Ajax, het te schillen appeltje…

Hoe vaak ik de afgelopen week de kreet wel niet heb gehoord dat we nog ‘een appeltje te schillen hebben met Ajax’? Ik durf het niet meer te zeggen. De verloren kampioenswedstrijd en die omstreden niet gegeven strafschop zit de Huizer gemeenschap nog akelig hoog. Voorzichtig probeer ik dan in te brengen dat Ajax daar an sich niet zoveel aan kon doen en dat we toen vooral van onszelf verloren hebben, maar de opmerkingen rond dat appeltje dat nog geschild moest worden bleven onverminderd aanhouden.
Nu dan weer de eerste ontmoeting met deze oude opponent van dit seizoen. Het is nattig weer en dat maakt ons versleten veld wel lekker snel. In de opnieuw afgescheiden bestuurskamer even de handen geschud met de arbitrage van vandaag. Arbiter Rob Souwen is een nieuwe ster aan mijn arbitrale firmament.
“Als je weinig fluit krijg je een goede beoordeling van ‘m,” wordt er opgemerkt.
“En als ik helemaal niet fluit?” vraagt onze leidsman gevat.
“Dan krijg je de beste beoordeling!” antwoord ik, niet geheel naar waarheid, want ik heb al aardig wat pseudo-Nijhuisjes wedstrijden totaal uit de hand zien laten lopen…
Voor de basis heeft Arnold Klein vandaag niet voor Ahmed al Mahdi gekozen. Daarentegen wel een basisplek voor Wessel Biljardt en ook Elijah Kruize mag weer in de basis starten. Het wordt dus echt wel tijd voor een kopfotootje van Elijah op de website in de galerij met selectiespelers…
Ajax kan weer beschikken over spits Tristan Buis die met enig blessureleed kampte in dit prille seizoen. Nog geen Jordi Bitter, de vorig seizoen nog zo makkelijk scorende spits van de Amsterdammers. Vanaf hier toch ook van mij een spoedig herstel gewenst! De rappe Kenneth Misa-Danso speelt alweer zijn derde wedstrijd na ook wat blessureperikelen te hebben doorgemaakt. Ook eentje die makkelijk het net weet te vinden. Oppassen voor Huizen dus.
Ajax heeft slechts één puntje uit de laatste vijf wedstrijden weten te peuren en Huizen lijkt daarmee met die vier punten uit dezelfde periode er dus nét iets florissanter voor te staan qua vorm. Maar ja: iedere wedstrijd staat op zichzelf, uiteraard…
Op weg naar mijn schrijftafeltje op de tribune word ik aangeschoten door een van de elftalleiders van Ajax, Chris van Eck. We blijken een gemeenschappelijk verleden te hebben in Osdorp, ooit een van de ‘stadsdelen’ van de gemeente Amsterdam en sinds 2010 opgegaan in het nieuw benoemde Nieuw-West… Heerlijke jeugd gehad daar en de herinneringen aan gemeenschappelijke vrienden en kennissen vliegen even heen en weer. Leuk! Dan ben ik toch weer even ‘dat dikke Amsterdammertje’…

De heilige nul

De 0 – 2 tegen D.E.M. van vorige week smaakt naar meer en onze mannen lijken dan ook die ‘nul’ heilig te hebben verklaard. Het is meteen Ajax dat de wedstrijd aan de hand neemt en op zoek gaat naar de openingstreffer. Misa-Danso dringt al in de tweede minuut gevaarlijk diep door in onze linies en kan slechts op het laatste nippertje en met enig fortuin worden gestuit voor die openingstreffer genoteerd had kunnen worden. Twee minuten later opnieuw Ajax dat aan de deur klopt en via Misa-Danso en Tim Correia een linke voorzet produceert waar doelman Olivier Pabon net wat onderdoor gaat. De bal belandt aan de andere kant van de goal bij Fabian Sporkslede die echter niet tot een afronding weet te komen. Vier minuten later: Theo Visser lijdt bij een aanval van Huizen balverlies in het strafschopgebied voor doelman Jesper van der Mark en de aanval wordt razendsnel overgenomen door de Amsterdammers. Deze keer eindigt de soepele combinatie tussen Misa-Danso en Correia in een simpele plukbal voor Olivier Pabon. Tandenknarsend zien we het op de ruim gevulde tribune aan.
Huizen lijkt dan iets terug te kunnen doen als een klutsbal omhoog spat en steil naar beneden valt. Gelegenheidsspits Lars van Huisstede probeert er nog het beste van te maken, maar in de drukte en het gedrang lukt het hem niet de bal te controleren en hij ziet de mogelijkheid zo tot een eenvoudige prooi worden voor doelman Van der Mark.

