Door Eendracht Macht Beverwijk

Opnieuw een tegenstander die inmiddels de sporen wel verdiend heeft in de derde divisie door al sinds 2020 deel uit te maken van deze afdeling. Geen hoogvlieger weliswaar, maar Huizen ondervindt momenteel aan den lijve wat een opgave het is om je gewoon alleen maar te kunnen handhaven in die derde divisie. Opnieuw dus geen tegenstander om met enige onderschatting tegemoet te gaan treden.
Zeker na de pijnlijke nederlaag van vorige week die Huizen op de laatste plek van de ranglijst deed belanden, is bij mij toch ook wel het vertrouwen lichtelijk aangetast. Aan de andere kant: we hebben er nu al enkele wedstrijden zó dichtbij gezeten en misgegrepen, die slinger van het noodlot moet toch ook aan het einde van het seizoen een paar keer onze kant uit zijn geslingerd. Pech is net als mazzel geen blijvend fenomeen en aan het eind blijkt veelal dat de plussen en de minnen redelijk in evenwicht zijn gebleken. Hoop doet dus leven en met die hoop stap ik dan ook de bus richting Beverwijk in. Mét de juiste bril, want dat dreigde dus even fout te gaan. Sinds mijn staaroperaties heb ik een computerbril die me perfect zicht geeft. Tot een metertje afstand ongeveer… En dus komt mijn lieftallige echtgenote met gezwinde spoed aangereden om de ‘afstandsbril’ te brengen. Ik ben een bevoorrecht mens…
De bus kon ons helaas niet helemaal bereiken en staat dubbel geparkeerd waar ooit die zilveren theemuts heeft gestaan. Moeder natuur neemt daar langzaam maar zeker haar rechten terug en met enige verwondering bekijk ik de vele struiken en boompjes die – naar ik aanneem – spontaan hun weg naar dat braakliggende stukje grond hebben gevonden. ‘Het woord voor wereld is woud’, memoreerde schrijfster Ursula Le Guin ooit. Ik denk dat we dat proces daar nu langzaam maar zeker zien voltrekken. Ja, je mijmert wat af op zo’n busritje…
In mijn herinneringen hebben D.E.M. en Huizen elkaar nog nooit ontmoet en ik kan me dan ook niet voor de geest halen dat ik hier al eens eerder ben geweest. Als ik echter het sportpark De Boog op loop, doet de aanblik me sterk denken aan de accommodatie van Montfoort. Daar heb ik nou niet echt hele fijne herinneringen aan. Die laatste ontmoeting daar liep uit op een veldslag. Als ik dan in het programmaboekje van D.E.M. lees dat de scribent van de Beverwijkers een wedstrijd verwacht waarin beide partijen de mouwen zullen hebben opgestroopt, dan hoop ik toch echt dat dat dan vooral in sportief opzicht zal gebeuren en niet zoals destijds daar in Montfoort.
Ik ben wel weer eens toe aan een leuke wedstrijd. Niet alleen na het echec van vorige week, maar zeker ook na het walking-footbal dat ons aller Oranje afgelopen vrijdag ons voorschotelde tegen de Hongaren. Na die wedstrijd moet haast alles wel mee gaan vallen, concludeer ik hoopvol.
Jace Widurski is acht jaar, pupil van de week en nogal zenuwachtig als hij zich voorstelt in de bestuurskamer. Minder zenuwen heeft de vrijwilliger die in diezelfde bestuurskamer trots vertelt dat als hij bardienst heeft dat er dan gewonnen wordt. Helaas heeft hij vandaag dus bardienst en dat belooft daarmee niet veel goed voor Huizen.
De waarnemer van de KNVB doet omstandig zijn huiswerk en werkt naast me zijn checklist af. ‘Wat neemt Huizen mee?’ vraagt hij, doelend op het aantal toeschouwers dat de reis naar Beverwijk zal maken. ‘De punten!’ antwoord ik met groot lef. Er wordt even schamper om gelachen aan de bestuurstafel.
De radiocabine staat wat hinderlijk midden tussen de in tweeën gedeelde tribunes in en eenmaal op de tribune is het even zoeken naar een geschikt plekje met goed zicht op het veld. Niet dat er plaatsgebrek was: het Beverwijkse publiek loopt niet echt storm voor deze wedstrijd en de verhouding Huizen – D.E.M. zou langs de lijn wel eens redelijk in evenwicht kunnen zijn.
Jace had zenuwen voor niets, want soepeltjes jaagt hij de bal achter doelman Pabon en kunnen we beginnen…

