Harkemase Boys: ’t kan Friezen, ’t kan dooien…

Uitgerekend op de dag dat we de verste uitwedstrijd van het seizoen beleven blijk ik al concertkaartjes te hebben aangeschaft voor het programma van Huizen bekend werd. Meestal is een voorstelling na de wedstrijd geen probleem, maar niet als je een kleine 150 kilometer moet rijden, uitlopend tot een kleine 200 kilometer bij een rit over Zwolle… Een korte rekensom laat al vlot zien dat dat wel érg krap gaat worden. En dus sta ik voor een lastig dilemma: mee naar Harkema of naar dat concert… Met pijn in het hart kies ik dan toch maar voor Harkema en mijn geweldige echtgenote belt zwaar balend een vriendin om haar naar dat concert te vergezellen. Het bewijst me eens te meer wat een bevoorrecht man ik toch ben. Bij deze mijn oprechte dank en al even oprechte verontschuldigingen aan mijn echtgenote…
Het is regenachtig als we al vroeg de bus in stappen naar dat verre Harkema. Hoewel resultaten uit het verleden geen enkele garantie schijnen te geven, geven die wisselende resultaten tegen de Friezen toch wel enige aanleiding tot optimisme. Daarbij heb ik hele plezierige herinneringen aan de warmte waarmee men daar destijds onze mannen feliciteerde met het behalen van het kampioenschap van Nederland. Eerder deze week liet Ajax al zien dat een wederopstanding maar zo uit het niets kan gebeuren, en het dappere FC Twente dat in Engeland tegen het grote Manchester United van Erik ten Hag zo keurig overeind wist te blijven. Dus waarom zou Huizen daar vandaag geen vervolg aan kunnen geven?
Met een prima zevende plek op de ranglijst blijven de Friezen stevig met beide benen op de Friese klei: de doelstelling voor dit seizoen is voorlopig alleen nog zo snel mogelijk directe handhaving.
Huizen treedt aan zonder Lars van Huisstede die toch wat blijft kwakkelen met zijn spierblessure. ‘Voorzorg’ geeft hij zelf aan, maar een gemis is zijn afwezigheid zeker. Kijkend naar die ziekenboeg met namen als Justen Kuiper, Sergio Kozjak en Wessel Biljart, dan zien we daar dus gewoon een complete en volwaardige voorhoede zitten!
Als ik de namenlijst bekijk, dan zie ik dat er vandaag een basisplek voor Adil Haian is ingeruimd. Het doet mij een soort 4 -4-2 vermoeden met Nabil Harchaoui en Ahmed al Mahdi in de punt.
Bij onze gastheren ontbreken doelman Sander de Boer en aanvoerder Lucas Keizer [correctie via Egbert Oldengarm: de juiste naam van de zieke aanvoerder is Mart Dijkstra…]. Keeperstrainer Robert Smit neemt daarom vandaag de honneurs onder de lat waar voor de ‘Harekieten’ zoals men zich daar graag placht te noemen.
Een hele plezierige omrooper daar, die veel werk van zijn speechje had gemaakt. De historie van Huizen werd zowaar even langs gelopen en zelfs de namen van onze spelers kwamen er vlekkeloos  uit.
Een indrukwekkende minuut stilte voor de op achtentachtigjarige leeftijd overleden Teake Spinder, oud eerste elftal speler van de Harekieten die nog zo kranig de cover van de fraaie jubileumgids ter ere van het 75-jarig bestaan van Harkemase Boys siert.
Dan mag de jongste generatie aan de slag: pupil van de week Ezra gaat in gezwinde spoed op doelman Pabon af en ondanks een uitglijertje legt hij de bal keurig in de hoek en kunnen we van Harekiet…

