Purmersteijn

Ik ben vroeg vandaag. Een foutje in de huiselijke planning biedt me de keus thuis nog anderhalf uur te gaan zitten wachten of maar meteen naar het veld te gaan. Ik besluit tot het laatste.
Het is druk en een jonge knul loopt met stoffer en blik de puinhopen op te vegen die sommige bezoekers op de grond achterlaten. Zo ongeveer meer prullenbakken dan barkrukken in onze kantine, maar toch zijn er ‘doperwtenbreinen’ die maar gewoon alle troep die ze kwijt willen op de grond knikkeren. Wel weer een nieuwe – jonge! – vrijwilliger, en dat vind ik dan weer wél hoopvol.
Dan verschijnt de dierenambulance voor het hek. Opmerkelijk. Zou er iemand een meeuw uit de lucht hebben geschoten net als Feyenoord doelman Eddy Treytel destijds? Een verdwaald konijn dat geraakt werd? Geen idee! Het zijn zo maar wat observaties die ik vanuit de kantine doe nadat ik eerst een goed deel van de eerste helft van Onder23 heb meegemaakt. Leuk voetbal, snel en gretig. En een 1 – 0 voorsprong.
Alvast wat voorwerk voor vanmiddag: Purmersteijn is een grote onbekende. Behoudens een beker- en een oefenwedstrijd vind ik geen historie. In mijn app ‘Liveuitslagen’ vind ik wat statistieken en voorspellingen. VNL voorspelt 56% kans op een overwinning voor Huizen, 41% voor Purmersteijn. Purmersteijn scoort wel wat makkelijker dan Huizen volgens de statistieken: 2,2 goals per wedstrijd tegen een ronde 2,0 voor Huizen. Het bevestigt maar weer dat Huizen toch wel wat veel kansen nodig heeft voor het tot scoren komt. Toch voorspelt de app dat Huizen vandaag met 2 – 1 zal gaan winnen. Geen idee hoe men dat berekent, maar het geeft wel een geruststellend gevoel. Ook het feit dat onze gasten slechts twee gelijke spelen wisten te peuren uit de laatste vijf wedstrijden getuigt niet echt van een grootse vorm. In deze competitie blijft het echter lastig toto-formuliertjes invullen: iedereen lijkt van iedereen te kunnen winnen.
Huizen gaat die felbegeerde overwinning najagen met de inmiddels gekende basiself, met dien verstande dat Sergae Kogeldans nog steeds niet 100% fit is (hij begint wel op de bank) en dat ons aanstormende talent Thomas Kamstra met een blessure aan de kant zal blijven. Daarentegen is Hidde van der Veldt wel weer fit, zoals hij mij voor aanvang nog eens nadrukkelijk verzekert.
Onze pupilletjes van de week brengen de door Hypotheekshop Huizen ter beschikking gestelde bal aan het rollen en voor de toch weer wat mager bevolkte tribune combineren ze lekker door de Purmerendse linies en ronden lekker af. Naarstig en vol tevredenheid over hun perfecte optreden spoeden ze zich terug naar de dug-out, waarbij één van de mennekes zich nietsvermoedend genotzalig tussen de Purmersteijn reserves nestelt. Hij bemerkt zijn foutje echter snel en onder algemene hilariteit wordt dan toch de eigen dug-out opgezocht en kunnen we beginnen.

