Sparta Nijkerk: ’n sportieve revanche?

Nadat Huizen zich aan het begin van dit seizoen in de heenwedstrijd een knappe voorsprong via arbitrale dwalingen ontnomen zag worden, nu dan de herkansing tegen dat sterke Sparta Nijkerk dat zich inmiddels wel op een tweede plek van de ranglijst heeft genesteld.
Voetbal is opportunisme, en na twee prachtige voerwinningen met bij vlagen goed voetbal is mijn hoop gevestigd op een sportieve revanche en dus de volle drie punten.
Voor onze accommodatie staat een caravan waar poffertjes worden gebakken: De Gooischepoffer.nl is sponsor van Huizen en ik spreek even met de dame die de poffertjesbakker naast haar assisteert. Het blijkt de tante van onze doelman Olivier Pabon en trouw supporter van de club. Het liep helaas niet echt storm voor de kraam, maar ze konden wel lekker doorbakken, vertelt ze desgevraagd. “Ik sta meestal naast de goal van Olivier,” vertelt ze met trots. Ik hoop dat het voor De Gooischepoffer.nl een lucratieve middag is geworden! Prima initiatief!

In de catacomben word ik door onze EHBO-ster Marianne van Waveren (geen familie van onze voormalige spits Quincy) geattendeerd op een van haar verborgen talenten: trots laat ze me een verzameling potloodtekeningen zien waarmee ze onze mannen heeft geportretteerd. Knappe stukjes werk en ik haal de mannen er één voor één uit! De mannen komen trots even naar de uitstalling kijken. Wellicht ooit een expositie in Singer — of in onze eigen kantine, uiteraard…?

In de bestuurskamer neem ik even plaats aan de bestuurstafel. Robert Baas is als enige bestuurslid nog druk met de koffie en dus sta ik onze gasten maar even te woord. ‘n Mooie gelegenheid om even wat zaken op een rijtje te zetten voor vanmiddag. Een stuk of drie afwezigen bij onze gasten, verneem ik van voorzitter Johan Evers. Evers. Evers, die overigens afkomstig van Huizen vandaag gewoon op de fiets naar de wedstrijd is gekomen. Opmerkelijk: hij is de buurman van ons TC-Lid Gerard Stuivenberg!
Verder vernam ik dat Sparta Nijkerk wel degelijk gewaarschuwd is door onze resultaten na de winterstop. De Nijkerkers staan op scherp. Ook leer ik dat we in de aanloop naar komend seizoen mee gaan doen aan de Harry Hamstracup in Nijkerk. Leuk! Voorheen hebben we wel eens meegedaan aan de Zuiderzeecup in Harderwijk. Daar zal dit toernooi wel wat op lijken, denk ik.
De fiets was met een reistijd van veertig minuten geen vervoermiddel voor Willem Kuijntjes, onze arbiter van dienst. Deze wedstrijdverslagen spreken zich blijkbaar toch ook onder de arbiters rond en ik blijk daarin de vergelijking met Bas Nijhuis met enige regelmaat te maken. Heel gevat stelt arbiter Willem Kuijntjes zich dan ook voor met ‘Bas Nijhuis, aangenaam!’. Kuijntjes floot ons al bij B.O.L. uit vorig seizoen en dit seizoen bij TEC. Bij B.O.L. had hij naar mijn smaak wat teveel toegelaten en zal zich daar waarschijnlijk de vergelijking met Nijhuis op de hals hebben gehaald. Achter TEC staat de opmerking ’Onberispelijk gefloten!’, dus vandaag graag in de herhaling wat dat betreft. Maar ik moet dus blijkbaar zelf wel even opletten niet teveel in herhalingen te vervallen… Saillant detail: vandaag werd mijn column De Ziekte van Nijhuis (klikken om te lezen!) gepubliceerd op www.gooischgras.nl…
De opstellingen die ik onder ogen krijg laten onder meer een logisch Huizen zien, met dien verstande dat Klein weer gekozen heeft voor Adil Haian op de linksbackplek en Timo Vos op de vleugel. Verder laat de opstelling zich logisch door mij invullen. Opmerkelijk is wel de aanwezigheid van de recentelijk aangetrokken Timo Kozjak, broer van onze geblesseerde spits Sergio. De lange centrale verdediger neemt al meteen plaats op de bank.
Opmerkelijk is ook dat doelman Ischa Bouwman met rugnummer 34 aantreedt en dat Mathijs Jan van Swaneveld met rugnummer 1 op de bank begint. Swaneveld had al rugnummer 1 toen hij concurrentie kreeg van Bouwman, waarna vervolgens Bouwman de voorkeur kreeg van trainer Bert van Hunenstijn, weet voorzitter Evers me te vertellen.
Het zonnetje breekt door boven de Wolfskamer en dan kunnen we van start…

