Dag van de waarheid

Vandaag moet het dan gebeuren. Er zitten nog zes punten ‘in de pot’ waarvan Huizen er drie moet zien te pakken. En dus een nieuwe kampioenspoging tegen SJC. Een ploeg waar Huizen het december vorig jaar nog knap lastig mee had voor het tenslotte met de punten huiswaarts kon. Een nuttige uitzege destijds, maar resultaten uit het verleden, enzovoort, enzovoort…
Nu komt het er dus op aan, erop of eronder, want als het tegen SJC niet lukt, dan rest Huizen slechts één laatste kans en dat is dan minimaal een gelijkspel in het hol van de leeuw… En of we dáár toe in staat zullen zijn? Ik heb daar zo mijn twijfels over…
Inmiddels heeft AFC’34 zich ontpopt als een lachende derde. Stel, en dat blijft maar speculeren uiteraard, dat Ajax het onderspit delft bij Ter Leede, dan zou Huizen tegen SJC aan een gelijkspel voldoende hebben voor de titel. Alleen AFC’34 kan dan in punten nog op gelijke hoogte komen, maar het doelsaldo is dan wel erg in het voordeel van Huizen (30 om 19) om in twee wedstrijden weg te werken.
Maar eerlijk gezegd zie ik Ajax geen punten laten liggen in Sassenheim. Pakken ze daar een punt, dan zou Huizen ook aan een gelijkspel tegen SJC voldoende kunnen hebben voor de titel. Met een overwinning tegen SJC maakt Huizen aan al die rekenarij een einde en kunnen we de platte kar uit de mottenballen halen. Alle wedstrijden beginnen vandaag om vijf uur ’s middags en dat betekent dat we niet stiekem af kunnen wachten wat de Amsterdammers doen in Sassenheim.
Ik hoop dat Arnold Klein een beetje aan het afwerken is geweest met de mannen, want aan het veldspel zal het denk ik niet liggen. Ook tegen DHSC speelde Huizen grote delen van de wedstrijd oogstrelend voetbal. Alleen die afwerking… Het lijkt wel of de zenuwen de mannen dan in de benen slaat. Onze ‘kanonnen’ staan al weer enige tijd droog en veel van de doelpunten van de laatste weken moesten van invallers komen. Het zou wel héél erg lekker zijn als die ommekeer zich vandaag zou manifesteren en we naar een lekkere overwinning zouden kunnen doordenderen. Zo eentje waarbij je na de thee rustig achterover kunt gaan zitten…
Mijn vrouw droomt inmiddels ook al over kampioenschappen en voetbal. Het moet echt niet gekker worden in huize Tuijnman.
Om half vier houd ik het thuis niet meer uit en kan ik dan eindelijk op weg. De Wolfskamer gonst al van de activiteiten. Het weer is voor de toeschouwers een cadeautje: zonnig en bijna zomers. Hoewel ik zelf een zonaanbidder ben had ik voor vandaag toch liever dat druilerige regentje van eerder deze week gehad.
De opstelling biedt weinig verrassingen. De ‘knak’ die we tijdens de bekerfinale hoorden toen Tim Boterenbrood er ‘vol’ in ging bleek inderdaad dat van een bot te zijn geweest. Wat een ‘powerhouse’, wat een bikkel die Tim! Gewoon proberen de pijn te negeren en door te gaan. Maar ook bij deze mannetjesputter is er een grens aan de wilskracht en ook hij zal zich vandaag niet op het wedstrijdformulier laten vermelden. Sergio Kozjak is afgelopen donderdag geopereerd en via via vernam ik dat een en ander succesvol is verlopen. Ik hoop hem binnenkort nog even te contacten, maar ik wens hem voor nu alvast vanaf hier een voorspoedig en volledig herstel! Verder ontbreekt Sergae Kogeldans door een blessure en zit Joshua Lo-Asioe zijn schorsing uit na zijn vijfde gele kaart van afgelopen week. Dat laatste bewijst maar weer dat je nimmer onnodig geel moet pakken. Het telt langzaam maar zeker op en als het er écht om gaat spannen sta je er dan naast.
Bij deze laatste thuiswedstrijd heeft het bestuur de shirts extra laten bedrukken met ‘Ton Ojers bedankt!’ als eerbetoon aan deze ‘Huizer voor het leven’.
Ook worden alle kampioensteams letterlijk even in het zonnetje gezet en onder luid applaus trekt de menigte jeugdspelertjes langs het ruim opgekomen publiek. Het bestuur had besloten de toegang voor vandaag gratis te maken en dat zal daar ongetwijfeld een aanzuigende werking op gehad hebben.
Ook de trommelaars laten zich weer knetterend horen, maar dat viel in het niets bij het oorverdovende vuurwerk dat losbarstte toen de spelers het veld betraden. Uiteraard ook weer gele en groene rookpotten. Jammer dat enkele onverlaten die op het veld meenden te mogen gooien. Gelukkig waren de ruim aanwezige stewards snel ter plekke om een en ander in goede banen te leiden. Vincent de Roos, een van de assistenten van arbiter Martijn Kieft, staat met autopech ergens van A naar Beter en gelukkig heeft men in de persoon van Hans Spaans een vervanger weten te regelen en zo kunnen we alsnog gewoon beginnen op dit ongebruikelijke tijdstip van vijf uur.