Wennen

Het is even wennen, want coach Arnold Klein heeft wat wijzigingen doorgevoerd in zijn aanpak voor deze wedstrijd. Logisch dat er na HSC’21 uit een wat ander vaatje getapt moest gaan worden. Sergae Kogeldans lijkt daar een beetje het slachtoffer van te zijn geworden en zijn plek wordt vandaag ingenomen door Adil Haian. Maar ook zie ik op het veld wat positiewisselingen waardoor ook Elijah Kruize weer een basisplek op het middenveld heeft gekregen.
Beide ploegen geven duidelijk blijk van enige schroom. Zelfvertrouwen is een broos fenomeen en de angst om te verliezen sijpelt daardoor in beider spelopvatting door. Toch is het D.E.M. dat als eerste dreigend opdoemt voor Pabon. Een dieptepass op de snelle Joey Dietz biedt de vleugelaanvaller een schietkans die hij echter niet weet te benutten doordat hij de bal niet vol raakt. Het resulteert in een oprapertje voor Olivier Pabon.
Dat het ook bij onze gastheren niet allemaal koek-en-ei is, blijkt wel uit de geagiteerde reactie van spits Timo Wolters die Daan Koster uitfoetert als een pass zijn doel niet bereikt maar over de zijlijn rolt. Nu al irritatie onderling? Da’s voor Huizen een goed teken!
Dan gaat ook Huizen op zoek naar D.E.M.-doelman Dennis Flecken. De bal gaat goed rond in de buurt van het strafschopgebied, maar tot echt lekker afdrukken komt het maar niet.
De tactische ingrepen van Arnold Klein en zijn staf sorteren wel effect: het ‘staat’ nu beter en een aantal spelers lijkt beter in hun ‘kracht’ te komen te spelen.
Een van die spelers is Artuur Zutterman die een fraaie doorbraak forceert. De bal die hij voorgeeft wordt echter knap onderschept door de alert toegesnelde D.E.M.-defensie.
D.E.M. staat dus voor ‘Door Eendracht Macht’, maar het is vooral Huizen dat die eendracht uitstraalt. Ook spits Lars van Huisstede verdedigt mee dat het een lieve lust is. Als hij uit wil verdedigen wordt hij hard geraakt door Daan Koster die daar het geel voor krijgt voorgehouden door arbiter Jorg Ordelmans.

Angstig

Dan een goede doorkopbal van Ahmed al Mahdi. De bal valt perfect in de loop van de doorstotende Theo Visser die meteen een heerlijke uithaal in gedachten heeft. Die uithaal volgde… En alle Beverwijkse meeuwen moesten een goed heenkomen zoeken… Je moet een beetje mazzel hebben bij dit soort pegels en dat ontbrak er nadrukkelijk aan bij deze doelpoging van onze aanvoerder.
Voor beide ploegen prevaleert de angst om te verliezen boven de wil om te winnen. De nul lijkt voor beide ploegen de heilige graal en dat maakt het nou niet echt tot een sprankelend schouwspel. Nu verwacht ik niet dat er veel ‘objectieve toeschouwers’ op dit affiche zullen zijn afgekomen, maar beide ploegen deden niet echt aan ‘klantenbinding’.
Na de overtreding op Lars van Huisstede is Wessel Biljardt aan het warmlopen gestuurd. En nog steeds is Biljardt druk met rekken en strekken. Wat is Klein van plan?
Liban Abdulahi gaat dan dreigend in ons strafschopgebied op avontuur, wat schuin voor de goal. Drie keer dreigt hij uit te gaan halen en telkenmale ziet hij dat de poging zal worden geblokt. Als dan de uithaal uiteindelijk toch komt, is het opnieuw een Huizer been dat de doelpoging kraakt. Sterk aan de bal die Abdulahi!
Ook bij Huizen wel wat frustraties nu en dan. Ahmed al Mahdi krijgt geel van Ordelmans voor commentaar op de leiding. De nieuwe regels bepalen dat alleen de aanvoerder met de scheidsrechter ‘in gesprek’ mag gaan. Daar had Ahmed even geen rekening mee gehouden, denk ik. Zonde! Een gele kaart lijkt nu niet zoveel uit te maken, maar als de kaarten zich wat opstapelen kon het wel eens op een cruciaal moment net een schorsing op gaan leveren.

Lekkerrrrrrr!!!

