Oude tijden herleven…

Zeven jaar duurde het voor zich weer eens mocht meten in een streekderby met ‘De Rooien’. Oude tijden herleefden, zij het dat de verschillen die tot die zeven jaar durende scheiding hebben geleid nog steeds onverminderd opgeld doen: IJsselmeervogels is een bruisende vereniging met een massale aanhang en volop steun van uit de Spakenburger bevolking en de lokale middenstand. De club hunkert weer naar de derby der derby’s, ‘Spakenburg-IJsselmeervogels’, en is dan ook naarstig op zoek naar de promotie om weer aansluiting met die blauwe dorpsgenoot te krijgen.
Het machtige stadion is druk bezocht. In de businessclub die je het gevoel van een soort sky-box geeft vind ik maar lastig een plekje om deze eerste regels aan het papier toe te kunnen vertrouwen. De tafeltjes zijn ruim voorzien van sponsormaterialen. Het mag hier allemaal wat kosten! Her ademt professionalisme…
Even de handen schudden met Martijn Spilt van Maxima Seafood die op wat genodigden staat te wachten.
Voetbal leeft in Spakenburg en dat vindt zijn weerslag in het budget dat de ploeg van trainer Raymond Bronkhorst te investeren heeft. Ik laat me influisteren dat het miljoen wordt aangetikt. Bedragen waar Huizen slechts watertandend naar mag kijken, waarmee voor een goed deel die zevenjarige scheiding der machten verklaard is. Uiteraard heb ik geen inzicht in de officiële budgetten van de clubs, maar als ik lieg, dan is het in commissie!
De professionaliteit druipt dus uit alle naden en kieren. Een heuse ‘persaccreditatie’ dient vooraf te worden aangevraagd, inclusief besproken plaatsen op de fraaie tribune van de rooien.
Geen wedstrijd dus waar je als ploeg die voor handhaving knokt je punten moet zien te halen. Met de 1 – 0 nederlaag tegen het laag geklasseerde TEC bewees IJsselmeervogels echter bepaald toch niet onverslaanbaar te zijn en het blijft gewoon voetbal dat met 0 – 0 begint, toch? En dus is het hopen – eigenlijk tegen beter weten in – op een puntje of een regelrechte stunt.
Die stunt zal dan voor elkaar gevoetbald moeten worden zonder Joshua Lo-Asioe, die vandaag zijn schorsing uitzit voor de twee keer geel die hij tegen Eemdijk ontving. Dat levert een basisplaats op voor Sergae Kogeldans die zijn oude stek als linker vleugelverdediger weer inneemt. Adil Haian verhuist daarmee naar de andere kant om de opengevallen plek van Lo-Asioe in te nemen. Verder heeft Klein het beproefde concept van de laatste weken intact gelaten.
Trainer bij IJsselmeervogels is Raymond Bronkhorst. Voor de oude getrouwen onder de Huizer aanhang zeker nog bekend als de blonde middenvelder met dat dubbele paar longen uit de gouden tijd toen Huizen het amateurvoetbal nog onder de onvolprezen Roy Wesselink wist te domineren. Oude tijden, gouden tijden…
De verlichting gaat al bij voorbaat aan. Drie uur ’s middags aanvang betekent rond een uur of vijf klaar en dan is het rond deze tijd van het jaar wel akelig duister om nog lekker te kunnen voetballen. De sponsoring bij de Spakenburgers is goed voorzien en dat uit zich onder meer in de fraaie LED-borden die het veld omzomen. Maar ze doen er ook veel aan om die sponsoren te vriend te houden: alle belangrijke sponsoren worden uitgebreid genoemd door de stadionspeaker. Dat ze niet ook alle driehonderd(!) kleine sponsors één voor één gaan noemen lijkt me daarbij niet meer dan logisch…

