherpte aanpakken, lekker irritant voor die gasten zijn.
Dan merk je de eerste helft dat je er een paar keer goed doorheen komt doordat je die laatste twintig procent als team wél geeft en word je geruggesteund door die eerste goal in de achtentwintigste minuut en vier minuten later meteen die tweede er overheen. Ik denk dat we het voor rust eigenlijk al af hadden kunnen maken naar 3 – 0!”
“Ja, want je laat nog drie knappe kansen liggen om die derde te maken…”
“Ja, de eerste helft al, maar ook de tweede helft als we twee keer één-op-één op de keeper komen, die moet je eigenlijk wel gewoon afmaken.
Nu hielden we ze nog in leven en ze gingen iets anders spelen, met een man die tussen de linies begon te spelen. Dat is lastig te verdedigen, maar de groep heeft dat goed opgepakt. Geholpen door ‘Ollie’ die ons met een fantastische redding bij die mistrap redt. Ook een keertje geluk met die bal op de lat, maar je had ‘m dus al lang afgemaakt kunnen hebben. Maar goed, we zijn ontzettend blij met deze 3 – 0 en al helemaal met die laatste goal, zeker als je ziet hoe die tot stand komt. Daarin kwamen die accenten van het trainingskamp perfect tot uiting!”
“Je krijgt ook weer wat mensen terug van de massagetafel…”
“Ja, zo’n Justen Kuiper heeft bijna een half seizoen niet kunnen voetballen. Vandaag was Theo Visser dan ziek en Wessel Biljardt houden we met zijn hamstringklachten nog even uit voorzorg in de luwte, maar daar hopen we tegen Sparta Nijkerk weer een beroep op te kunnen doen voor wat minuten.”
“Was vandaag ook niet een beetje het effect van een half seizoen derde divisie-ervaring?”
“Ja, de stap naar de derde divisie was eigenlijk wel heel groot en dat hebben ze ook zo ervaren die eerste seizoenshelft. Daar hebben ze van geleerd, maar ik denk toch ook dat dat trainingskamp heel belangrijk voor ons is geweest. Maar het staat of valt met de discipline, het uitvoeren van de taken.
We hoopten op een punt vandaag, en het werden er drie. Als je ook de uitwedstrijd analyseert waar je ook voor rust eerder op een voorsprong had moeten komen. Uiteindelijk verliezen we die wedstrijd door een discutabele strafschop en een rode kaart. Vandaag hebben we niet alleen ‘gebeten’ maar ook ‘doorgebeten’…
Maar goed: we kunnen elke week op de ranglijst kijken en de ene week sta je onder de rode streep en de andere er weer boven. Maar over vierendertig wedstrijden willen we minimaal staan waar we nu staan! Maar als je een wedstrijd wint dan is iedereen meteen weer in een hosanna-stemming. Dat mág uiteraard en daar moeten we gewoon van genieten. Zaterdag wacht ons een tweede loodzware wedstrijd tegen D.O.V.O. Zij moeten en wij moeten ook, maar wij ‘mogen’ meer dan dat we moeten! We zullen dezelfde discipline en strijd moeten leveren om ook daar dit kunstje weer te kunnen herhalen!”

Captain Joshy!

