3 – 1
Zuidvogels 2
Na een spectaculair verlopende finale tegen Hillegom 2 waarin het tweede van Zuidvogels na een eindstand van 1 – 1 in de eerste verlenging met 3 – 1 achter kwam, om uiteindelijk sensationeel met 5 – 3 te winnen, werd ook de finalepoule nog winnend afgesloten en verwierf dat illustere tweede van Zuidvogels zich een ticket voor de ‘grote’ bekercompetitie. En laat het toeval nou willen dat ze daarin aan moeten treden tegen aartsrivaal Huizen. Een affiche dat het publiek weer eens in ‘fermen getale’ naar de Wolfskamer deed trekken. Ik zou wensen dat we ook bij onze reguliere competitiewedstrijden zoveel publiek zouden trekken. De verwachte duizend koppen telde ik niet, maar ik denk dat er toch vlug een zeven— á achthonderd op dit pikante treffen waren afgekomen.
Waar Huizen niet in staat bleek een tweede elftal op enig niveau in de lucht te houden, lukte dat onze buren dus wel. Zuidvogels 2 speelt reserve hoofdklasse waarbij een exodus van talent me schrijnend aanstaarde vanaf het wedstrijdformulier: een Zuidvogels selectie waarin ik dus acht(!) namen van voormalige dragers van het edele groen-geel in tegenkom! Dat doet dan toch een beetje zeer.
Huizen treedt aan in de min of meer bekende formatie. Zoals te doen gebruikelijk staat er een reservedoelman in de goal, waarbij de eer deze keer te beurt van aan Tim van Dompzelaar. Verder zijn Jeroen Lamme en Sergae Kogeldans niet helemaal fit en is Thomas Kamstra geschorst na zijn rode kaart van vorige week. Als vervanger voor Jeroen Lamme mag Sebastian van Kammen vandaag aantreden. Een opmerkelijke keuze waar ik onze trainer na de wedstrijd nog eens even over zal bevragen. Verder op de bank Olivier Pabon, Nathaniël Johnson die midweeks in de 1 – 3 overwinning op Eemdijk nog een uitstekende indruk had achtergelaten, Kevin Schaap, Tijmen Bakker, Robbie Schipper en Lars van der Wal.
Er heerst een echt derbysfeertje: op de heuvel worden gele en groene rookpotten ontstoken en die goed gevulde tribune geeft weer eens een heerlijk aangezicht. J2 natuursteen heeft ons een prachtige bal ter beschikking gesteld en daarmee kunnen we beginnen aan een even opmerkelijke als pikante wedstrijd.
Een minder prettig aangezicht is de groen-gele vlag die ook deze week weer op half stok hangt. Opnieuw betreuren we het verlies van een gewaardeerd lid. Een dame deze keer: Marjolein de Groot die veel te vroeg het tijdelijke met het eeuwige moest verwisselen. Wij wensen familie en relaties heel veel sterkte bij de verwerking van dit verlies.
Er op en erover!
Huizen trekt meteen ten aanval. Sergio Kozjak flitst het strafschopgebied binnen en wordt dan geveld door een te hoog geheven been waarbij hij in het gezicht geraakt wordt en neergaat. Arbiter Gerben Dorrestijn kent geen twijfel en wijst gedecideerd naar de stip. Da’s lekker beginnen! Een strafschop, da’s dus een zekerheidje met Theo Visser in de gelederen. Onze aanvoerder stapt dan ook zelfverzekerd achter de bal. Aanloop… Schot!!… En tot onze verbijstering zien we de bal zeker een meter of twee óver de goal van voormalig Huizer doelman Hidde Hoelscher vliegen! Wellicht was het nog te vroeg in de wedstijd en had Theo het balgevoel nog niet helemaal in de voeten. Meestal zijn zijn strafschoppen voorbeelden voor profspelers, maar zelfs het beste paard struikelt wel eens en niemand is onfeilbaar, dat werd hier maar eens te meer weer eens duidelijk.