Aftasten

De eerste minuten nadat pupil van de week Noah Bos zijn tocht naar doelman Olivier Pabon succesvol had afgerond kijken beide ploegen voorzichtig de kat wat uit de wederzijdse bomen. Even aftasten, dus. Huizen is immers toch maar die oude tegenstrever die niet te onderschatten valt. Huizen weet wat het hier op de Westmaat te wachten staat en laat uiteraard ook de kiezen niet bij voorbaat trekken. Maar alras gaat het verschil in kwaliteit zich doen gelden: IJsselmeervogels begint druk te zetten, zoekend naar die gaatjes in de hechte muur die Huizen voor ze optrekt. De tegenstootjes die Huizen richting doelman Jaimy Schaap loslaat zijn echter ook niet zonder gevaar en in de vierde minuut eindigt een soepel lopende counter via Adil Haian, Artuur Zutterman en Wessel Biljardt over de achterlijn waar ik een corner vermoedde. Arbiter Pieter van Veelen oordeelde echter anders.
IJsselmeervogels is echter veel nadrukkelijker en veelvuldiger op de Huizer speelhelft te vinden dan omgekeerd. Een wat slordige inspeelpass levert de mannen van Raymond Bronkhorst langdurig balbezit op. Deveron Fonville en Jesse Schuurman eisen een hoofdrol op bij de aanval die dan eindigt in een vrije trap die door Marouane Afaker wordt ingebracht in de doelmond. Daar weet Adil Haian ten koste van een lichte hoofdblessure de klus voor Huizen te klaren. Een fraaie one-touch-combinatie lijkt dan stuk te lopen voor Huizen, toch een herkansing als de bal alsnog rakelings naast de goal van Schaap wordt gejaagd. Maar ‘net niet’ is een beetje het kernwoord van dit hele seizoen voor Huizen…

Wankel evenwicht

De man met nummer 11 op de rug, Marouane Afaker, is de drijvende kracht bij het gros van de Spakenburger aanvallen. Snel, behendig, wendbaar en sluw bezorgt hij zowel over links als rechts voor de nodige hoofdbrekens voor Kogeldans en Haian. Toch weet Huizen het hoofd relatief makkelijk boven water te houden. Olivier Pabon hebben we eigenlijk nog niet echt serieuze reddingen zien verrichten. Maar het kost wel veel kracht om steeds tot het uiterste te moeten gaan om de IJsselmeervogels het scoren te beletten.
Een glibberpartij bij IJsselmeervogels doet de Huizer harten even opveren. Lars van Huisstede zet de ijverige Wessel Biljardt aan het werk die een corner uit het vuur weet te slepen. De bal wordt door Theo Visser voorgebracht, maar doelman Jaimy Schaap is een klasbak en vangt de bal weg voor er ook maar iets van Huizer gevaar uit kan ontstaan.
Dailey Groenwegen moet aan de andere kant serieus aan de bak bij een inzet van centrumspits Jim Beers en een minuut later lijkt diezelfde Beers op weg naar Pabon. Een meter of twee voor het strafschopgebied wordt hij met een tackle tot staan gebracht. Alle ogen gaan naar arbiter Van Veelen die er echter geen overtreding in ziet. Daar kwam Huizen voor mijn gevoel even goed mee weg…
De druk op en in ons strafschopgebied houdt echter onverminderd aan. Thomas Beekman glijdt uit als een scrimmage binnen dat strafschopgebied een soort schiettent oplevert. Weer komt Huizen er met de schrik vanaf. Maar hoe lang zal Huizen dit wankel evenwicht nog zonder kleerscheuren blijven doorstaan?

Kans!

Doelman Pabon maakt een einde aan de omsingeling door een van de vele corners die IJsselmeervogels vandaag mocht nemen met de vuisten weg te ranselen, waarop Huizen de aanval overneemt en de counter zoekt. De bal belandt bij Lars van Huisstede die goed het oog heeft op de immer gretig sprintende Wessel Biljardt. De bal schiet door langs een verdediger en komt daardoor goed aan waarmee de weg voor Biljardt ineens vrij richting de goal van Jaimy Schaap lijkt. De doelman is echter alert en stuift zijn goal uit. Een meter buiten zijn strafschopgebied gooit de doelman zich voor de inzet van Biljardt die daarmee de kans verloren ziet gaan. Maar hoe stopte Schaap die inzet nou? Met verbijstering kijk ik naar arbiter Van Veelen die echter gewoon door laat spelen. Op de bank van IJsselmeervogels wordt later het moment nog even op de tablet nagekeken en de lachjes bevestigen mijn vermoeden: Schaap stopte de bal met de hand! Al zou trainer Bronkhorst het na afloop glashard ontkennen, ook de foto van die situatie laat eigenlijk geen twijfel bestaan hoe Schaap zijn redding verrichtte. Hier had Van Veelen dus gewoon rood moeten trekken voor de Spakenburger goalie die daarmee een zeker lijkend doelpunt voorkwam… De situatie eindigt nu in een vrije trap ergens aan de zijkant. Ik heb in mijn verbijstering niet eens gezien wat er daar gebeurde dat dan niet voor Van Veelen door de beugel kon, maar het was een schrale troost, zeker als de bal dan ook nog eens rechtstreeks in handen van diezelfde doelman belandt. Maar ondanks het overwicht van IJsselmeervogels is het dus Huizen dat de beste kans van de wedstrijd voor zich op mag eisen. Maar zoals zo vaak dit seizoen ontbreekt het gewoon aan de scherpte, de koelbloedigheid voor de goal. Dat is op een gegeven moment geen pech meer, dat is gewoon ‘n ‘kwaliteit’ die Huizen ontbeert…