Doffe dreun

De eerste de beste aanval over Nijkerks linkerflank bezorgt de bal bij Roy Bakkenes. De voormalige prof van onder meer Volendam en FC Antwerp trekt met de bal aan de voet naar binnen, een schijntrapje of iets dat daar voor door moet gaan en dan ontstaat er een gaatje in die hechte rij verdedigers van Huizen. Met een droog schuivertje vindt Bakkenes de hoek met een schot dat helaas ook Olivier Pabon onder toeziend oog van onze poffertjesbakster te machtig is. Onze doelman heeft nog geen bal gehad en ik vraag me daarbij af of Pabon deze schuiver van afstand over een half uurtje wellicht wél gehad zou hebben…
Na twee(!) minuten krijgt Huizen dus een doffe dreun te verwerken met deze vroege 0 – 1… Nou heb ik liever een tegentreffer in de eerste dan in de laatste minuut, maar toch is het toch best even slikken. Zeker als Sparta Nijkerk gewoon de betere ploeg op het veld blijkt. Het combineert soepeltjes en vol vertrouwen en erger nog: het zit er zó fel bovenop dat Huizen maar niet in haar spel weet te komen!
Toch weet Huizen een minuut na de treffer al dreigend voor doelman Bouwman op te doemen. Over de flank breekt Theo Visser door en laat een voorzet los die bij de eerste paal wat paniekerig loodrecht omhoog wordt gejaagd. Als de bal bij terugkomst op aarde dan voor de voeten van Ahmed al Mahdi flippert is het helaas te druk om onze spits heen voor een voldragen doelpoging. Na wat geharrewar over en weer gaat de mogelijkheid dan ook verloren.
Christos Ibrahim ziet na een klein kwartier voetballen zijn kans van een meter of dertig schoon en haalt uit voor een afstandspoging, maar de bal vliegt gevaarloos over en naast.
Huizen moet hard werken, Sparta Nijkerk blijkt toch echt van een iets andere houtsoort gesneden te zijn dan bijvoorbeeld D.O.V.O. en DVS’33. Heel even veren we op als een corner wat kort wordt genomen door Sparta Nijkerk. Huizen houdt tegen en dan besluit Eja Dakriet de bal op zijn doelman terug te spelen. De bal is echter wat lastig en heel even lijkt het erop dat de bal de doelman zal gaan passeren. Maar Bouwman is een klasbak en weet heel kalmpjes een hachelijke situatie voor de Nijkerkers te voorkomen.