Drie minuten later stoomt Remco Helms diep op, wordt met bal en al geschept en Huizen mag een corner nemen. Doelman Hoelscher is paraat en pakt de bal voor er een Huizer hoofd tegenaan gedrukt kan worden. Ook is Hoelscher attent als de bal onverwachts over een verdediger heen glijdt en zo achter Kozjak belandt. Met een knappe beweging weet Sergio de bal toch alsnog in te schieten hoewel de bal meer achter dan vóór hem belandde. Hoelscher ligt echter de openingstreffer dus nog steeds in de weg.
Kort daarop moet ook Preston Ziessen een corner weggeven en opnieuw moet Hoelscher aan de bak om de bal die scherp onder de lat indraait daar vandaan te tikken. Wéér een corner. De druk van Huizen houdt aan en Zuidvogels 2 kraakt in al haar voegen. De bal komt voor en nu zet Joshua Lo-Asioe er de kuif tegenaan. Opnieuw moet Hoelscher als reddende engel optreden en met een knappe reflex weet hij vooralsnog de openingstreffer te voorkomen.
Als even later Serginio Kammeron dan weer een beetje opgelapt is nadat hij in de verdrukking had gezeten, draait Visser de bal opnieuw scherp onder de lat. Hoelscher ranselt opnieuw stijlvol weg, maar dat de openingsgoal in de lucht hangt, zoveel is wel duidelijk. Maar ja, die eerste voetbalwet, hè?
Openingstreffer
Die treffer valt dan toch eindelijk in de elfde minuut als Hoelscher verkeerd timet en onder de bal door gaat. Daardoor zeilt de bal door naar de tweede paal en daar staat de man van de slimme meters paraat om de bal simpel maar effectief tegen de touwen te koppen: 1 – 0 dus door Sebastian van Kammen die daarmee de ban breekt. Nu is het zaak meteen verder afstand te nemen.
En dat doet Huizen dan ook. Vijf minuten later is het opnieuw raak als Joshua Lo-Asioe even buiten de hoek van het strafschopgebied onreglementair afgestopt wordt. Ik had zelf het gevoel dat de bal gewoon gespeeld werd, maar uiteraard stond arbiter Dorrestijn er beter voor dan ik daar op de tribune. Deze keer zet Dennis Lamme zich achter de bal en jaagt hem door een woud van spelers op de goal. Hoelscher ziet de bal laat aankomen en kan niet klemmen. Naarstig spoedt hij zich achter de bal aan, maar in een scrimmage blijkt de bal toch voor Timo Vos (midweeks ook al trefzeker met een heerlijke pegel!) die nog steeds door een woud van spelers de bal over de doellijn weet te werken. 2 – 0 en daarmee heeft Huizen de afstand die het zocht.
Nog is Huizen niet echt verzadigd en zet nog maar eens aan. Een voorzet van Vos wordt geblokt en Koen Roozeboom moet opnieuw een corner toestaan. Visser neemt ‘m en als de bal lijkt te worden weggewerkt is het Kroeze die Huizen weer in balbezit brengt en zo Visser een tweede kans op een voorzet geeft. Ook die wordt geblokt in de belegering voor het doel van Hoelscher. Uiteindelijk wordt er een slim zetje gegeven en komt er slechts een slap rollertje uit. De aanval loopt door en via wat omwegen kan ook Frank van den Bosch maar net Hoelscher niet verschalken. Ook Vos ziet zich kort daarop de bal afgesnoept door Hoelscher, die zwakke momenten met goede reddingen afwisselde.
In de tas?
Daarmee lijkt Huizen de volgende ronde van de beker wel in de tas te hebben. Zuidvogels 2 heeft alle moeite zich het hoofd boven water te houden en de 3 – 0 lijkt waarschijnlijker dan de 2 -1 . Toch zou die aansluitingstreffer enkele minuten later toch gaan vallen. Nadat Theo Visser eerst Hoelscher en vervolgens het zijnet op zijn weg vond, ontvangt Dennis Folkers op eigen helft(!) in de middencirkel de bal. Hij ziet hoe doelman Van Dompzelaar veel te ver voor zijn goal staat en haalt vernietigend uit. Je hebt van die boogballen van afstand waarbij je lang in spanning blijft of die bal het wel zal gaan halen, de juiste richting en hoogte heeft. Als er een perfecte trap voor dit soort ballen bestaat, dan had Folkers die in de benen. Met meetkundige precisie jaagt hij de bal van dik vijftig meter over Van Dompzelaar in de verlaten goal. Een goal waar je alleen maar van droomt als je voetballer bent. Liefst in een belangrijke wedstrijd in een vol stadion. Helemaal ‘vol’ was de Wolfskamer net niet, maar kwam er wel dichtbij. Wat een heerlijke goal was dit zeg, en De Zuidvogels 2 komt zowaar weer op één doelpunt afstand. Wordt het weer een wedstrijd?
