Tielse Eendracht Combinatie

TEC pendelt al sinds 2016 min of meer heen en weer tussen tweede en derde divisie. Net als Huizen heeft de Tielse Eendracht Combinatie vier punten uit de laatste vijf wedstrijden weten te peuren en bivakkeert nu op een dertiende plaats met drie punten meer dan onze mannen bij elkaar geschopt hebben. De lage klassering is dus bedrieglijk, zeker als je daarbij ook de 1 – 0 winst van TEC op IJsselmeervogels van twee weken geleden in ogenschouw neemt.
Huizen lijkt inmiddels een beetje een draai gevonden te hebben na een moeizame start. Coach Klein heeft enkele tactische accenten verlegd en dat leek Huizen de afgelopen twee weken geen windeieren te leggen. Maar één zwaluw maakt nog geen zomer, en het zal voor Huizen iedere week weer een ferme klus worden om die puntjes te sprokkelen die Huizen het hoofd boven het derde divisiewater zullen moeten weten te houden. En daar zal ‘Uit tegen TEC’ geen uitzondering op gaan vormen, vrees ik. Aanvang geen half drie, maar een uurtje later. TEC is een zondagclub en heeft daartoe recht op gewijzigde aanvangstijden tegen de traditionele zaterdagclubs. Wellicht wat spelers die op de zaterdag hun brood verdienen en nu dus niet zo lang vrij hoeven te nemen?
Het is lekker voetbalweertje als we de bus in stappen. Zonnig, maar niet té warm. Bij Sportpark ‘De Lok’ wordt het verkeer door twee verkeersregelaars een halt toegeroepen om chauffeur Hans de gelegenheid te bieden om zijn gevaarte achteruit het nauwe gangetje naar het sportpark op te steken. Dat hebben ze bij TEC in ieder geval keurig voor elkaar!
Helaas geen bestuurskamer voor mij vandaag: met vaste hand word ik gedecideerd naar een zijkamertje gedirigeerd als ik me meld. Ik vermoed het wedstrijdsecretariaat van TEC. Een knus hokje met prachtige nostalgische zwart-wit teamfoto’s in prachtige antieke houten lijsten. Toch wel jammer: geen weerzien, geen gesprekje, met de arbiter van dienst Willem Kuijntjes die we nog kennen van B.O.L. uit. Wel ‘n lekker bakkie koffie in het warme hokje en van de aanwezige heren leer ik dat TEC ook de nodige blessures kent: de namen van Mohamed El Makrini, Maurice de Ruiter en Guido van Rijn ontbreken op het wedstrijdformulier. Toch naar ik begreep drie basisklanten in de ploeg van coach Eric Speelziek. Het duurt even voor de mannen aldaar een de opstelling van Huizen op het scherm zien komen. Als ik dan een uitdraai krijg ontbreekt de naam van Elijah Kruize nog op het formulier. Huizen neemt naar ik aanneem toch echt elf man mee naar de aftrap, maar de printer ratelt lekker door. Als de speaker van dienst even later de opstelling doorgeeft ontbreekt dus inderdaad Kruize in de genoemde opstelling en heeft Wessel Biljardt dus nog geen rugnummer. Ook heeft de speaker alleen de eerste pagina van het twee pagina’s tellende wedstrijdformulier tot zijn beschikking en dus promoveert hij assistent Carl Aventurin maar tot hoofdtrainer. Aangezien ik dicht bij het radiohutje zit geef ik de correcties nog maar even door die braaf worden omgeroepen.
Een indrukwekkende minuut stilte voor voormalig keeperstrainer Maarten Verbeek die vannacht in zijn slaap is overleden. Vanaf deze plek ons oprecht medeleven aan de nabestaanden.

Never change a winning team

Met de vier punten die we uit de laatste twee wedstrijden haalden, heeft coach Klein besloten dat je aan een team dat punten pakt maar beter zo weinig mogelijk kunt sleutelen. Helaas lijken daar mannen als Timo Vos, Ahmed al Mahdi en Sergae Kogeldans een beetje het kind van de rekening van te zijn geworden. Een wedstrijd op zaterdag trekt blijkbaar toch wat weinig publiek daar in Tiel. De knusse tribune is maar matig gevuld en ook langs de lijnen geen drommen toeschouwers.
Huizen opent brutaal met een aanval die door Kruize besloten wordt met een prima voorzet die echter bij de tweede paal maar rakelings naast gekopt wordt.
De tweede aanval is dan meteen raak: Artuur Zutterman zet goed door, bereikt Theo Visser die een messcherpe voorzet afgeeft die bij de tweede paal simpel binnengetikt wordt door Wessel Biljardt die daarmee zijn eerste officiële voor Huizen laat aantekenen. Heel even heb ik een déjà vu en denk ik Frank van den Bosch juichend weg te zien lopen. Gaat Wessel ons Frankie doen vergeten?
Wat een heerlijke start! 0 – 1 Na drie minuten en nu moet TEC eigenlijk meteen al uit die verdedigende stellingen die het zo graag betrekt als ik de verhalen mag geloven.
Niall Raben jaagt dan als eerste tegenactie de bal van afstand naast. Met een Pabon tussen de palen levert dat geen kopzorgen op voor de toch weer behoorlijk meegereisde Huizer aanhang.

