Urk

Nog steeds bestaat het eerste team van Urk voor 100% uit ‘eigen kweek’. Een bewijs dat het dus wel kán, ook nog op dit niveau. Maar wat het geheim is van zoveel talent in één gemeenschap zal net als in Volendam wel altijd een raadsel blijven voor buitenstaanders. Of zou het ‘m in die noeste en authentiek aandoende voornamen zitten: Auke, Jent, Iede, Riekelt(-Jan), Willard, Lubbert, Louw…?
Na een flitsende start van de competitie is Urk aan het kwakkelen geslagen. Trainer Peter Wesselink gaf er de brui aan en ook onder Albert-Mark Nagel leden de Urkers inmiddels zeven nederlagen op rij, waardoor de ploeg inmiddels afgezakt is naar een modale tiende plek, waar het dan overigens wel nog steeds het dubbele aantal punten heeft van het aantal dat Huizen er tot op heden verzameld heeft. Desondanks mag Urk een ploeg in zwaar weer worden genoemd die hunkert naar weer eens een overwinning.
Huizen begint vandaag met Ahmed al Mahdi in de basis. Verder de gekende namen. Zoals te verwachten met een hamstringblessure vertoeft Wessel Biljardt voorlopig nog wel even op de massagetafel. Mogelijk dat we na de winterstop onze kleine blonde pijl weer over het veld kunnen zien snorren, maar voor nu neemt Wessel op de tribune plaats. Hij bevindt zich daar in goed gezelschap, want inmiddels heeft Huizen meer spelers op de tribune dan op de bank: Tijmen Bakker, Wessel Biljardt, Sergio Kozjak, Tristen Kroeze, Justen Kuiper, Elias Truijers en Tim Boterenbrood zijn ook selectiespelers voor wie een optreden op het veld voorlopig even niet is weggelegd.
Het is wel wat frisjes, maar zeker lekker voetbalweer. Het is dertig november en Mariah Carey schalt al weer over de velden. En ik maar denken dat alleen SkyRadio zo vroeg met kerstnummers begon…
De wisselspelers tikken even wat rustig een balletje rond en slaan daarbij de twee pupillen van de week bepaald niet over. Dat heb ik helaas wel eens anders gezien. Hulde, mannen!
’n Lekker zonnetje overspoelt de Wolfskamer. De twee pupilletjes stevenen in dat zonnetje in gestrekte draf op doelman Auke Kaptijn af en treffen tweemaal doel. En dan kunnen we onder leiding van de sympathieke arbiter Tim Visser beginnen aan wat ik zomaar een cruciaal duel zou willen noemen. Huizen moet hier de drie punten in eigen huis houden, anders gaat handhaving wel een héél lastig verhaal worden. Sommige wedstrijden kán en mág je verliezen, dat zijn gewoon niet de wedstrijden waar je als promovendus je punten moet pakken, maar een kwakkelend Urk moét dan wel aan die zegekar gebonden worden…

Opening

De eerste vier minuten leveren slechts wat inleidende schermutselingen op waarbij beide ploegen op ‘verkenning’ gaan in beider defensies. Lucas Schraal zoekt daarin met een puntertje de weg naar het doel net iets te ver naar links. Wat serieuzer is de poging van Huizen waarbij Ahmed al Mahdi goed zijn lichaam in een duel zet en zo balbezit weet te behouden. Uiteindelijk levert het Huizen een inworp op waarna er vervolgens een corner wordt geforceerd. De bal wordt kort genomen en opnieuw ingebracht en levert ter hoogte van de eerste paal een hachelijke situatie op waar Huizen helaas niet van weet te profiteren. De aanval gaat echter door en als de bal opnieuw wordt voorgezet grabbelt doelman Kaptijn even en heeft alle geluk dat arbiter Visser iets onoorbaars gezien heeft in zijn duel waarna hij Urk een vrije trap toebedeelt.
Iede Nentjes heeft even tien tellen nodig als hij in de baan van een harde voorzet komt te staan. Tellen die arbiter Visser hem uiteraard even gunt.
Dan een snelle combinatie waarbij ik Artuur Zutterman en Theo Visser fraai aan het werk zie. Visser zet de bal dicht bij de eerste paal voor en dan is daar Lars van Huisstede die van dichtbij het beslissende tikje geeft en Huizen dus na krap een kwartier al op een 1 – 0 voorsprong zet!