Opening

Onder de toeziende ogen van een toch weer fiks contingent meegereisde getrouwen zien we twee ploegen die druistig van start gaan. Eerst is het Stefan Deuling die voor de Friezen op avontuur gaat en lastig van de bal te krijgen blijkt. Zijn inzet wordt geblokt en de rebound die voor de voeten valt van spits Kian Visser moet eveneens met gevaar voor lijf en leden de toegang tot de goal van Pabon worden ontzegd.
Ook Huizen zoekt waar het kan de aanval. De bedrijvige Artuur Zutterman zet goed door en onze mannetjesputter weet de bal keurig bij Nabil Harchaoui te krijgen, die met een krulbal een voorzet tracht te geven voor zijn inlopende medespelers. Helaas is zijn snode plannetje doorzien en wordt de bal onderschept. Maar het zag er toch weer even veelbelovend uit.
In de achtste minuut laat Huizen de eerste megakans noteren: de bal gaat weer soepeltjes rond in onze gelederen. Theo Visser bereikt Artuur Zutterman die zo ongeveer bij elke aanval betrokken zou zijn. Artuur steekt Ahmed al Mahdi goed weg die met een heerlijke beweging zijn man passeert en goed het oog houdt op de situatie voor de goal. En dat oog ontwaart dan de vrijstaande Dennis Lamme die met een ferme uithaal deze kans tracht te verzilveren. Op de doellijn is het die invaller-doelman Robert Smit die met een geweldige reflex de bal met de voet van de doellijn weet te keren! Die had er maar zo in gekund, of eigenlijk: die had er eigenlijk gewoon in gemoeten!

Sterk

Huizen komt steeds sterker in de wedstrijd. Nu is het een mislukte pass die toch nog Ahmed al Mahdi bereikt. Onze gretige aanvaller stoomt op langs de lijn en levert een panklare voorzet op zijn maatje voorin af: Nabil Harchaoui doet eigenlijk bijna alles goed en kopt gevaarlijk in. De bal gaat maar centimeters voor de tweede paal langs… Nee, hier in Harkema is Huizen toch echt weer niet kansloos!
Even een lastige terugkopbal van Jeroen Lamme. Olivier Pabon betoont zich echter weer de betrouwbare sluitpost en klaart de klus zonder dat Harkema écht gevaarlijk kan worden.
Ook een afgeslagen corner die opnieuw wordt ingezet wordt door Theo Visser bij de verre paal rustig van de doellijn gekopt. Niks aan het handje! Huizen groeit!
Huizen speelt het ‘mooiere’ voetbal, maar Harkema het meest ‘directe’ voetbal. Toch gaat er nog veel mis aan beide zijden: te veel ballen zie ik zomaar bij tegenstanders of buiten het veld belanden. Een uitzondering is die nummer vijf van Harkema: Démo Koida, die zo ongeveer de enige speler op het veld was die steevast de eigen kleur wist te vinden met zijn passes. Teveel wordt er ingeleverd om het echt een fraaie wedstrijd te noemen. Maar het maakt het wel een vermakelijk schouwspel van twee ploegen die toch wel wat aan elkaar gewaagd zijn.
Visser jaagt de bal na een fraaie counter nog maar eens ruim naast de goal van Smit. Een rare glibberbal op die prachtige natuurgrasmat glibbert zomaar tussen jan en allemaal door zonder dat er een voet tegenaan gezet kan worden, verdedigend en gelukkig ook aanvallend… Dan gaat Nabil Harchaoui er op volle snelheid vandoor met de bal aan de voet. Maar de weg is nog lang… Té lang en hij wordt achterhaald door de Harekieten. De inzet is vervolgens te zwak om doelman Smit te verontrusten, laat staan te verschalken…

Evenwicht

Na de sterke periode van Huizen lijkt de wedstrijd nu iets meer in evenwicht te komen. Eerst moet Adil Haian met een heerlijke sliding een kansrijke positie van Joris Adams naar de vergetelheid glijden en kort daarop jaagt die zelfde Adams de bal nog maar eens voorlangs bij Pabon.
Inmiddels is er een heftige hagel- annex regenbui losgebarsten boven Sportpark De Bosk en maakt het veld spekglad en snel.
Dan wordt Dennis Lamme hard geraakt door Koida. De vrije trap wordt door Visser goed in de doelmond gebracht en noopt doelman Smit zich in de menigte te begeven om de bal weg te boksen. Harkema krijgt de bal maar niet lekker weg en telkens lijkt er zich een mogelijkheid voor te doen voor de Huizers, maar even zo vaak durft men de trekker niet echt over te halen doordat er verdedigers zich tussen doel en bal bevinden.