Overleven

En Huizen moet weer terug in de overlevingsstand. Weer een corner en nu wordt de bal koppend door Bjorn van Gorkum terug gekopt op Jesse Schuurman die naast kopt. Ook bij een combinatie tussen Bradley Martis en Marouane Afaker (hij weer…) zien we de schuiver opgelucht naast de goal van Pabon eindigen.
Dan toch weer een verre uittrap van Pabon om zijn benauwde veste te ontzetten. Zo rond de middenstip belandt de bal bij Van Huisstede die met een fantastische aanname de bal uit de lucht plukt en in één beweging controleert. Een kunststukje dat hem zelfs even een open doekje van het rode deel van het publiek oplevert. Uiteindelijk wordt Lars gestuit, maar die aanname was alleen al haast die forse prijs van het toegangskaartje waard…
Een doorbraak van Afaker wordt dan niet helemaal volgens de regels van het spel gestuit. Voor Jesse Schuurmans levert dat wegens commentaar een vermanend woordje van Van Veelen op. Voor Junior van der Velden trekt Van Veelen wel het geel tevoorschijn. En dat zou eigenlijk nog een staartje hebben moeten krijgen in het vervolg van deze wedstrijd…

Domper!

IJsselmeervogels zet op slag van rust aan. Het wil met een voorsprong aan de thee, zoveel is duidelijk. De wederzijdse stellingen zijn inmiddels uit en te na afgetast en er wordt nog een tandje bijgezet door de mannen van Bronkhorst. Je voelt dat de treffer in de lucht hangt. En dat hangt ie dan ook: letterlijk. Een kopbal van Junior van der Velden uit een corner van Afaker wordt nog knap gepareerd door Olivier Pabon die inmiddels nu toch ook wel de nodige ingrepen op zijn naam heeft staan. De bal; blijft echter hangen en de rebound wordt zonder genade binnen gejast door aanvoerder Jesse Schuurman. Met de vierenveertig minuten al op de klok moet Huizen dan toch buigen onder de druk… Een mentale domper zo vlak voor de rust als een zwaar bevochten 0 – 0 al zo dicht voor het grijpen leek te liggen… Afaker jaagt na een scherpe uitval de bal nog een keer naast de goal van Pabon waarmee Huizen nog goed weg komt in de extra tijd.

Rust

En dus gaan we diep teleurgesteld de rust in met die late 1 – 0. Natuurlijk kan je niet met droge ogen volhouden dat het een onterechte stand is als je deze enerverende eerste helft hebt gezien. IJsselmeervogels was gewoon de bovenliggende ploeg, maar ja, wat áls… Wat áls die bal van Biljardt er in was gegaan? Wat áls Schaap gewoon het rood had gekregen waar deze overtreding voor staat? Wat áls… Maar áls telt niet, en dus is de ruststand er gewoon een waar we mee moeten leven.
Positief is echter wel dat we ook tegen deze titelkandidaat toch weer niet weg werden gespeeld. Hoe je het wendt of keert: we lijken er toch telkens weer héél dicht bij te zitten. Vorige week ook al ten onrechte met lege handen blijven staan na een tweede helft die bol stond van de kansen, de verloren punten in Nijkerk, het ongelukkige puntverlies in Harkema… Zal Huizen de rug nu vandaag nog weten te rechten tegen deze oppermachtige tegenstander…? Ik zie geen warmlopers die serieus met een warming-up bezig zijn. Geen Al-Mahdi, geen Vos, geen Harchaoui… Ik vermoed dat Klein gaat gokken op die spaarzame uitval en de gevoerde tactiek die al bijna succesvol was gebleken nog even doorzet…