Het is de drieëndertigste minuut als de bal voor de voeten van Elijah Kruize belandt. Niets deed op dat moment vermoeden wat er zou gaan gebeuren: de positie van Kruize was bepaald niet dreigend, zo op een meter of vijfentwintig van de goal van Flecken. Het strafschopgebied van de Beverwijkers was dichtbevolkt en Kruizes positie eigenlijk kansloos. Een passje opzij leek de meest voor de hand liggende optie voor de meestal zo bescheiden dienend acterende Kruize. En dan ineens die uithaal. Als langs een liniaal spat de bal het strafschopgebied door, om alleen nog door het net achter Flecken te kunnen worden gestuit. Stijf in het kruis laat Kruize de verbijsterde Flecken de bal alleen maar nakijken! Ik heb wel mindere doelpunten tot doelpunt van de maand zien bekronen! Wat – een – beauty! Heerlijk! En Huizen dus op 0 – 1!

Vasthouden

En dus is het zaak om deze broze voorsprong over het rustsignaal te gaan tillen met nog een kwartiertje speeltijd te gaan in deze magere eerste helft die eigenlijk alleen opgeluisterd werd door die wonderschone goal van Kruize.
Natuurlijk wil D.E.M. het er niet bij laten zitten en gaat naarstig op zoek naar de gelijkmaker. Abdulahi laat maar weer eens zien wat de term ‘balvast’ inhoudt en steekt ongenaakbaar het middenveld over met de bal aan de voet. Niets of niemand lijkt deze gigant tot staan te kunnen brengen en alle stormballen worden in top gehesen. Gelukkig voor ons besluit Abdulahi tot een steekpass op Joey Dietz die daarmee levensgevaarlijk voor Pabon opduikt. Wel iets ver naar de buitenkant gedrongen haalt hij verwoestend uit en de bal spat via de buitenkant van de paal naar veiliger oorden. Zó dichtbij was D.E.M. nog niet bij een treffer geweest!
Dan een doorschietende bal waar Visser weer gretig achteraan gaat. Een handsbal op centimeters voor de beruchte zestienmeter levert Huizen een vrije trap op die perfect lijkt te liggen voor captain Visser. Maar nee! Het is Lars van Huisstede die de aanloop neemt en de bal spijkerhard langs de muur jaagt. Langs de muur, maar helaas ook op centimeters langs het doel van Flecken. Achteraf kan je de koe in een bepaalde lichaamsopening kijken, maar ik had hier toch liever Visser aan de trekker gehad.
Een uitbal voor Huizen resulteert in een snelle counter van D.E.M. Er moeten wat rigide middelen worden aangewend om de dreiging het hoofd te bieden en nu is het D.E.M. dat vanaf een meter of twintig een vrije trap mag nemen. Met ingehouden adem wachten we de dingen die komen gaan af. Pabon stelt zijn muur op, hupt wat heen en weer achter zijn fortificatie, en dan neemt Gilermo Kuling de vrije trap met een fraaie krulbal die maar zo binnen had kunnen vallen als onze uitblinkende doelman Olivier Pabon daar geen gestrekt handje voor had gestoken! Het zou de eerste van een aardige serie reddingen zijn die hem zonder meer de titel Man-of-the-Match zou hebben opgeleverd!

Rust

De 0 – 1 is lekker, maar wankel. Dat het voetballend niet altijd overhield als kijkspel neem ik dan graag voor lief. Het enige dat nu voor Huizen telt zijn de punten. Mooi voetbal is een luxeartikel. Dat doen we dan maar weer als we ons veilig hebben gespeeld. Van twee ploegen bij wie de nederlagen zo hun sporen in het geslonken zelfvertrouwen hebben achtergelaten, mag je ook gewoon niet meer verwachten. Net als in de wildernis is ‘overleven’ een rauw gebeuren vol strijd en ontberingen.
Opnieuw is Huizen zeker niet de mindere van de twee ploegen en de magere marge is dan ook zonder meer verdiend. Gaan we dit seizoen nog een keer meemaken dat we als Huizer aanhang in de rust al met een gerust hart achterover kunnen gaan zitten? Na een seizoen vol spanning rond een promotie en nu dan knokkend tegen die laatste plek kan ik soms intens verlangen naar zo’n heerlijk veilige positie ergens onderin het linker rijtje.
Wessel Biljardt bleef nagenoeg de hele eerste helft aan het warmlopen. Ik ben benieuwd wat Klein daar mee van zinnens is. Zeker als ook Tijmen Bakker het veld op komt en zich nadrukkelijk begint voor te bereiden op een invalbeurt.