Pffff!

Een heerlijke opsteker, maar nu is het zaak door te gaan en het aangeslagen Urk het laatste zetje over de rand van de afgrond te geven.
Maar dan slaat de schrik ons om het hart als Jarno van Essen ineens vanaf de rand van het strafschopgebied ziet hoe Olivier Pabon iets ver voor zijn doel staat. Van Essen kan eigenlijk nauwelijks bij de bal, maar weet er toch sluw het voetje onder te krijgen. Met een heerlijke lob ziet hij hoe de bal buiten bereik van Pabon van de lat terug kaatst. In de menigte en consternatie voor het doel ziet Lucas Schraal dan geen kans de bal verder te controleren. Zo weet Huizen dan zonder verdere kleerscheuren dit hachelijke moment te overleven. Maar het is duidelijk dat deze wedstrijd bepaald niet ‘gelopen’ is.
Huizen moet eerst echter nog wel een corner toestaan en kan pas écht opgelucht ademhalen als de bal hoog voorlangs en over de achterlijn zeilt. Pffff!

Kansen

Een uitbal dan, met een klein half uur op de klokken. De bal gaat naar Van Huisstede die de bal goed weet weg te leggen op de opkomende Theo Visser. Vanaf een meter of twintig haalt Visser verwoestend uit en de bal spat ook nu via de onderkant van de lat terug het veld in, centimeters langs de verbouwereerde en kansloze doelman Kaptijn die de bal maar zo op de rug had kunnen krijgen voor nummer twee voor Huizen!
Aan de andere kant trekt Jent de Ridder de bal scherp voor en Huizen heeft alle geluk van de wereld dat Riekelt Nentjes met zijn passen niet uitkomt en ter hoogte van de strafschopstip een uitgelezen kans aan zich voorbij ziet rollen.
Vier minuten later gaat Lucas Schraal aan de zijlijn tot twee keer aan toe een fysiek duel aan met Sergae Kogeldans en sluit dat duel winnend af. Hoewel één bonk spieren, heeft onze ‘Kogel’ te weinig gewicht om in de schaal te leggen en een uitbraak richting cornervlag volgt. De corner die Schraal er dan uit sleept komt voor en wordt door Lucas Nagel hard ingeschoten. Nu is het Jeroen Lamme die op de lijn redding moet brengen.
En zo ontspint er zich hier een heerlijk open duel met kansen voor beide doelen. Met de rust al bijna in het zicht dan een fraaie actie van de uitblinkende Lars van Huisstede die Huizen een corner oplevert. Doelman Kaptijn betoont zich opnieuw wat onzeker en laat de bal vallen. Zijn defensie schiet hem te hulp en opnieuw weet Huizen hier dan ook niet van te profiteren.
Een uitval van Huizen dan nog en Visser schiet de bal tegen de hand van een Urker verdediger. De roep om hands en dus een strafschop golft over de Wolfskamer, maar arbiter Visser weigert de strafschop toe te kennen. Zulks tot groot ongenoegen van de Huizer aanhang. Als ik Visser na afloop even in de bestuurskamer spreek geeft hij aan dat de verdediger een duw kreeg waar die bal op de arm een voortvloeisel uit was. Géén opzettelijk hands en dus géén strafschop in de ogen van de arbiter. Ik zat er te ver vanaf om daar een gedegen oordeel over te vellen en dan heeft de arbitrage het altijd bij het rechte eind in mijn ogen.

Rust

Die 1 – 0 ruststand is dus weer zo wankel als Beau van Erven Dorens op dat slappe koord. Met die twee goede kansen voor Urk leek de 1 – 1 eerder in de lucht te hangen dan de 2 – 0. Toch was Huizen daar al twee keer dicht bij toen Visser de lat raakte en later die vermeende strafschopsituatie. Maar ja, het moet ook wel een keertje méé zitten, maar Huizen kan zich dit seizoen nou bepaald niet ‘lucky’ Huizen noemen.
Ik zie geen serieuze warmlopers, dus Klein zal ongetwijfeld de tweede helft met dezelfde elf willen starten. Ik hoop dat hij ze in de rust wat fanatisme in kan praten, want Huizen zal alles uit de kast moeten halen om hier die noodzakelijke driepunter over de streep te kunnen trekken.