Druk en opbouw

Huizen staat onder druk en probeert met de lange bal onder die druk uit te voetballen. Ajax combineert dat het een lieve lust is en Huizen moet die lange bal dan ook vaker hanteren dan mij lief is. Toch lijkt Huizen zich daarmee aardig staande te houden, want Olivier Pabon wordt maar niet echt op de proef gesteld. Geen heldenrol voor onze doelman, dus.
De opvallend sterk spelende Artuur Zutterman dendert waar hij kans ziet langs de flank richting het Ajax-doel en dan doet hij vervolgens eigenlijk altijd wel iets ‘goeds’ met de bal. Zo bereikt hij in de tiende minuut captain Theo Visser, die met een lepe voetbeweging de bal tot bij Van Huisstede weet te krijgen. Op een meter of vijf voor de goal verlengt Van Huisstede de bal weliswaar knap, maar ziet zijn inzet toch net naast de goal van Van der Mark belanden.
Het zijn de kleine speldenprikjes die Huizen uitdeelt als het sporadisch aan ‘voetballen’ toe komt. Met de lange ballen van achteruit heeft de Ajax defensie weinig moeite om positie te kiezen. Een aanvaller moet zo’n verre bal zien te controleren, waar een verdediger slechts hoeft te ‘pareren’. Voordeel voor de verdedigende partij, dus. Ajax is zeer comfortabel aan de bal en speelt in soepel ogende combinaties richting Pabon, gesteund door een bij vlagen ongrijpbare Misa-Danso. Bij Huizen speelt de geluksfactor opnieuw een (te) grote rol in de opbouw. Maar zolang Pabon er geen om de oren krijgt, volstaat het voorlopig. Het is alleen ondankbaar voetballen bij Huizen voorin, waar Lars van Huisstede zich de benen uit het lijf rent. Dat kost kracht en die kracht komt hij dan in de vijfentwintigste minuut tekort als hij een bal uit de draai in één keer achter Van der Mark wil jagen. De inzet mist alle richting en zeilt oeverloos naar verre oorden.
Het dichtst bij een Huizer treffer is dan nog Wessel Biljardt die met wat groeihormonen wellicht wél bij die voorzet van Van Huisstede had gekund in de eenendertigste minuut. Nu scheert de bal recht voor de goal over zijn blonde krullenbol en vervolgt zijn weg richting Theo Visser. Die waagt vanuit lastige hoek toch een poging die via doelman Van der Mark in het zijnet belandt. Als de corner voor komt en Adil Haian afdrukt, klinkt er even de roep om een strafschop vanwege vermeend hands. Arbiter Souwen geeft er echter geen gehoor aan. Heel eerlijk had ik het ook niet echt waargenomen en zou een eventuele handsbal van die afstand waarschijnlijk ook als ‘aangeschoten hands’ hebben gegolden.

Wankelen

Huizen weet zich slecht sporadisch onder die druk van Ajax uit te voetballen. Fabian Sporkslede (wat een heerlijke sierlijke voetballer!) stuurt met een fraaie lichaamsschijnbeweging het halve Huizer middenveld het bos in en bedient Misa-Danso die aan zijn inzet een corner overhoudt. Opnieuw alle hands aan dek en opnieuw weet Huizen manmoedig het hoofd boven water te houden. Een kopbal van Tristan Buis spat recht in de handschoenen van Olivier Pabon, dat had ook maar zo anders af kunnenlopen als Buis de andere hoek had gezocht.
Ook een fraaie aanval van Huizen in de slotfase van deze boeiende maar frustrerende eerste helft wordt soepel overgenomen via Roy Deken die aan een imponerende rush over het halve veld begint. Huizen heeft dan de mazzel dat Misa-Danso zich in buitenspelpositie bevindt, want het zag er ongemeen dreigend uit.
Nee, van een ‘dominant Huizen’ is eigenlijk nog geen moment sprake geweest!