Opening

Beide ploegen openen voorzichtig, zoekend naar een opening. Zo’n verkenningsvlucht lijkt voor Huizen al meteen succesvol als in de derde minuut een verre pass vanaf de achterlijn wordt ingebracht. Helaas geen Huizer voetje te bekennen voor het laatste zetje over de Purmerdoellijn. Het levert wel een blessure op voor Timo Polman die wat verzorging nodig heeft voor hij verder kan.
Zes minuten later is het de ijverige Timo Vos die goed blijft kijken als hij het strafschopgebied van Purmersteijn genaderd is. Zijn voorzet is sluw en bereikt het hoofd van Joshua Lo-Asioe die de bal rakelings over de kruising kopt.
Dan gaat Purmersteijn langzaam maar zeker wat meer domineren. Eerst is het Rowin Mol die goed doorzet en zijn voorzet op Luca Gilliot maar ternauwernood weggekopt ziet.
In de dertiende minuut opnieuw die zelfde Rowin Mol die nu wél een medespeler bereikt. Bij de eerste paal wordt de bal door Danyl Plasmeier ingezet en nu moet doelman Olivier Pabon er wel degelijk aan te pas komen om erger te voorkomen.
Na een kwartier spelen benadert arbiter Nick Ooms onze bank en sommeert op aangeven van vlaggeniste Centaine Du Toy van Hees dat teammanager Henk de Groot en onze onvolprezen Bertje Brons zich in een overgooier moeten hijsen. Nou zijn die dingen op de maten van afgetrainde spelers afgestemd en met name Bertje Brons kan de vergelijking met een slecht gestopte rollade akelig goed doorstaan. Een merkwaardige beslissing van Ooms: de kleding die zowel henk als Bertje droegen contrasteerde minimaal net zo met die van de op het veld staande spelers als de oranje hesjes die ze aan moesten. Maar goed: er zal wel ergens een regeltje door de KNVB bedacht zijn dat zulks verordonneert.

Poeh!

Als Henk en Bert zich in hun hesjes hebben gewurmd is het eerste dat ik vermeldenswaard vind een vrije trap die Purmersteijn mag gaan nemen even naast de hoek van ons strafschopgebied. Bloedjelink! Pabon formeert een tweemans muurtje en dat lijkt ons wat al te lichtvaardig. We houden onze harten vast op de tribune met de aanblik van dat gapende doelvlak. Zeker als we bedenken dat de kleinste man van het veld in dat muurtje staat. Maar Pabon had het bij het rechte eind, want met een ferme pegel jaagt Purmersteijn de bal op dat tweemans muurtje. En dan gaat het snel: Vos pikt de bal op en zet Theo Visser aan het werk. Doelman Nick van Santen is attent en groot en weet de eerste inzet van Visser te keren. De rebound wordt dan weer opgepikt door Vos die voor mij op mysterieuze wijze nu ineens aan de linkerkant van het veld opdook en niet aarzelt: met een droge knal werkt hij de bal in het gapende gat dat het doel van Purmersteijn nu ineens is. 1 – 0, en dat komt als een opluchting, want eerlijk gezegd zag het er daar op veld niet echt naar uit!
Opluchting opnieuw als een bal raar door een woud van benen rolt en ineens panklaar lijkt te liggen achter Jordy Beekhof. Bij het draaien glibbert Beekhof gelukkig uit en ziet zo deze opgelegde kans aan zich voorbij rollen. Alle zeilen zijn bijgezet in onze Huizer formatie. Zwaar weer en pompen of verzuipen!
Dat pompen gebeurt dan vijf minuten later als Hicham Lechkar van dichtbij de bal maar voor het binnenschieten heeft. Met een miraculeuze redding (die bal kwam van een meter of twee!) weet Pabon ons voor de gelijkmaker te behoeden. Standbeeld voor die man!