Ongewijzigd, maar wel anders…

Huizen start inderdaad in dezelfde formatie als waarmee het de eerste helft afsloot. Coach Albert-Mark Nagel brengt echter wel een wijziging aan in zijn formatie en brengt nummer 9, Klaas Romkes, in het veld voor Tim Ras. Aan het rugnummer te zien een centrumspits. Ik voel nattigheid…
Beide ploegen vertrekken fanatiek uit de startblokken en daar lijkt Adil Haian het slachtoffer van te worden. Na een fel duel houdt hij er even een hoofdblessure aan over , maar Adil kan gelukkig de wedstrijd voortzetten.
Na twee minuten in deze tweede helft de eerste kans voor Huizen als Visser de bal goed op het hoofd van Jeroen Lamme prikt en diens kopbal met een verraderlijk boogje tegendraads koers zet richting bovenhoek. Doelman Kaptijn onderkent het gevaar en met een wat onorthodoxe actie weet hij het leer naar veiliger oorden te dirigeren.
Aan de andere kant moet Olivier Pabon ook handelend optreden als Lucas Nagel hem met een scherpe inzet op de proef stelt. Pabon weet de situatie met behulp van zijn defensie meester te worden. Het gaat wel ten koste van een hoekschop voor onze gasten die vervolgens met enige moeite geruimd kan worden.
Urk lijkt toch wel als fanatiekste van de twee ploegen uit de kleedkamers tevoorschijn te zijn gekomen.

Onvermijdelijk

Urk zet druk, dringt aan dwingt Huizen achteruit. Huizen heeft die magere 1 – 0 en daarmee slaat dan toch de onzekerheid wat toe in de ploeg van Klein. Het spel wordt opportunistischer en rommeliger van beide kanten. Dan onderschept Lars van Huisstede een zwakke pass van Urk, gaat er vandoor, wordt aan de arm gepakt, arbiter Tim Visser laat doorspelen en Huizen houdt een corner aan deze actie over, waar een vrije trap wellicht meer in de lijn van de regels had gelegen. Van Huisstede neemt de hoekschop zelf en plant de bal keurig op het hoofd van Dailey Groenewegen, die echter de bal óp het dak van het doel van Kaptijn kopt. Maar de druk die Huizen op het doel van Kaptijn uitoefent is deze tweede helft stukken minder dan de Urker aanvalsgolven die Olivier Pabon zijn richting op ziet komen.
Een goede kans nog voor Ahmed al Mahdi, die goed voor zijn man komt en zo op weg kan naar het doel van Kaptijn. De inzet is hard maar de hoek wat lastig en doelman Kaptijn weet er een handje tegenaan te krijgen. Teleurgesteld accepteren we de corner. Dit zijn toch de momentjes waarop je hoopt dat het ook een keertje mee zal zitten…
We hebben er bijna een uur voorsprong op zitten als het onvermijdelijke dan toch gebeurt: een diagonale streep door onze rekening van die invaller spits Klaas Romkes, hij schiet onze voorsprong aan gruzelementen… Pabon kansloos, heel Huizen in zak en as…

Bloed

Urk heeft loon naar werken gekregen, eerlijk is eerlijk: deze tweede helft was het gewoon wachten op die gelijkmaker. De vraag was al een tijde niet meer óf die zou vallen, maar wanneer. En Urk ruikt nu bloed, het voelt dat er méér in het vat zit voor de dorpsgenoten van Teun Föhn!
Dailey Groenewegen gooit lijf en leden in de strijd op een inzet van Lucas Nagel, een rollertje van Lucas Schraal vormt geen probleem voor Olivier Pabon, maar de druk van Urk houdt aan. Huizen voetbalt onrustig en voelt het onheil al in de lucht hangen. Sergae Kogeldans kopt een inzet na een corner nog van de lijn. Huizen wankelt. Hoe lang gaat dit nog goed? Zal Huizen zich weer wat weten op te richten?
Geel voor Kogeldans als hij aan de noodrem moet bij een uitbraak van Lucas Tol. De vrouwen en de kinderen mogen al eerst bij Huizen, want voetballend komt men er eigenlijk niet meer uit: zelden wordt de juiste medespeler gevonden, veel passing gebeurt op goed geluk. Urk combineert er echter lustig op los. De aanvallen die Huizen er nog uit weet te persen zijn echter slechts speldenprikjes. Als Riekelt Nentjes de bal zomaar weer inlevert test Van Huisstede doelman Kaptijn nog een keer met een bal die goed de bovenhoek zoekt. Maar opnieuw is Kaptijn de winnaar en bokst de bal stijlvol naar veiliger oorden. Het is allemaal ‘net niet’ wat de klok slaat voor Huizen.