Rust

Na anderhalve minuut extra tijd vindt arbiter Souwen het dan wel welletjes voor dit eerste bedrijf. Ajax heeft het beste van het spel zoekt soepeltjes combineren met verzorgd spel het vaakst de aanval van beide ploegen. Toch heeft Olivier Pabon zich nog niet bovenmatig hoeven inspannen, geen ‘gestrekt naar de hoek’ ballen, geen één-op-één situaties, geen heldendaden. Maar het is wel duidelijk dat als Huizen zó door blijft voetballen, dat er dan niet meer dan een bloedeloze 0 – 0 in zal zitten vandaag.
Want aanvallend en opbouwend schiet Huizen tekort. Ik mis toch wel wat die ‘drive’ van Al Mahdi voorin, zonder overigens verder ook maar één speler aan te kunnen wijzen bij wie de inzet te kort zou schieten.
Zeker Lars van Huisstede niet die zich zoals dat heet ‘het snot voor de ogen liep’. Ik zie daar echter geen diepste spits in die met twee centrale verdedigers op zijn huid nog iets kan forceren. Lars is er voor mijn gevoel meer een voor de snelle actie over de flank.
Maar goed, wellicht heeft Arnold Klein nog wat troeven in de mouwen verborgen. Geen van die troeven dient zich tijdens de rust al aan, dus dat is nog even afwachten…

Ongewijzigd? Ja, maar nee!

Huizen begint ongewijzigd aan de tweede helft. Als Klein een troef uit de mouw heeft getoverd, dan zal dat er een zijn die hij in zijn basiself gevonden heeft.
Bij Ajax wel één wissel: Nino van den Heuvel staat aan de zijlijn klaar om Roy Deken te vervangen.
En die troef? Die lijkt Klein wel degelijk gevonden te hebben in een van zijn mouwen én ook binnen zijn basiself! Want Huizen lijkt ineens het ‘voetbal’ weer gevonden. De metamorfose die het spel van onze mannen ondergaan heeft is indrukwekkend, opmerkelijk en verrassend! Meteen lijkt Huizen de juiste mannen wél te kunnen vinden, gaat de bal soepeltjes van voet tot voet en voor de klok een minuut verder is getikt sinds de rust, wordt een fraaie pass van Zutterman voorin maar ternauwernood gemist. Huizen is opgeleefd. Geen idee wat er in die thee heeft gezeten, welk een toverspreuk Klein heeft uitgesproken, maar we zien een compleet anders voetballend Huizen terug na die thee.
Ajax blijft het uiteraard ook proberen en Dailey Groenewegen moet even aan het shirt van Tristan Buis gaan hangen als de spits leep de bal met de buitenkant van de voet om onze verdediger krult en zo een heerlijke passeerbeweging inzet. Voor Groenewegen geldt ook dat de speler er langs mag, de bal er langs mag , maar nooit alle twee tegelijk! En dus gaat Buis foeterend naar het gras en ziet Groenewegen terecht het eerste geel van de wedstrijd.

Lekker!

Huizen gaat met de minuut lekkerder voetballen. Elijah Kruize stuurt ook zijn tegenstander met een heerlijke lichaamsschijnbeweging de verkeerde kant op. De pass gaat naar Zutterman die opnieuw de bal fraai voor brengt. Spits Van Huisstede worstelt met zijn opponenten en komt daardoor niet tot een afronding, maar het is duidelijk een geheel ander vaatje waaruit Huizen is gaan tappen. En dat is een heerlijk vaatje voor de voetballiefhebber!
Ook Darren Rosheuvel krijgt dan een open doekje als hij op het middenveld een hoogstandje ten toon spreidt en Misa-Danso aan het werk zet. Het lijkt echter wel een beetje ‘op’ bij de dartele vleugelspits en zijn actie loopt op niets uit. Maar het is echt genieten van de voetballende hoogstandjes die zich hier bij tijd en wijle voltrekken.
De inmiddels uitblinkende Artuur Zutterman toont dan wederom zijn klasse en lanceert de op volle snelheid liggende Lars van Huisstede. Dit is ‘kaassie’ voor Lars en op volle snelheid is hij zijn tegenstander te snel af. Vanaf een meter of veertig stuift hij op volle snelheid richting Van der Mark. Niets of niemand lijkt hem nog te kunnen stoppen, oog in oog met de doelman die zijn goal verkleint is er op zijn inzet eigenlijk niets meer aan te merken en we veren massaal in gejuich op…. Om weer teleurgesteld neer te zinken na de constatering dat de bal via het scheenbeen van Van der Mark op centimeters voor de goal langs vliegt… Dit soort kansen moet je op dit niveau afmaken, want daar krijg je er gewoon niet zo héél veel van in een wedstrijd…
Maar dit is een totaal ander Huizen dan het Huizen dat we voor rust aan het werk hebben gezien!