En dus moet Huizen weer aan de bak. Een prachtige cross van Dennis Lamme bereikt Timo Vos in de loop. Een heerlijke bal, maar Vos heeft helaas wat ruzie met de bal en de aanname gaat de mist in. Vos perst er toch een poging tot een inzet uit en de rebound valt dan voor de voeten van Frank van den Bosch die er via een verdediger een corner uit weet te slepen. De bal komt gevaarlijk voor, maar wordt met veel kunst- en vliegwerk door de mannen van coach Sander Mahne geruimd.
Huizen lijkt toch wat geschrokken door de tegentreffer en lijkt nu toch wat meer zekerheden in te bouwen achterin, waar Van Kammen een sluwe partij loopt te verdedigen: zetje hier, duwtje daar, tikkie op het juiste moment…
Afstand!
We hebben een klein half uur op de klok staan als Huizen opnieuw een corner mag nemen. Theo Visser heeft een gouden trap in huis en bereikt daarmee bij de tweede paal de blonde kuif van Dailey Groenwegen die dus ook een aanvallende kopbal in huis heeft: met een heerlijke knallende kopstoot spijkert hij de bal achter Hoelscher in het net en Huizen heeft weer de twee goals marge waar het naar op zoek was…
Uiteraard is Zuidvogels 2 niet van zinnens zich hier bij neer te leggen en blijft zoeken naar opties om de marge weer te verkleinen. Een uithaal van opnieuw Folkers dwingt Van Dompzelaar tot een goede redding. De bal gaat naar de zijkant en daar doet Kroeze de rest. Huizen speelt geconcentreerd en naar inmiddels goed gebruik geeft het weinig weg achterin. Toch opnieuw een kans voor Zuidvogels 2 als Preston Ziessen de bal panklaar op het hoofd van Miquel Boerboom plant. Van dichtbij kopt Boerboom echter over. Ook zo’n kans waarbij je je als speler achteraf afvraagt hoe je die in hemelsnaam kon missen. Huizen komt dus toch nog een keer met de schrik vrij…
Aan de andere kant ontvang Joshua Lo-Asioe de bal prachtig op de borst. De controle is fraai en een kans lijkt aanstaande. Dan wordt hij met bal en al onderuit geveegd. Deze keer ziet arbiter Dorrestijn er geen overtreding in en wuift met de valpartij ook de kans voor Huizen weg.
Rust
En zo breekt de rust aan met een kalme 3 – 1 voorsprong voor onze mannen. Huizen doet wat het aan haar stand verplicht is en houdt Zuidvogels 2 geroutineerd op afstand.
Het is en vlotte wedstrijd waarin de goals van Groenewegen en Folkers de gang naar de Wolfskamer alleen al de moeite waard maakten. Voor beide goals gebeurt het nodige, al heeft Hoelscher het geheel naar verwachting een stuk drukker dan zijn collega Van Dompzelaar.
Het ziet er niet echt naar uit dat Huizen nog echt in de problemen zal gaan komen, tenzij Sander Mahne nog troeven in de mouw heeft waar we niet op gerekend hebben. Het is nu vooral ‘heel-houden’ dat voor Huizen de prioriteit heeft om deze speelronde blessurevrij door te komen.
Heel houden
Na rust een onveranderd beeld: Huizen dringt aan en Zuidvogels 2 houdt tegen. Geen wissels bij Huizen en voor zover ik kan constateren zie ik ook geen nieuwe gezichten bij onze gasten.