Onrustig

De spanning zit er best op bij Huizen. Het begint dan ook onrustig en de spelers hebben zichtbaar de spanning in de benen. Toch zien we na drie minuten al de bal achter doelman Lex Hoogervorst belanden als een diepe bal gemist wordt door de SJC-doelman en de bal feilloos binnen wordt geprikt. Helaas gaat er een dikke streep door dit doelpunt omdat de arbitrage buitenspel geconstateerd had.
Huizen zet aan, wil snel op voorsprong komen en een geblokt schot van Timo Vos levert Huizen een corner op. Theo Visser draait de bal keurig richting eerste paal waar de bal geruimd lijkt te worden. De rebound is voor Remco Helms die de bal in één keer op de slof neemt. Moet je wat geluk bij hebben en dat had Remco helaas niet… De bal gaat een metertje naast.
De nervositeit blijkt ook uit de te hoge bal waarmee Visser even later Nathaniël Johnson aanspeelt. De bal vliegt uit en de verwijten over en weer. Ook een kopbal terug op Olivier Pabon is wat te ruim bemeten en SJC neemt dankbaar de hoekschop in ontvangst. Het blijft gelukkig vooralsnog zonder verdere gevolgen, maar de spanning zit er duidelijk op bij Huizen.

Euforie

Theo Visser gaat goed de hoek in op een diepe bal en zijn voorzet belandt aan de andere kant van het strafschopgebied bij Remco Helms. Diens uithaal weet helaas opnieuw het doelvlak niet te bereiken. Maar Huizen is naarstig op zoek naar die openingstreffer. Die lijkt er al te komen als diezelfde Visser in de drieëntwintigste minuut een vrije trap hard en secuur onderkant lat stuurt. Met de vingertoppen weet doelman Lex Hoogervorst zijn eerste heldendaad van deze middag te verrichten. Het zal echter uitstel van executie blijken, want als de corner met moeite geruimd wordt, is het Adil Haian die opnieuw een corner forceert. Deze keer gaat het kort tussen Helms en Visser. Deze zwaait de bal perfect voor en dan is daar bij de tweede paal de kuif van Dennis Lamme die de voorzet feilloos tot openingsgoal promoveert! 1 – 0 En de Wolfkamer explodeert in euforie! De teerling is geworpen, nu doorzetten en afmaken!
En dat lijkt al vier minuten later te gaan gebeuren als Hoogervorst er opnieuw bij een hoge voorzet niet goed uitziet. De bal glipt hem door de vingers en na wat geharrewar wordt de bal opnieuw binnen gejaagd. Helaas trekt ook nu arbiter Kieft een streep door onze rekening en keurt de goal af wegens hinderen van de doelman. Persoonlijk heb ik vanaf mijn plek daar niets van geconstateerd: Hoogervorst zat volgens mij gewoon ‘mis’ en de regels omtrent het hinderen van de doelman zijn min of meer opgeheven, zodat dit naar mijn niet altijd even bescheiden mening gewoon een geldige goal was die ons hier door de neus werd geboord.
Ook als Adil Haian goed doorbreekt en oog in oog met Hoogervorst lijkt te komen, ziet de arbitrage niets in de valpartij van onze gelegenheidsspits. Dit tot woede van Haian die wel degelijk van achteren aangetikt werd. Kieft stond er met de neus bovenop en zal het ongetwijfeld beter hebben kunnen beoordelen dan ik vanaf de tribune, dus hier geef ik de arbitrage wel degelijk het voordeel van mijn twijfel. Maar die tweede hangt dus echt wel in de lucht! Nu dus alleen nog een die de goedkeuring van de arbitrage kan wegdragen…