Ongewijzigd

En inderdaad gaan beide ploegen zonder wijzigingen aan de tweede helft beginnen. ‘n Lekker bakkie warme koffie van die schat van een Brenda Schipper en maar eens zien wat deze vijfenveertig minuten ons gaan brengen. Met deze stand blijft een spectaculair puntje natuurlijk toch altijd nog in de lucht hangen.
Het spelbeeld is ook ongewijzigd: IJsselmeervogels dringt aan en Huizen houdt met de moed der wanhoop tegen. Afaker, de grote aanjager van De Rooien lanceert Gregory Kuisch die met het opmerkelijke rugnummer 77 over het veld draaft. De inzet van Kuisch gaat hard voor de goal van Pabon langs. Spits Jim Beers lijkt bij de eerste paal een voorzet van dichtbij binnen te tikken, maar Olivier Pabon steekt daar knap een handje voor. Corner nummer zoveel. Weer Pabon die met de vuisten opruiming houdt. Weer een knappe redding van Pabon, de rebound wordt naast geschoten en de grensrechter heeft de vlag omhoog om buitenspel aan te geven. Maar Huizen kreunt en steunt onder de druk van IJsselmeervogels.

Knak…

Met een krap uur op de klok brengt Klein dan toch spits Ahmed Al-Mahdi voor middenvelder Elijah Kruize. Er moet nu toch wat meer risico worden genomen nu er toch minimaal één doelpunt noodzakelijk is om hier vandaag niet met lege handen te vertrekken.
En Huizen probeert het. Corner nummer twee (de corners werden ook heel fraai op dat scorebord aangegeven) voor Huizen komt in twee instanties via het been van een verdediger op het hoofd van Lars van Huisstede. Hij krijgt de bal echter niet lekker ‘vol’ op het hoofd en de bal vervolgt zijn weg helaas naast de goal van Schaap. Weer dat pechduiveltje dat Huizen maar blijft achtervolgen…
Een schitterende halve omhaal van Thomas Beekman vliegt centimeters over de goal van Pabon, hoe lang kan een mens de adem inhouden op een tribune?
Niet lang. Want kort daarop begint Gregory Kuisch een 1-2 met Beers. De bal lijkt een prooi te worden voor Dailey Groenewegen, maar als deze dan niet uitkomt met zijn beweging, schiet de bal weer voor de voeten van Kuisch die oog in oog met Pabon de rust en de koelbloedigheid heeft om de bal precies door het gaatje te mikken dat er tussen de benen van de zich breed makende Pabon ontstaat. En met deze 2 – 0 lijkt IJsselmeervogels Huizen toch wel de doodssteek te hebben gegeven.

Wissels

Voor Raymond Bronkhorst is dat het moment om wat wissels door te gaan voeren. Niels Butter en Jeremy Helmer komen in het veld voor Thomas Beekman en Jordy Ruizendaal en kort daarop verlaat ook Junior van der Velden het veld. Logisch want Van der Velden liep al met geel in de zak en bij een overtreding op de snelle Van Huisstede greep arbiter van Veelen al naar de achterzak voor hij zich realiseerde dat dit rood zou betekenen voor deze verdediger van IJsselmeervogels. En waar Joshua Lo-Asioe vorige week nog genadeloos het rood voorgeschoteld kreeg, komt Van der Velden er hier dus genadig mee weg. Nou denk ik niet meteen dat Huizen tegen tien IJsselmeervogels direct gewonnen zou hebben, maar toch… Het is toch weer tekenend voor die hoek waar die beruchte klappen vallen en dit was weer zo’n linkse directe die ons door de arbitrage werd uitgedeeld. Sparta Nijkerk een overduidelijke handsbal, vandaag weer twee overtredingen die beide rood op hadden moeten leveren. Ik neig hiermee zonder meer naar ‘Calimero-gedrag’, ik geef het volmondig toe, maar het idee bekruipt me toch wel een beetje dat Huizen wel wat weinig krediet heeft in de ogen van de arbitrage…