Wissel

Nog steeds geen Biljardt bij aanvang van de tweede helft. Wel heeft Klein onze doelpuntenmaker in de kleedkamer achter gelaten en voor hem staat Tijmen Bakker nu in het veld.
Het lijkt wel of de angst voor de gelijkmaker wat verlammend werkt op onze mannen. Op ‘Hongaarse’ wijzen groeperen we ons op eigen helft en doelman Dennis Flecken blijkt met enige regelmaat de enige speler die nog als een eenzame toeschouwer op de helft van D.E.M vertoeft. En dat levert al na een minuut spelen de eerste kans voor de thuisploeg op als Bart Schijvenaars van buiten het strafschopgebied de bal spijkerhard langs de goal van Pabon jaagt. Pabon steekt in een bloedvorm, maar ik betwijfel of hij hier de hand tegenaan had weten te krijgen!
Huizen zoekt het in de counter. Lars van Huisstede die vandaag veel werk verzette, maar zich daardoor aanvallend wat minder kon laten gelden, stoot dan uitstekend door over de flank en levert een bal op maat voor de inlopende Tijmen Bakker. Tijmen wordt echter lichtelijk in de weg gelopen door een medespeler en kan daardoor het hoofd niet voor de volle honderd procent tegen die voorzet planten en de bal vliegt helaas naast. Een goede kans die Huizen min of meer in veilige haven had kunnen doen belanden.
Het initiatief is begin tweede helft nadrukkelijk in handen van D.E.M. De eendracht en de vastberadenheid om hier met een resultaat te vertrekken geeft onze mannen echter de kracht om overeind te blijven. Huizen loert op de uitbraken en ziet tevreden toe hoe D.E.M. zich keer op keer vastloopt op die Hongaarse verdedigingslinie.

Kansen

Dan lijkt Huizen toch de tweede treffer te produceren als Ahmed gelanceerd wordt. Sluw behoudt Al Mahdi het overzicht en ziet de vrijstaande Visser en weet onze aanvoerder ook knap te bereiken. Theo bedenkt zich niet en zoekt de verre hoek. Doelman Flecken heeft het gevaar onderkend en tracht zijn doel te verkleinen. Hij weet de inzet half te keren en dan is daar Lars van Huisstede die bij de verre paal de bal over de lijn drukt! 0 – 2? Helaas! Lars bevond zich in buitenspelpositie en de goal wordt denk ik terecht afgekeurd. Een domper op de Huizer feestvreugde die de tribunes al overspoelde.
Het lijkt uitstel van executie voor D.E.M. want drie minuten later wordt Ahmed al Mahdi opnieuw gelanceerd. Doelman Flecken is ver zijn goal uit, maar verliest het duel van Al Mahdi. De weg naar de goal lijkt open te liggen, maar een verdediger heeft die moed der wanhoop opgebracht om door te gaan en als Al Mahdi de bal dan niet lekker meekrijgt na dat duel met Flecken, ziet de verdediger kans de bal te ruimen. Opnieuw een uitgelezen kans waarbij de factor ‘mazzel’ weer een doorslaggevende rol speelde.
Ook Joshua Lo-Asioe ontkomt niet aan geel. Nadat hij eerder al zijn tegenstander openlijk aan het shirt vasthield, blokt hij nu Bart Schijvenaars, waarop hij dan toch dat geel voorgehouden krijgt. Het is mij niet helemaal duidelijk of hij het geel kreeg voor het vasthouden of voor het blokkeren van zijn tegensstander, maar het gevolg is uiteraard hetzelfde.

Keepertje, keepertje!

Meestal klinkt die kreet als de doelman in de fout gaat, maar nu weerklonk die kreet herhaaldelijk vol bewondering als doelman Pabon weer een gelijkmaker in de weg stond met een aantal meer dan voortreffelijke reddingen.
Huizen wankelt: een spijkerharde pass vliegt voorlangs waarbij een even vrijstaande als verraste Dietz verzuimt om toe te slaan. Ook Jeroen Lamme blokkeert nog een gevaarlijke schuiver van Bas Arp.
Dan grijpt Ron Bouman drastisch in en brengt een drievoudige wissel: Brooklyn van Doorneveld komt voor die bonkige spits Timo Wolters, Twan Verswijveren lost Gillermo Kuling af en Mehmet Gencer verwijst Thom de Vries naar de bank.
Met hernieuwd elan stort D.E.M. zich op de aanval. Een corner wordt door Pabon keurig uit de doelmond geranseld, maar de bal valt voor de voeten van een D.E.M. aanvaller die zich niet bedenkt en op de rebound meteen uithaalt. De bal lijkt onhoudbaar het kruis in te spatten, maar opnieuw is daar die geweldige reactie van Olivier Pabon die de koers van bal met de vingertoppen over de lat weet te buigen! Een wereldredding die aan een D.E.M.-supportster de opmerking ontlokt dat ‘die keeper de man van de wedstrijd is’… En daar ben ik het roerend mee eens!