Schrikken!

De voorspong lijkt echter toch geen lang leven beschoren als TEC met een verontrustend gemak door onze verdediging snijdt. Het lijkt haast wel een kopie van onze goal zojuist, als de bal scherp voor komt en van dichtbij binnen gewerkt wordt. Alleen was er in deze aanval blijkbaar iets van buitenspel geweest. Ik heb het zelf niet kunnen constateren vanaf mijn positie op de tribune, maar de vlaggenist aan de overkant van het veld steekt resoluut zijn vlag in de lucht. Opluchting in de Huizer harten!
Maar de druk van TEC houdt aan. Bo van Essen combineert met Walid Hassoun en dat dwingt Joshua Lo-Asioe tot een gevaarlijke redding voor de eigen goal. Ik zag ’s avonds Leandro Bakuna van FC Groningen zo’n soort bal nog spijkerhard in zijn eigen goal jagen, maar Joshua is blijkbaar een klasse beter en redt zo ten koste van een corner.
Die corner leidt tot een gevaarlijke situatie, maar niet voor de goal van Pabon, maar voor die van doelman Job Schuurman van TEC! De bal gaat snel naar de sprintende Wessel Biljardt die de smaak duidelijk te pakken heeft en ondanks dat de geur van een tweede treffer hem al in de neusgaten moet hebben geprikkeld, houdt hij toch het overzicht en zijn pass op de mee sprintende Lars van Huisstede is prima. Lars lijkt de weg vrij te hebben naar Schuurman, maar even voor het strafschopgebied van Schuurman laat hij toch wat te gehaast zijn inzet los. De bal mist daardoor net de richting voor de tweede treffer en vliegt een metertje over.

Veld

Voor de wedstrijd had ik de gelegenheid even te baat genomen om het veld te voelen. Berichten als zou het een schier onbegaanbare weide zijn, bleken schromelijk overdreven. Het veld is wat ‘zwaar’ na de regenval van de laatste dagen, maar zeker goed bespeelbaar. Het oogt niet alsof de TEC-selectie ook op dat veld zijn trainingsavonden doorbrengt: de doelgebieden zijn netjes begroeid met gras en dat doet mij vermoeden dat de trainingen op het nabijgelegen kunstgrasveld worden afgewerkt. En dat is te merken aan het spel van onze gastheren: opvallend veel diepe ballen vinden een roemloos einde over de achterlijn en Huizen blijft daardoor eigenlijk grotendeels met speels gemak overeind.
In de tweeëntwintigste minuut komt TEC echter toch weer dreigend door. De hardwerkende Theo Visser gaat voorop in de strijd en weet met een hoekschop erger te voorkomen. De bal zwaait voor de goal langs en Jeffrey Ket ziet dan zijn kans schoon voor een spijkerharde uithaal die echter op de billen van een van onze verdedigers uiteen spat. De rebound wordt opnieuw ingebracht en levert een gevaarlijke krulbal op die koppend door Dailey Groenewegen naar veiliger oorden wordt gedirigeerd, in dit geval de veilige handschoenen van Olivier Pabon. Huizen staat onder druk, maar er hoeft bepaald nog geen stormbal in top te worden gehesen en de aanvallen die Huizen produceert vanuit de omschakeling lijken eigenlijk gevaarlijker dan hetgeen TEC aan aanvalsspel op de mat weet te leggen. TEC weet eigenlijk niet goed wat te doen met het initiatief dat ze door Huizen geboden wordt: het potje creativiteit lijkt wel op zodra de mannen van Speelziek over de middenlijn komen. De enige die enig gevaar lijkt te kunnen stichten is die balvaardige nummer negen, Anderson Lopez. Maar ook Lopez liet het op de momenten suprême afweten: enkele malen glibberde hij weg of voerde zijn acties te ver door: een goede schietkans als hij naar binnen dribbelt eindigt zo ergens halverwege doel en cornervlag…