De andere velden

Na een 0 – 1 voorsprong te hebben genomen, vernemen we dat Ajax inmiddels met 2 – 1 achter staat in Sassenheim. Niets lijkt de titel nu nog in de weg te staan. Voor de zekerheid hier er nog eentje bij prikken, dan hoeven we die andere velden echt niet meer inde gaten te houden.
Visser stuurt dan Timo Vos goed op avontuur. De voorzet is hard, scherp en gevaarlijk. SJC verdedigt echter met man en macht en altijd is er wel een Noordwijker die er een lichaamsdeel voor weet te gooien. Zo ook bij die goed voorzet van ‘Vossie’.
Huizen houdt in ieder geval druk op de Noordwijker ketel en het lijkt gewoon een kwestie van tijd voor we de marge wat gaan opschroeven.
Doelman Hoogervorst voorkomt met een sprint een corner, maar is dan zo uit positie dat het doel wagenwijd open ligt. Huizen ziet echter geen kans in scoringspositie te komen en nerveus springt de bal van voet naar voet om tenslotte alsnog uitverdedigd te worden.
Ook AFC’34 staat op een 1 – 0 achterstand in en tegen Hoogland. Geen vuiltje aan de lucht dus voor Huizen. Van mij mag het zo afgelopen zijn!
Een voorzet van Frank van den Bosch die goed naar binnen trekt wordt onderweg nog net iets van richting veranderd en dat maakt de aanstormende Vos bij de tweede paal kansloos. De corner komt voor en dan kopt Jeroen Lamme de bal onderkant lat! We zijn er steeds zó dichtbij dat ik de goal bijna kan proeven!
Op slag van rust houden we dan toch het hart weer even vast als Huizen de bal maar steeds niet lekker weet te ruimen en die lange spits Tom Duindam de bal maar rakelings naast werkt.

Rust

En zo halen we de rust dus met die magere  1 – 0 voorsprong. Het zou zomaar genoeg kunnen zijn, maar het is en blijft wel erg wankel. Met de standen op de andere velden lijkt Huizen de grote winnaar van deze speelronde te gaan worden. Maar er zijn dus nog wel vijfenveertig volle minuten te gaan en het is dus veel te vroeg om al met een veilig gevoel achterover te gaan zitten.
Huizen voelt de druk van de titelstrijd, SJC knokt tegen het degradatiespook en dat is in het spel van beide ploegen goed terug te zien. Maar goed: SJC was dus één keer in de buurt van een doelpunt en Huizen al een keer of drie, vier.
Bij SJC liepen er al na een half uur de eerste mensen warm, dus ik verwacht dat die de eerste wissels zullen brengen. Voor Huizen is er vooralsnog geen reden om al te wisselen.