En door…

Dan een doorschietende diagonale bal naar de op snelheid liggende Biljardt. Een onderschepping halverwege mislukt en geeft daarmee Biljardt lekker de ruimte om op te stomen. Dan zo’n keuze waarvan je achteraf pas zegt dat het een verkeerde was: in plaats van voor eigen succes te gaan legt Wessel de bal breed waar de IJsselmeervogels defensie gretig in kan grijpen.
Met bijna een gevoel van ontroering kijk ik hoe onze mannen blijven knokken. Nadat een scherp ingezette voorzet van Bradley Martis van dichtbij door Afaker wordt ingeschoten en Pabon opnieuw een wereldredding in huis heeft om Huizen voor erger te behoeden, is daar ineens een schuiver van Artuur Zutterman die maar een metertje naast vliegt. Huizen geeft niet op en dat getuigt van een geweldige mentaliteit die onze mannen dan toch maar op kunnen brengen ondanks alle tegenslag.
Biljardt stuurt een gekrulde bal naar het hoofd van Theo Visser, de kopbal mist echter opnieuw de juiste richting en valt óp het dak van het doel.

Alles of niets

Timo Vos komt dan de leeggespeelde Van Huisstede vervangen met nog een minuut of twintig te gaan. Nabil Harchaoui vervangt Wessel Biljardt die met zichtbare tegenzin plaats maakte.
Dennis Knuiman en Gerwin van der Groep vervangen Kuisch en Fonville. De Vogels lijken wat gas terug te hebben genomen en Huizen gaat nog vol voor de laatste kansen. Kansen die je maar altijd krijgt in een wedstrijd als je er maar naar blijft zoeken! Een diepe bal op Harchaoui wordt net op tijd door Schaap voor de voeten van onze rappe aanvaller weggeplukt. Een schot uit de draai van Theo Visser mist opnieuw de juiste richting…
Het eindsignaal hangt al bijna in de lucht als Huizen in de zesentachtigste minuut opnieuw een corner mag nemen. De bal van Visser komt goed voor en wordt door Adil Haian ingezet. Op een meter afstand weet Ahmed Al-Mahdi dan met een leep hakje alsnog doelman Schaap te verschalken! 2 – 1 en zou het dan toch nog kunnen?

Slotminuten

Huizen gáát er voor! Hoeveel blessure– en wisseltijd zal Van Veelen nog aan deze wedstrijd gaan toevoegen? Het geschrokken IJsselmeervogels probeert het tandje dat men er het laatste half uur vanaf had gehaald weer bij te zetten. Beers en Afaker beginnen aan iets moois en Zutterman moet de inzet voor de lijn blokken. Huizen moet ruimte weggeven en IJsselmeervogels wil maar al te graag in die ruimte duiken.
De negentig staat dan al op de klok als de bal voor de voeten van Theo Visser valt. Met een wilde uithaal gaat Visser voor zijn geluk. Maar dat was vandaag niet aan zijn zijde en de bal verdwijnt ergens in de duisternis rond De Westmaat. Bradley Martis veegt Zutterman nog een keer onderuit en pakt daar het geel voor dat er voor staat. Huizen doet wat het kan, maar het is too little, too late… Arbiter Van Veelen fluit de overwinning voor de Vogels in de boeken en Huizen beëindigt met opgeheven hoofd, maar lege handen, deze hernieuwde streekderby…