Kansen

Een vrije trap op een meter of vijfentwintig van onze goal en Kian Visser en Thomas Prinsen beramen snode plannen. Ze kennen hun veld natuurlijk als geen ander en weten hoe verraderlijk het onder deze omstandigheden kan zijn. Kian Visser haalt dn de trekker over en probeert het in één keer met een voetzoeker. De bal schiet recht op Olivier Pabon af en als voormalig doelman voel ik de kriebels in mijn buik op deze glibberende inzet, maar Pabon is een uitstekende doelman en verwerkt de inzet vlekkeloos. Alleen een doelman weet exact welk een lastige bal dit was!
Opnieuw is het Nabil Harchaoui die aan het einde van een leuke combinatie staat en de trekker over haalt. De bal mist opnieuw maar ternauwernood de juiste richting, maar ja: nooit geschoten is nog steeds altijd mis…
Huizen komt in de slotfase van deze boeiende eerste helft goed weg als Mees Gootjes de bal op de penaltystip aangespeeld krijgt via een fraaie controle met de hak door Kian Visser. Meteen haalt Gootjes uit en de bal vervolgt via de bovenkant van de lat zijn weg. Dat scheelde dus letterlijk maar centimeters!
Ook een scrimmage ter hoogte van de paal lijkt een zeker doelpunt voor de Friezen op te gaan leveren als Thomas Prinsen op een meter of drie afstand vrij voor Pabon opduikt. Pabon keert de eerste inzet knap, maar de bal belandt daarmee wel weer voor de voeten van Prinsen die nu op een meter afstand de bal maar voor het inschieten heeft. Opnieuw is Pabon onze reddende engel en stort zich dapper voor de inzet en verijdelt zo dat Huizen toch met een achterstand de kleedkamers op moet zoeken.

Rust

Even op adem komen van deze enerverende eerste helft die dan wel bol stond van de foute passes, maar daarmee dus wel ongemeen boeiend was. Kansen voor beide doelen en opnieuw ontbreekt het Huizen aan de daadkracht voor de goal om het verschil te kunnen maken. Gelukkig weet ook Harkema zich niet echt raad met de kansen die het krijgt, zodat de 0 – 0 zeker voor de objectieve toeschouwer te billijken zal zijn. Voor de meegereisde Huizers is het wel even slikken dat de kansen maar steeds niet afgemaakt werden. Dan ga je toch onwillekeurig aan die voetbalwet denken: als je zelf niet scoort…
Geen van de reserves wekt al de indruk meteen aan de aftrap te zullen gaan verschijnen, dus ik neem aan dat Klein het nog even met deze elf wil blijven proberen. Geen vreemde gedachte, want het gaat an sich dus best lekker met Huizen!

Ruimte

Inderdaad komen beide ploegen ongewijzigd terug voor de tweede helft. Qua bezetting dus niet gewijzigd, qua spel echter wel: Huizen laat de thuisploeg ineens veel te veel ruimte! Er wordt continue op een meter of twee gedekt en de Harekieten dartelen lekker ongestoord richting Pabon. Ik kan me toch echt niet voorstellen dat dit opdracht is geweest van Arnold Klein. Wat is er aan de hand? Adams probeert het met een omhaal en we mogen van geluk spreken dat daar de juiste richting aan ontbrak. Ook zijn inzet die kort daarop de reclameborden raakt mist die richting, al lag Pabon al keurig in de goede hoek…
Opnieuw raakt Harkema de lat als een corner ingekopt wordt door Thomas Prinsen. Weer de goede kant van de lat gelukkig, maar als Huizen zich niet herpakt dan vrees ik toch het ergste voor onze mannen…
Ook de paal moet het ontgelden als een combinatie tussen Stefan Deuling in eendrachtige samenwerking met Joris Adam aan iets moois begint. De inzet wordt nog geblokt en de corner van Prinsen die dat oplevert wordt door Pim Betzema op de buitenkant van de paal gekopt… Huizen wankelt…
Ook een opgelegde schietkans voor de vrijstaande Stefan Deuling is niet aan deze Harekiet besteed en hij kegelt de bal een halve meter diagonaal over de goal van Pabon…

Voorsprong!