Angst en beven

Een matig combinerend Huizen dat maar niet lekker in haar spel lijkt te kunnen komen heeft moeite met dat aandringende Purmersteijn. De gelijkmaker hangt nadrukkelijk in de lucht en met angst en beven slaan we de verrichtingen van onze mannen gade. D rijen blijven echter gesloten en vooralsnog hoeft Pabon nog niet echt veel in actie te komen.
Een hoge voorzet en Pabon moet zich nu wel degelijk strekken om de bal onder de lat weg te halen. De bal gaat door en dan is daar ineens Plasmeijer die zich niet bedenkt en uithaalt. Opnieuw zijn daar de vuisten van Olivier Pabon die zich als ware rots in de branding als redder der Huizers opwerpt.
Huizen weet de combinaties maar moeizaam te vinden en het is meer transpiratie dan inspiratie bij onze mannen. Gelukkig weet onze manschaft de ware teamgeest ook qua inzet op te brengen. Dan ineens is daar een goede voorzet van Remco Helms die Joshua Lo-Asioe bereikt. Waar zijn vorige inzet nog rakelings over vloog is het nu de paal die een tweede treffer voor Huizen in de weg staat.
Dan is het weer Purmersteijn dat de klok begint te slaan. Kort voor rust dwingen de Purmers een corner af die goed voor komt. Opnieuw is daar Olivier Pabon die dapper zijn goal uitkomt en met de vuisten boven de gretig knikkende Purmerendse hoofden de bal weg bokst.
Twee minuten voor de rust is daar ineens een foute pass van Gilliot die daarmee de gretig jagende Vos lanceert. Hij wordt gered door Ufuk Ulker die de inzet van Vos met veel pijn en moeite weet te blokkeren.

Rust

Nadat Tristen Kroeze nog maar eens fraai een gevaarlijke voorzet heeft onderschept en ons naar veiliger oorden heeft gekopt, gaan we dan met die broze  en wat tegen de veldverhouding in druisende 1 – 0 voorsprong aan de thee. Huizen heeft de handen vol aan het goed spelende Purmersteijn. Dat die handen van onze gasten daarentegen nog leeg zijn, hebben we vooral te danken aan het uitstekende optreden van onze jonge doelman Olivier Pabon die met enkele knappe reddingen Huizen op de been hield. Op d tribune wordt dan ook de conclusie getrokken dat we aan dit Purmersteijn ‘best een pak hebben’!
De voorsprong is dan ook in alle eerlijkheid niet geheel terecht en naar het beeld van deze eerste helft. Op de bank hebben we vooral jonge talenten. Spelers van wie je niet mag verwachten dat ze een wankelend Huizen weer overeind zullen gaan helpen. Wel is daar de weer fitte Hidde van der Veldt te vinden, eenman die met zijn snelheid gebruik zou kunnen maken van de ruimtes die een aandringend Purmersteijn zal moeten laten achter hun defensie. Vooralsnog lijkt Huizen ook met Timo Vos (Huizens gevaarlijkste aanvaller vandaag), Kozjak en Van den Bosch dat wapen al in huis te hebben. Maar als straks de krachten ook bij onze gasten zullen afnemen, dan verwacht ik zeker dat Klein ook Hidde ‘MiepMiep’ van der Veldt zijn opwachting laat maken.

Omzettingen

Ook Purmersteijn-coach Bouziani ziet nog geen aanleiding zijn formatie al via invallers aan te passen en dus beginnen beide ploegen ongewijzigd met de tweede helft. Net als tegen HBC maakt Klein wel weer wat omzettingen in de aanvalslinie en dat sorteert effect: Huizen weet nu makkelijker de aanvalsdrift van Purmersteijn te kanaliseren.
Bij een afgeslagen aanval van Huizen valt een hoge bal bal midden tussen de aanstormende Vos en een eveneens aanstormende Purmersteijner. Een botsing is onvermijdelijk en Vos gaat met een hoofdblessure neer. Arbiter Ooms kijkt wel om, maar laat de aanval gewoon doorgaan. Als die dan toch stukloopt, blijkt Vos wel degelijk die spreekwoordelijke ‘tien tellen’ nodig te hebben. Harm Baijens sponst en sopt dat het een lieve lust is en dan kan Vos eindelijk min of meer opgelapt naar de zijlijn. Purmersteijn mag een corner nemen en Klein schreeuwt zich de longen uit het lijf richting arbiter Ooms om Vos weer binnen de lijnen te krijgen. De corner levert een tweede corner op als deze in de menigte blijkbaar door een Huizer kuif over wordt gekopt. Die tweede corner wordt weer ‘safe as the bank of England’ weggeplukt door onze onvolprezen doelman Pabon.
Huizen komt nu ook weer wat aan aanvallen toe. Helms wordt geattaqueerd. En dan trekt Ooms ineens geel tevoorschijn voor Helms… Onbegrip alom. Arbiter ooms floot wat inconsistent en vormde zo toch wel een wat onzekere factor in deze wedstrijd. Het ene moment was de term ‘Pietlut’ voor hem van toepassing, maar hij liet daarentegen ook veel duw- en trekwerk juist weer onbestraft.
Helms moet dan meteen daarna weer vol aan de bak als hij in de achtervolging moet bij Lechkar. Helms kan diens voorzet van de achterlijn niet voorkomen en we hebben alle geluk van de wereld dat de inzet van de in kansrijke positie staande Gilliot op het nippertje geblokt wordt.