Arnold Klein

“2 – 1, Dat is een uitslag waarmee je hier rustig weg kunt rijden,” open ik het gesprekje met onze hoofdtrainer.
“Nou ja, laat voorop staan dat het gewoon een nederlaag blijft,” concludeert Klein toch wat teleurgesteld. “Aan de andere kant: we hebben op een bepaalde manier geprobeerd te voetballen waarmee we hier met een resultaat vandaan hadden kunnen gaan en dat is dus uiteindelijk maar net niet gelukt…”
“Dat scheelde alleen niet zoveel als ik vooraf eigenlijk heel eerlijk had ingeschat… Zij spelen immers voor promotie, wij voor handhaving. Dat houdt toch wel een verschil in…”
“Ja, we hadden bewust het speelveld klein gemaakt, waarbij IJsselmeervogels de bal mocht hebben. Wij hoopten daarbij in de omschakeling ze pijn te kunnen doen. Die omschakelingssituatie speelden we echter een aantal keren niet goed uit. Daar hadden we met wat minder slordigheid veel meer uit kunnen halen. Maar de keren dat we eruit wisten te komen werden we best gevaarlijk. Dan die situatie met die keeper die sowieso buiten de zestienmeter is. Pakt hij die bal met de buik of met de arm? Een situatie die op dat moment zeker cruciaal is.
Dan is het later des te zuurder dat je op slag van rust uit een cornerbal die goal een beetje knullig tegen krijgt. Als je die hele eerste helft IJsselmeervogels redelijk in bedwang weet te houden, dan komt dat inderdaad pittig aan op dat moment.
De tweede helft krijgen we voor mijn gevoel iets te vroeg die 2 – 0 om de oren. Een mooie goal als je het vanuit de ogen van IJsselmeervogels bekijkt, maar vanuit ons bezien vind ik dat we daar niet met genoeg scherpte verdedigden.
Dan wéér een cruciaal moment in de wedstrijd als hun nummer drie (Junior van der Velden, Red.) eigenlijk zijn tweede gele kaart moet krijgen. Die scheidsrechter ziet dat het die nummer drie is en spaart hem vervolgens. Waar wij hem vorige week dus wel kregen, hier dus bij het grote IJsselmeervogels een ‘spaarmoment’… Dat is jammer. Ook tegen Sparta Nijkerk hebben we iets dergelijks meegemaakt en nu wéér. Ik durf niet te zeggen dat we daarmee deze wedstrijd zouden winnen, maar het zijn wel cruciale momenten.
Uiteindelijk knokken we onszelf wel weer terug in die wedstrijd en wordt het in die slotminuten zelfs nog spannend…”
“Toch, als ik de hele wedstrijd zo objectief mogelijk bekijk, dan zeg ik: uitstekend tegenstand geboden, maar wel een terechte uitslag…”
“Ja, uiteindelijk is dat gewoon zoals het is. We hebben een plan bedacht en dat plan hebben we heel lang uit kunnen voeren en dat zorgde ervoor dat we ook lang mee hebben gedaan om een resultaat. Knap gedaan door deze spelersgroep. Het enige kritiekpuntje dat ik heb is dat we die counters niet zorgvuldiger hebben uitgespeeld. Foute keuzes die er gemaakt worden, slordigheden, in de korte tijd die je krijgt doordat IJsselmeervogels er kort op zat, sneller de mogelijkheden zien die er zijn. Een stukje dat blijkbaar moeilijk is tegen een kampioenskandidaat…”
“Is dat niet ook gewoon dat stukje kwaliteitsverschil tussen een ploeg die een miljoen in de selectie kan stoppen en de ploeg die voor handhaving moet knokken?”
“Tja, ik zei het vooraf al gekscherend: hun voorhoede kost net zoveel als onze hele selectie! Maar zelfs met dat verschil hebben we het ze toch heel lang moeilijk kunnen maken door onze manier van voetballen.”
“Als je aan het eind van het seizoen dat rooster met al die uitslagen bekijkt, dan gaat je deze uitslag zeker niet opvallen…”
“Nee, het zeker niet dat we hier een zeperd hebben gehaald zoals wellicht sommigen hadden verwacht. Dat is wel tekenend voor wat we hier dus al jaren met elkaar doen als staf: we bedenken wat en we proberen dat neer te leggen op het veld. Alleen hebben we dit seizoen het geluk nog niet echt aan onze zijde gehad…”
Aldus een realistische Arnold Klein die toch min of meer tandenknarsend deze nipte nederlaag stond te verwerken.