Meteen stuurt Theo Visser een bal heerlijk naar de sprintende Tristen Kroeze. De bal is prachtig in de loop en Kroeze lijkt daarmee de weg vrij naar Hoelscher te hebben. Dan gaat echter de vlag van grensrechter Martijn Roelofs omhoog en even is er een aarzeling bij Kroeze. Arbiter Dorrestijn constateert vervolgens dat er van buitenspel geen sprake is en negeert het vlagsignaal. Kroeze mag door, maar het momentum is vervlogen. Nu rest Huizen slechts een corner. Als deze voor de goal van Hoelscher gebracht wordt, heeft Zuidvogels 2 de nodige moeite om de bal te verwerken. Huizen heeft echter ook de nodige moeite om de bal ‘lekker’ voor een doelpoging klaar te leggen en als de bal dan uiteindelijk voor de voeten van Helms belandt, jaagt deze bal van buiten de zestien gevaarlijk richting Hoelscher. De bal stijgt een half metertje teveel door en verdwijnt dus jammer genoeg tegen de ballenvanger.
Helaas slaat dan toch ook wat frustratie toe bij de Zuidvogelmannen. Met een veel te harde tackle veegt Koen Roozeboom Tristen Kroeze onderuit. Opnieuw geen twijfel bij arbiter Gerben Dorrestijn als hij het geel uit de borstzak floept.
Een minuutje later gaat het akelig mis op het middenveld en Zuidvogels 2 krijgt simpel balbezit. Jurgen Koetze gaat er vandoor en dwingt Van Dompzelaar tot een goede redding. De corner die dat oplevert wordt in de menigte naast gekopt.
Rood!
Serginio Kammeron heeft dan even op de heupen als hij op eigen helft ingesloten wordt door een drietal afjagende Huizers. Met een heerlijke lichaamsschijnbeweging stuurt hij zijn belagers het bos in een levert dan ook nog eens een goede pass af. Daarna liep de aanval stuk, maar het was een heerlijk stukje voetbal waar ik als liefhebber intens van kan genieten. Zoals er eigenlijk best het een en ander te genieten viel vanmiddag.
Ook een heerlijke volley van Sebastian van Kammen met een klein uurtje gespeeld waarmee hij Hoelscher kansloos laat. Verdedigend kan Miquel Boerboom klaarblijkelijk wél goed koppen, want op de doellijn weet hij de bal weg te koppen.
Minuut 61 op de klok en dan begaat de gefrustreerde Roozeboom opnieuw een veel te zware overtreding op Timo Vos die zo ongeveer met cornervlag en al neergemaaid wordt. Weer kan Dorrestijn niet anders dan naar de borstzak grijpen: geel. En daar had Roozeboom er al een van achter zijn naam staan en daarmee gaat de hand van Dorrestijn dus ook nog naar de kontzak om daar het gevreesde rode exemplaar uit te trekken. Exit Roozeboom en Zuidvogels 2 is tot tien man gereduceerd…
Uitspelen
Het is voor Sander Mahne aanleiding om maar eens wat verse krachten de wei in te sturen. Jeffrey Sluis en Timo Weber komen Youri van Kommer en Jurgen Koetze aflossen. Folkers neemt dan na een ferme rush Van Dompzelaar nog maar eens onder vuur als Helms met een voor hem uiterst zeldzaam slippertje de bal over zijn hoofd laat rollen. Onze doelman moet zich tot het uiterste strekken om de bal uit de goal te ranselen. ‘n Knappe redding!
Ook Nathan Vuijst mag dan uit het trainingspak om Jurre van Mill af te lossen. Huizen neemt zichtbaar wat gas terug tegen het tiental.
Ook Arnold Klein gooit er dan wat wissels tegenaan: Lo-Asioe en Helms mogen gaan douchen, Nathaniël Johnson en Lars van der Wal maken hun opwachting op het veld. Van der Wal heeft dan de vierde treffer op het hoofd als hij in kansrijke positie de bal op het hoofd aangespeeld krijgt. De inzet mist echter alle richting en de titel ‘gouden wissel’ gaat zo zijn neus voorbij…
Ook Stephan Campbell en Jimi van Beek worden door Mahne van de bank gehaald om Ziessen en Folkers af te lossen.