Omschakeling

De snelle Wessel Biljardt is een plaag voor de TEC verdedigers en ook aan Lars van Huisstede hebben de mannen van Speelziek de handen meer dan vol. Huizen hanteert het wapen van de snelheid in de snelle omschakeling en menig gestrande aanvalspoging van TEC resulteert onmiddellijk in een tegenaanval. In de vierendertigste minuut gaat Biljardt er weer vandoor, bereikt Zutterman – die zich heerlijk in zijn element lijkt te voelen in zijn nieuwe aanvallender rol – en als Artuur dan de voorzet loslaat, gaat Kruize er recht voor de goal maar rakelings onderdoor! De 0 – 2 lijkt eerder voor de hand te liggen dan de gelijkmaker! Zeker als Huizen de bal even niet lekker weg lijkt te krijgen na een corner van Niall Raben en Anderson Lopez op de achterlijn uitglijdt als hij af wil drukken… Het begint al iets moedeloos te krijgen bij de thuisclub…
Weer een snelle counter, deze keer is het echter Jeffrey Ket die Zutterman de voet dwars weet te zetten na een vlotte combinatie met Lars van Huisstede, maar de aanvallen van Huizen zijn zwanger van potentie. Jeroen Lamme maait maar rakelings naast de bal als een corner van Visser panklaar op de strafschopstip gelegd wordt. Gelukkig had ook hier arbiter Kuijntjes buitenspel of iets anders geconstateerd, anders had Jeroen zich de haren uit het blonde koppie getrokken…

Doorgaan en niet verzaken!

Met de minuut wordt duidelijker dat Huizen hier gewoon met een resultaat vandaan kan rijden. Maar een 0 – 1 blijft een wankele voorsprong natuurlijk. En op dit gladde veld is een uitglijertje maar zo gemaakt. In ieder geval eerst maar zorgen dat we met een voorsprong de rust in gaan, dan zien we daarna wel verder hoe ons strijdplan er uit zal moeten zien.
Van Huisstede stuurt Visser goed diep, alarmfase rood voor de mannen uit Tiel, maar arbiter Kuijntjes biedt opnieuw de helpende hand en constateert buitenspel. Het zal niet veel gescheeld hebben, maar aangezien we deze arbiter eigenlijk op geen fout konden betrappen geef ik hem gaarne het voordeel van mijn twijfel. Maar de manier waarop Huizen er weer tussenuit trok, geeft de Huizer burger moed: we zijn gewoon gevaarlijker! Het is nu zaak geconcentreerd door te gaan en niet te verslappen.
Het rustsignaal klinkt al bijna uit de fluit van Kuijntjes als Van Huisstede zich als een slangenmens door de defensie van TEC worstelt. Hij lijkt te lang te wachten met een poging, maar op de achterlijn weet hij toch de bal langs doelman Schuurman te krijgen. De doelmond ligt gapend open, de bal heeft maar een zetje nodig voor de 0 – 2. Helaas: geen groen-geel te bekennen om dat zetje te geven… Kort daarop nog een laatste schotpoging in deze eerste helft van Van Huisstede. De inzet wordt helaas gekraakt en dus gaan we met 0 – 1 de rust in.

Rust

Hoewel TEC het meeste balbezit en het initiatief in de wedstrijd mocht hebben, wist het daar eigenlijk geen raad mee. Enkele ‘dreigende’ situaties werden eigenlijk ogenschijnlijk moeiteloos door onze defensie geklaard en daarbij waren de uitvallen van Huizen eigenlijk dreigender en gevaarlijker. Van Huisstede en Biljardt waren bij vlagen ongrijpbaar voor de TEC-defensie.
De aanvalsopbouw van de thuisploeg eindigde opvallend vaak buiten de lijnen. Opmerkelijk voor een ploeg die toch de helft van haar wedstrijden op dit veld afwerkt. Je zou dan toch wat meer gewenning aan deze omstandigheden verwachten.
Huizen bleef dus deze eerst helft eigenlijk eenvoudig overeind in de Tielse aanvalsgolven. Alleen die balvaardige nummer negen, Anderson Lopez, leek over de creativiteit en de brutaliteit te beschikken om Huizen defensief aan het wankelen te brengen. Het is echter zaak die krappe marge verder uit te bouwen om zo een slippertje te kunnen gedogen.
De wisselspelers wekken niet de indruk al meteen aan de aftrap van de tweede helft te zullen verschijnen. Ik denk dat het een logisch gevolg is van de eerste helft die we net beleefd hebben dat Klein ook nu geen ingrepen gaat doen in de speelwijze. Er zit potentieel genoeg gevaar in ons spel en achterin staat het als een huis.