Doffe dreun

Toch beginnen beide teams ongewijzigd aan de tweede helft. Huizen neemt meteen het initiatief als Vos er vandoor trekt, de bal verliest en ziet hoe Dennis Lamme de aanval door weet te zetten. De voorzet wordt echter op de achterlijn onderschept en levert ons slechts een corner op die door Jeroen Lamme voorlangs wordt gekopt.
Twee minuten later zien we dan een lange bal die ons strafschopgebied binnen zeilt. Even een moment van miscommunicatie achterin? Verkeerde timing? Wie het weet mag het zeggen, maar de lange Chris Hoogervorst weet er het hoofd tegenaan te krijgen ondanks aanwezigheid van Jeroen Lamme en doelman Pabon en tot ons afgrijzen valt de bal keurig in ons mandje… 1 – 1… Een doffe dreun voor Huizen dat verbijsterd deze tegenslag incasseert. Nog steeds is er geen man overboord, want we hebben immers nog bijna een volledige helft om dit missertje even te corrigeren. Maar de tik komt hard aan…
Coach Marcel IJzendoorn brengt dan meteen Thijs van Donk voor Jelle van Went. Gaat hij nu voor de aanval of is het een kwestie van een blessure?
Huizen gaat verder op zoek naar de voorsprong. Een vrije trap als Vos neer wordt gehaald en de bal komt fraai voor waar Jeroen Lamme een vrije kopkans heeft. Vanaf een meter of tien kopt hij echter recht in handen van doelman Hoogervorst die dit presentje opgelucht in ontvangst neemt.
Ook Mark Turk wordt door IJzendoorn het veld in gestuurd ten koste van Timo Leon van Heemskerk. Twee verdedigers er dus af. Ik ken de spelersgroep van SJC niet voldoende om te beoordelen of de invallers aanvallende versterkingen betroffen of niet.
Ajax staat inmiddels weer met 2 – 3 voor in Sassenheim bij Ter Leede. Het komt nu toch echt weer gewoon op Huizen zelf aan…

Wat nu?

Huizen lijkt het een beetje ‘kwijt’ te zijn. En dat lijkt alsmaar erger te worden naarmate de tweede helft vordert. De lijn raakt meer en meer uit het spel en met lange halen probeert men gauw in veilige haven te geraken. En dat komt het Noordwijker spel ten goede. Niet dat die nou zou geweldig spelen, maar Huizen begint door een ondergrens te zakken waardoor SJC het betere van het spel begint te krijgen. En dat resulteert in kansen voor onze gasten die tegen een dreigende degradatie strijden. Bij een gevaarlijke uitval gaat Chris Hoogervorst neer binnen de beruchte lijnen. Gelukkig wuift ook deze keer Martijn Kieft de duikeling weg. Wederom het voordeel van mijn twijfel richting Kieft, maar deze keer dus met de nodige opluchting…
Timo Vos en Adil Haian moeten dan hun plekken afstaan aan Tijmen Bakker en Justen Kuiper. Zouden zij het spel van Huizen dan weer op de wagen kunnen krijgen?