Strijd

Dan mag toch eindelijk na ruim een uur warmlopen Wessel Biljardt zijn opwachting gaan maken. De leeggespeelde Ahmed mag zijn wel verdiende rust gaan pakken.
Geel ook voor Sem Blom die Artuur Zutterman neerlegt na aan een wervelende actie van Wessel Biljardt. Toch jammer, want deze wedstrijd stond nou niet echt bol van de fraaie acties…
Theo Visser zet de bal goed voor de goal en bij de eerste paal komen twee man ingelopen. Maar opnieuw heeft het er de schijn van dat ze elkaar daarmee eigenlijk verhinderen doeltreffend te worden en de bal valt naast de goal van de opgeluchte Flecken.
D.E.M. weigert de nederlaag te accepteren en dringt nog maar eens aan. Mehmet Gencer neemt Pabon onder vuur en opnieuw toont onze doelman zijn klasse door de bal fraai uit de hoek te pakken. Huizen zoekt het in de counter en dat leidt een kwartiertje voor tijd tot een serie verbeten grond duels waarin Artuur Zutterman en Wessel Biljardt voor Huizen een hoofdrol vertolken. Opgeven is geen optie en dat spat er van beide spelers af. Ook de Beverwijkers laten zich niet onbetuigd. Toch zouden de duels niet ontaarden in ordinaire schoppartijen. Onze mannen komen als winnaar uit de strijd en een harde voorzet is het gevolg. Een voorzet voorlangs die daarbij Theo Visser verrast. Opnieuw laat Huizen die veilige haven aan zich voorbij gaan.

Laatste loodjes

De strijd is niet fraai, maar wel intens. En dat moet Zutterman bekopen met een krampaanval.
Gencer versiert een corner die door Pabon tot een nieuwe hoekschop wordt verlengd. Nu aan de andere kant. Daan Koster brengt de bal goed voor op de rand van onze zestien. Daar lanceert Gencer een schitterende curve die meedogenloos in de bovenhoek dreigt te gaan eindigen. Maar dan is daar wederom de man op wiens borst eigenlijk een gele ‘S’ had moeten prijken, jawel: opnieuw is daar Pabon die Huizen in de race naar een driepunter houdt.
Nabil Harchaoui mag dan de wedstrijd vol maken voor de met krampverschijnselen kampende Zutterman.
Een idiote hoge bal die rand zestien lijkt te gaan neerkomen. Jeroen Lamme en Gencer die beiden achter die vallende bal aan jagen. En ja hoor: wie torent daar weer boven alles en iedereen uit? U raadt het al: het was vanmiddag bijna Pabon tegen D.E.M.!
Een bal van Verswijveren hobbelt dan even later ‘zomaar’ voor de goal langs. Alles en iedereen op het verkeerde been, maar ook dat had maar zo verkeerd af kunnenlopen voor onze mannen. Vrouwe Fortuna heeft dan toch eindelijk weer eens onze kant gekozen. Dat blijkt echter niet als Biljardt een vrije trap tot net náást de goal van Flecken verlengt, maar de minuten tikken weg en met de minuut komt die felbegeerde en broodnoodzakelijke driepunter dichterbij. Voor écht ingehouden adem is het nog wat lang tot het eindsignaal, maar figuurlijk slaat de benauwdheid al wel wat toe onder de aanwezige wederzijdse toeschouwers. Een afvallende bal lijkt een heerlijke schietkans voor Bas Arp op te gaan leveren, maar Arp jaagt net als Visser in de eerste helft zijn inzet ‘ins blaue hinein!’

Beslissing!