Kans

Dan toch een serieuze kans voor Huizen als een voorzet uitstekend van dichtbij wordt ingekopt. De bal lijkt onhoudbaar binnen te spatten, maar Ischa Bouwman maakt zijn uitverkiezing als eerste doelman van Sparta Nijkerk volledig waar en met een geweldige reflex en ranselt hij de bal via de lat uit zijn goal. De rebound wordt nogmaals ingezet en dan staat Janic Makizodilla op de goede plek op de doellijn om de bal uit het lege doel te koppen. Dan is de kansenkoek helaas even op voor Huizen en weet Sparta Nijkerk met vereende krachten de klus te klaren. Maar Huizen lijkt wel de schrik van die vroege treffer wat van zich af te hebben geschud en weer een beetje aan voetballen toe te gaan komen. En dat geeft de burger moed…
Een half uur hebben we gespeeld als Sparta Nijkerk een vrije trap mag nemen op een meter of achttien recht voor onze goal. De muur staat goed opgesteld en we houden de adem in. Bakkenes ziet zijn inzet gelukkig afspatten op de muur en veilig in de handen van Olivier Pabon landen. Een zucht van opluchting klonk uit de poffertjeskraam op…
Drie minuten later moet Jeroen Lamme alles uit de kast halen om een inzet te blokken nadat een soepel lopende Spartaanse aanval over meerdere schijven een goede schietkans oplevert. In volle overgave stort onze steunpilaar zich voor de inzet en weet de schade zo te beperken tot een inworp.
Opnieuw een kans als drie minuten voor de rust Sam Krant (ooit in de jeugd in groen-geel te bewonderen geweest) even Joshua Lo-Asioe niet in de gaten heeft als hij rustig aan de opbouw denkt te kunnen beginnen. Joshua Ontfutselt hem de bal en denkt op doelman Bouwman af te kunnen gaan. Maar de doelman is alert en heeft het gevaar tijdig onderkend en voor Joshua zijn draai richting goal heeft kunnen voltooien ligt de doelman al op zijn voeten en graait de bal weg.

Rust

Nadat Ibrahim nog een bal gelukkig op de voet kreeg en de volley hard voorlangs had gejaagd, gaan we dan de rust in met die vroege 0 – 1 achterstand. Een stand die toch wel terecht genoemd mag worden. Sparta Nijkerk was gewoon de beter voetballende ploeg deze eerste helft, al waren en ook periodes waarin Huizen toch wel heel lekker gelijke tred wist te houden met onze gasten. Maar over het algemeen zaten de Nijkerkers er scherp op en maakten Huizen het voetballen lastig. Deze ploeg was hier niet met een ‘appeltje-eitje-instelling’ heen gekomen, maar voetbalde scherp en geconcentreerd. Wellicht gewaarschuwd door onze laatste uitslagen, maar denkelijk ook door die eerste ontmoeting waar het met meer geluk dan wijsheid een punt uit het vuur had weten te slepen.
Met die bal van de lijn en dat afjagen van Joshua Lo-Asioe heeft Huizen eigenlijk toch de beste kansen van deze eerste helft voor haar rekening genomen. Maar het schortte dus aan effectiviteit om die kansen ook daadwerkelijk te kunnen verzilveren.
De reserves spelen ontspannen een balletje rond en maken geen indruk al meteen aan de aftrap te zullen gaan verschijnen. Met bijvoorbeeld een Justen Kuiper op de bank zou ik me een aanvallende wissel hebben kunnenvoorstellen. Maar ja: Huizen had natuurlijk wel de defensieve handen vol aan onze bezoekers, dus of dat nou een verstandige zet zou zijn geweest…
Ook aan de Nijkerker bank zie ik geen activiteiten die op een wissel in de rust kunnen duiden.

Ongewijzigd

En inderdaad beginnen beide ploegen ongewijzigd aan de tweede helft. Sparta Nijkerk pikt het eerst de draad van de eerste helft op en forceert een corner. Dan gaat Timo Vos er wat al te stevig in naar de smaak van arbiter Kuijntjes en de leidsman moet dus toch het geel uit de borstzak tevoorschijn halen. Ondanks de verbale afkeuring van vader Lamme (die ieder fluitsignaal van de eigenlijk prima fluitende Kuijntjes als een persoonlijke belediging leek op te vatten) een terechte beslissing waar Timo ook alle vrede mee leek te hebben.
Langzaam maar zeker begint Huizen het voetballende heft meer en meer in handen te nemen. Een uitval via een lange rush van Roy Bakkenes – Sparta’s gevaarlijkste man – wordt opnieuw goed geruimd. Eigenlijk heeft Sparta Nijkerk na die vroege treffer Pabon maar weinig hoofdbrekens kunnen bezorgen. Helaas geldt dat ook voor de aanvallen van Huizen die door de Nijkerker defensie ook consequent uit de buurt van doelman Bouwman worden gehouden. Een inzet van Tyrone Fonville als Ibrahim de bal keurig op hem teruglegt wordt sterk gepareerd, zodat ook Pabon zich niet bovenmatig hoeft in te spannen.