Wessel Biljardt

Het was de aanjager van Huizen met zijn snelheid en zijn gedrevenheid. Hij was heel dichtbij de openingstreffer, maar zag dus zijn inzet op ‘dubieuze’ wijze gekeerd door doelman Schaap.
“Je was zonder meer de aanjager van Huizen, maar twee keer dacht ik van ‘daar had je méér mee moeten doen’…”
“Ja, ik had twee acties waarbij ik wellicht wat te gehaast reageerde. Een keer had ik een voorzet moeten geven, één keer een bal die ik terugtrek op de zestien, daar baal ik echt stevig van…”
“Dat zijn er al meer dan ik gezien heb…”
“Ja, misschien ben ik te kritisch op mezelf, maar die acties waren gewoon te slordig achteraf…”
“Pakte Schaap die bal nou met de arm of niet?”
“Ja, voor mijn gevoel was het echt met zijn handen. Hij dook er naar toe en helaas zag die scheidsrechter dus niet dat hij hem met de hand tegen hield…”
“De tweede waar ik op doel was die bal waarbij die bal over een verdediger heen zeilde en jij er op snelheid langs ging. Ga je op snelheid door sta je óf één op één met de keeper óf ze moeten je neerleggen… Maar je koos ervoor om die bal breed te leggen…”
“Er is zoveel gebeurd, ik kan me even niet voor de geest halen welk moment je precies bedoelt… Maar het zal ongetwijfeld een van die slordige momenten van mezelf zijn geweest.”
“Toch denk ik dat je al met al terug kunt kijken op een goede wedstrijd van jezelf…”
“Ook van het hele elftal vond ik het wel een goede wedstijd al staan we dan uiteindelijk toch met lege handen. Over mezelf ben ik ook niet ontevreden, ik denk dat ik lekker in de wedstrijd zat met een paar goede voorzetten en een paar goede acties. Misschien dat ik een paar keer meer voor mijneigen kansen had moeten gaan of de kansen moeten creëren, maar al met al ging het wel lekker ja…”
“2 – 1, ik vind het niet gek hier…”
“Nee, zeker niet! Dit is zeker geen slechte uitslag hier. Je ziet dat die jongens gewoon terecht voor de titel meedraaien, echt een goede ploeg, ik denk dat we het knap hebben gedaan…”

Sergae Kogeldans

“De laatste tijd heb je wat minder wedstrijdminuten gemaakt. En dan nu ineens in deze wedstrijd de volle negentig minuten. Hoe voelt dat?”
“Ja, klopt. Ik heb inderdaad wat minder minuten gemaakt de laatste weken. Ik ben wat ziek geweest en daarna deden mijn concurrenten het best goed, dus terecht dat ik even op de bank moest beginnen. Nu heb ik dan de kans weer gekregen en heb ik weer geprobeerd er volle bak voor mijn team te zijn…”
“Had je geen moeite om dat wedstrijdritme weer op te pikken?”
“Nee, op zich niet. Ik ben gewoon altijd aanwezig op de training en probeer me zo zo fit mogelijk te houden. Natuurlijk ontbreekt dat wedstrijdritme wel een klein beetje, maar het is net fietsen: je verleert het niet!”
“Maar goed, vandaag dan meteen in een beladen potje, echt een derby-sfeertje…”
“Ja ja ja, het was inderdaad aardig druk en ik heb genoten van die sfeer van de wedstrijd. Het is alleen jammer dat we uit die laatste kansen die we nog kregen de gelijkmaker niet hebben gemaakt. Dat zou een prima resultaat zijn geweest, maar helaas…”
“Heel eerlijk gezegd vind ik die 2 – 1 óók een prima resultaat…”
“Ja, maar ik hou van winnen, hè?” lacht Sergae. “Maar inderdaad, IJsselmeervogels heeft meer kansen gecreëerd. Je ziet wel dat deze ploeg eigenlijk in de tweede divisie thuishoort. Maar wij hebben wel wat laten zien, vind ik! Het verschil zie je wel op het veld terug, maar bij Huizen zijn we één familie en we strijden er allemaal keihard voor. Dan kunnen we het ook dit soort teams gewoon heel moeilijk maken! Ik denk inderdaad dat hier niet veel ploegen hier zo weg zullen komen. De competitie is nog lang, dus we gaan zeker onze best blijven doen en proberen ons gewoon te handhaven!”
“En jij gaat knokken om je weer in de basis te spelen?“
“Haha! Ja, zeker weten!”