Geel

Niet alleen geel voor Helms, ook Plasmeijer ziet het geel als hij de uitbrekende Van den Bosch akelig torpedeert. Vader Fred Lamme die de verrichtingen van onze leidsman van een Geel-Groen-gekleurd en vooral luidkeels commentaar voorzag, meende hier een andere kleur in te zien. Ik vermoedde hier dat Pa Lamme zich hier wat al te zeer door zijn geel-groen chauvinisme liet leiden. Maar dat de wedstrijdleiding wel aan wat kritiek bloot stond, dat was duidelijk.
Purmersteijn-coach Bouziani trekt na een uur spelen een blik wissels open in een poging het tij nog te keren voor zijn ploeg, die inmiddels de greep op de wedstrijd wel enigszins had verloren. Beekhof, Senna den Dunnen en Gilliot mogen het trainingspak weer aantrekken ten faveure van Mylan Polman, Omar Nait Aicha en Demio Walberg.
Toch is het Huizen dat zich de eerste kans na deze wissels weet te creëren als Vos opnieuw een gevaarlijke voorzet loslaat en Kozjak in staat stelt een goede kopbal los te laten waar doelman Van Santen al zijn klasse op moet etaleren om de 2 – 0 te voorkomen. Hij doorstaat deze test helaas voor ons met verve.
We naderen het laatste kwartier als Kozjak op zijn beurt een goede voorzet aflevert waar Rowin Mol in uiterste nood een corner van maakt. De leeggespeelde Vos is inmiddels ingewisseld voor Van der Veldt. De bal komt hoog voor door Theo Visser en lijkt te worden geruimd, waarmee Visser echter opnieuw in balbezit komt. Hij draait zich echter in de problemen en leidt zo balverlies waarna ook Hidde van der Veldt zich genoodzaakt ziet geel te pakken. Een minuut later lijkt arbiter Ooms de smaak lekker te pakken te hebben en ziet ook Dennis Lamme – uiteraard tot groot ongenoegen van vader Lamme – ook het geel.

Slotfase

De minuten sijpelen weg en de spanning is te snijden. Nog steeds kan deze wedstrijd alle kanten op vallen. Eigenlijk vind ik dit Purmersteijn de beste ploeg die we dit seizoen tot noch toe zijn tegengekomen. Een hoge voorzet en dan gaat onze onvolprezen doelman toch even de mist in. ‘Goede keepers hebben geluk’ is ook zo’n voetbalwet. En inderdaad: de hoge bal schiet door zijn vingers en belandt op de kruising! Pabon stort zich op de neervallende bal en weet zo in tweede instantie de situatie alsnog meester te worden.
Grensrechter Dean Cummins zit dan even akelig mis als Frank van den Bosch een verbeten sliding inzet, maar de bal dus helemaal niet raakt. De uitbal gaat dan toch naar Purmersteijn tot groot ongenoegen van Frank en – uiteraard – Fred Lamme…
Weer een goede kans voor Huizen als Sergio Kozjak doorbreekt en een fractie van een seconde te veel tijd nodig heeft voor zijn inzet. Dat biedt Nathan Sibilo de kans om met een uiterste krachtsinspanning Sergio’s inzet te blocken. Sibilo moet het echter bekopen met een blessure. Verzorging mag niet baten en ijlings moet Joey Mers uit de kleren om zijn plek in te nemen. Vanaf deze plek een spoedig herstel gewenst voor de onfortuinlijke Sibilo.
Ook Mircle Elstak wordt het veld in gestuurd voor Ufuk Ulker, waarmee coach Bouziani de bodem van zijn schatkist bereikt heeft.