Ommekeer

Langzaam maar zeker neemt de druk van Huizen toch toe naarmate de wedstrijd vordert. Met een klein uur op de klok zien we een geweldige voorzet van Theo Visser. Bij de eerste paal komt Ahmed al Mahdi instuiven. Hij weet de bal te raken, maar de inzet vliegt helaas langs de verkeerde kant van de paal. Een echte kans waar Huizen dus toch wat onzorgvuldig mee omspringt.
Aan de andere kant een voorzet van Omar el Ghazouani waar Bakkenes dan op zijn beurt weer net onderdoor vliegt. Een tweede goal voor onze bezoekers zou dodelijk zijn realiseren we ons op de tribune. Die gelijkmaker daar geloven we nog wel in, maar of we twee goals goed zullen weten te maken… Maar ja: het blijft voetbal, natuurlijk…
Een herhaling van die actie van Bakkenes zien we eigenlijk als onze Timo Vos ook net onder een voorzet van Joshua Lo-Asioe door vliegt. Huizen blijft aandringen en de vrouwen en kinderen mogen in Nijkerk het eerst van boord.
Met de vingertoppen weet Olivier Pabon dan toch zijn stempel op de wedstrijd te drukken als hij een schuine inzet van Thomas van Dijk net voldoende van richting weet te veranderen zodat de bal zijn doelvlak voorbij vliegt. ‘n Knappe redding en de tussen de poffertjesdampen steeg ook een nadrukkelijke geur van trots op.

Wissels

Dan gaan we toch wisselen. Justen Kuiper en Sergae Kogeldans moeten dan voor meer aanvallende impulsen en vers bloed zorgen. Timo Vos en Adil Haian moeten hun plekken afstaan en verlaten onder applaus het veld.
De eerste actie van Kuiper is meteen een grote kans. De bal valt na een goede Huizer aanval uit een pass van Theo Visser voor zijn voeten en rand zestien haalt hij hard uit. Helaas has Justen geen kans gezien een hoek uit te kiezen en de bal schiet dus recht op doelman Bouwman af. De Nijkerker doelman was helaas niet op een fout te betrappen vanmiddag en ook deze bal werd dus een prooi voor zijn gastvrije armen. Een steekbal van de weer zeer sterk acterende Artuur Zutterman. Helaas weet Ahmed al Mahdi de bal niet lekker mee te krijgen en de aanval dreigt stuk te lopen. Toch weet Huizen de aanval door te zetten en kort daarop weet Lars van Huisstede de bal goed voor te geven op Theo Visser, maar opnieuw weet Huizen voor de eerste paal de bal niet binnen te drukken. Een schot van Justen Kuiper gaat maar rakelings voorlangs bij Bouwman, Sparta Nijkerk wankelt, maar weigert neer te gaan.
Zutterman geeft na een inworp opnieuw goed voor. Huizen gooit het tempo wat omhoog en een kopbal van Lo-Asioe zien we helaas weer naast vliegen. De gelijkmaker hangt in de lucht, maar de vraag is of we dat rijpe appeltje ook daadwerkelijk zullen weten te plukken. Kansen genoeg, maar de afwerking laat telkens te wensen over.
Kort voor tijd een vrije trap in de middencirkel. Hoewel Dennis Lamme keurig de bal raakt, oordeelt arbiter Kuijntjes toch dat er een vrije trap aan Sparta Nijkerk toegekend moet worden. Ik beoordeel het vanaf mijn commentaarpositie als een foutje van de arbitrage – daarin uiteraard luidkeels bevestigd door Fred Lamme. Na afloop verklaarde Kuijntjes dat hij inderdaad zag dat de bal gespeeld was, maar dat hij het toch als ‘onbesuisd inkomen’ beoordeelde. Ook Dennis bleek daar de redelijkheid wel van in te zien. Met een heftig naar een gelijkmaker knokkend Huizen leek het Kuijntjes gezien de sfeer en fase van de wedstrijd ook wenselijk even de teugels wat aan te halen. Prima beslissing dus achteraf…
In de negenentachtigste minuut mag Timo Kozjak dan toch zijn debuut maken en neemt de plek in van Joshua Lo-Asioe. Niet op zijn eigen plek achterin, maar met zijn lengte voorin hoopt Klein nog wat alles-of-niets-voetbal op de mat te kunnen leggen. Ook Van Hunenstijn gooit er nog maar eens een wissel tegenaan. Franslyn Nsingi komt voor Tyrone Fonville. Alles voor de tijdwinst, de seconden tikken langzaam maar zeker weg. Toch eigenlijk wel gek dat als je vóór staat, je een geheel andere tijdsbeleving van die laatste minuten hebt dan als je achter staat…
Huizen doet wat het kan, pompt, jaagt, werkt, maar helaas… Ook de lange ballen richting Timo Kozjak sorteren niet het gewenste effect en na wat laatste schermutselingen kan Sparta Nijkerk opgelucht adem halen en neemt het die drie punten helaas mee terug naar Nijkerk…