Hectiek

Arnold Klein besluit in te grijpen en haalt Artuur Zutterman (zeker de eerste helft lekker op dreef!) van het veld voor Timo Vos in de hoop met wat verse snelheid over de flank nog wat los te maken bij Huizen. Toch is het Jarno van Essen die voor Urk een bal spijkerhard naast jaagt. Ik denk niet dat Olivier Pabon daar aan had gekomen als deze inzet binnen de palen was geweest…
We hebben nog een dik kwartier te gaan als het noodlot opnieuw toeslaat: wéér Jarno van Essen die doorbreekt en opnieuw een diagonale streep waar Pabon geen verweer op heeft. 1 – 2 En de noodzakelijke driepunter lijkt nu verder weg dan ooit…
Dan weet Theo Visser de bal goed op Ahmed al Mahdi te steken en met een verwoestende knal jaagt Ahmed de bal spijkerhard in het kruis achter doelman Kaptijn! Binnen twee minuten staan we alweer op gelijke hoogte! Dat geeft de Huizer burger moed! Zou het dan toch nog?
We zijn amper uitgejuicht of Lucas Tol mag in de eerste de beste Urker tegenaanval van dichtbij de 2 – 3 alweer tegen de touwen schieten… Hoe kan Huizen dit nou laten gebeuren?! Waar is die solide laatste lijn die we ook dit seizoen tegen DEM en TEC aan het werk hebben gezien? En zo zien we drie goals in een tijdsbestek van drie minuten!

Wissels

Dan krijgt Huizen in de volgende drie minuten tijds even zovele corners tegen. Urk is van zinnens onze ploeg de doodsteek te geven. Bij de laatste corner mag Urk tot mijn verbijstering gewoon vier, vijf keer een vrije man in ons strafschopgebied vinden. Huizen is defensief totaal van de leg!
Opnieuw grijpt Klein in en haalt verdediger Joshua Lo-Asioe van het veld voor een extra aanvaller in de persoon van Thomas Kamstra.
Lucas Nagel gaat even neer met kramp. Zijn vervanger is echter nog niet klaar om in te vallen en heel even komt Urk functioneel met tien man te staan. Huizen weet ook daar echter niet van te profiteren en met nog vijf minuten reguliere speeltijd te gaan komt dan Iede den Dulk voor hem in het veld.
Jarno van Essen ziet ook geel. Urk is niet van zinnens deze zwaar bevochten overwinning door de vingers te laten glippen. Meteen grijpt trainer Nagel in en haalt Van essen van het veld voor er een tweede geel kan vallen. Louw Post mag de laatste minuten van dit duel vol maken.
Adil Haian en Ahmed knallen nog even akelig met de koppen tegen elkaar, maar kunnen gelukkig beiden toch de wedstrijd vervolgen. Een overtreding in de tweeënnegentigste minuut op het middenveld wordt dan niet door arbiter Visser bestraft. Het leidt niet alleen tot commentaar bij Dailey Groenwegen die daar wél het geel voor gepresenteerd krijgt, maar ook tot verontwaardiging op de tribune. De frustratie onder het Huizer publiek kanaliseert zich een beetje richting arbitrage. Niet helemaal terecht voor mijn gevoel: Visser floot op zich heel behoorlijk, al had ik ook wel wat momentjes waarop de actie van de arbitrage die ik daarin wel voor de hand vond liggen, uitbleef.
Geen driepunter dus voor Huizen. Een pijnlijke nederlaag die Huizen verder de penarie in drukt. Na TEC geen punt meer gepakt. Donkere wolken pakken zich samen boven de Wolfskamer…