Tien minuten voor tijd komt ook Robbie Schipper binnen de lijnen en lost daarmee Theo Visser af. Aflossing zal ook door het hoofd van Kammeron gespeeld hebben als hij met kramp tegen de vlakte gaat. Mahne heeft echter al zijn wissels al gebruikt en dus moet Kammeron verder. Zuidvogels 2 staat nu functioneel eigenlijk met negen-en-een-halve man in het veld.
Jimi van Beek is als voormalig Huizer belofte gedreven iets te laten zien. Met gevaar voor lijf en leden wint hij een sprintduel en blocktackle van Dennis Lamme. Er zijn niet veel spelers die dat Van Beek na kunnen zeggen. Van Beeks inzet leidt uiteindelijk tot een corner die verder geen gevaar oplevert.
Bakker en Schaap mogen de wedstrijd voor Huizen vol komen maken. Vos en Kroeze staan hun plek voor hen af.
De blessuretijd is al ingegaan als Van den Bosch nog geel pakt bij een gefrustreerde actie tegen diezelfde Van Beek. Een hele domme actie die hem later in het seizoen maar zo nog eens akelig zou kunnen opbreken!
Met een bal die vanaf de bank van Zuidvogels 2 snel in het veld gebracht wordt als de bal fors geruimd wordt spelen we de wedstrijd uit. Die arme Bertje Brons is er lichtelijk door van slag en staat verbouwereerd met zijn Huizer bal tussen de dug-outs, niet wetend wat nu te doen. Dan blaast Dorrestijn Huizen tenslotte naar de volgende ronde. Geheel naar verwachting, maar je moet het als team nog maar wel even doen, natuurlijk…
Arnold Klein
Met “Een reguliere overwinning, lijkt me…” open ik het gesprekje met onze winnende coach.
“Ja, we hebben in de eerste helft geprobeerd al het verschil te maken, waarbij we eigenlijk meteen van kiet af aan al via die strafschop op voorsprong hadden moeten komen.
De tweede helft hadden we als opdracht om deze zonder blessures uit te voetballen…”
“Wou je eigenlijk wel door-bekeren?”
“Haha! Ja, natuurlijk wel! Vandaag zie je dat als wij even de versnelling erin zetten als we onder druk kwamen dat we ons er dan vrij simpel onderuit konden voetballen. Daar kwam Zuidvogels weinig aan toe en dus was er voor ons ook weinig noodzaak echt heel veel tempo te maken. We moesten gewoon het verschil in goals uitdrukken en dat gebeurde uiteindelijk.”
“Ik doelde eigenlijk op het feit dat we misschien aan een heel mooi seizoen bezig zijn… Laat die beker lekker schieten….”
“Laat ik het zo zeggen: ik had vandaag liever niet voor de beker gespeeld maar gewoon voor de competitie. Ik heb vandaag gebruikt om na de wedstrijd van afgelopen dinsdag tegen Eemdijk nog wat spelers minuten te kunnen laten maken en zorgen dat we vandaag gewoon in ons ritme konden blijven. Daarbij levert dit toch ook weer de nodige omzet op voor de club.”
“Tja, ik wou dat we tegen Purmersteijn straks ook weer zo’n volle Wolfskamer zouden hebben…”
“Ja, als je tegen Zuidvogels speelt dan krijg je zoveel publiek. Blijkbaar vindt het Huizer publiek een wedstrijd tegen Zuidvogels 2 belangrijker dan tegen bijvoorbeeld Purmersteijn. Dat zegt een hoop, denk ik… Maar er waren natuurlijk ook een hoop toeschouwers van Zuidvogels 2, waarvoor dit uiteraard dé wedstrijd van het seizoen moest worden. Alle opa’s en oma’s komen dan allemaal kijken…”
“Het viel me op dat je met Van Kammen achterop speelde. Vanwaar die keuze?”