Op jacht

Huizen voelt dat er méér in het vat zit dan de schamele 0 – 0 waar we mee begonnen. Meer ook dan het povere voetbal van vóór rust had doen vermoeden. Wessel Biljardt neemt een afvallende bal meteen op de slof zo ongeveer rand zestien meter. De bal spat recht op Van der Mark af en de doelman moet even grabbelen voor hij de bal ook daadwerkelijk onder controle heeft. Opnieuw een goede voorzet van Zutterman en bij de tweede paal is daar Visser die er het hoofd tegenaan kan zetten. De bal lijkt binnen te slaan, maar opnieuw is daar doelman Van der Mark die daar een handje voor steekt. Niet echt wereldredding, maar je moet er wel gewoon bij zitten… Weinig op aan te merken, op die doelman van de Amsterdammers. Van der Mark stompt de cornerbal uit zijn doelmond en de rebound van Visser mist helaas de juiste richting voor de openingstreffer. Maar hij lijkt in de lucht te hangen!
Dat realiseert coach Sander Middelbeek zich ook en hij brengt Mitchi Danny Huijsman voor Daniël van Son. Huizen gaat echter onverdroten voort…

Geel

In de vierenzestigste minuut zien we hoe Lars van Huisstede een ferme overtreding te verduren krijgt. De prima fluitende Souwen geeft perfect de voordeelregel aan het opstormende Huizen, dat een heerlijke combinatie tussen Biljardt, Kruize en Zutterman in een schuiver ziet resulteren die maar rakelings voorlangs gaat. Nu is het Ajax dat met meer geluk dan wijsheid het hoofd boven water weet te houden. Maar het terechte geel dat Souwen achteraf nog had moeten uitdelen blijft achterwege. Even later zou hij in een soortgelijke situatie Adil Haian wél het geel voorhouden. Een inconsequentie die een beetje als enige smetje op zijn verder prima wedstrijd zou blijven rusten.
Wessel Biljardt trekt even de trukendoos open als hij met een sleep/wip zijn man voor schut zet. De hoek is moeilijk, maar de doelpoging die volgt hield bepaald geen gelijke tred met het fraais waarmee hij tot deze actie gekomen was. Jammer, die passeerbeweging had een betere afronding verdiend!
Dan dus dat geel voor Haian. Terecht, want het was een forse tackle Tristan Buis te verwerken kreeg. Ik moet dan altijd wat lachen om het ‘balgebaar’ dat de overtreders dan maken. Nou, er zat echt geen stukje bal meer tussen! Leuk geprobeerd Adil!
Inmiddels is ook Ahmed al Mahdi aan de warming-up begonnen.
Een fraaie onderschepping van Joshua Lo-Asioe die zich als een vis in het water lijkt te voelen op zijn nieuwe positie. De bal gaat omhoog en ‘DJ Joshy’ vangt zelf die vallende bal weer op. Knap! Er was vanmiddag zeker genoeg te genieten voor de liefhebber die er oog voor heeft!

Wissels

Opnieuw een uitval waarbij Biljardt de bal prima in de loop van de sprintende Van Huisstede stuurt. De bal is net een fractie te scherp en daarmee een simpele prooi voor Van der Mark, maar de idee was goed en de actie fraai!
Even een set hartverzakkingen als invaller Huijsman ineens de bal vrij voor onze linkerpaal voor de voeten krijgt als Ruben Ligeon zomaar over onze achterlijn heeft mogen dartelen. De eerste hartverzakking is voor de Huizer aanhang die de bal al binnen zagen vliegen. De tweede hartverzakking is echter voor Huijsman die kans ziet de niet te missen kans meters over te schieten… Nu is vrouwe Fortuna Huizen dan weer even gunstig gezind…
Met nog een kwartier te gaan komt Ahmed al Mahdi dan Wessel Biljardt aflossen. Wessel hoopte vorige week nog op een helftje speeltijd, maar stond nu dus vijf kwartier binnen de lijnen. Na afloop zou hij wel aangeven dat hij ‘zware kuiten’ had, maar dat het verder allemaal prima gegaan was. Dat houdt een belofte voor de toekomst in, Wessel!
Ook Middelbeek wisselt: Vincenzo Schep en Adil Amghar el Yettefi komen Tristan Buis en Tim Correia aflossen.