Wissel

Die tevredenheid was er logischerwijze niet bij TEC-coach Speelziek, want hij brengt bij aanvang Fabian Sid Serrarens voor  Marciano van Leijenhorst. Huizen dus ongewijzigd het tweede bedrijf in.
Het spelbeeld zou ok door het inbrengen van Serrarens niet wezenlijk veranderen: opnieuw komt het eerste gevaar dat ik noteer van Huizen als Visser goed wordt weggestoken door Biljardt. Visser komt goed, maar wel wat schuin voor de goal van Schuurman uit. Zijn inzet valt echter meer in de categorie ‘terugspelertjes’ dan in die van de ‘schoten’… Een opgeluchte Schuurman dus die het rollertje simpel onschadelijk maakt.
Aan de andere kant komt Walid Hassoun nog het dichtst bij de gelijkmaker met zijn inzet die slechts een meter over de goal van Pabon vliegt. Een centimeter te hoog is al genoeg, dus honderd…
Geel voor Dennis Lamme die een heerlijke passeerbeweging van Hassoun niet over zijn kant wil laten gaan. Een terechte gele kaart en jammer van die heerlijke actie, zoveel voetballende hoogtepuntjes kende deze wedstijd immers ook niet…
Huizen hanteert de lange bal naar voren in de hoop dat Biljardt en Van Huisstede daar iets van kunnen maken. Het resulteert in een nieuwe schietkans voor aanvoerder Visser. Deze keer is de inzet hard zat, maar zit er nu een verdediger tussen om een tweede treffer voor Huizen te voorkomen.

Ouderwets

Ook geel voor Redouan Hazzat die de uithalende Wessel Biljardt aantikt op een metertje of twee voor de rand van het Tielse strafschopgebied. Biljardt dus neer en Van Huisstede en Visser achter de bal. De positie is ideaal, de muur breed, de afstand goed, de precisie noodzakelijk. Overleg tussen Visser en Van Huisstede over de te volgen aanpak. Dan neemt toch Visser de aanloop en met meetkundige precisie stuurt hij de bal om die brede muur in de uiterste hoek waar Schuurman slechts het nakijken op heeft. De bal had zo’n curve dat ik tot het moment dat de bal binnensloeg nog een misser vermoedde. Maar de bal is ouderwets op z’n Vissers genomen. Zo hebben we hem al vaker zien scoren, en met deze 0 – 2 lijkt hij Huizen eigenlijk al in veilige haven te loodsen.
Weer gaat TEC met de moed der wanhoop op zoek naar een aansluitingstreffer die het vervolg van de wedstrijd voor de mannen uit Tiel nog tot een zinvolle besteding van deze zaterdagmiddag zou kunnen maken. Een voorzet van Jarchinio Antonia wordt door Olivier Pabon geroutineerd weggebokst, Walid Hassoun gaat neer in de zestien, maar de uitstekend leidende Kuijntjes heeft er goed het oog in en oordeelt dat daar geen strafschop voor gegeven dient te worden. Even gaat Artuur Zutterman voor de wereld, maar gelukkig weet fysio Harm Baijens hem weer overeind te helpen.

Wissels

Dan grijpt Klein na een goed uur spelen toch in. Wessel Biljardt wordt bedankt voor de meer dan bewezen diensten met zijn goal, de aanleiding tot de tweede goal en verder een uitstekend uur voetbal dat hij op de mat had weten te leggen. Nabil Harchaoui lijkt de logische vervanger met zijn snelheid en en creativiteit. ‘Werkpaard’ Tijmen Bakker mag de plek innemen van Elijah Kruize die zijn basisplek weer prima waar had gemaakt vandaag.
Eindelijk dan toch wat ‘actie’ voor Pabon als Lopez een half geblokt schot richting de hoek ziet caramboleren. Maar Pabon is op zijn post en duwt de bal keurig buiten de palen.
ook hier vloeit uiteindelijk weer een gevaarlijke counter van Huizen uit voort. Visser zet de aanval zelf op en via Nabil Harchaoui krijgt hij de bal weer terug. Helaas opnieuw in buitenspelpositie. Huizen is en blijft dreigend voorin.
Ook TEC-coach Speelziek besluit tot een ingreep en brengt Oguzhan Yelkovan voor Niall Raben.
Timo Vos mag dan de wat aangeslagen Artuur Zutterman komen vervangen.
Een dubbele corner wordt door Hassoun tot twee keer aan toe ingebracht, maar even zo vaak was Joshua Lo-Asioe de grote ‘sta-in-de-weg’ voor de TEC-aanvaller.
Een dubbele wissel met nog een dikke tien minuten reguliere speeltijd op die fraaie klok als Speelziek zijn laatste troeven op tafel gooit. Hazzat en Lopez moeten het veld ruimen voor Jayden Houtriet en Quentin van Veenendaal.