Arnold Klein

“Ik kan niet zeggen dat we echt loon naar weken hebben gekregen vandaag,” open ik mijn gesprek met onze coach.
“Ja, dat ben ik met je eens,” klinkt het berustend. “Behoudens de eerste twee minuten waarin we een goal tegen krijgen. Die eerste twee minuten hadden zij net even al die ‘rommelballen’ mee. Daarmee kreeg je een opeenstapeling van ongelukkige momenten en dus die goal tegen. Maar we waren ook niet scherp van onze kant.
Als je dan kijkt naar de rest van de wedstrijd, dan vond ik de eerste helft min of meer gelijk opgaand, waarbij ik Sparta beter vond in de eerste openingsfase waarin ze wat makkelijker voetbalden. Wij kwamen toen niet echt in balbezit. Dat ging langzaam beter naarmate de eerste helft vorderde. Tot een minuutje of dertig denk ik. Dan is er die grote kans met Lars van Huisstede en dat is eigenlijk onze enige grote kans geweest die eerste helft…”
“Mwoah, Joshua die die bal verovert…”
“Nou ja, dat was meer een goed afjaagmoment. Maar zij hebben verder ook niks meer gecreëerd.
De tweede helft hebben we weer getracht die vrije man te creëren, wat we vorige week heel goed deden. Maar dat had ook te maken met de manier van spelen van D.O.V.O. en die van Sparta Nijkerk. De eerste helft was Sparta achterin heer en meester, we kwamen er voorin eigenlijk niet aan te pas. Ze waren wat slimmer in de duels. In de rust hebben we besproken dat we daar wat meer moesten gaan brengen. Die tweede helft hebben we er denk ik alles aan gedaan en Sparta helemaal achterover gedrukt en waren wij het die de wedstrijd dicteerden. Dat leidde tot nog een grote kans voor Justen Kuiper die de bal vrij voor de voeten had tussen de elf en de zestien meter. Die had hij nog verder in kunnen dribbelen. Daarnaast hadden we nog wat kleinere kansjes en moet je gewoon het geluk hebben dat de bal goed valt…”
“Ik denk dat het verschil met de vorige twee tegenstanders was, dat Sparta Nijkerk als gewaarschuwd team hier naartoe is gekomen. Dat onze ‘roem’ ons wat vooruit is gesneld…”
“Ja, dat begreep ik. Ze hadden de beelden van DVS’33 en D.O.V.O. gezien en wisten dat wij op een bepaalde manier goed de winterstop uit zijn gekomen. Ze waren zeer gemotiveerd en wat wij de tweede helft goed deden, dat deden zij met name de eerste helft goed, goed druk zetten, steeds die pressie. Het laatste kwartier was er nog maar één ploeg die voetbalde en konden zij alleen de ballen nog maar wegschoppen. Als je naar de ranglijst kijkt en de ploegen kijkt, dan kan je alleen maar constateren dat Huizen een heel groot compliment verdient. We zijn strijdend ten onder gegaan zoals dat zo mooi heet. Maar zwaar balen dat we onszelf niet met een puntje hebben beloond voor onze inzet en spel. Maar al met al heb ik een goed strijdend en goed voetballend Huizen gezien, maar daarmee kregen we niet dat ene puntje dat we eigenlijk wel hadden willen hebben…”
“Het had makkelijk geweest om te stellen dat het ‘Barcelona-effect’ is uitgewerkt, maar ik denk dat als ik ons vanmiddag bezig zie, dat het er nog wel degelijk inzit!”
“Barcelona effect?…” Klein moet even goed nadenken voor hij zich realiseert dat ik daarmee het trainingskamp van de winterstop bedoel. “Nou, we hebben nu drie ploegen uit de top vijf gehad. Daarvan hebben we er twee gepakt en derde echt aan het wankelen gekregen. De groep oogt fit en gedreven en is verder aan het doorgroeien. Maar je hebt ook te maken met hele goede tegenstanders. Zo’n Sparta Nijkerk is achterin gewoon heel solide en je hoort ook uit de kleedkamer hoe blij ze zijn met deze overwinning! Dat is alleen maar een compliment voor ons. Maar goed, voor complimenten koop je natuurlijk niets. We hadden gewoon gehoopt hier toch een punt weg te kunnen slepen…”
“Volgende week naar – mag ik het een angstgegner noemen?”
“Ach, het is gewoon ook een hele lastige tegenstander. Maar dat geldt eigenlijk voor iedere tegenstander. Het is gewoon een loodzware competitie, we moeten er gewoon elke week stáán! Ik vind dat we er tot op heden best goed op staan. Maar dat zegt nog helemaal niks over die vierendertig wedstrijden. We zullen dus gewoon een strijdplan moeten bedenken hoe we Sportlust kunnen bestrijden…”
“Die 0 – 6 draag je denk ik toch ergens in je achterhoofd mee naar volgende week…”
“Nee, niet meer… Dat is al lang gepasseerd en we zullen gewoon vooruit moeten blijven kijken. Ik ga vanavond of morgen even goed analyseren waarom we vandaag die ene goal weggeven. End an is het aan ons om daar lering uit te trekken en straks weer wél die man vrij te kunnen krijgen zoals we bij vlagen vandaag ook wel hebben gedaan. Maar we zullen daarbij natuurlijk dodelijker voor de goal moeten zijn.”