De laatste loodjes

De laatste loodjes zijn aangebroken en de wedstrijd verkeert in een fase waarin het lot maar zo beider kanten uit zou kunnen vallen. Het heeft wat weg van ‘sudden death’: wie nu scoort gaat er met de drie punten vandoor… Het is nagelbijtend spannend.
Ahmed dus weer in de spits en Van Huisstede weer op zijn vertrouwde vleugel. Het leidt tot een soepele Huizer aanval en een kopbal van Van Huisstede die zich opnieuw niet voor een prima wedstijd weet te belonen met een goal. Ik had het ‘m zó gegund!
Opnieuw geel, deze keer voor Tim Brinkman die zich stevig aan Theo Visser vergrijpt. Het waren gelukkig uitzonderingen in een zondermeer sportieve partij voetbal waarin arbiter Souwen de sfeer uitstekend aanvoelde en waar mogelijk prima de voordeelregel wist toe te passen.
Diezelfde Visser neemt dan in de tweeëntachtigste minuut een volley op de voet als een voorzet doorschiet. Je moet een beetje geluk hebben met zo’n bal, maar vrouwe Fortuna was blijkbaar weer ingedut, want de bal vliegt ruimschoots over. ‘Nooit geschoten is altijd mis!’ merkte mijn vader zaliger ooit op…
Ook Tijmen Bakker mag nog een minuut of tien zijn opwachting maken voor Elijah Kruize die zeer veel nuttig stoorwerk had verricht.
Een schiettent in het Ajax-strafschopgebied als de bal meermaals ingezet wordt en Al Mahdi geklemd tussen twee verdedigers niet tot een afronding weet te komen. Huizen domineert deze slotfase en zelfs in de blessuretijd wisselt Sander Middelbeek de leeggespeelde Misa-Danso nog voor Bram van Dongen.
Als een vrije schop van Olivier Pabon nog doorgezet wordt tot in het strafschopgebied van de Amsterdammers en maar rakelings aan de onfortuinlijke Van Huisstede voorbij schiet, is het welletjes. De wedstrijd eindigt zoals hij begon met een 0 – 0 die ik echter nu zeker niet ‘bloedeloos’ meer zou willen noemen…

Arnold Klein

“Ik heb een Huizen met twee gezichten gezien,” constateer ik met Klein. “Na een eerste helft waarin ik de opbouw miste, heb ik de tweede helft zitten genieten!”
“Ja, wij ook!” klinkt het nuchter. “De eerste helft hadden we de speelwijze van Ajax wat anders ingeschat. We hebben toen de kat een beetje uit de boom gekeken en bekeken hoe ze dat anders hadden neergezet. In de rust hebben we toen aangegeven waar we onze vrije man konden vinden. Daardoor werd het inderdaad een wedstrijd met twee gezichten…”
“Toch heb ik ook die keeper van Ajax niet echt fanatiek aan het werk gezien…” merk ik op.
“Nou ja, hij pakte die bal van Theo Visser uit de goal, als ie daar niet aan zit was het ook een goal geweest. En die bal van Lars van Huisstede natuurlijk. Daarnaast hebben we ook nog wel wat ‘mogelijkheden’ gehad. Als Lars Theo wegsteekt dan staat Theo één-op-één met de keeper en in de slotfase als Theo op zijn beurt Lars goed wegsteekt komt die ook nog een keer één-op-één met de keeper. Dat zijn cruciale momenten om een speler vrij voor de goal te zetten.
Kijkend naar het spel van vandaag, heb ik eigenlijk een goed spelend Huizen gezien, zeker de tweede helft, we hebben daarin de oplossing gevonden waarmee we Ajax mogelijk pijn konden doen, al hebben we ze dus net geen pijn genoeg gedaan…”
“Maar goed, voetbal begint met het achterin dicht te houden. En we hebben toch gewoon weer de nul gehouden!”
“Ja, klopt! We hebben vandaag heel weinig weggegeven. Alleen die ene kans in de tweede helft toen die invaller hem over schoot. Net als vorige week stond het achterin als een huis en van daaruit moeten we dan zien dat we de kansen creëren om zelf tot scoren te komen en de wedstrijd naar ons toe te trekken. En dat hebben we net niet gedaan vandaag…”
“Had je speciaal voor Ajax nog aanpassingen aangebracht in de speelwijze?”
“Nou, niet speciaal, we hadden eigenlijk dezelfde manier van spelen, alleen met een ander poppetje voorin. Dat hebben we wel getracht iets anders te doen…”
“Ik heb toch het gevoel dat Lars van Huisstede beter over de flanken tot zijn recht komt…”
“Ja, dat denkt Lars zelf ook. Maar Lars is een hele slimme voetballer die slim in de duels kan zijn en ook groeiende is met dit nieuwe niveau. Hij maakt een fikse stap van de eerste klasse naar de derde divisie. Als ik dan zie wat ie vandaag aan verdedigend werk heeft moeten verrichten dan heeft hij het fantastisch gedaan. Hij had ook gewoon het geluk niet mee dat hij soms het balletje net niet mee kreeg om tot scoren te kunnen komen. Maar voor mijn gevoel heeft hij de spitspositie vandaag goed ingevuld op de manier zoals wij dat graag zien. Alleen heeft hij zichzelf niet beloond met een goal en daar is ie goed ziek van, haha!
Nee, die keeper passeren was geen optie meer op die positie. Ik denk dat ie die bal op zich goed binnen schiet, maar die keeper gooit er prima zijn been voor…”
“Een puntje dus…”
“Ja, da’s zuur… Ja, daar doen we onszelf een beetje mee tekort gezien het spelbeeld van de tweede helft. Dan is slechts een punt gewoon jammer voor ons. We hadden toch op méér gehoopt, zeker als je ook kijkt naar de wedstrijd, maar dat is er dus helaas niet uit gekomen…”
“Al met al zie ik toch een Huizen dat ook qua voetbal een stijgende lijn vertoont…”
“Ja, dat ben ik met je eens. We hebben het wel iets anders neergezet. En dat geeft voor een aantal spelers wat meer vertrouwen en durf aan de bal. Daardoor kunnen we in een wedstrijd doorgroeien en langzaam aan beter gaan voetballen. Dat stemt tot tevredenheid…”
“Volgende week TEC…“
“Nee, dat is zeker geen makkelijke ploeg, hoor!”
“Zie jij nog ‘makkelijke’ ploegen in deze competitie dan?”
“Nee, ook de ploegen die wat lager staan zoals TEC, dat zijn moeilijk te bespelen ploegen. Daarbij heeft TEC ook een lastig te bespelen grasmat, dus we kunnen onze borst nat maken, we kunnen weer aan de bak!”