Slotoffensief

Uiteraard trekt Purmersteijn alles uit de kast om die 1 – 0 ongedaan te maken. Hidde van der Veldt kwijt zich ook zijn verdedigende taken en laat een bal uitstekend achter lopen door zich hinderlijk voor de aanvaller van Purmersteijn te posteren, arbiter Ooms maakt zich lichtelijk belachelijk door geel te trekken voor Pabon die hij van tijdrekken beticht, zulks weer tot groot ongenoegen van Fred Lamme die ik in deze echter het wél grootste gelijk van de wereld geef. Pabon nám inderdaad wat ruim de tijd voor een doeltrap, maar om nou te zeggen dat hij daar al meerdere keren mee bezig geweest was? Nee! Het hoort nou eenmaal bij een wedstrijd dat je met alle mogelijke middelen een overwinning over de streep tracht te trekken. Pas als er obsessief tijd wordt gerekt moet je als arbiter ingrijpen, maar zonder enige waarschuwing meteen bij eerste vergrijp geel trekken is een beetje teveel van het goede.
Wéér geel, nu voor invaller Mers. Het loopt zo toch nog aardig op in een toch vooral best wel sportief verlopende wedstrijd.
Met nog luttele minuten te spelen brengt Klein dan Sebastian van Kammen voor Frank van den Bosch. Een tactische wissel om die wankele 1 – 0 met iets meer zekerheid op het scorebord te houden. Een uitstekende steekpass van Theo Visser noodt Hidde van der Veldt tot een felle sprint die hem oog in oog met doelman Nick van Santen brengt. Met een teen tipt hij de bal langs de uitkomende doelman en we springen al juichend op als e bal richting het verlaten doel hobbelt. Geen verdediger meer in de buurt en de doodsteek voor Purmersteijn lijkt aanstaande. Tot ons afgrijzen zien we hoe de bal dan op centimeters de verkeerde kant van de paal kiest!
Nathaniël Johnson wordt dan in blessuretijd nog ingebracht om Theo Visser te vervangen in een poging het slotoffensief van Purmersteijn het hoofd te bieden. Het is buigen of barsten, pompen of verzuipen. Als een vrijetrap van Hicham Lechkar op een gevaarlijke positie een meter over de goal van Pabon gejaagd wordt, klinkt dan eindelijk het verlossende eindsignaal van arbiter Ooms en kan Huizen een benauwde en kostbare driepunter bijschrijven aan haar conto.