‘Onze’ Visser schuift de bal dan nog maar eens naast de goal als we met een snelle counter via Ahmed al Mahdi (wat speelde die man weer sterk!) uit de omsingeling breken.
Een corner dan als zojuist Thomas Kamstra Nabil Harchaoui is komen aflossen. Kamstra begeeft zich meteen in het strafschopgebied en verrast daar vriend en vijand door de voorzet van Theo Visser door te koppen naar de tweede paal. Daar is dan weer eens dat vertrouwde beeld van die sterke Joshua Lo-Asioe die tussen twee verdedigers de bal genadeloos achter Smit knikt! 0 – 1! Het is op dat moment tegen de veldverhouding in, maar gezien ons goede spel van de eerste helft, eindelijk toch wel loon naar werken! Die voetbalwet blijkt dus ook wel eens vóór ons te werken!
Geel voor Joris Adams als hij Jeroen Lamme akelig torpedeert. Frustratie?
Een krulballetje van Ahmed al Mahdi levert geen hoofdbrekens op voor doelman Prins en er lijkt geen vuiltje aan de lucht voor de met steeds meer zelfvertrouwen voetballende Huizer equipe.

Kantelpunt

Dan een lange bal richting Joris Adams. Dennis Lamme is gelukkig ter plekke om dat gevaar te bezweren. Maar dan laat Dennis de bal van de voet springen en dat biedt Adams ineens vrij baan richting Pabon! We houden ons hart vast als Dennis besluit tot een noodmaatregel en schoffelt Adams onderuit. Arbiter Pascal Smeenk – die een nagenoeg vlekkeloze wedstrijd floot – grijpt naar het rood vanwege het ontnemen van een doelrijpe kans van een doorgebroken speler… Aiaiaiaaa!
Exit Dennis Lamme die deemoedig het veld verlaat. Ieder foutje wordt op dit niveau genadeloos afgestraft, het blijkt maar weer eens te meer… De vrije trap wordt hard in de muur gejaagd en daarmee lijkt Huizen het eerste gevaar het hoofd te hebben geboden. Maar dat het lastig zal gaan worden met nog een twintig minuten te gaan en een bloed ruikend Harkema, dat is nu wel duidelijk…
En vier minuten na het rood van Dennis is het dan inderdaad raak: Jolt Postma krult een bal voor ter hoogte van de tweede paal. Daar krijgt Prinsen de bal wat gelukkig op de knie en ziet – wellicht tot zijn eigen verrassing – de bal zomaar binnen vallen. 1 – 1, een bittere pil voor onze dappere strijders die vijf minuten geleden nog zo lekker op weg leken naar de eerste driepunter.
Het is nu knokken voor Huizen om het hoofd boven water te houden. Een voorzet van de ingevallen Mart Dijkstra draait net voor de instormende Adams langs, het scheelt centimeters… De stormloop lijkt een aanvang te hebben genomen…

Wissel

Dan grijpt Klein in en brengt onze buffelaar Tijmen Bakker binnen de lijnen voor Ahmed al Mahdi in een poging de Harkemase stormloop tot bedaren te brengen. Bakker rommelt zich meteen het strafschopgebied binnen en weet op karakter een corner uit het vuur te slepen. De minuten tikken langzaam weg en iedere seconde dat die bal niet op onze helft bivakkeert is er één! De corner komt goed voor en dan lijkt Thomas Kamstra de voorzet zomaar op de kuif te kunnen nemen. Helaas is Thomas’ timing niet optimaal en de bal vliegt ongehinderd aan Thomas, en aan een goede kans om toch weer op voorsprong te komen, voorbij.
Timo Vos en Robbie Schipper moeten dan voor nieuwe energie zorgen. Kogeldans en de aangeslagen Lo-Asioe verlaten het veld. Gaan we pompen of verzuipen?
Twee corners op rij krijgt Harkema te nemen. De seconden druipen als stroop van de stadionklok…
‘Bakkie’ probeert doelman Smit die wat ver voor zijn goal staat met een bal van grote afstand te verschalken. Maar dit zijn ballen voor een begaafd technicus als bijvoorbeeld een Sebastian van Kammen, maar niet echt iets voor een noeste werker als Tijmen Bakker. De bal valt ruim naast.
Artuur Zutterman, die nu op de linkerkant speelt, lanceert dan de sprintende Thomas Kamstra die met gezwinde spoed richting Smit gaat. De kracht ontbreekt hem echter voor een vernietigend schot na die rush en Smit weet de bal bij de eerste paal te stoppen.