Jeroen Lamme

Vandaag weer een betrouwbare steunpilaar achterin. “Wat moeten we hier nou van zeggen?” vraag ik onze blonde gigant als hij zich even bij me voegt.
Een diepe zucht ontsnapt Jeroen en hij moet even naar woorden en uitleg zoeken. “Ja, vooral balen! Maar uiteindelijk moeten we ook weer heel snel proberen vooruit te kijken. Dat we het een titelkandidaat zo moeilijk kunnen maken, eigenlijk de betere kansen creëert, dan kan je uiteindelijk ondanks de nederlaag toch weer de kop omhoog steken en weer trots terugkijken op deze wedstrijd.”
“Wat is er volgens jouw gevoel vandaag anders gegaan dan de vorige twee wedstrijden?”
“Tja, volgens ons stonden we als team verdedigend wel weer goed, ze kwamen eigenlijk niet tot echt grote kansen. Maar het was wel wat moelijker om de druk op hen te houden. We konden ze wel af en toe op hun eigen helft vastzetten, maar dan kwamen ze er vaak toch wat makkelijker doorheen. Dat was vorige week bijvoorbeeld veel minder, D.O.V.O. kwam er echt amper doorheen. Daarbij waren we vandaag aan de bal echt wel een stuk minder. We hielden te lang de bal vast, speelden elkaar wat minder snel in, kaatsten minder naar ‘de man eronder’. Die gasten zaten er bovenop zodat ze heel snel de bal konden veroveren en wij wat minder druk konden zetten.
Van enige onderschatting bij Sparta Nijkerk was geen sprake. Je hoort nu ook hoe die gasten in hun kleedkamer aan het feesten zijn. Dat is ook opluchting, want ze wisten dat ze hier een taaie pot zouden krijgen en dat hebben we ze ook geleverd.”
“Je gaf het net ook al een beetje aan: het is geen schande om van de nummer twee op de ranglijst te verliezen, met ‘slechts’ 0 – 1…”
“Nee, zeker niet! Als je ook bedenkt dat we het uit op 2 – 2 wisten te houden en u dan 0 – 1, met de kans op een gelijk spel dat eigenlijk zonder meer verdiend had geweest, dan mag je eigenlijk best wel trots zijn. Het blijft moeilijk om na een nederlaag toch trots te zijn, maar we ‘mogen’ het zeker zijn!”
“Voor mijn gevoel hebben we de goede lijn nog steeds te pakken… Toch vraag ik me nu af waarom we de tweede helft wel onze wil aan Sparta op konden leggen en de eerste helft niet? Ik vond Sparta Nijkerk de eerste helft eerlijk gezegd gewoon de betere ploeg…”
“Jawel, dat ben ik met je eens. Die eerste helft kwam Sparta er heel goed doorheen. Ik weet alleen even niet waar ‘m dat nou precies aan lag. Wellicht kreeg Sparta Nijkerk een beetje het gevoel die tweede helft dat ze die voorsprong moesten gaan verdedigen. Dan ontkom je er niet aan dat zij iets meer gaan inzakken en wij daardoor iets meer ruimte krijgen. Ik vermoed dat het daar mee te maken had.”