Slotfase

Natuurlijk betekent een eventuele treffer voor TEC een hete slotfase voor onze mannen. Het is dus zaak om de rijen gesloten te houden. Met hernieuwde energie lijkt TEC op zoek te gaan naar die aansluitingstreffer. Adil Haian staat succes voor Houtriet in de weg, maar moet daar wel een corner voor toestaan. Deze wordt gelukkig weer onschadelijk gemaakt door onze gedisciplineerd verdedigende laatste lijn, geassisteerd door de schier onvermoeibare Theo Visser.
Ook Sergae Kogeldans mag dan zijn opwachting maken voor de leeggespeelde Lars van Huisstede.
De pijp begint ook bij TEC achterin wat leeg te geraken en daar lijkt Nabil Harchaoui lekker gebruik van te gaan maken. Hij is zijn tegenstander op snelheid meer dan de baas en je voelt gewoon dat als hij een paar keer doorzet, dat er dan wat te halen valt voor onze getalenteerde vleugelspits. Harchaoui en Vos zetten een heerlijke combinatie op die als een warm mes door de boter snijdt. De bal gaat uiteindelijk na een poging breed naar Theo Visser die zowel voor als achter te vinden was. De bal is hard zat, maar deze keer blijkt het zijnet de eindbestemming. Dat had een beter lot verdiend!
Pabon duwt een scherp ingezette bal netjes onder de lat vandaan en als de klok de negentig al aantikt breekt Visser opnieuw goed uit de omsingeling. Met een bekeken pass zet hij Nabil Harchaoui alleen voor doelman Schuurman. De doelman verkleint zijn goal en dwingt zo Nabil tot een keuze: passeren of schieten? Nabil kiest voor het laatste en ziet zijn inzet centimeters langs de verkeerde kant van de linker paal rollen! Ik had het Nabil zo gegund!
Arbiter Kuijntjes vindt het dan na vijf minuten extra tijd welletjes en blaast opnieuw een knappe overwinning voor Huizen in de boeken. Huizen is op de goede weg!