In het zicht van de haven…

En zo lijkt Huizen dan toch dat halve ei van een enkel puntje binnen te gaan slepen. De minuten tikken langzaam voorbij en als de 90 op de stadionklok (die op advies van de KNVB dus gewoon dóór loopt) inmiddels al plaats heeft gemaakt voor de 91 zien we invaller Jules Cesar Boubane over de rechterflank opstomen. De bal komt voor in het strafschopgebied en dan is daar Joris Adams die er glijdend de voet tegenaan weet te zetten… De bal spat in de uiterste hoek en het doek valt daarmee voor het dapper knokkende Huizen dat zich weer met die akelig lege dop geconfronteerd ziet…
In het zicht van de haven dus toch weer die lege handen, de teleurstelling, de tegenslag. De hoek waar dus die akelige klappen vallen…
Dapper Huizer tiental gooit er nog een alles-of-niets poging uit, maar het is te weinig, te laat en dan gaat Stefan Deuling er in de vierennegentigste minuut nog maar eens vandoor om zelfs de 3 – 1 binnen te schieten. Een even onverdiende als geflatteerde nederlaag voor een goed Huizen dat toch wel minimaal een punt had verdiend vandaag!

Arnold Klein

“Ik mag geen krachttermen gebruiken, maar wat wáren we er dichtbij, zeg…” verzucht ik als Arnold Klein wat gelaten de kleedkamer uitkomt.
“Ja, die rode kaart deed ons de das om…” beaamt hij mistroostig. “We hadden tot die kaart de boel redelijk op orde. In het begin kregen we van kiet af aan al twee dotten van kansen en daar begint voetbal mee: je kansen benutten! We zijn gewoon niet scherp genoeg voor de goal om die kansen ook daadwerkelijk om te zetten in goals.
De laatste fase van de eerste helft kwam Harkema iets meer opzetten en kregen ze wat kansen. Ook begin tweede helft vond ik ons iets te ver naar achteren lopen. Daardoor kwamen er niet meer aan toe om naar voren druk te zetten. Toch werden zijn daar niet echt gevaarlijk uit en komen wij op een 0 – 1 en daarna hadden we de boel gewoon prima op orde kunnen zetten. De wetten van het voetbal schrijven dan voor dat je je kansenmoet afmaken en geen domme fouten mag maken op bepaalde plekken. Maar wij zijn dan toch in staat om balverlies te lijden op plaatsen waar dat zeker niet mag, vergeten we ‘zakelijk’ om te gaan met bepaalde momenten. Daar is die rode kaart ook weer een voorbeeld van…”
“Ik kan me voorstellen dat je je als trainer de haren uit je hoofd trekt op dat soort momenten…”
“Ik heb het met heel veel spelers over bepaalde situaties en dan hoop je dat ze dat ook oppakken en meenemen de wedstrijd in. Heel toevallig heb ik het er met hem deze week nog over gehad dat je in dit soort situaties ‘zakelijk’ moet blijven. Hij (Dennis Lamme, Red.) speelde echt een dijk van een eerste helft en dan is het des te jammer dat hij deze fout maakt…”
“Toch had ik vandaag weer het gevoel dat we steeds dichter naar onze eerste driepunter toe groeien…”
“Tja, als je alle zeven wedstrijden terugkijkt, dan heb je eigenlijk steeds in de eerste helft van alles te vertellen gehad, in die zin dat je een wedstijd naar jezelf had kunnen doen kantelen. Dat verzuimen we telkens en dat maakt dat iedere wedstrijd een beetje neerkomt op een herhaling van zetten… Wat ik al aangaf: niet de scherpte voor de goal, te makkelijk achterin een speler uit het zicht laten lopen, detailmomenten waarop we dus steeds de doelpunten uit tegen krijgen… Als je dan een goal incasseert, dan worden de ruimtes en daarmee ook de uitslagen groter… Zie ook vandaag: na negentig minuten nog gelijk, dan binnen vier minuten 3 – 1. Persoonlijke fouten worden continue afgestraft!”
“Ik had weer de indruk dat je met 4-4-2 begon toen ik de basisopstelling zag… Klopt dat?”
“Nee, maar laat dat maar wel zo…Haha! Nee, we moeten gewoon punten sprokkelen en dan moet je ook iets verdedigender kunnen spelen. We hebben ons vandaag zeker de eerste helft niet ‘verstopt’, maar ons wel hier en daar een beetje aangepast aan wat we van Harkema dachten te kunnen verwachten. Op zich pakte dat goed uit, alleen helaas weer niet goed genoeg voor drie punten…
Je kunt altijd een keertje pech hebben, maar als je zo vaak je kansen niet weet te benutten, dan is dat inderdaad gebrek aan kwaliteit. Als je vandaag in de eerste helft vijf of zes kansen krijgt, dan mag er daar echt wel eentje van in! Je kunt niet maar steeds op de verdediging blijven leunen, zeker niet met de kwaliteiten die de tegenstanders aanvallend hebben. En dus moet je negentig minuten lang geconcentreerd zijn, positioneel goed moet blijven staan. Dat heeft denk ik ook te maken met het tempo dat er in deze derde divisie gespeeld wordt.”
“Het viel me vandaag ook weer op dat Ahmed al Mahdi zo vreselijk veel loopwerk moet verrichten, waardoor hij voor de goal gewoon kracht tekort komt als het op scoren aan komt…”
“Ook daar hebben we het er van de week met hem over gehad, dat hij zich soms teveel naar de zijkanten laat lopen. Maar als dat gebeurt, dan moeten er twee of drie andere spelers in de zestien opduiken en dat moet dan ook wel gaan gebeuren… En dan is het weer een kwestie van afmaken! Zie ook die kans van Dennis die de bal uit een fantastisch mooie aanval inschiet en de pech heeft dat de keeper hem weet te houden. Maar hij schiet die bal dus gewoon niet goed binnen. Dat soort kansen gaan er bij ons dus gewoon wél in… Maar we zitten helaas nog steeds in de hoek waar de klappen vallen.
Ik kan die jongens niets verwijten! Ze hebben geknokt voor wat ze waard zijn, alles gegeven, ook nog met tien man, toen we zelfs nog twee kansen kregen op de 1 – 2! Helaas worden we nog steeds afgeslacht op het derde divisie niveau…
Als je elke week naar de wedstrijden kijkt, dan zie je dat we nog steeds met een goed strijdplan werken, maar je kansen dien je dan wel te benutten, dáár begint het mee! Zolang we zoveel kansen weten te creëren is het gewoon een kwestie van hard blijven werken. Als we niks hadden geleverd qua inzet en beleving, dan ga ik me pas echt zorgen maken…”