Timo Kozjak

Vandaag voor het eerst speelgerechtigd, meteen op de bank en ook meteen zijn debuut. Eens even informeren naar het hoe en waarom…
“Gefeliciteerd met je contract! En meteen debuteren. Hoe voelt dat?”
“Ja, op zich heel fijn. Het was wel niet op mijn eigen positie als centrale verdediger, de trainer koos voor mijn lengte voorin. Ik had wel het gevoel dat dat wat effect had bij Sparta Nijkerk maar ik kwam er uiteraard wat laat in dus echt rendement was er niet te zien. Maar je zag dat het Sparta even op scherp zette. Ik denk dat er twee momentjes uit voort kwamen waar we wellicht wat meer uit hadden kunnen halen. Een keer werd mijn kopbal goed geblokt en de andere keer ging de vlag voor buitenspel omhoog, helaas. Maar ik ben in ieder geval blij dat ik me even heb kunnen laten zien.”
“Je begon al vrij vroeg met warm lopen, maar je kwam er pas kort voor tijd echt in…”
“Ja, dat is iets dat ik niet echt gewend ben, zo lang warmlopen. We gingen om de beurt warmlopen zodat er altijd iemand klaar was om in te vallen als de noodzaak zich zou voordoen, eigenlijk best wel logisch zoals ik er nu tegenaan kijk.”
“Hoe ben je zo tot de overstap naar Huizen gekomen?”
“Tja, ik heb twaalf jaar bij IJsselmeervogels gespeeld. Ben daar echt een kind van de club. Sinds 2021 ben ik opgenomen in de A-selectie en train daar al sinds mijn zestiende bij mee. Ik liep echter een kruisbandblessure op – lijkt wel of dat in de familie zit, haha – en ben sinds april 2024 weer speelklaar. Maar dan moet je je bewijzen en weer op niveau zien te komen. Bij IJsselmeervogels lopen vijf centrale verdedigers rond die het prima deden. Dan wordt het lastig om daar tussen te komen als jonge knul die van een blessure terugkomt. Omdat er geen zich op verbetering van mijn situatie was heb ik besloten om uit te zien naar een andere club. Ik wilde vooral ook weer het plezier hervinden, want dat was na het afzien van die blessure, elke week keihard trainen zonder vooruitzicht op speelminuten, dan gaat het toch wel een beetje aan je knagen. Met mijn broer samen te kunnen spelen gaf daarbij de doorslag voor de keuze voor Huizen. Sergio was heel positief over deze club. Binnenkort is ook hij weer klaar om er weer tegenaan te gaan, dus dat is een mooi vooruitzicht!”
Omdat Timo een contractspeler is , mocht hij net als in het betaalde voetbal vrij naar een andere club overstappen…