Zwoegen

Ongetwijfeld zullen warmte en spanning hun tol eisen van de spelers, maar het spel wordt maar niet beter. Het is opportunisme troef, van beide kanten. Met een fraaie crossbal zet Sebastian van Kammen Justen Kuiper aan het werk. Gretig jaagt ons talent de bal wat wild diagonaal over de goal van Lex Hoogervorst. Aan de andere kant jaagt ook Frans van Niel een bal wat onbesuisd over als Chris Hoogervorst de bal overneemt en de bal in ons strafschopgebied pompt. Jeroen Lamme ruimt, maar de rebound is dus voor Van Niel. Huizen ervaart zowaar druk van SJC…
Het is zwoegen geworden voor onze mannen. Men knokt tegen het ‘heilig moeten’ en dat gaat tegen ons werken. Ook Tijmen Bakker breekt met de moed der wanhoop op pure wilskracht door. Oog in oog met doelman Hoogervorst perst hij er nog een inzet uit die echter simpel door de doelman opgevangen kan worden bij de eerste paal.
De meeste aanvallen lijken echter inmiddels toch richting Pabon te gaan. Martijn van Trigt produceert een voorzet die onze defensie tot corner moet verwerken. De bal vliegt voorlangs en nerveus wordt er aan de andere kant opnieuw een onnodige corner weggegeven. Met de lengte die SJC voorin heeft levert dat eigenlijk altijd wel linke situaties op. Nu is het verdediger Sven Wesselink die de bal maar net naast de goal van Pabon kopt. SJC ruikt dat er meer te halen valt dan dat ene puntje. Een driepunter betekent handhaving en daar lijkt de ploeg van IJzendoorn brutaalweg voor te gaan. Ergens heb ik toch wel bewondering voor die brutaliteit van die underdog…

Kansen

Waar bij Huizen de kansen sporadischer worden, ziet SCJ haast met de minuut haar kansen groeien.
Hidde van der Veldt komt voor Remco Helms onze aanval versterken. Arnold Klein rent zich de benen uit het lijf om uitballen zo snel mogelijk weer in het spel te krijgen. Het liefst gooide hij ze zélf in, maar het tekent de spanning en de drang naar die overwinning die er in onze coach woedt.
Dan wéér zo’n onnodige corner na geknoei achterin. De automatismen lijken spoorloos verdwenen en dat levert aarzelingen op waar simpele oplossingen hadden moeten volstaan. Ook Thomas Kamstra wordt gebracht voor de leeg gespeelde Frank van den Bosch. Onder applaus verlaat hij het veld. Aan zijn werklust heeft het als altijd niet gelegen.
Wéér zo’n breedtebal die ‘zomaar’ uitgespeeld wordt. De druk groeit onze mannen gewoon boven het hoofd.
Een doorschietende bal komt dan bij Tom Duindam die bij de tweede paal wat wild uithaalt. Besefte hij niet hoe kansrijk zijn positie was? De bal spat spijkerhard naast!
Aan de andere kant een actie van Justen Kuiper die weer wat veel op eigens succes uit leek te zijn. Ook deze strandt binnen de zestien zonder dat Hoogervorst er voor van de doellijn hoeft te komen. Een wanhopige uithaal van Jeroen Lamme vliegt nog bijna binnen, de corner wordt door Hoogervorst simpel weggevangen. Theo Visser onderbreekt de Noordwijker opbouw en krult de bal opnieuw gevaarlijk onder de lat. Hoogervorst is lang en opnieuw weet de doelman de bal onder de lat vandaan te werken. De corner wordt weer krachteloos naast gewerkt. Onze aanval lijkt tandeloos als iemand die het kunstgebit is vergeten in te doen: het hapt wel, maar het bijt niet.
We zitten al in de extra tijd als een snelle SJC-uitval drie man alleen op Pabon af lijkt te sturen. Het heeft sterk de schijn van buitenspel, maar het ontging de arbitrage. Opnieuw is het Tom Duindam die de bal spijkerhard schiet. Opnieuw komt Huizen met de schrik vrij en Huizen komt daarmee met deze 1 – 1 eigenlijk nog goed weg…
De ontzetting is daar en de verslagenheid is groot als Martijn Kieft afblaast. Huizen laat haar tweede kans om de titel te pakken onbenut. Moedeloos zakken de mannen op het veld in elkaar. De supporters besluiten dan toch het voor het kampioensfeest bewaarde vuurwerk maar af te steken. Een beetje misplaatst, wat mij betreft…