Arnold Klein

Ik moet Arnold even achtervolgen tot in de kantine als ik eerst drie spelers te woord heb gestaan.
“Het lijkt wel of je bij een nederlaag toch langere nodig hebt met de mannen,” constateer ik zijn vroege verschijnen uit de kleedkamer.
“Klopt, dat is ook zo,” bevestigt Klein. “Bij een nederlaag moet je dingen met elkaar bespreken wat er fout is gegaan. Als je dat laat rusten tot de eerste training, dan zijn die emotiemomenten weg. In die emotie zegt iedereen vaak de waarheid en dus is het dan van belang meteen na te praten na de wedstrijd. Nu is dat niet nodig, nu feesten de mannen met de geluidsinstallatie op volle sterkte en hebben we waarvoor we hier naartoe zijn gegaan.”
“D’r is zo’n uitspraak over lekken die boven moeten komen. Met zeven punten uit de laatste drie wedstrijden lijkt dat er aardig op, toch?”
“Ja, ik heb eerder al aangegeven dat we het een paar weken geleden hebben omgegooid. Dat heeft er toe geleid dat een aantal spelers op de bank is beland, spelers op andere posities zijn komen te staan, we moesten terug naar een stukje stabiliteit waarmee we vorig seizoen goed hebben gerendeerd. Het lijkt erop dat we dat nu hebben gevonden.”
“Eigenlijk waren onze uitvallen weliswaar minder in aantal, maar wel gevaarlijker dan wat TEC wist te brengen…”
“Ja, dat is natuurlijk het spel dat we voorheen ook wel eens gespeeld hebben. We hebben TEC bewust op bepaalde momenten aan de bal gelaten, maar hebben het wel positioneel zo neergezet dat we wel goed staan. Een voorzet van de zijkant kan je nooit helemaal voorkomen, maar we stonden wel goed om meteen vanuit de omschakeling gevaarlijk te kunnen zijn. En dat leverde een hele vroege goal op, een hele grote kans voor Wessel Biljardt, voor Lars van Huisstede. Daar was nog wel ruimte voor verbetering qua effectiviteit. Maar als ik kijk naar het verdedigende loopwerk dat de vier voorwaartsen hebben verricht vandaag, dan hebben ze dat echt fantastisch gedaan. Ik ben blij dat de spelers elkaar wellicht tot in den treure blijven coachen, waarmee ze elkaar scherp wisten te houden.
De tweede helft probeerde TEC het over een andere boeg te gooien, maar daar konden wij meteen op schakelen. En áls er dan een keer een bal op goal kwam, dan zie je dat Ollie (Olivier Pabon, Red.) weer heerlijk zijn goal schoon weet te houden. Dan moet je eigenlijk de tweede helft die wedstrijd eerder over de streep helpen. Heerlijk hoe Theo Visser dan eindelijk weer eens zijn fantastische vrije trap kan etaleren en dan is het jammer dat je die laatste uitgespeelde kansen niet weet te verzilveren. Dat was toch een kwestie van het elkaar iets meer de bal gunnen of beter moeten inspelen.”
“Is dat ook niet eerder een mentale kwestie? We leggen als ploeg zo de nadruk op het voorkomen van tegendoelpunten dat we wellicht wat minder de focus op de afronding zélf hebben?”
“Vanaf mijn beleving langs de kant, maar dat kan ik ook verkeerd zien, vond ik dat we te snel voor eigen succes wilden gaan. Als we dáár nog beter in worden, dan loop je vandaag met 0 – 6 de deur uit. Maar dan moet je elkaar wel zién!”
“Toch zag ik juist dat ‘elkaar gunnen’ wél terug in de wedstijd: Vos die de bal aan Nabil gunt, Van Huisstede die de bal keurig doorzette naar Visser, Zutterman, Theo ook…”
“Ja, ik snap dat ook wel, je hebt wat minder de bal. Laten we wel wezen: als je de hele wedstrijd lekker aan de bal bent en je krijgt legio kansen, dan leg je ‘m denk ik toch wat makkelijker even weg naar een medespeler. Dus ik snáp het ook ergens wel!”
“Iemand vroeg me waarom je niet van de week op gras had getraind met het oog op deze grasmat vandaag…”
“Nou, zag jij vandaag dan dat dat nodig was geweest? Ik geloof daar niet echt in.”
“Heb je met het oog op die beruchte grasmat nog overwogen om ‘kwetsbare’ spelers te sparen?”
“Nee, we proberen de belasting van de spelers zo goed mogelijk te managen. Elke week kijken we wat een speler aan zou moeten kunnen. Harm Baijens en Bert Brons zijn daar druk mee bezig en ik houd zelf de minuten bij die spelers maken. Donderdag oefenen we in Amsterdam tegen Ajax, twee keer vijfendertig(!) minuten en wellicht dat we dan wat spelers wat minder minuten laten maken en anderen weer wat meer. Daar zullen we heel secuur de balans in moeten vinden. Dat kan je tot in den treure uitdokteren en dan loopt het in de wedstijden toch weer anders dan je gedacht had.”

Wessel Biljardt

Met zijn goede inbreng, zijn goal en de aanleiding tot de vrije trap die de 0 – 2 op het bord bracht, kon ik uiteraard niet om Wessel heen.
“Het verbaasde me dat je in de basis begon,” open ik ons gesprekje in de catacomben. De ogen van Wessel worden groot als schoteltjes. “Dit veld is berucht en met je geschiedenis aan blessures had je maar zo gespaard kunnen worden,” leg ik uit.
“Nee, en ik heb mezelf ook niet gespaard!” lacht hij van oor tot oor. “Het was wel een zware wedstrijd en het veld was inderdaad zwaar te bespelen. Daarbij moest ik ook veel achter de bal aan om mijn verdedigende werk te doen. Maar met mijn kruisband ging het goed, het was meer dat ik mijn hamstring nog wat voelde trekken, maar ik had er geen wezenlijke last van en het was dus goed te doen.
Ik voel me sowieso redelijk fit, ik denk wel dat ik nóg fitter kan worden, maar dat moet gewoon groeien. Maar het ging lekker.”
“Je kunt na een jaar blessureleed niet verwachten dat je er met zes wedstrijden weer helemaal staat, natuurlijk. Waar je wél stond was op de juiste plek bij die eerste goal…”
“Ja! Doelpuntje! Mijn eerste officiële, ja dat was lekker! Ben ik echt blij mee, super!”