Arnold Klein

Wat geslagen komt Klein de kleedkamer uit. De nederlaag is het duidelijk niet in de koude kleren gaan zitten. Uit de kleedkamer van Urk davert ‘Ome Jan’ op kanonsterkte. De mannen van Albert-Mark Nagel vieren hun overwinning uitbundig. De opluchting loopt bij wijze van spreken onder de kleedkamerdeur door. Het is ze gegund, al had ik uiteraard deze euforie liever vanuit die andere kleedkamer horen komen.
“IJsselmeervogels mág je verliezen, maar deze had je moéten winnen…” concludeer ik hardvochtig.
“Uuuhhhh…” De reactie moet van diep komen. “Tja, je wilt elke wedstrijd wel winnen, maar vandaag moest je gezien de ranglijst deze inderdaad wel winnen.
Kijkend naar de eerste helft speelden we eigenlijk best een hele goede eerste helft. Een helft waarin het spel goed was en we ook op voorsprong komen met een mooie goal. Kijkend naar alle kansen had de ruststand ook 2 – 2 kunnen zijn. Zij en wij een bal op de lat, en een bal van de lijn gehaald, het was een goede en energieke wedstrijd van beide kanten. We konden die eerste helft uit hun duels blijven omdat we toen wat zorgvuldiger aan het voetballen waren. Urk is de tweede helft wat opportunistischer gaan voetballen waarbij ze het middenveld vaak oversloegen waardoor wij geconfronteerd werden met diepe loopacties van hun spits. Daar hadden we erg veel moeite mee.
Toch zag ik die 1 – 1 nog niet zo heel erg aankomen, want we gaven ze eigenlijk weinig weg. Maar goed: hij schiet hem knap binnen. Daarna werd het een wedstrijd van twee ploegen die op de aanval gaan waarbij zij gewoon fysiek wat sterker zijn. Daarbij hadden ze met Lucas Tol een voetballer op het middenveld die beslissend is bij de 1 – 2 en de 2 – 3…”
“Ik heb toch het gevoel dat het achterin niet helemaal lekker meer staat…”
“Laten we wel wezen: achterin hebben we het niet erg breed. Dat hebben we al een paar keer anders moeten invullen. Maar we laten inderdaad tegenstanders te vaak in onze rug weglopen. Maar ik denk toch dat dat vandaag meer te maken had met het opportunistische gedrag van Urk waar wij de tweede helft moeite mee hadden. Als je die tweede ballen op het middenveld niet weet te winnen, dan kom je gewoon onder druk te staan. Daarin waren ze gewoon wat opportunistischer en fysieker dan wij! Dat resulteerde in een 1 – 2 waarop wij nog een knappe 2 – 2 weten te maken, waarna we Tol weer niet goed oppakten en hij beslissend kon zijn voor de 2 – 3…”
“Ik vond een moment in de tweede helft typerend waar Urk een korte corner nam en gewoon lekker in ons strafschopgebied mocht combineren…”
“Ja, ik vind ons momenteel wat minder goed staan bij cornerballen tegen. IJsselmeervogels en Hercules scoorden daar al uit. Op de een of andere manier lopen we onvoldoende mee met onze man. Altijd wel lastig om te zien vanaf de kant, want het is natuurlijk steeds een drukte van jewelste bij zo’n corner. Maar goed, daar moet ik de beelden nog even van terug zien waar dat fout gaat….”
“Ik neem aan dat je snakt naar de winterstop…”
“Haha… Ja, nou ja, die ehh, we weten dat we nu nog twee wedstrijden hebben en dat we uit deze wedstrijden gewoon resultaat moet gaan halen. Maar goed, die beruchte streep is nog niet bij de winterstop al bereikt. Maar het is gewoon zuur dat we zo makkelijk die tegengoals incasseren waar we een paar weken geleden nog als een huis stonden, ook met deze defensieve bezetting… We zullen gewoon toch nog meer de mouwen op moeten gaan stropen. Degradatievoetbal vráágt gewoon vaak toch wat anders… Heel simpel gezegd: de tweede helft hadden wij het middenveld niet meer in handen. Dat is ook een kwestie van pure ‘kwaliteit’… Urk was daar net even geroutineerder dan wij…”
“Ik telde zeven geblesseerde selectiespelers. Hoeveel komen er daar na de winterstop van terug, denk je?”
“Nou, Tijmen Bakker heeft een lichte blessure en ik verwacht ook dat Wessel Biljardt dan wel weer terugkeert, al blijft het een lastig iets als je tot twee keer aan toe een andere hamstringblessure oploopt. Tristen Kroeze is op de weg terug, maar is nog niet direct inzetbaar, ook met Elias Truijers moeten we even zien hoe die er na de kerst voor staat. Ik verwacht Sergio Kozjak en Tim Boterenbrood helaas nog niet direct terug, dus ik denk hooguit een drietal…
Ik heb er nog zeker wel vertrouwen in dat het goed gaat komen. We kunnen bij vlagen heel goed voetballen en ook dat hebben we vandaag toch laten zien. Maar nogmaals: je moet met degradatievoetbal wel de mouwen op weten te stropen en we wisten van tevoren al dat dit een zwaar seizoen zou gaan worden. Eigenlijk hebben we in grote lijnen nog een selectie die uit eerste klasse en vierde divisie komt. Alleen Ahmed al Mahdi heeft ervaring in de derde divisie en we krijgen toch allemaal ploegen tegenover ons die al de nodige ervaring op dit niveau hebben. Daarbij hebben we gewoon ook dit seizoen te maken gehad met botte pech en ook vandaag geven we het aan een opportunistische tegenstander gewoon uit handen. Misschien moeten we qua opstelling toch nog wat dingetjes gaan aanpassen.
Wie we ook krijgen, het zijn allemaal goede ploegen. Ik heb eigenlijk nog geen ‘slechte’ ploeg gezien.”