Artuur Zutterman

Voor mij de absolute uitblinker van deze middag, onze Belgische ster die zo nadrukkelijk zijn stempel op het spel van Huizen drukte.
“Ik heb met verbazing naar je zitten kijken. Je werd vandaag uitgeroepen tot Man-of-the-Match, ik denk dat dat met unanieme stemmen was! En dat op de voor jou toch wat vreemde positie…”
“Ja, dat klopt. Ik heb dat nog nooit gespeeld eigenlijk, maar op zich bevalt het me wel. Maar eerlijk gezegd ben ik al blij als ik op het veld sta. Daarbij doet Joshua Lo-Asioe het uitstekend op mijn oude positie, en ik vind het ook heel prettig spelen met hem. We steunen en helpen elkaar in de wedstrijd.
De eerste helft begon het wat moeizaam voor ons. De eerste helft begonnen we inderdaad wat ‘rommelig’ en was het een heel tactisch spelletje. Ook van Ajax kwam er weinig af, als de keeper de bal had zag je een beetje wandelvoetbal, maar de tweede helft ging dat beter en kwam Lars een keer alleen voor de keeper en hadden een paar voorzetten ook maar zo doeltreffend kunnen worden afgerond. Ik denk dat we eigenlijk die drie puntjes wel verdiend hadden. Op dit niveau zou je eigenlijk nog iets zakelijker moeten zijn en moeten die kansen gewoon binnen. Dan heb je weer drie punten en maak je meteen weer een stapje hogerop.
Het is zeker positief dat we weer heel sterk vanachter stonden. Een Jeroen Lamme die vandaag goed tot zijn recht kwam, Dailey precies hetzelfde en ook de vleugelverdedigers deden het uitstekend. Maar die nul is niet alleen de verdienste van de verdediging, he! Pas op! Als je ziet hoe veel Wessel Biljardt vandaag steeds terug moest, hoe vaak Lars van Huisstede steeds terug moest komen. We hebben nu een goed gevoel in de groep, we hebben u vier punten uit de laatste twee wedstrijden en dat is prima en daar kunnen we op verder bouwen. Volgende week TEC, een goed team wel, ze staan wat laag, maar het is een goed team, geloof me! Maar al met al zie ik het echt wel roodkleurig voor ons in!”