Arnold Klein

“Ik wist dat Purmersteijn een hele goede en voetballende ploeg was,” antwoord Klein als ik hem voorhoud dat dit een ’lastige’ overwinning was. “Ik had ze al eens bekeken en ik wist dat ze veel positiewisselingen toepasten. Ze hadden Ajax eigenlijk ook de eerste helft al een beetje zoek gespeeld en hadden ze daar voor moeten komen. Ik kende dus de kracht van Purmersteijn wel.
Ik vond ons wel sterk openen, we kregen meteen al een goede kans om de score te openen. Die kans laten we dan liggen en dan zie ik dat Purmersteijn langzaam maar zeker in balbezit beter werd en daarmee ook gevaarlijker werd. Wij hadden daar verdedigend de zaken niet helemaal staan zoals we hadden gehoopt. Dan weet je dat je dan maar even wat geduld moet zien te betrachten en dan maar vanuit de omschakeling tot scoren trachten te komen. Dat was ook een situatie waaruit we toesloegen. Ik wist dat die jongen die balverlies leed een balvirtuoos was, dus als je daar volop druk op zet ,zoals we deden, dan krijg je in de omschakeling dus een kans die we gelukkig ook nog wisten te verzilveren.
Ook daarna bleef Purmersteijn de makkelijker voetballende ploeg die met hele scherpe voorzetten de nodige kansen wist te creëren. Zelf kregen we nog een goede kans toen Joshua Lo-Asioe op de paal schoot, waarmee je zomaar uit het niets op 2 – 0 voor had kunnen komen.
In de rust hebben we defensief wat puntjes op de ‘i’ gezet en ook voorin hebben we het weer wat anders neergezet. Daardoor konden ze eigenlijk niet meer zo makkelijk voetballen als daarvoor; ze werden niet meer zo gevaarlijk met die voorzetten van de flanken. Alleen uit corners en vrije ballen die ze op een gegeven moment wel wat heel erg makkelijk kregen konden ze nog gevaar stichten…”
“Het feit dat Olivier Pabon Man-of-the-Match is geworden, zegt eigenlijk wel genoeg…”
“Ja, maar dat is ook een keer niet erg! We kunnen niet dertig wedstrijden frivool voetballen en alleen maar heersen. Voetbal draait om meerdere eigenschappen en als je eens niet de heersende partij bent, dan moet je wel kijken of je uit een ander vaatje kunt tappen en je je in een andere rol kunt schikken om toch een resultaat te halen. Dit is weer zo’n wedstrijd die we nu wél gewoon als collectief over de streep weten te trekken. “
“Ik vind het te ver gaan om het echt een ‘gestolen’ overwinning te noemen…”
“Dat vind ik ook te ver gaan. Als het spelbeeld de hele wedstrijd had geweest zoals we de eerste helft hebben gezien, dan zou ik zeggen dat ie gestolen was. Maar de tweede helft hebben we een tegenzet gedaan en zijn zij er voetballend echt veel minder doorheen gekomen. Dit was een wedstrijd waarin het voor ons net niet lekker loopt en dan moet je zorgen dat je het met z’n allen gewoon dichtzet…”
“Ik vond Purmersteijn van alle ploegen die ik tot op heden gezien heb, misschien wel de beste ploeg..”
“Mwoah, ik vind HBC en Purmersteijn beide hele goede ploegen. Maar ook Hollandia vond ik een hele degelijk voetballende ploeg. Maar vooraf rekende ik Purmersteijn ook zeker bij een van de titelkandidaten…”

Olivier Pabon

Uiteraard laat ik onze tot Man-of-the-Match verkozen doelman even aan het woord.
“Lekker, ja,” hijgt hij als hij zich even los heeft gemaakt van de feestende meute in de kleedkamer. “Tja, ik vind dat de rest van het team het ook allemaal hartstikke goed hebben gedaan, het is echt een teamprestatie geweest vandaag. Het was niet onze beste wedstrijd, waardoor we echt voor een resultaat hebben moeten knokken. Met hard werken zijn we er toch gekomen…”
“Maar… Met name de eerste helft ook dankzij een voortreffelijke keeper…”
“Ja, het ging wel lekker. Het is nu de derde of vierde competitiewedstrijd op rij dat we de nul achterin vast hebben weten te houden, daar doen we het voor! Zeker!”
“Een lastige wedstrijd. Voor mijn gevoel was dit de enige ploeg die ons voetballend echt het vuur aan de schenen heeft weten te leggen tot noch toe…”
“Ja, Purmersteijn is echt een goede ploeg, da’s zeker waar. Voetballend en tactisch hadden we het echt lastig, ook op het einde toen we heel erg inzakten. Het was een lastige pot vandaag! Des te beter dat je hem dan toch over streep weet te trekken.”
Met “Toch één keer grabbelen…” refereer ik aan dat hachelijke moment dat de kruising redding moest brengen.
“Ja, ik wilde die bal klemmen en ik had mazzel dat hij eerst op de lat en vervolgens voor mijn handen terecht kwam!”