Ahmed Abdallah al Mahdi

Ik spreek ook de maker van Huizens wonderschone tweede treffer waarmee hij ons eigenlijk een punt had moeten bezorgen.
“Die goal van jou…. Daar zat voor mijn gevoel alle frustratie in die jij de afgelopen weken een beetje opgebouwd had…”
“Nou, niet per se! Het was eigenlijk meer frustratie van deze wedstrijd, dat ik baalde dat we weer met 1 – 2 achter stonden. De trainer had al aangegeven dat ze niet met hun eerste keeper speelden en dat we hem dus maar goed op de proef moesten stellen door ook van afstand te schieten. Dus toen Theo Visser die bal op mij terug legde had ik de keuze om de bal op Theo te steken of zelf uit te halen. Gelukkig zat hij er goed in!”
“Je mocht vandaag weer eens lekker in de basis starten. Dat zal jou goed gedaan hebben…”
“Haha! Ja zeker, zeker! Voornamelijk omdat het al weer een tijdje geduurd heeft. Het was ook best een beetje aanpoten na die weken op de bank.
Het was best wel even doorbijten die periode, zo kan je dat wel zeggen. Maar ook daar moet je als speler op dit niveau mee leren omgaan. Ik heb dat al vaker gezien en meegemaakt dat je een paar wedstrijden op de bank zit. Dan moet je toch gewoon je ding blijven doen. Uiteindelijk gaat het om het teambelang. Natuurlijk vind ik van mezelf dat ik in de basis hoor te staan en dan is het gewoon een kwestie van er aan blijven werken. Dan komt je moment vanzelf wel.”
“Volgens mij ben je nu topscorer (samen met Theo Visser, red.)…”
“Zou kunnen! Ik heb er momenteel vier gemaakt. Ik ben daar niet echt mee bezig, voor mij is het belangrijkste dat we nu echt punten gaan pakken! Maar natuurlijk wil je als spits zijnde gewoon scoren, maar bovenal gewoon weer winnen!”
“Je bent eigenlijk de enige speler in de selectie met een ruime ervaring in de derde divisie. Kan je die ervaring een beetje kwijt bij de andere spelers?”
“Dat vind ik lastig om op dit moment te zeggen. Ik zat natuurlijk ook periodes op de bank, dat helpt dan ook weer niet mee. Heel eerlijk moet je ook de ruimte krijgen om je ervaring te delen. Maar ik probeer het wel. We carpoolen met wat jongens vanuit Amsterdam. Met hen sprak ik laatst nog over deze wedstrijd. We hadden vandaag gewoon moeten winnen, net als de aankomende twee wedstrijden. Dan zou je achttien punten hebben gepakt. Maar goed, dat gaat dus nu niet meer en dus is het een kwestie van rekenen. Na de winterstop beginnen we weer met wedstrijden tegen de top vijf. Dan mag je blij zijn als je ergens drie punten weet te pakken. Maar we moeten eigenlijk wel zesendertig, zevenendertig punten zien te halen wil je er in kunnen blijven. Dus je weet dat je gewoon aan de bak moet!