Dan staat die klok dan toch eindelijk op de negentig en is het alleen nog de vraag hoeveel tijd arbiter Jorg Ordelmans (prima gefloten!) nog aan deze wedstrijd zal gaan toevoegen.
Opnieuw is de hardwerkende Wessel Biljardt een prima stoorzender. Hij onderbreekt een aanval van D.E.M. en stuurt Tijmen Bakker op pad. Bakker zet goed door en weet zo Theo Visser te bereiken. Deze keer geen eigen poging voor Visser die goed het overzicht behoudt en aan de andere kant van het strafschopgebied de vrijstaande Nabil Harchaoui opmerkt. De pass is op maat en dan heeft Harchaoui de hoek maar voor het uitkiezen. Kalmpjes werkt hij de bal binnen en schiet Huizen daarmee in veilige haven! 0 – 2 en de blessuretijd is al bezig. Dat kan niet meer fout! Toch?
Biljardt gooit dan nog even de turbo erop en stuift richting Flecken. Helaas heeft hij geen oog voor Harchaoui die mee is gekomen en jaagt de bal in de korte hoek. Daar had Flecken echter goed het oog in en de kans gaat zo dus verloren.
Bijna maakte ook Lars van Huisstede aan alle nog resterende twijfels een einde als Biljardt opnieuw ongrijpbaar doorstoot en de bal perfect voorgeeft. Van Huisstede staat vrij en heeft een fraaie volley in gedachten. Maar Lars heeft veel gegeven deze wedstrijd en maait half náást de bal en ziet zo een welverdiende beloning voor een wedstrijd met veel hard werken aan zijn neus en het doel van Flecken voorbij gaan. Het levert nog een corner op waarbij een merkwaardig misverstand er voor zorgt dat de bal zomaar ingeleverd wordt. Maar de wedstrijd is gespeeld en als doelman Flecken de bal nog eenmaal naar voren wil jagen fluit arbiter Ordelmans onze eerste driepunter van dit seizoen de boeken in!

Arnold Klein

“Nee, de jongens zijn nu lekker aan het genieten en dingen aan het doen, laat ze er maar lekker even van genieten,” verklaart Klein zijn snelle vertrek uit de kleedkamer. “Wat ik al eerder aan heb gegeven: ze werken er elke week bikkelhard voor. En vandaag werd het dan beloond!”
“Jazeker! Want ook vandaag ben je zeker weer niet de mindere en ik denk dan ook dat het een terechte overwinning is…”
“Tja, kijkend naar de eerste helft zag je twee ploegen die niet overliepen van het zelfvertrouwen, maar ik vond ons wel sterk starten. We probeerden geduldig te zijn en te wachten op de kansen. We wisten waar de ruimtes tegen D.E.M. zouden gaan liggen. Daar probeerden we goed gebruik van te maken, maar dan is het altijd weer de kwestie ‘krijg je die bal naar de juiste speler?’… Dat deden we toch niet goed genoeg, anders denk ik dat we al eerder op voorsprong hadden kunnen komen…”
“Behoudens een bal buitenkant paal en een stel formidabele reddingen van Olivier Pabon heeft D.E.M. toch eigenlijk niet veel uitgespeelde kansen kunnen afdwingen…”
“De grootste winst die we vandaag hadden kunnen pakken was na de rust. Toen kregen we binnen tien minuten drie levensgrote kansen om de 0 – 2 te maken en dat doen we dan niet. Met de afgelopen weken nog vers in de koppies, weet je dan dat het nog lastig kan gaan worden. Dat werd dus nog alle hands aan dek achterin en heeft Olivier gewoon weer laten zien dat hij niet alleen terecht eerste keeper is, maar ook gewoon goed kan keepen! Hij houdt ons daarmee ook in de race. We hebben allemaal gestreden en hadden deze wedstrijd gewoon eerder naar ons toe moeten trekken…”
“Je had wat aanpassingen gedaan in je systeem. Dat werkte voor mijn gevoel uitstekend uit…”
“Ja, we zijn al wekenlang aan het kijken waar dingen niet goed gaan in de wedstrijd. We moesten zoeken naar meer balans, naar spelers die alles voor de ploeg over hebben. Door de wisselingen hoopte ik toch wat meer stabiliteit achterin te creëren, een stukje meer ‘body’ om vanuit de nul te kunnen spelen. Daarbij heb ik het middenveld wat anders neergezet en dat pakte goed uit. Dat gevoel van eendracht kwam daardoor tijdens de wedstrijd steeds sterker naar voren. De groep heeft daarin niet teleurgesteld en heeft goed gestreden in dat nieuwe concept…”
“Dit moet denk ik best een ‘boost’ geven aan het zelfvertrouwen van de ploeg…”
“Ja, maar we kunnen het ook wel! De laatste weken trokken we alleen steeds aan het kortste eindje en vandaag hebben we gewoon heel resoluut verdedigd. We wilden een sterk Huizen creëren en dat lijkt vandaag te zijn gelukt. Dat maakt het extra fijn!”
“Je speelde de tweede helft volgens naar wat ik dan maar het ‘Hongaars model’ zou willen noemen…”
“Tja, een Groningen moet tegen Ajax iets verzinnen, Sparta moet tegen PSV wat verzinnen en een Huizen heeft vandaag tegen D.E.M. wat verzonnen…”
“Maar, ik vind het verschil tussen PSV en Sparta wel van een iets andere grootte dan het verschil Huizen – D.E.M…”
“Tja, we wisten dat D.E.M. ruimtes zou gaan laten en daar hebben we ze in laten komen en hebben ze zo kunnen lokken in die fase, maar nogmaals: we verzuimen om het eerder over de streep te trekken…
Volgende week Ajax. Tja, we hebben gezien dat we iedere week eigenlijk wel een punt hadden kunnen pakken. Vandaag dus eindelijk een driepunter en daar zullen we gewoon iedere week alles voor moeten geven!”