Arnold Klein

Ik vergelijk Huizen even met een schip dat op basis van haar snelheid nog net de haven probeert te halen.
“Ja, ik snap wat je bedoelt….” Klinkt het wat gelaten. “Ik denk dat we vandaag de eerste helft aan de bal gewoon gedoseerd gevoetbald hebben en getracht hebben de ruimtes te bespelen die er lagen. Daarmee hebben we niet echt veel uitgespeelde grote kansen gehad. We komen dan wel op een 1 – 0 voorsprong en hebben we wat pech met een corner die er onder de lat net uit gaat. Ik had al gewaarschuwd dat SJC uit het niets soms weet toe te slaan. Voor rust kregen ze zo’n grote kans waarbij het al 1 – 1 had kunnen zijn en na rust idem dito en die zit dan wél! Daarna heb ik het Huizen dat we gewend zijn eigenlijk niet meer gezien. Het werd chaotisch, niemand liep meer in de posities, alleen maar lange ballen, gewoon ‘haastvoetbal’. Als je daar aan begint, dan wordt het lastig….”
“Daar ligt ook niet onze kracht…”
“Nee, zeker niet! Het is zeker niet eenvoudig om tegen zo’n defensieve muur de ruimtes en de plek te vinden om toe te slaan. En dat is na die 1 – 1 gewoon niet meer gelukt. SJC had nog een grote kans met die bal die binnenkant paal in de handen van Olivier Pabon spat, dat had eigenlijk de achterstand al kunnen zijn. Maar goed: gelijk of verlies maakte voor ons vandaag eigenlijk niet meer uit. Winst was het enige dat telde. Voor SJC telden die punten wel, dus het is voor hen misschien nog wel zuurder dan voor ons…”
“Ik dacht dat die goal die die keeper door de vingers liet glippen dat we daar een zuivere goal maakten…”
“Ja, maar daar heb je nu niks meer aan. Het enige dat we nu nog kunnen doen is ons weer oprichten naar aanstaande zaterdag als we naar Ajax toe gaan…
Ajax was enkele weken gelden op begraven na dood, en wij hielden ze in leven…”
“Ja, maar zo zijn wij eigenlijk ook een beetje aan die eerste positie gekomen: doordat Ajax ineens heel veel punten ging morsen…”
“Ja, je zou kunnen zeggen dat we elkaar steeds in het zadel helpen. Tja, dus volgende week gaat het er om spannen wie het gaat worden. Op zich zijn dat natuurlijk de mooiste wedstrijden, maar ik had ‘m liever niet gehad…
We moeten oppassen dat we ons niet laten leiden door de teleurstelling van dit moment en denken dat we het niet zullen gaan redden. Ajax is een geheel andere tegenstander dan waar we vandaag mee geconfronteerd werden. En daar zullen wij ook weer anders tegen in het veld moeten treden. Je bent nooit kansloos! Ik herinner me nog uit mijn eigen tijd als speler dat we tegen D.O.V.O. hier kampioen konden worden, maar dat we toch naar Wezep moesten om het met Spakenburg uit te vechten! Toen hebben we het toch ook voor elkaar gekregen!
Voetbal kent nou eenmaal meer teleurstellingen dan succesmomenten en dit was gewoon een forse teleurstelling… Tegen DHSC hebben we laten zien dat we het het eerste half uur al klaar hadden kunnen maken en ook vandaag hadden we de eerste helft de zaak al kunnen beslissen. Dat hebben we helaas beide keren niet gedaan… Maar ik heb goede hoop dat we het aanstaande zaterdag dan toch over streep zullen gaan trekken…”