Apenstaartjes kijk op de zaak

Natuurlijk ben ik teleurgesteld. Heel diep van binnen had ik er na de 2 – 2 in Nijkerk eigenlijk op gerekend dat we die lijn van driepunters gewoon wel eens even door zouden trekken. Opportunisme is me nadrukkelijk niet echt vreemd, helaas. Sparta Nijkerk staat echter niet voor niets waar ze nu staan en de ploeg liet met name de eerste helft gewoon goed voetbal zien. Dat Huizen bij machte was om de ploeg van Bert van Hunenstijn toch die tweede helft nadrukkelijk de duimschroeven aan te draaien, vervult me met trots. Een ploeg die zes punten pakt van de top 5 en in staat blijkt de nummer twee gewoon haar wil op te leggen, die moet tot méér in staat worden geacht dan puur alleen knokken voor lijfsbehoud. Van Hunenstijn was achteraf in de bestuurskamer, waar de beide trainers even de wedstrijd voor de aanwezigen evalueerden, dan ook zeer complimenteus naar Huizen en Arnold Klein in het bijzonder.
Ook tegen Sparta Nijkerk liet Huizen weer zien dat het gewoon in de derde divisie thuishoort. ‘n Onverbeterlijke optimist schoot me na afloop aan met de vraag wanneer ik dacht dat Huizen tweede divisie zou gaan spelen. Nou ben ik zoals gesteld best wel een opportunist, maar probeer wel met beide beentjes een beetje op de grond te blijven. Voorlopig eerst maar eens gewoon ‘veilig’ spelen in deze derde divisie. Een plekje dat een beetje richting linker rijtje neigt zou ik al een geweldige prestatie vinden. Afgaande op het spel dat Huizen momenteel op de mat legt, denk ik dat dat ongeveer de plek is waar we thuis horen. En dat is al veel meer dan de directe handhaving die ik voorafgaand aan dit seizoen voor ogen had. Huizen blijft qua financiën en organisatie toch nog steeds een beetje het Klein Duimpje in het land van de reuzen. Maar net als Klein Duimpje moet je dan maar slim zien te zijn als sterk zijn er niet echt inzit. Met de huidige groep die langzaam aan sterker wordt nu er weer wat spelers vanuit de ziekenboeg op de weg terug zijn, ben ik zonder meer hoopvol en denk ik dat we voor geen tegenstander onder plek zes bang hoeven te zijn.
Een beetje bibberig ben ik toch echter wel voor volgende week als dat ‘akelige’ Sportlust ons in Woerden op staat te wachten. Handenwrijvend met die voor hen zo heerlijke 0 – 6 in Huizen nog vers in gedachten, met ‘n Frankie van den Bosch die zich opnieuw tegen zijn oude cluppie goed zal willen manifesteren. Nu zijn WIJ echter gewaarschuwd en naar ik overtuigd ben een stap verder dan destijds. Maar dat het een zware dobber gaat worden dat staat als die bekende paal boven water!
Tenslotte: ondanks de nederlaag een tweede plusje voor arbiter Kuijntjes. Met drie keer (terecht) geel dus beslist géén Nijhuis…
Ik hoop dat u de rit naar Woerden zult willen gaan maken om onze mannen verder te steunen in hun strijd om de punten. Het voetbal is zonder meer het aanzien waard geworden. Dus komt allen!