“Jeroen Lamme was nog niet fit genoeg, Van Kammen heeft tegen Eemdijk ook al op die positie gespeeld. Robin Creebsburg heeft maandag bij de beloften al negentig minuten gespeeld en dinsdag ook nog wat minuten gemaakt. Daarom hebben we het gewoon laten staan en er niet verder in veranderd. Daar heb ik zo mijn redenen voor…”
“Volgende week Purmersteijn, ook weer zo’n ploeg waar we weinig historie tegen hebben….”
“Ik ben bij SJC – Purmersteijn geweest. Purmersteijn is zeker een leuke ploeg met een positieve voetbalinstelling, ’n lekker voetballende ploeg. Ik denk dat we aan elkaar gewaagd zijn. Wij zullen daar weer met alle scherpte in moeten gaan!”
Dailey Groenewegen
Zijn knallende kopstoot die Huizens derde van de middag betekende en tevens de genadeklap voor Zuidvogels 2, vormde één van de hoogtepunten van deze voetbalmiddag.
“Ja, het was een goede goal,” lacht Dailey bescheiden als ik hem complimenteer met zijn fraaie goal.
“Ik wist niet dat jij aanvallend ook zo goed kon koppen. Heb je die kunst een beetje van Jeroen Lamme afgekeken?”
“Haha! Nee, dat wist ik ook niet, tot vanmiddag, haha! Nu Jeroen er niet bij was moest iemand anders die rol maar overnemen. Maar goed, ik ga het hele seizoen al mee met corners, maar ben daarmee nog niet echt gevaarlijk geworden, maar gelukkig vandaag dan eindelijk wel. Hij zat er heerlijk in, inderdaad…”
“Vandaag niet echt een wedstrijd op het scherpst van de snede. Natuurlijk de onderlinge rivaliteit, maar voetballend zijn we eigenlijk niet in de problemen geweest…”
“Nee, als je achteraf kijkt naar het balbezit en de kansen die we hebben gehad, dan denk ik inderdaad dat we niet in gevaar zijn geweest deze wedstrijd. Wel moesten we meteen heel scherp beginnen, want ze zijn uiteindelijk niet voor niets helemaal tot hier gekomen. Ze hebben gewoon eerste elftallen uitgeschakeld. Dat bewijst wel dat het toch een sterk team is, zeker voor een tweede elftal. Van onderschatting was bij ons dan ook beslist geen sprake. Doordat we zo geconcentreerd aan de wedstrijd begonnen heb ik eigenlijk geen moment het gevoel gehad dat we deze zouden gaan verspelen.
Als ‘buitenstaander’ heb ik natuurlijk niet zo heel veel te maken met die onderlinge rivaliteit tussen Huizen en Zuidvogels, ik ken ook niet veel spelers die daar spelen. Maar ik hoorde al van de anderen dat er van tevoren al heel wat app’jes heen en weer gingen. We waren op ons hoede dat we geen ‘vechtvoetbal’ moesten gaan spelen, want dat zou Zuidvogels juist in de kaart spelen!”
Frank van den Bosch
Met zijn late gele kaart sneed Frank zich eigenlijk wat in de vingers. Reden voor mij om hem eens ‘bestraffend’ te interviewen…
“Zo, Frank! Even een kritisch interview! Ik vraag me toch wel af wat er door je heen ging dat je meende dat het noodzaak was om bij een 3 – 1 voorsprong in de negentigste minuut nog geel te pakken in het vijandelijke strafschopgebied…”
“ Ah, hij was onnodig, maar ik speelde gewoon een slechte wedstrijd en ik ben denk ik nog te jeugdig om daar mee om te gaan…”
“Daar kan jij je niet meer achter verschuilen. Je speelt al drie seizoenen bij een prominente club en nu op divisieniveau, dan gaat die vlieger van ‘jeugdigheid’ niet meer op!”
“Ja ik denk gewoon… ik weet gewoon… ik wil me gewoon ook laten zien in dit soort wedstrijden! En dan is het gewoon dom van me dat ik dan die gele kaart pak…” hakkelt Frank verontschuldigend.
“Het sloeg gewoon helemaal nergens op!” foeter ik door.