Theo Visser

Zijn vrije trap ging er weer ouderwets in. Daarnaast ging Theo ook vandaag weer voorop in de strijd en was zowel voor als achter te vinden.
“Hoe zit dat met dat lek dat nu boven aan het komen is?”
“Ja weetje, drie weken geleden voor we naar DEM gingen hebben we gewoon iets nieuws bedacht waardoor we verdedigend weer beter zijn komen te staan. Als het verdedigend goed gaat moet dat weer onze basis worden. We kregen die eerste wedstrijden gewoon te veel doelpunten tegen. We lieten de tegenstanders veel te veel voetballen op onze helft.
Daar vanuit zijn we weer gaan werken en je ziet dat we als team verdedigend erg veel werk verzetten. We hebben nu al drie wedstrijden op rij die nul weer weten te houden. Daar zijn we megatrots op en dan komen de goals vanzelf. We worden gewoon beloond voor ons harde werken. We hebben gewoon een vreselijke start gehad om eerlijk te zijn, maar we hebben nu iets waar we verder op kunnen bouwen. Maar we zijn nog steeds aan het leren.”
“Ik zag wel even de oude Theo terug bij die vrije trap… Die ging er wel echt lekker ‘des Theo’s’ in hè?”
“Ja, het was dé plek, hè! Ik raakte hem perfect en hij daalde goed over de muur, draaide van de keeper af, dus ja, ik was heel blij.”
“Het was voor mijn gevoel wel het breekpunt voor TEC in de wedstrijd…”
“Ja, het was heel bevrijdend. Het was voor hen een mokerslag en het gaf ons een extra boost. Want al stonden we 0- 1 voor, het was wel heel zwaar. Zij drukten naar de gelijkmaker en om dat de hele wedstrijd vol te houden is gewoon heel erg zwaar. Met een marge van één goaltje blijft het dan spannend.”
“Dat het zwaar was bleek misschien wel uit de mogelijkheid die je bij de tweede paal kreeg toen je er geen écht schot meer uit wist te persen…”
“Ja, ik nam de bal in de draai niet goed mee. Als ik hem wel goed mee had kunnen nemen, dan had ie meteen lekker voor me gelegen. Die bal later in het zijnet, die raakte ik net iets aan met mijn standbeen. Maar ook heerlijk om die voorzet te kunnen geven voor de 0 – 1…”
“Ik schrok wel even toen die gelijkmaker leek te vallen…”
“Ja, zij hebben wel hele creatieve spelers die sterk in de dribbel en aan de bal zijn. Zodra we ons uit de verdediging lieten lokken, werden zij gevaarlijk! En dat is een paar keer gebeurd. Daar moeten we van leren. De backs hoeven niet altijd uit te stappen, maak het gewoon druk rond de eigen zestien.
Zij zijn individueel hele goede spelers, maar wij zijn echt een team. Ze hebben eigenlijk niet op goal geschoten. Dan mogen ze van mijn voorzetten geven tot ze een ons wegen, zonder schoten krijg je geen goals tegen!
Dit is een hele nuttige overwinning op een directe concurrent, dus we hebben zeker goede zaken gedaan vandaag!”

Dennis Lamme

Hij verrichtte veel loopwerk op het middenveld. En dus leek hij me de aangewezen man om eens zijn licht te laten schijnen over de zwaarte van dit veld dat me toch van meerdere kanten als ‘zwaar’ was voorgeschoteld.
“Had je daar last van?” vraag ik. “Want je was onvermoeibaar, leek het wel…”
“Ja, ik had drie longen vandaag,” glundert onze rosse middenvelder tevreden. “Het ging lekker, ja, ik voel me goed. Ik liep inderdaad wel veel, maar daarbij bleef Elijah (Kruize, Red.) ook gewoon goed compact staan. Daardoor hoefde ik op zich niet echt zoveel meters te maken. Ik denk dat die vier voorin, Artuur, Lars, Wessel en Theo, wellicht de meeste meters hebben gemaakt en hebben heel veel vuil werk voor ons opgeknapt.”
“Merkte je wel dat het ook bijvoorbeeld een zwaarder veld was dan wat we thuis hebben liggen?”
“Vandaag niet zo zeer, nee,” vervolgt Dennis na enig nadenken. “Ik vond het eigenlijk wel een lekker veldje, een beetje vochtig waardoor die bal lekker over het veld gleed. Dat merkten we in de warming-up al.
Ik had eigenlijk verwacht dat zij vanaf de aftrap volle bak vooruit druk zouden gaan spelen, maar we konden gewoon lekker de bal rond laten gaan. Dat was prima natuurlijk!”