Olivier Pabon

De held van de wedstrijd met zijn cruciale reddingen die Huizen eigenlijk de hele wedstrijd in de race hielden. “Zo ben je een paar weken terug de ‘schlemiel’ en vandaag ben je de held!” open ik in het feestgedruis mijn gesprekje met onze doelman.
“Haha! Ja het was vandaag een lekker potje, ja! Ik ben gewoon ongelofelijk blij dat we de eerste drie punten te pakken hebben. En wat mij persoonlijk betreft ging het inderdaad erg lekker. Heerlijk dat ik het team zo kon helpen om die drie punten te pakken. Maar ik denk dat iedereen wel keihard gewerkt heeft…”
“Had jij vanochtend toen je opstond al een speciaal gevoel dat het zo goed zou gaan vandaag?”
“Ja, ik voelde me sowieso goed vanochtend, lekker geslapen, lekker ontbeten. De sfeer in de groep was vanochtend ook weer goed, iedereen wilde gewoon knallen vandaag. Dat gevoel hadden we wel vaker, maar dan verloren we de wedstrijd gewoon op details, maar nu dan eindelijk een keer een driepunter die we over de streep weten te trekken…”
“Nou, wat dat trekken betreft was jij vandaag echt wel een trekpaard!”
“Haha! Dank je wel! Ja die corner die ik weg bokste en daarna met mijn vingertoppen over de lat tikte. Voor een keeper zijn dat de lekkerste ballen!”

Wessel Biljardt

“Ik dacht: wat zijn ze nou me die Wessel van plan?“ vraag ik aan onze dartele vleugelspits, doelend op het lange warmlopen dat hij deed.
“Ja, ik begon in de eerste helft al warm te lopen omdat Lars van Huisstede wat last had. Maar dat heeft inderdaad wel een tijdje geduurd. Maar goed, ik kom net terug van een blessure, dus ik moet het gewoon rustig opbouwen…”
“Dan mag je er uiteindelijk toch in en dan laat je jezelf ook meteen zien…”
“Ik doe gewoon mijn best. Ik had wel een aantal goed acties voor mijn gevoel, zat er een paar keer goed tussen en heb ook de verdedigende taken goed uitgevoerd. Eén kans ben ik minder tevreden over, die had ik gewoon af moeten spelen toen ik die bal in de korte hoek probeerde. Bij onze tweede goal kwam ik er inderdaad lekker tussen en kon ik de bal op Tijmen Bakker spelen die hem goed naar Theo Visser speelde…”
“Hoe voel je je? Geen last meer?”
“Ik voel me goed. Het was inderdaad een heerlijk doelpunt tegen Almere. Ik moet het alleen nog wel rustig opbouwen en ben bezig het aantal minuten dat ik vol kan gaan uit te bouwen. Ik hoop volgende week een helft te mogen spelen, maar dat besluit ligt bij de trainer.”