“Het zit gewoon in me, dus ehggg…”
“Niks mee te maken! Dat moet er gewoon uit!”
“Het zit nog steeds in me,” sputtert Frank tegen die zich waarschijnlijk een heel ander interview had voorgesteld. “Ik kan er gewoon ook niks aan doen, als ik niet lekker in de wedstrijd zit dan doe ik wel eens domme dingen… Maar ja, dat hoort er ook bij…”
“Straks pak je nog een paar kaarten en dan sta je er ineens een in een belangrijke wedstrijd naast…”
“Zeker! Ik weet ook dat het niet heel slim was. Het hoort gewoon een beetje bij voetbal: soms doe je goede dingen en soms domme dingen. Daar leer ik alleen maar van!”
“Ja, dat mag ik hopen… Ik vind dit toch wel een dieptepuntje in je carrière, hoor…” plaag ik door.
“Naaah, dat vind ik nogal meevallen, ik heb wel ergere dingen gedaan! Maar het is gewoon niet slim, het was gewoon pure frustratie over mijn eigen spel…. Ik kon niet echt mijn stempel op de wedstrijd drukken. Ik kwam niet lekker in mijn spel omdat ik de opdracht had me niet teveel te laten zakken en diep te blijven staan. Ze waren ook heel irritant, stonden steeds op mijn voeten en trokken aan mijn haarbandje…”
“Waarom heb je dat haarbandje, eigenlijk?”
“Als mijn haar nat wordt gaat het in mijn ogen hangen…”
“Daar heb je ook kappers voor…”
“Ja, maar ik vind dit gewoon een mooie haarstijl, haha!”
“Het oog wil ook wat, denk jij natuurlijk…”
“Zeker!” beaamt onze vrijgezel grif.
Met “Als je maar weet dat we evengoed van je houden!” sluit ik het plagerige interview af.
“Hahaha, dank je wel!” lacht Frank me nog toe. Goeie gozerd!
Jimi van Beek
Het wekt even wat verwondering bij de staf van Zuidvogels dat ik om Jimi vraag. Jimi is één van de acht voormalige Huizen spelers in de tweede selectie van onze buren. Hoewel ik daar zo wel mijn gedachten over heb, ben ik toch benieuwd naar het hoe en waarom uit de mond van een speler in wier aderen het groen-geel-bloed vloeit…
“Pikant he, dat je tegen je ‘eigen’ club moet spelen…”
“Ja, ik heb hier vijftien jaar gevoetbald. Ik heb dan dit seizoen de keuze gemaakt om bij Zuidvogels te gaan spelen. Dat je dan met je tweede elftal gelijk tegen het eerste van Huizen mag spelen is dan wel een soort van droom die dan uitkomt…”
“Je had ook graag in de basis gestart, begreep ik van je opa (Adri Storm, Red.)…”
“Ja, ik had echt héél graag basis gestaan, ik had er ook echt hard voor getraind. Ik had de laatste wedstrijden voor mijn gevoel ook wel goed gespeeld, maar we hebben gewoon heel veel concurrentie. We hebben tweeëntwintig man in onze selectie, dus je moet er elke training zijn, moet je presteren. Helaas voor mij viel de keuze vandaag op Preston Ziessen – ook een voormalig Huizen-speler…”
“Maar hoe voelt dat nou? Met een groen-geel hart in een rood-groen shirt tegen groen-geel spelen?”
“Ja, het voelt dubbel, maar het is natuurlijk ook wel weer een gelegenheid om te bewijzen dat het jammer is dat ik helaas niet bij Huizen in het eerste kon spelen. Ik had altijd de droom om bij Huizen in het eerste te komen, maar ik wist zelf eigenlijk wel dat ik daar gewoon de kwaliteit helaas niet voor heb. Ik heb dus voor een andere weg gekozen en als je dan tegen dat andere team mag spelen, dan voel je echt de drang om je te bewijzen. Ik heb in dat laatste kwartier echt wel wat willen laten zien.”
“Heb je het gevoel dat je bij Zuidvogels wél richting het eerste neigt?”