Jeroen Lamme

“Jeroen, ik heb een beetje ontwenningsverschijnselen! Meestal hoor ik na een wedstrijd jou boven alles en iedereen uit dat je beschikbaar bent voor een interview…” Plaag ik onze onverschrokken rots in de branding.
“Hahaha! Ja, ik moest eerst even een biertje halen. Er zijn belangrijker dingen in het leven… Haha!”
“Dat biertje zal je extra lekker smaken vandaag, want het was een pittige pot!”
“Ja, het was eigenlijk echt een slechte wedstrijd van ons, vond ik zelf. We creëerden wel een paar goede kansen, maar gaven ook een paar kansen weg. Voetballend kwamen we gewoon niet echt aan ons eigen spel toe. Net als bij HBC wist de tegenstander ons spel heel goed te ontregelen, gewoon een sterke ploeg en tactisch doordacht, waardoor we moeilijk aan het voetballen kwamen.
Dat Olivier tot beste man werd gekozen, dat zegt inderdaad heel erg veel. Purmersteijn creëerde een paar hele goede kansen, dus wat dat betreft mag je wel stellen dat we met deze tegenstander het meeste moeite hadden. Aan de andere kant weet je hem de laatste twintig, dertig minuten wel gewoon over de streep te trekken en gaven we ook heel weinig meer weg. Olivier pakte de eerste helft wel een bal dat was écht niet meer normaal zo knap! Ook zijn uittrappen waren weer zo geweldig, dat wordt echt een wapen voor ons!

Hidde van der Veldt

“Ik grijp maar meteen de kans om je weer eens te interviewen. Ik heb je lange tijd niet echt in actie gezien…”
“Ja, ik heb de afgelopen periode veel te kampen gehad met blessures. Mijn rug, mijn lies, mijn kuit, het een volgde op het ander waardoor ik maar niet lekker ‘fit’ raakte…”
“Doordat je maar steeds geen wedstrijden speelt raak je natuurlijk ook steeds gevoeliger voor blessures…”
“Ja, dat zal het misschien ook wel zijn, ja. In de vriendschappelijke wedstrijd tegen Eemdijk mocht ik negentig minuten maken en die kans wilde ik uiteraard met twee handen aangrijpen. Maar eigenlijk is het dan niet slim om ook meteen die volle negentig minuten vol te willen maken als je lang niets hebt gedaan. Ik stopte ook heel veel energie in die negentig minuten en daardoor liep ik ook weer tegen een lichte blessure op. Gelukkig heb ik vandaag geen last overgehouden aan mijn invalbeurt.”
“Je vizier stond vandaag helaas nog nét niet helemaal op scherp…”
“Ja, die ene bal! Ik schrok eigenlijk een beetje van die kans. Sergio (ik meende me te herinneren dat het Theo Visser was, Red.) zette die bal goed door en ik dacht eigenlijk dat er nóg een verdediger tussen de bal en de goal zou staan. Toen zag ik dat die er dus niet stond en dat de weg naar de goal eigenlijk vrij was. Ik ging er vol voor en kon er nog net met de punt van mijn schoen bij, maar helaas rolde hij langs de verkeerde kant van de paal…”
“Beloof je dat je ‘m er ‘n volgende keer gewoon in prikt?”
“Ja! Dat had zeker ook wel een opluchting zijn geweest, dan hadden we de wedstrijd tien minuten voor tijd al in het slot kunnen gooien…”