Elijah Kruize

“Elijah! Wat een goal zeg! Wat dacht je? ‘Ach, laat ik ook eens schieten?’”
“Haha, dank u wel! Ik wilde heel graag die bal hebben van Artuur Zutterman en hij vertrouwede mij er mee dat ik er iets goeds mee zou doen. Meteen na de aanname voelde het goed en dus besloot ik alle kracht er achter te zetten en uit te halen en hij sloeg de goal in! Ik was natuurlijk superblij om het team zo te kunnen helpen…”
“Het hielp zeker, want ik had wel het gevoel dat je ons daarmee over een soort van dood punt heen hielp qua zelfvertrouwen…”
“Ja, dat gevoel had ik ook. We stonden achterin wel goed. Het was de vraag aan welke kant hij zou vallen en dat was nu dus voor ons! Danz ie je ook weer dat we gelijk ons eigen spel weer gaan spelen, hun van de goal weten te houden. Door die goal kwam de druk bij hen te liggen.”
“Je werd er in de rust uitgehaald. Had je ergens last van?”
“Ja, mijn kuiten waren helemaal vol gespannen. Ik heb de laatste tijd best wel veel wedstrijden gespeeld. Ik moet daar nog een beetje aan wennen. Maar ik hoop er volgende week gewoon weer bij te kunnen zijn.”
“Je bent zo langzamerhand een beetje een basisspeler aan het worden…”
“Ja, ik heb met de trainer gesproken en hij ziet dat ik mijn best doe voor het team en hij beloont me daar denk ik voor. Dat hij dat vertrouwen in me uitspreekt voelt gewoon goed en dan wil je ook extra hard je best doen om dat vertrouwen uit te betalen – zoals vandaag met dat goaltje…”
“Maak je dit soort goals wel vaker?”
“Nee, want meestal sta ik op wat meer verdedigende posities, maar ik weet wel dat ik een lekker schot in de benen heb! Ik wil dan ook wel proberen wat vaker mee naar voren te gaan en er zo nog een paar te maken. Want dit smaakt inderdaad wel naar méér, haha!”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Geen mooie overwinning. Maar ook die tellen gewoon voor drie punten! Als aan het eind van het seizoen de doelstelling van directe handhaving daarmee wordt gehaald, is er geen hond die daar nog over begint.
Ik schreef al dat voor staartploegen ‘mooi’ voetbal een luxeartikel is. Dat er een zekere ‘spanning’ over de ploeg ligt is niet meer dan logisch, niets menselijks is ook onze mannen vreemd.
Of ‘het lek nu boven is’ zal volgende week moeten blijken als we tegen Ajax aan moeten treden. Een tegenstander waar we nog een appeltje mee te schillen hebben na die verloren kampioenswedstrijd.
Vorig seizoen waren de ploegen goed aan elkaar gewaagd (4 – 0 winst thuis, 2 – 1 verlies uit) maar dit is een nieuwe competitie met ploegen die opnieuw zijn samengesteld. Dat resultaten uit het verleden geen enkele garantie voor de toekomst geven wordt hier nog maar eens te meer onderstreept.
Vandaag werden we door Olivier Pabon in veilige haven gekeept. Maar we mogen van onze jonge held niet verwachten dat ie elke week als redder des vaderlands optreedt. De overwinning was an sich wel terecht, maar van een ‘dominant’ Huizen was dus geen sprake. Met lelijk voetbal pakten we de punten, al las ik ook in andere verslagen dat Huizen hier toch zeker als terechte winnaar uit de bus was gekomen.
Waar vorig seizoen onze defensie de minst gepasseerde bleek, is het nu de meest gepasseerde. Vandaag dan voor het eerst een ‘clean-sheet’ voor Olivier Pabon en dat is bemoedigend. Vandaag eigenlijk geen bloopers achterin, het stond verdedigend sterker dan ik de afgelopen weken heb mogen aanschouwen. En dat biedt hoop voor de toekomst.
Door Eendracht Macht was onze tegenstander, maar die eendracht gold vooral onze mannen. Gesteund door toch weer een behoorlijk aantal getrouwen hielden ze manmoedig stand. Pompend om niet te verzuipen en deze keer wisten ze het schip dan toch in die veilige haven te doen belanden. Het smaakt naar meer, dit moet de burger én de spelers moed geven.
Zaterdag die loodzware pot tegen Ajax. Ik weet dat ik het tot vervelens aan toe herhaal, maar onze mannen hebben elk zetje in de rug nodig, elke positieve aanmoediging die van de tribune rolt is zo’n zetje. Aanvoerder Visser kwam na afloop even langs de verzamelde supporters om ze te bedanken voor hun steun. De spelers waarderen uw steun echt ten zeerste! Dus komt allen en steunt onze mannen in hun harde strijd om handhaving in die derde divisie!