Olivier Pabon

Onze doelman is zichtbaar aangeslagen als ik hem even uit het tromgeroffel naar binnen haal voor een kort gesprekje.
“Aan jou heeft het niet gelegen,” constateer ik…
“Tja, wat moet ik zeggen,” klinkt het mistroostig.
“Nou, ik hoorde net van die spits van de tegenpartij dat je er nog een wonderbaarlijke redding hebt verricht op zijn inzet…”
“Ja, ik kon hem gelukkig nog net op de paal tikken, maar daar hebben we nu helemaal niks aan,” vervolgt hij ontroostbaar. “Maar goed, we hebben nog een puntje, we hebben niet verloren in ieder geval, maar ja, ik heb er gewoon geen woorden voor…”
“En dan zo’n knullig goal tegen. ’n Misverstandje?”
“Nee, ik zag die bal gaan en dus verklein ik mijn goal iets. Die spits die ‘leest’ die bal geweldig en knikt ‘m onhoudbaar langs me binnen. Achteraf had je misschien kunnen stellen dat ik beter had kunnen blijven staan, maar ja of ik hem dan wél gehad had… Ik heb er voor de rest even geen woorden voor…”
“Dit komt best wel hard aan, denk ik zo…”
“Ja, zeker! Maar ik heb er dus echt even geen woorden voor… Ik baal gewoon heel erg. Aan de andere kant moeten we wel gewoon het hoofd omhoog houden en het volgende week dan maar gewoon gaan doen. We zouden als ik het snel uitgerekend heb aan een gelijkspel genoeg moeten hebben, maar ja, dat is haast net zo lastig als daar winnen…”
Dan laat ik onze jonge doelman maar verder met rust. De emoties dwarrelen over zijn gezicht en ik wil hem even de tijd gunnen zijn teleurstelling te verwerken.

Tom Duindam

Ik probeer de spits die de winnende twee keer op de schoen had uit de kleedkamer te plukken. Maar ik moet even wachten op het toespraakje van coach IJzendoorn die zijn mannen ongetwijfeld zal hebben gecomplimenteerd met het resultaat.
“Ik denk dat ik jullie moet feliciteren met een punt,” open ik het interview.
“Tja, bij voorbaat ben je daar blij mee,” verzucht de lange spits. “Maar als je dan ziet dat je in de laatste seconden nog tegen de paal schiet, de keeper die er nog met de vingertoppen aanzit, met zijn tenen, geen idee hoé hij het deed dat hij ’m stopte, dan baal je uiteindelijk toch wel stevig. We hebben nu dan wel een punt, maar met drie punten hadden we veilig geweest. Uiteindelijk is het een knap resultaat…”
“De tweede helft had jij met name twee keer de winnende op de schoen…”
“Ja, die eerste die was eigenlijk best knap lastig, ik had het idee dat die wel hard moést omdat de keeper in die hoek stond en die ander die pakt die keeper op de een of andere manier nog. Binnenkant paal en dan valt ie er nóg niet in. Dat is dan ook gewoon pure pech!
Voor handhaving zijn we nu nog afhankelijk van wat er volgende week allemaal weer gebeurt. Ook wij hebben het dus zelf nog in de hand hoor, dat wel, maar daardoor hadden die twee extra punten vandaag wel heel erg lekker geweest…”
“Ik had het gevoel dat de 1 – 2 meer in de lucht hing de tweede helft dan de 2 – 1… Er zat geen lijn meer in bij Huizen…”
“Nee, dat kwam denk ik doordat zij er vol op gingen. Zij moesten winnen en daardoor zijn ze meer risico gaan nemen met opschuivende verdedigers waardoor er ruimtes voor ons vielen. Daardoor hing die 1 -2 inderdaad eerder in de lucht dan de 2 – 1…”
“Voor het publiek was het vooral een spannende wedstrijd vol fouten…”
“Ja, ik denk dat dat door spanning kwam voor een kampioenschap en voor ons voor handhaving. Daarbij waren het wel slopende omstandigheden, warm buiten, ’n kunstgrasveld. Dat werkte naar twee kanten en dus was het kwalitatief wellicht wat minder om naar te kijken…”
“Ik hoop dat jullie er inblijven. Ik vind dat jullie dat met vandaag eigenlijk wel een beetje verdiend hebben…”
“Haha, ja dat klopt wel…” Aldus de sympathieke aanvalsleider van SJC.