“Nou, het was meer dat ik hier wel een beetje ‘klaar’ was. Ik zat in de Onder23 en werd 23 en kon daar dus niet meer door. We hebben geen tweede elftal meer dat op hoog niveau voetbalt. Da’s jammer, anders had ik denk ik nog wel gebleven. Nu zag ik geen alternatief bij Huizen meer om nog op niveau te spelen.
Sander Mahne is mijn trainer geweest in de E1, E2 en A1. Dat was bekend en vertrouwd, ik weet hoe hij wil spelen. Daarbij zat er ook al een stel ex-Huizen-spelers daar, dus heb ik die keuze voor Zuidvogels toch maar gemaakt…”
Apenstaartjes kijk op de zaak
Vandaag werd de discussie over het al dan niet opheffen van ons tweede elftal nog maar weer eens in alle heftigheid aangezwengeld. Ik weet uit het verleden wel dat bij ons dat tweede altijd een zorgenkindje was. Na de winterstop was een groot deel van de selectie verdwenen en stonden er nog vier man op het trainingsveld. We hebben zelfs een aantal malen de tegenpartij moeten verwittigen dat we geen elftal op de been konden krijgen en dat we ze de punten dus maar schonken. Dat is natuurlijk ook geen ‘visitekaartje’ voor een club als Huizen. Dus wat in deze wijsheid is, dat laat ik verder maar in het midden. Maar jongens als Jimi van Beek in een Zuidvogels-shirt rond te zien rennen, doet dus wel een beetje zeer aan mijn ogen.
Huizen bekert verder. Zuidvogels 2 deed wat het kon, maar het verschil in kwaliteit was té groot. Dapper strijdend ging het ten onder tegen een Huizen dat de tweede helft met de handrem erop speelde. Heel houden was het devies. Jammer dat Koen Roozeboom zich wat al te veel heeft laten opjuinen in de onderlinge rivaliteit en met rood moest vertrekken. Het was een klein smetje op de wedstrijd die verder een prettig verloop kende.
Zoals ik in mijn interview met Arnold Klein al aangaf, had ik er geen moeite mee gehad om die beker te laten schieten. Wellicht dat daarbij die afschuwelijke regenwedstrijd met een vijandig publiek in Amsterdam van het vorige seizoen een rol speelt. Huizen ging daar tegen AGB kopje onder, verloor Frank van den Bosch met een blessure en ik wist niet hoe snel ik sportpark Ookmeer moest verlaten, doorweekt, gefrustreerd en teleurgesteld.
‘Laten schieten’ is niet iets dat je Arnold Klein kunt toevertrouwen. De sportman in hem gaat altijd voor de overwinning. En ergens is dat maar goed ook: ik heb te vaak gezien dat als een ploeg een wedstrijd laat schieten ter voorbereiding op een belangrijkere, dat de nederlaag dan ook in die belangrijke wedstrijd nog doorklinkt.
Huizen kan nu met een tevreden gevoel richting Purmersteijn. Opnieuw een ‘vreemde’ tegenstander voor Huizen. Ik kon in mijn archiefje in ieder geval geen verslagen vinden van wederzijdse ontmoetingen. Ergens in mijn achterhoofd gaan de herinneringen terug naar toernooien in Amsterdam die we tijdens de voorbereidingen op nieuwe seizoenen speelden. Vaag hangt er iets van Purmersteijn daar nog in mijn achterhoofd, maar boven water kreeg ik dat niet.
Correctie: Liveuitslagen weet te melden dat we elkaar in seizoen 09/10 vriendschappelijk troffen (2-1 voor Huizen) en in 15/16 voor de beker (0-0, er werd niet vermeld wie er destijds doorging).
Volgens Klein een leuke voetballende ploeg en dat maakt het voor aanstaande zaterdag tot een fraai affiche. Als er nou zaterdag ook weer eens een volle bak publiek getrokken zou kunnen worden, dan zou dat recht doen aan het seizoen waar Huizen momenteel mee bezig is!
Het was weer fijn langs de lijn!
Op- en aanmerkingen, aanvullingen en correcties als altijd van harte welkom via ron apenstaartje rtpsoftware punt NL