Nicole Biljardt

Moeder van een goede voetballer en naar eigen zeggen nog verstand van voetballen ook. Als ik de kantine uitloop wordt me door Fred Lamme op het hart gedrukt dat ik haar zeker even aan het woord moet laten. Uiteraard ben ik daar gaarne toe bereid.
“Meer spannend dan fraai, vandaag,” werp ik het balletje op.
“Ja, dat was het inderdaad!” beaamt ze lichtelijk verlegen met alle aandacht die ze ineens krijgt.
“En die knul van jou scoorde er ook maar meteen een,” vervolg ik.
“Ja, Wessel scoorde lekker snel inderdaad. Ik denk dat daardoor voor het team wel een beetje een last gebroken is en vertrouwen in de goede afloop kregen.
Ze hadden er nog wel meer kunnen maken gelet op de kansen die we hebben gehad. Verder hebben ze zich verdedigend ontzettend goed staande gehouden als team. Het valt me op dat het team ontzettend hard voor elkaar werkt. Het valt me ook op dat dat steeds meer het geval is. Ik denk dat alle poppetjes momenteel redelijk op hun plekkie staan. Daardoor vallen de ballen ook momenteel ook goed voor ons, dus ik ben er heel erg blij mee!”
Dan duikt Fred Lamme met zijn telefoon het gesprek binnen. Als je die man ook geen aandacht geeft, dan néémt ie het wel…
“Ik dacht heel even dat ik ‘Frankie’ zag wegrennen na de goal…”
“Haha! Ja het zijn natuurlijk alle twee kleine opsodemieterdjes die wel vaak ‘aanwezig’ zijn in een wedstrijd.”
“Je wou me nóg wat zeggen…”
“Ja, het is wel een beetje jammer dat Janine (de vriendin van Fred Lamme) jou wél een lift geeft, maar dat je d’r niet noemt in het verslag. Ik denk dat je dat nog even goed moet maken!”
Dan blijkt dat Fred Janine al aan de lijn heeft.
“Ik was het écht van plan,” probeer ik me te verontschuldigen. “Maar ik maak het vandaag nog goed!”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Een onvergeeflijke nalatigheid mijnerzijds, dus… Het schaamrood staat mij dieprood op de kaken… Vorige week werd ik door mijn lieftallige echtgenote naar de club gereden. Normaliter bel ik haar wanneer ze me weer op kan halen… Nu kreeg ik echter het aanbod van Janine Blijdorp om me even thuis af te zetten. Niet alleen hoefde mijn echtgenote er dan niet weer ‘uit’ om me te halen, maar ik kan ook nooit ‘Nee’ zeggen tegen beeldschone dames. En dus werd ik in dat pittige mini’tje door Janine keurig thuis afgezet. Natuurlijk had ik dat even willen en moeten vermelden in dit onderdeel van het verslag, maar dat is er – door de tijdsdruk denk ik – dus volkomen bij ingeschoten! Schande over mij en mijn gebeente! Ik hoop dat alsnog hierbij een beetje goed gemaakt te hebben. Janine: je bent een engel!
Terug naar waar het om gaat: de tweede overwinning van Huizen dat daarmee het zicht op handhaving opnieuw leven in blaast. Natuurlijk zullen we nog de nodige wedstrijden gaan verliezen, we blijven immers een beetje het Klein Duimpje van deze derde divisie. Maar met zeven punten uit de laatste drie wedstijden, geen goals tegen, ziet de toekomst er toch meteen alweer een heel stuk rooskleuriger uit.
Theo Visser noemde het een ‘vreselijke start’. Dat vind ik wat te zwaar aangezet, want behoudens dat echec tegen Sportlust en een ontketende Frankie van den Bosch, bood Huizen eigenlijk toch altijd meer dan aanvaardbaar tegenspel. Iets te optimistisch aanvalsspel, een defensie die toch ineens met een kwaliteitje betere aanvallers geconfronteerd werd en daardoor gewoon enkele keren ‘ongelukkig’ puntverlies.
Na dit voetballoze weekend volgen achtereenvolgens Eemdijk en IJsselmeervogels. Met die laatste tegenstander hebben we dan de volledige Top-6 voor onze kiezen gehad. Dat geeft toch wel een wat ander perspectief op onze povere resultaten in die eerste periode. Alleen de uitglijer tegen HSC’21 mag onze ploeg zichzelf echt flink aanrekenen, voor de rest waren het wedstrijden die je kunt verliezen.
Klein heeft harde keuzes moeten maken. Keuzes die bij sommige spelers zonder meer hard zullen zijn aangekomen. Maar ook dit seizoen zullen we alle krachten keihard nodig hebben bij schorsingen, blessures en ander ongerief. Het is dan ook te hopen dat het niet ten koste gaat van de eendracht binnen de ploeg en dat Klein alle kikkers in die kruiwagen zal weten te houden.
Donderdag dus Ajax uit. Twee keer vijfendertig minuten, dus. Eens zien welke opties zich dan weer zullen laten zien.