Apenstaartjes kijk op de zaak

Een gedenkwaardige dag in een gedenkwaardig seizoen. Natuurlijk ligt er een doemscenario op de loer dat iemand al als ‘het Roda JC-effect’ omschreef. Maar waar leven is is hoop en Huizen heeft het dus gewoon nog helemaal in eigen hand. Thuis werd Ajax zonder noemenswaardige problemen puntloos naar huis gestuurd, dus waarom zouden we geen geen resultaat kunnen halen daar in Amsterdam? Nog één keer tot de bodem, nog één keer boven onszelf uitstijgen, ik sluit het niet uit.
Is het waarschijnlijk?
Ik zou mijn geloofwaardigheid ernstig te grabbel gooien als ik zou stellen dat Huizen dat wel eventjes zal gaan klaren. Het wordt een megaklus om dit geweldige seizoen van een passende bekroning te voorzien.
Een fantastisch seizoen, laten we dat vooral niet uit het oog verliezen in de teleurstelling van het moment. Want wie had vóór dit seizoen durven voorspellen dat we tot op de laatste speeldag mee zouden doen voor de titel, dat we tevens de finale van de beker zouden gaan halen…Nou: Ik niet!
Natuurlijk overheerst ook bij mij momenteel een gevoel van bittere teleurstelling, zo dichtbij en dan toch zover weg. Het zou een koningsdrama kunnen zijn waar Shakespeare zijn pen voor zou hebben afgelikt. Alles komt nu dus aan op de wedstrijd Ajax – Huizen, de allesbeslissende wedstrijd van een spectaculair seizoen.
Voor mij persoonlijk toch ook mooie herinneringen aan deze speelronde. Er zijn best wel eens momenten dat ik me afvraag waar ik ‘het’ allemaal voor doe. Maar dan vind ik dat doosje Merci op mijn schrijftafeltje met een lief briefje, dan komt moeder Van den Bosch met een prachtige set pennen en weer zo’n prachtig briefje. En dan lees ik die kaartjes… Tja, dan wéét ik het weer: op deze manier lever ik toch mijn bescheiden bijdrage aan de beleving van s.v. Huizen. Dus familie Vos ontzettend bedankt weer, ik stel het zéér op prijs! Familie Van den Bosch, jullie ook ontzettend bedankt! Jullie waren fantastische supporters en die twee omaatjes ga ik zeker missen! Net als Frankie trouwens. Nog lang gehoopt dat hij op zijn besluit terug zou komen, maar helaas… Ik hoop dat hij het straks net zo naar zijn zin in Woerden zal gaan hebben als hier bij Huizen! Veel succes – behalve mocht hij straks tegen Huizen komen te voetballen, uiteraard…
En dus rest ons de heerlijke taart van bakkerij Kruijmer, de laatste restjes vuurwerk werden de lucht in geschoten en bleef het nog lang druk en gezellig op de Wolfskamer…
Zaterdag dus op naar Amsterdam en daarna? Laten we er ook als supporters vooral alles aan doen om de dag tot één groot feest te maken. Steun de ploeg en mocht het onverhoopt toch nog mislopen, laten we dan dankbaar zijn voor een prachtig seizoen dat onze club heel veel goed heeft gedaan! Een gelijkspel brengt de titel al naar Huizen. AFC’34 is uitgeschakeld in de race, we hoeven dus alleen maar niet te verliezen en met de minst gepasseerde defensie uit de poule zou dat bepaald geen onmogelijke zaak moeten zijn… Een zware taak, dat zeker, maar ook zeker geen onmogelijke! We gáán ervoor!
Het is mij op dit moment niet helemaal helder wat er gebeurt met de periode van Ajax als zij kampioen worden. AFC’34 zou de derde periode qua punten kunnen pakken bij een zeker niet denkbeeldige overwinning op WV-HEDW, zou Huizen dan de periode van Ajax overnemen en zo een ticket nacompetitie veroveren? Ik hoop eerlijk gezegd dat het niet zover zal komen dat ik het antwoord op die vraag moet gaan uitzoeken…