Met een heerlijke goal zette Joshua Lo-Asioe een kers op zijn aanvoerders-taart. “Captain Joshy!” grap ik…
“Ja, we hoorden vanochtend dat Theo Visser ziek was. Jeroen en ik pakken dan dat stukje aanvoerderschap op.
Zeker een lekkere overwinning vandaag! Ik denk inderdaad dat hier een stukje ervaring naar voren is gekomen. We hebben het er in Barcelona veel over gehad hoe we die eerste seizoenshelft gespeeld hebben en hebben we de koppies weer allemaal de juiste kant op gezet. Met pas zeventien wedstrijden gespeeld kan er nog van alles gebeuren. We hadden ook zoveel zin om vandaag lekker te ‘knallen’ en je ziet hoe het vandaag is gegaan! Vooral die eerste helft gingen we echt ‘volle bak’ en zaten we overal tussen. Dat zij geen kansen kregen, dat dwongen wij gewoon af. We hebben donderdag op DVS getraind en hebben we afgesproken vol gas op die gasten te gaan. Daar hebben ze moeite mee als je ze heel kort op de huid zit. En dan vielen die goals heel lekker!”
“En één ouderwetse Lo-Asioe goal!”
“Jahaa! EN een assist! Het was inderdaad weer de oude ‘Joshy’ al was het deze keer niet met het hoofd maar met de voet…”
“Na met wisselend succes een paar wedstrijden back te hebben gestaan, nu weer op het middenveld…”
“Ja, dat heeft toch mijn voorkeur. Afgelopen seizoen heb je het ook gezien hoe het gaat op het middenveld, dat ik vandaar lekker diep kan gaan en in de zestien kan komen. Ik ben dus hartstikke blij dat ik daar weer sta. En je zag het: bij de eerste paal in de zestien en gelijk weer raak! Ook Artuur komt achterin weer beter uit de verf. Artuur is gewoon een hartstikke goede voetballer met dat opkomende vermogen dat hij heeft. Maar zijn grote kracht ligt natuurlijk op de backplaats. Daar kan hij met Lars van Huisstede op die rechterkant gewoon heel gevaarlijk worden.”

Justen Kuiper

Na een half seizoen blessureleed mocht hij dan eindelijk weer zijn kunsten vertonen. Justen Kuiper kan terug zien op een prima invalbeurt waarin hij ook maar meteen zijn optreden met een doelpunt bekroonde…
“Dat was een heerlijke rentree voor jou,” houd ik hem voor.
“Zeker, kon haast niet beter eigenlijk…”
“Nou, het kan natuurlijk altijd beter, ik denk bijvoorbeeld aan die bal die je eigenlijk voor had moeten geven maar vanuit een onmogelijke hoek toch zelf schoot…”
“Ja, uiteraard. Maar als je na zolang geblesseerd geweest te zijn weer mee mag doen en meteen je doelpuntje mee kunt pikken, dan is dat natuurlijk prachtig… Maar die bal waar je op doelt, die was ook eigenlijk als voorzet bedoeld. Ik kwam alleen net uit een lange sprint terug en had gewoon te weinig kracht meer over voor een goede voorzet.”
“Ik vond je heerlijk scherp! Je zat er een paar keer ontzettend goed tussen en troefde ze gewoon af op felheid…”
“Ik had er ook heel veel zin in. Ik vond ook dat ik goed inviel, lekkere duels had, paar keer goed weggedraaid en uiteindelijk mezelf kunnen belonen met een goal. Adil schoot die bal vanaf links achteruit naar mij of ‘Bakkie’ (Tijmen Bakker, Red.) en ik gaf hem met de hak mee aan Ahmed al Mahdi. Die maakte een hele sprint over het middenveld en gaf de bal breed op Thomas Kamstra. Die gaf hem mooi strak voor. Een prachtige assist waarvoor ik hem ook bedankt heb. Ik was mee gesprint van achteruit naar de spitspositie en toen was het kat in het bakkie eigenlijk…
Nee, ik voel nu geen pijn meer en wil er ook gewoon nu bij blijven om het team te helpen met goals, assists of hoe dan ook. Blij dat ik er weer ben! Ik was al een keer terug dacht ik, maar toen schoot het er op de training weer in. Ik dacht ’Daar gaan we weer!’, maar ik ben ontzettend blij dat het nu goed is gegaan! Ik hoop nog vaak bij jou te mogen komen staan!”