Raymond Bronkhorst

De trainer van de Vogels is net klaar met alle andere persmomentjes als ik hem ook even aanschiet. Ik ben wel benieuwd naar zijn kijk op de zaak.
“Jij hebt ook een Huizen-verleden. Maakt dat deze wedstrijd nog tot iets speciaals voor jou?”
“Ja, het is altijd leuk om weer oude bekenden te zien,” beaamt Raymond als hij even de keel heeft gesmeerd met een watertje. “Met Arnold Klein heb ik zelf ook nog gevoetbald, dus dat was wat dat betref wel heel leuk…”
“Viel het je vandaag tegen? Had je gedacht dat het makkelijker zou gaan?”
“Mwoah, ik denk dat het op zich toch redelijk makkelijk ging, alleen maakten wij het onszelf veel te moeilijk doordat we in de eindfase maar steeds bleven breien en de eindpass bij ons niet goed verzorgd was. Als we die eindpass wel goed voor elkaar hebben, dan staan we met rust met 4 – 0 voor!
Huizen speelt natuurlijk om hier niet te verliezen. Als je de eerste helft met je diepste man nog op eigen helft staat, dan zijn ze nog gevaarlijk uit een counter, als die er in gaat dan wordt het nog een hele lastige wedstrijd.
Wij krijgen gewoon hier thuis heel veel van dit soort tegenstanders en daar moeten we ons gewoon tegen wapenen. Dat moet door meer ‘dynamiek’ te tonen en soms ook wat opportunistischer te spelen, gewoon die ballen er maar een keer vanaf de zijkanten snel erin te pompen. Dat deden we eigenlijk pas de laatste minuten van die eerste helft en daar komt ook die corner uit voort waar we uit scoorden. Onze spits loopt daar wel op! Maar we bleven veel te veel hangen in ‘tikkies breed’…
Nee, ik nam niet bewust gas terug. Ik vind dat we wel met 5 – 0 hadden moeten winnen
Door de wissels, jongens die lang niet altijd spelen, hoopte ik weer wat meer gretigheid in ons spel te brengen.”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Dit was geen wedstrijd waar je na een nederlaag met één goaltje verschil met het schaamrood op de kaken wegrijdt. Echt geen uitslag van een ploeg die voor handhaving moet knokken tegen een ploeg die voor promotie in de weer is. Een compliment aan onze mannen! Het was een dappere maar ongelijke strijd. Zoals Bronkhorst al aangaf was het klasseverschil goed zichtbaar op het veld. En toch tegen alle veldverhoudingen in hád het maar zo een puntje op kunnen leveren. De foto’s die ik na afloop onder ogen kreeg geven ook een duidelijk beeld van de handsbal van doelman Schaap. Het had maar zo een heel andere wedstrijd op kunnen leveren.
Bemoedigend is ook zeker dat we wederom gewoon weer niet zijn weggespeeld, terwijl we toch de complete Top-6 als voor onze kiezen hebben gehad. Het geeft mij vertrouwen. Dit zijn nou eenmaal niet de wedstrijden waarin je je punten moet gaan pakken, dat moet gebeuren tegen de ploegen die het andere rijtje bevolken. Voorlopig blijven we op één overwinning afstand van onze concurrentie. Zeker geen hopeloze zaak.
Aankomend weekend wacht ons thuis het pittige Hercules dat op het moment een zevende plek op de ranglijst inneemt. Wéér een hele pittige tegenstander, dus. Toch kan het niet zo zijn dat het geluk ons volledig in de steek laat. Het moet mogelijk zijn om punten te pakken, ook tegen ploegen uit het linker rijtje. Als we met dezelfde inzet de strijd met Hercules aangaan, dan is die race zeker nog niet gelopen. Puntjes sprokkelen en gewoon de blik vooruit gericht houden. De weg is lang en zwaar, maar dat wisten we op het moment dat we op de tafels dansten vanwege de promotie naar deze zware derde divisie.
Bij IJsselmeervogels kon je zelfs met de toegangscontrole na afloop in de businessruimte over de hoofden lopen, zo druk was het. Ook de kantine voor de niet-sponsors was amper binnen te komen van het volk. Ik ben daar wel wat jaloers op. Of we dat in Huizen ook ooit zullen gaan beleven? Ik heb er mijn twijfels over. De demografische samenstelling van de Huizer bevolking is denk ik wat minder homogeen dan die van de Spakenburgse gemeenschap. Het voetbal ‘leeft’ daar gewoon heftiger. Zelfs op een trainingsavond zit het daar afgestampt vol. Maar goed: laten we beginnen met aanstaande zaterdag weer een een volle tribune te trekken tegen Hercules, de ploeg die vorig seizoen het grote, maar kwakkelende, Ajax uit het bekertoernooi knikkerde. Een leuke affiche, een geweldige uitdaging voor Klein en zijn mannen. Komt allen om onze mannen te steunen in hun strijd om lijfsbehoud, ze verdienen het!