Adil Haian

“Je hebt je weer lekker in de basis gespeeld na je blessure,” open ik ons interviewtje.
“Ja, heerlijk! Ik heb een beetje het ongeluk gehad dat ik geblesseerd was en iets te vroeg terug was gekomen. Maar nu ben ik weer lekker fit.”
“En twee keer achter elkaar de nul gehouden, en ik dacht: hij gaat nog scoren ook!”
“Ja, hij lag net niet lekker, dus ik probeerde hem goed neer te leggen. Maar bij nader inzien had ik misschien had ik beter meteen kunnen schieten, maar goed, dat is achteraf gepraat… In het moment moet je snel beslissen.
Ik vond het de tweede helft aan de bal nog beter gaan dan de eerste helft. Dat gold voor heel Huizen en ik zie het dan ook niet als een punt gewonnen, maar als twee punten verloren… We hadden vandaag gewoon kunnen en moeten winnen! Als je ook kijkt naar de kansen, dan heeft Ajax maar één echte kans gehad, waar wij wel drie echt grote kansen hebben gehad.
We komen nu wel van een wat mindere reeks. Als je dan kijkt naar het voetbal dat we vandaag hebben gespeeld, naar de passie die we erin hebben gelegd, de strijdlust en inzet, dan zie ik na vorige week toch echt een hele sterk stijgende lijn.”
“Heb je daar zelf een verklaring voor dat het nu steeds lekker lijkt te gaan?”
“Mwoah, we hadden gewoon die overwinning tegen D.E.M. even nodig! Nu zie ik ook weer dingen van vorig seizoen terug, de dingen waardoor we vorig seizoen vaak wonnen. De grap is dat dan het voetbal ook meteen beter wordt…
Ik denk dat het vooral dat extra vertrouwen is dat we nu weer hebben gekregen na die moeilijke start, dat we nu meer ‘durven’, meer inspelen, meer opendraaien… Als je ook ziet hoe vaak Olivier Pabon de bal lang heeft gespeeld, dat was nu zeker de tweede helft een stuk minder!
Ik heb het weer lekker naar mijn zin. Als je er toch een tijdje uit bent geweest ga je je minuten die je mág spelen toch weer meer waarderen!”

Joshua Lo-Asioe

Zijn rol in het tactisch concept is veranderd en dat doet zijn spel goed. Even informeren hoe het bevalt…
“Twee keer sta jij achterin en twee keer houden we de nul. Wat ben jij voor een wondervoetballer dat je dat voor elkaar krijgt?…” plaag ik onze sfeermaker.
“Haha! Ja, ik weet het niet, Ron. Ik moet zeggen dat ik me op deze positie heel vrij voel. Ik heb het spel nu ook wat meer vóór me. De trainer kwam op een donderdagavond naar me toe en vertelde zijn plannen en vroeg hoe ik daar ook tegenaan keek. Ik sta sowieso overal voor open als ik daar het team mee kan helpen. Is dat als rechtsback dan is het rechtsback, is het als keeper, dan ga ik keepen!
Ik heb nu Artuur Zutterman voor me en we zijn met zijn tweeën op de tandem! En dat bevalt me prima. We weten wat we van elkaar kunnen verwachten. Vorige week en vandaag ook ging dat best goed…”
“Je kreeg vandaag eigenlijk wel een vuurdoop met die akelig handige Misa-Danso tegenover je…”
“Ja, die kan wel lekker voetballen, ja! Haha! Ja, het is gewoon belangrijk dat als je ziet dat ze worden ingespeeld dat je er dan kort op zit. Ik denk dat dat wel aardig gelukt is. De eerste helft is ie er één keer voorbij gegaan, maar ook een compliment aan het team want het stond gewoon vandaag echt weer als een huis. Ik zag vandaag ook weer een beetje het Huizen van vorig seizoen terugkomen…”
“Vooral de tweede helft, want eigenlijk vond ik Ajax de eerste helft de bovenliggende partij en Huizen rommelig voetballen…”
“Ja, je hebt wel gezien dat we drie goede kansen hebben laten liggen. De jongens die ze misten die weten ook dat ze er eigenlijk in hadden gemoeten, maar we gaan er gewoon weer volgende week meet zijn alleen keihard tegenaan, trainen op afwerken en dan hopen dat ze er volgende week weer wél in gaan!”
“Dat TEC heeft gewoon van IJsselmeervogels gewonnen, dat is dus echt geen ploeg waarvan we op voorhand kunnen zeggen dat die punten wel even in de tas zullen gaan…”
“Nee, zeker niet! Maar we gaan er gewoon alles aan doen om die punten toch hierheen te halen! We zitten nu in een stijgende lijn, dat het plezier weer aan het terugkomen is, we hebben goed over die mindere periode gesproken met zijn allen. Ik denk dat we dat nu van ons af hebben gezet en nu alleen nog maar vooruit en naar boven kijken. Dat is ook de kracht van dit elftal… De eendracht en de saamhorigheid maken ons sterk!
We hebben net even als team in de kleedkamer nagepraat en het is jammer dat we die kansen niet af hebben gemaakt, maar we hielden wel gewoon de nul en kunnen van hieruit gewoon verder bouwen!”