Dennis Lamme

Even twijfelde ik of ik Dennis wel naar buiten zou vragen. Maar Dennis is een karakter en laat zich niet kennen. Schuldbewust staat hij me te woord…
“Tja, ik sta hier natuurlijk niet met een fijn gevoel, nee..” klinkt het wat aangeslagen. “Ik denk dat het wel door mij komt dat we hier verliezen, da’s gewoon k*t!”
“Het was wel een kantelpunt in de wedstrijd, ja… Waarom schoot je er niet gewoon eentje dood op die tribune?”
“Huh? Wat?” vraag Dennis verbijsterd door mijn vraagsteling. “Ja, ik wilde ‘m juist gewoon meenemen in mijn loop om hem dan weg te werken, maar ik had gewoon een slechte aanname!” verklaart hij als hij beseft waar ik op doelde. “Ik weet gewoon niet wat er gebeurde,” vervolgt hij deemoedig. “Door die fout dacht ik dat mijn man één-op-één met de keeper zou komen en ik dus die overtreding wel moést maken, zodat we die voorsprong vast zouden kunnen houden. Het was een split-second beslissing om die overtreding te maken. Ik baal er verschrikkelijk van… Zo dicht bij die drie punten en dan verkloot ik het… Tja… Ik kan er niks meer aan toe voegen,” klinkt het hoofdschuddend…
Natuurlijk zit onze jonge held hier mee. Natuurlijk baalt hij als een stekker. Vaak genoeg heeft hij als rots in de branding voor punten gezorgd, vandaag is hij dan een keer de schlemiel. Een pijnlijk leermomentje voor onze dappere strijder…