Arbiter Bjorn Kuiper

Onze arbiter floot een onberispelijke wedstrijd . Twee keer geel, zonder dat ik een moment het gevoel had dat dat geforceerd ging. Op geen foute beslissing te betrappen, volgens mij.
“Ik stond even op het verkeerde been toen ik de naam Bjorn Kuiper las…”
“Het was toch niet de eerste keer, dus u hád voorbereid kunnen wezen,” lacht onze leidsman ontspannen.
“Haha, ja, ik dacht dat ze vanwege die twintig collega’s die kwamen kijken misschien ‘team Kuipers’ gestuurd zouden hebben. Maar dat is Kuipers, natuurlijk…”
“Haha, tja, maar die kost ook iets meer heb ik zo het vermoeden, haha!”
“Ik vond het sneu voor je dat je toch nog geel moest trekken… En dan zo’n onbenullig kaart. Maar je kón niet ander, hè?”
“Nee, ik probeerde het nog te voorkomen door ‘tuut-tuut-tuut’ te fluiten. Ik dacht dat ie dan de waarschuwing wel door zou krijgen, maar helaas hij schoot ‘m nog. Dan word je gedwongen geel te trekken. En die tweede voor DVS daar kon ik vervolgens dan ook niet meer onderuit…
Ik zei net aan de bestuurstafel dat als je de beelden terugkijkt dat er altijd wel een foutje opduikt, maar ik denk dat het een prima, ‘steady’ wedstrijd was. Buiten een paar stukjes teleurstelling bij DVS kon je dat ook wel zien aan de reacties van de spelers, er was vrij weinig weerstand over mijn beslissingen. Het is wel mijn intentie om onopvallend te fluiten, ik ben graag onderdeel van het spel en dienend aan het spel.”
“Maar dan zitten er twintig man naar je te kijken… Je werd met gejuich en gejoel ontvangen vanaf de tribune…”
“Ik moet eerlijk zeggen dat ik me daar wel voor af kan sluiten. Ik heb ze eerlijk gezegd niet opgemerkt tijdens de wedstrijd. Ik wist uiteraard wel dat ze aanwezig waren, maar dat had ‘nul’ invloed op mijn fluiten. Wie er ook kijkt, ik ga zo’n wedstrijd in om mijn stinkende best te doen en een goede wedstrijd te fluiten. Als de spelers heel veel ruimte geven door veel te accepteren van elkaar, dan ga ik daar in mee en kan ik de teugels wel iets laten vieren. Uiteindelijk bepalen de spelers hoe ik fluit…”
Aldus de prima Kuiper die wat mij betreft bepaald niet onderdeed voor zijn beroemde (bijna) naamgenoot…

Apenstaartjes kijk op de zaak

Wat een heerlijke en onverwachte overwinning. Het laat eens te meer toch zien dat directe handhaving zeker geen onmogelijkheid is. Je bent zo goed als je laatste wedstrijd en nu met twee overwinningen op rij (HBC werd immers ook als laatste wedstrijd voor de winterstop al aan de zegekar gebonden) steken we ons kopje dan net iets boven de rode streep uit.
Maar de weg is nog lang, een half seizoen te gaan en een aantal hele zware wedstrijden nog voor de boeg. Voor D.O.V.O. uit geldt volgende week dat ieder punt opnieuw een bonuspunt is. Ook met de instelling en discipline waarmee we DVS’33 met lege handen de bus in stuurden, zal het een helse klus worden. Daarbij was DVS’33 wellicht nog wat in een winterslaap gesust door onze lage klassering, maar daar hoeven we bij D.O.V.O. na vandaag echt niet op te rekenen: die zullen gewaarschuwd zijn. De Veenendalers kwamen dit weekend niet in actie tegen Hercules en ze zullen er na de winterstop zeker op gebrand zijn hun titelkandidatuur voort te zetten, dus ik verwacht een gewaarschuwd en tot op het bot gemotiveerd D.O.V.O.
Het is zaak voor Huizen de goede lijn voort te zetten. We zagen die eerste competitiehelft vooral minimale nederlagen, met Genemuiden (4 – 0) en Sportlust (0 – 6) als uitschieters. Maar bij de rest zaten we er steeds heel dicht tegenaan. Een voetbalwet zegt dat het je aan het eind van het seizoen net zo vaak mee zal zitten als dat het tegen heeft gezeten. Wat dat betreft zou ons dan nog veel moois te wachten moeten staan! Dat begon dus al meteen met DVS’33, laten we hopen dat we dat voort kunnen zetten in Veenendaal. Het zal u niet verbazen als ik daarbij ook weer om uw steun en support vraag. De mannen verdienen het!