Arbiter Rob Souwen

Even een kort babbeltje met de prima arbitrage. Twee kale hoofden en ik haal grensrechter en arbiter even door elkaar. Het wordt me lachend vergeven.
“Volgens mij is dit de eerste keer dat we het genoegen hebben jou hier te begroeten,” open ik het gesprekje.
“Klopt! Het is vandaag de eerste keer dat ik hier ben bij Huizen. Het beviel me goed, het was een hele leuke wedstrijd, sportief en tot het einde toe spannend. Ik had ook fijne communicatie met de spelers, dus een leuke middag wat mij betreft!”
“Ik had de indruk dat je,  net als alle scheidsrechters, de wedstrijd zonder kaarten wilde beëindigen, maar dat is niet helemaal gelukt… Het was desalniettemin toch een hele sportieve wedstrijd…”
“Klopt!”
“Ik vond op de kaarten die je gaf weinig tot niets aan te merken. Eén keer had je na de voordeelregel wellicht een Ajacied nog een kaart moeten geven… Maar verder een goede wedstrijd, van mij mag je vaker komen fluiten!”
“Heel fijn! Dat is goed om te horen, dank je wel!” geeft Souwen aan.
Op de kwestie van de niet gegeven kaart ging hij heel begrijpelijk niet verder in. Ik denk dat het het enige missertje was in een verder prima gefloten wedstrijd…

Apenstaartjes kijk op de zaak

Helaas geen driepunter, maar toch stapte ik wel met een min of meer tevreden gevoel van de tribune af. Na vorige week opnieuw een Huizen dat na die moeizame competitiestart toch aan een wederopstanding bezig lijkt. Natuurlijk voelt het zuur dat we hier twee punten laten liggen die eigenlijk voor het grijpen lagen in die tweede helft, maar kijkend naar het moeizame geploeter in de eerste helft kan ik eigenlijk wel een klein beetje leven met dat puntje. Het vertoonde spel in die tweede helft zie ik als het grootste pluspunt van deze ontmoeting. Ik zag weer een ‘voetballend’ Huizen, een bij vlagen dominant Huizen.
Ook terugkijkend naar de nederlagen die zich in het begin aaneen regen, kan ik ook achteraf eigenlijk niet echt stellen dat we telkens kansloos zijn weggespeeld. Van de bovenste vijf in de ranglijst hebben we er nu dus wel al vier gehad. Alleen IJsselmeervogels mochten we nog niet treffen.
Die ranglijst zegt overigens niet echt veel, want ‘wonderlijke’ uitslagen zijn schering en inslag in deze derde divisie. Sparta Nijkerk dat dus met 4 – 1 van Genemuiden won, het sterk begonnen Urk dat op eigen terrein dat gekke Sportlust met 0 – 1 voor moest laten gaan… Er is geen peil op te trekken, en dus laagvlieger TEC dat titelkandidaat IJsselmeervogels met lege handen uit Tiel terug liet rijden…
Geen walk-overs in deze competitie, iedere week een bitter gevecht om de punten. Het volgende bittere gevecht is dan in Tiel om half vier(!) tegen dat lastige TEC. Eens zien of Huizen ook daar die goede lijn van de laatste twee weken door weet te trekken. Een lastig veld naar ik begreep, IJsselmeervogels struikelde daar blijkbaar al op. Het zal u dan ook niet verbazen als ik u vraag om uw steun voor de mannen die daar opnieuw tot het uiterste zullen moeten gaan voor een resultaat. Daarbij helpt iedere aanmoediging, ieder groen-geel sjaaltje langs de lijn… De mannen en ik rekenen op u!