Joshua Lo-Asioe

“IK zie jou maar nooit scoren!” begin ik tegen onze doelpuntenmaker.
“Ja, vandaag was ie d’r weer, hè!”
“Ja, maar dat heb ik weer van horen zeggen, want ik zat net de wissel van Thomas op te schrijven!”
“Ja, Thomas kopte die bal goed naar me door bij de tweede paal en ik kan hem weer goed binnen koppen! Kort daarna weer gelijk die rode kaart en dan moet je eigenlijk weer achter de feiten aan gaan lopen… Dan krijg je ook die 1 – 1 ook wel best snel tegen. Dan ga je toch nog wat proberen en vallen die tweede en die derde ook nog. En dan sta je hier dus weer met een heel zuur gevoel…
Ik denk wel dat die 0 – 1 ons een ‘boost’ gaf en we het gevoel kregen dat we die punten nou eindelijk een keer mee zouden gaan nemen en dan krijg je heel ongelukkig die rode kaart weer tegen en kantelt de wedstrijd omdat Harkema er weer vertrouwen in krijgt en het publiek gaat er ineens weer achter staan… Zonde…
Maar we moeten toch gewoon weer naar onszelf kijken. We hebben de eerste helft best een aantal kansen gehad. Wij maken ze niet en je ziet als zij een kans krijgen dan wordt dat meteen afgestraft…”

Theo Visser

“Ik had het gevoel dat we er vandaag wel héél dichtbij waren,” houd ik onze aanvoerder voor.
“Ja, inderdaad. Het is heel vervelend, maar vandaag één cruciaal moment en we maken het onszelf gewoon weer heel erg moeilijk. We maken een goede 0 – 1, ik denk wel verdiend kijkend naar de eerste helft. We kregen inderdaad wel voldoende kansen om het eigenlijk voor rust al af te maken. Dat heeft de trainer zojuist ook nog benadrukt, het zijn de details en daar moeten we van leren. De werklust is goed vandaag en we hebben ook goede dingen laten zien en dan is het dubbel jammer dat we het op die cruciale momenten gewoon weggeven… Dat verdienen we niet, maar het is wel de realiteit…”
“Ik had het idee dat jij en Ahmed elkaar steeds lekkerder gingen aanvoelen in de combinatie…”
“Ja, dat was ook het systeem dit, we hebben er op getraind. Ik moet proberen de opbouw van achteruit wat meer los te laten en meer in de laatste fase een rol te vervullen. Dat lukte vandaag wel een paar keer dat ik goed onder Ahmed kon komen. Misschien moet dat ook wel een kracht van ons gaan worden de komende wedstrijden!”
“Ahmed moet meer kracht over houden. Hij is meestal bekaf als hij dan een keer het strafschopgebied binnen komt…”
“Ja, ik herken dat! Maar ja, die samenwerking moet nog verder groeien en nog nadrukkelijker gaan werken. Dan kunnen we productief worden en gaan draaien als ploeg. We verdienen nu echt wel een keer een beloning, want het gaat best goed op een paar detail na dan… We spelen een divisie hoger en moeten gewoon nog door een leerproces heen…”
“Het lijkt me lastig om er mee om te gaan als je steeds net naast de pot grijpt…”
“Ja, weet je, je komt met tien man te staan. Alsnog spelen we met heel veel strijd. Misschien moet je die 1 – 1 wel gewoon over de streep trekken en gewoon heel vervelend gaan doen met tijdrekken en zo… Het is gewoon heel zuur zoals het vandaag is gegaan…”

Adil Haian

“Eindelijk weer eens een basisplaats!” open ik mijn gesprekje met Adil.
“Ja, ik heb wat te kampen gehad met blessureleed. Ik had last van een spierverrekking waar ik al dacht van terug te zijn. Maar blijkbaar iets té snel, waardoor ik tegen Sparta Nijkerk er al weer na een kwartier uit moest. Dus ik heb nu wat rustiger aan gedaan. Ik voel me ook weer goed, nu en ik denk dat ik dat vandaag ook wel in het veld heb laten zien…”
“Inderdaad! Dat is ook één van de redenen waarom ik je even gevraagd heb, ik vond je een uitmuntende wedstrijd spelen!”
“Dank je wel! Ik speelde niet op het middenveld, maar meer vanuit de defensie, vanwaar ik door kon schuiven als ik aan de bal was. Ik heb deze positie ook bij IJsselmeervogels een aantal jaren gespeeld, dus ik voel me in die rol best wel thuis. Een mannetje uitschakelen is wel iets dat me ligt. Een lekkere wedstrijd vandaag voor me om te spelen. Ook nog tegen een oud-teamgenoot ook…
Ja, we waren er vandaag zó ongelofelijk dicht bij! We verliezen vaak door kleine dingen… Niet scherp zijn bij een ingooi, niet scherp bij een corner, een bal verkeerd wegwerken waardoor je een rode kaart moet pakken… Dat is geen verwijt naar iemand, hoor, want we moeten daar allemáál beter en scherper in worden!
Ik hoop dat de afgelopen weken ons alleen maar sterker maken. Ik vond het positief dat we als groep gewoon sterk staan, ik vond ons tot die rode kaart eigenlijk de betere ploeg! Het was een onterechte nederlaag, die 3 – 1 uitslag, die vertekent gewoon veel! Wij hadden deze gewoon moeten winnen!
Wat ik wel nog even wil benadrukken, is dat wij wel het karakter hebben om gewoon door te blijven gaan! Als je ziet hoe we het na die rode kaart toch nog oppakten en zelfs toen we met 2 – 1 achter kwamen ons niet bij die nederlaag wilden neerleggen! Dat is zeker in onze groep te prijzen!
Nu nog verder weken aan die ‘details’, dan kunnen we nog best wel verder komen dan de plek waar we nu staan!”