Ik denk dat we met z’n allen moeten kijken waar onze pijnpunten liggen, waar gaat het mis, waar kunnen we verbeteren. Je ziet het ook vandaag weer: je speelt de eerste helft eigenlijk best wel een goede pot en ook de tweede helft was er echt niet zo héél veel aan de hand, maar dan zijn er een paar momenten waarin we even de kluts kwijt zijn. Het is gewoon voor ons als team heel belangrijk om te bekijken wat we daaraan kunnen gaan doen. Maar heel eerlijk denk ik wel dat het wat je noemt twee voor twaalf is. Maar dat is het altijd met degradatievoetbal…”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Twee voor twaalf noemde Ahmed het. Ik denk dat hij daar de spijker op de kop slaat. Dit was één van de wedstrijden waarin het er op aan komt daar je punten te pakken. Urk was een ploeg in de problemen en daar heeft Huizen dus niet van weten te profiteren.
Nog slechts twee wedstrijden tot de winterstop. Twee keer tegen mede-promovendi. Met de week wordt de noodzaak van winst urgenter, dwingender. Ahmed rekende ons voor dat er bijna veertig punten nodig zullen zijn om Huizen voor de derde divisie te behouden. Kijkend naar de uitslagen en het voetbal in deze eerste seizoenshelft ben ik toch geneigd ons weliswaar onder de zwakkere broeders te scharen, maar tóch het gevoel te hebben dat we het niveau toch wel ‘aantikken’. Vijf keer was het verlies slecht afhankelijk van één goaltje. Alleen Sportlust en Genemuiden haalden stevig uit tegen onze equipe. Zelfs tegen koploper IJsselmeervogels. Het sterke Sparta Nijkerk werd zelfs bijna op de knieën gedwongen en kon slechts dankzij een arbitrale dwaling een punt aan de ontmoeting in eigen huis overhouden. De pechduivel zit Huizen dit seizoen op de hielen. Maar ook geluk schijn je te kunnen afdwingen. Daar moet je ook voor gáán!
Natuurlijk wacht ons een zware dobber. Maar de mannen zullen dan na de winterstop inmiddels toch ervaring hebben opgedaan met dat voetbal van de derde divisie. Dat moet zich toch ooit uit gaan betalen! Aan het einde van het seizoen heb je over het algemeen altijd net zoveel mazzel als pech gehad, heeft de scheidsrechter net zo vaak in je voordeel als in je nadeel gefloten. Wat dat betreft hebben we dus best nog wel het een en ander tegoed.
Niets menselijks is echter ook onze mannen vreemd. Ik kan me voorstellen dat de angst toeslaat zodra een tegenstander scoort. ‘Niet wéér, hè?’ Hoor je de mannen haast denken. Het is toch iets waar we ons overheen moeten leren te zetten. Toch die kalmte te bewaren, voor de goal van de tegenstander, maar zeker ook voor de eigen goal. Ze hebben ondanks alles toch bewezen dat deze mannen het zouden moeten kunnen. Geloof in het eigen kunnen is een groot goed, dat moet weer boven gehaald kunnen worden. Wellicht dat we deze laatste twee wedstrijden dan toch tegen ploegen die ook hun entree in de derde divisie maakten weer eens wat van het Huizen van vorig seizoen boven water weten te krijgen. Wat vorig seizoen lukte, moet ook dit seizoen weer mogelijk zijn. Een voor allen, allen voor één! Na afloop zat de groep eendrachtig in de kantine bijeen. Dat was goed om te zien. ‘Laat de zon in je hart’ werd uit volle borst meegebruld, de frustratie werd er even lekker uit geschreeuwd. “Dinsdag gaan we gewoon weer keihard aan het werk,” memoreerde er een. Zaterdag beginnen we gewoon weer op  0 – 0 tegen Rohda Raalte. Geen makkie, maar ook geen onmogelijkheid. Dat hebben we vorig seizoen wel laten zien! En ja: we rekenen weer op uw support!