Een samenvatting van deze wedstrijd ziet u HIER.

Met dank aan Harkemase Boys TV!

Apenstaartjes kijk op de zaak

Een onverdiende nederlaag! Huizen was zeker niet de mindere van Harkemase Boys, maar blijft toch met de zure smaak en de lege handen achter. Ook nu bleek de ploeg van coach Marcel Post op de cruciale momenten net iets geroutineerder, net iets gewiekster dan onze mannen. Het is een bikkelharde leerschool, die derde divisie. Maar ik heb wel het gevoel dat Huizen lerende is! Dat er stapjes worden gemaakt. Schoorvoetend, schuifelend, sluipend bijna, maar toch ‘stapjes’.
Zoals ik in de inleiding al schreef, konden we aan Ajax en FC Twente zien dat de ommekeer er maar zo in kan schieten. Een klein zetje in de rug, het tikje dat het haperende horloge weer op gang zet, een speler die terug komt na een blessure, het zou maar allemaal zo net dat laatste zetje kunnen geven waardoor onze mannen die punten wél binnen gaan slepen.
We moeten realistisch zijn: we wisten in de euforie van de promotie al dat we een hele zware dobber aan die derde divisie zouden gaan krijgen. Een loodzware nacompetitie, een veel te korte voorbereiding waarin dan ook nog eens een wedstrijd uitvalt, spelers die nog amper zijn bijgekomen van het vorige seizoen, een promotie, een jaar zesde en meteen wéér een promotie: het is allemaal wel érg veel voor onze mannen, het is een wel heel erg steil leerproces waarin onze mannen geacht worden louter voldoendes te halen. Dat dat niet lukt is logisch, begrijpelijk en voorspelbaar. Als Huizen er dit jaar in slaagt zich rechtstreeks te handhaven, dan hebben we gewoon een topseizoen gedraaid!
Details, noemde Klein het. Kleinigheden die op dit niveau het verschil maken tussen de lege handen of de polonaise. Huizen lijkt zich voetballend veelal in grote lijnen toch gewoon te kunnen meten met het niveau van onze tegenstanders. We creëren kansen, spelen bij vlagen best leuk voetbal om naar te kijken, alleen willen die ballen er maar zo verrekte lastig voor ons in vallen. Met een complete voorhoede op de behandeltafel bij Harm Baijens liggen daar zeker nog opties voor verbetering, al was het maar door er wat makkelijker ‘vers bloed’ in te kunnen gooien als de tegenstander zijn kruit al wat verschoten heeft. Er is maar zó weinig nodig om net wél aan de goede kant van de streep te komen, dat moét gewoon kunnen lukken.

Zaterdag komt HSC’21 naar de Wolfskamer. Eigenlijk kunnen we dat nu al als een degradatieduel betitelen. Zaak voor Huizen om daar dan die eerste driepunter van dit seizoen aan te gaan laten tekenen. Het zijn de details, de kleinigheden die het ‘m doen. Een van die kleinigheden is de steun van het publiek. Laten we er in ieder geval voor zorgen dat we onze mannen massaal dat zetje in de rug geven dat ze over dat dooie punt heen kan helpen!
Ik doe een beroep op u! Huizen doet een beroep op u! Eén voor allen, allen voor één! Samen sterk voor handhaving!