Oude bekenden: Sparta Nijkerk

Ooit was Huizen een toonaangevend team in de amateurwereld, haalde landstitels bij de amateurs en was een voetbalmacht waar men rekening mee hield. Uit die tijd stammen ook de ontmoetingen met Sparta Nijkerk dat weliswaar ook de nodige ups en downs meemaakte in haar bestaan, maar waar we toch al weer enige seizoenen lang geen contact meer mee hadden. We moeten tot seizoen 2017/2018 terug voor we voor het laatst in dezelfde competitie uitkwamen. Hoewel me de Spartanen vooral als erg sterk voor de geest staan, presteerde Huizen het zeven keer(!) in de historie die mij bekend is, met een zege van de Ebbenhorst af te reizen. En dat verbaast me.
Voor vandaag zijn mijn verwachtingen niet echt hoog gespannen, ik hou zelfs serieus rekening met een ferme nederlaag tegen de ploeg die in haar openingswedstrijd IJsselmeervogels met lege handen huiswaarts stuurde. De lege handen waar Huizen op dit moment dus ook mee staat na twee verloren duels. Opnieuw hier een overwinning pakken zou voor Huizen dan ook als manna uit de hemel komen en ik durf er eigenlijk niet eens op te hopen. Een enkel punt zou ik al als een bonuspuntje omarmen.
Op de markt houdt de brandweer een folderactie voor haar open dag. Of ik dan even iets leuks in het verslag wil zetten… Nou heb ik nooit brand gehad waar deze mannen aan te pas hoefden te komen, maar ik vind dat toch een loffelijk doel en dus bij deze dat woordje. Of ze er iets aan zullen hebben? Ik ben bang van niet: de open dag is op 7 september aanstaande en dan krijgen we Sportlust op bezoek. Ik vermoed dat veel mensen die dit lezen daar dan toch de voorkeur aan geven om hun zaterdagmiddag aan te besteden…
Joshua Lo-Asioe beloofde mij in zijn interview dat hij zou gaan scoren vandaag. Ook van Tijmen Bakker ving ik een dergelijk voornemen op… 0 – 2… Ik durf er eigenlijk niet zonder lachen aan te denken…
De sfeer in de Nijkerker bestuurskamer getuigt ook van een amicaal weerzien. Het lijkt wel een reünie waarbij oude bekenden hernieuwd kennismaken. De twee elftalleiders stellen me zelfs zonder dat ik er om hoef te vragen de opstelling van Sparta Nijkerk ter hand. Je merkt toch echt wel dat de organisaties in deze derde divisie een stuk professioneler zijn.
Bij Huizen ontbreekt nu tot overmaat van ramp aanvoerder Theo Visser wegens ziekte. Dat kunnen we er eigenlijk nou net niet bij hebben. Dat maakt Joshua Lo-Asioe tot aanvoerder vandaag. Bemoedigend is wel de naam van Lars van Huisstede op het wedstrijdformulier. In de basisopstelling nog wel! Al met al vermoed ik een soort 4-4-2-opstelling voor vandaag met Tijmen Bakker en Adil Haian die vanaf het vier mans middenveld de weg naar de flanken zullen moeten gaan kiezen. Voorin dus Van Huisstede en Ahmed al Mahdi.
Een koploper trekt publiek en dat is goed te merken. Het dakterras voor de kantine van sportpark De Ebbenhorststaat mudjevol en ook op de tribune is het zoeken naar een plekje. Met enige moeite weet ik het stoeltje links naast me vrij te houden. Ik schrijf met de linkerhand en dan heb je gewoon iets meer ruimte nodig dan dat ene stoeltje waarop ik zit. Ook merk ik daar dat ik mijn trouwe vulpennetje ergens onderweg naar de tribune verloren ben. Balen! Het is maar een dingetje van drie eurootjes bij de HEMA, maar het schreef gewoon heerlijk en ik ben er dus behoorlijk aan gehecht. Mocht iemand het gevonden hebben, neemt u alstublieft even contact met me op? Gelukkig heb ik ook nog een reservepennetje bij me dat ik naarstig gebruiksklaar maak.
Het zonlicht maakt het fraaie scorebord met klok moeilijk uit te lezen en dus hang ik de stopwatch maar weer om. Dan gaat de pupil van de week op avontuur en het zojuist besproeide veld is blijkbaar glad want het menneke gaat pardoes onderuit. Eenmaal opgekrabbeld laat hij Pabon voor de eerste keer vissen en kunnen we dan toch van start.

Koploper

Sparta Nijkerk is dus de koploper, voor wat dat waard is na twee wedstrijden, en wil dat weten ook. Het begint meteen druk te zetten op de Huizer veste. Na drie minuten is het echter de gretige Lars van Huisstede die eendrachtig met mannetjesputter Artuur Zutterman een combinatie onderbreekt en meteen de counter zoekt. Behendig stoomt Van Huisstede op naar het Nijkerker strafschopgebied en ziet zijn schuiver maar een metertje naast gaan. Een schot voor de boeg: Huizen is niet van plan zich als een lam naar de slachtbank te laten leiden!
Een minuut later een soortgelijke actie van de bedrijvige Ahmed al Mahdi die echter net als de pupil van de week even weg glibbert in de hoek van het gesproeide veld. Toch weet hij de aanval door te zetten en de bal bij Zutterman te bezorgen. Diens voorzet wordt echter vakkundig geruimd door de Nijkerker defensie.
Sparta Nijkerk heeft echter wel het meeste balbezit, combineert vaardig en weet vaak soepeltjes de vrije mensen te vinden. Roy Bakkenes versiert een vrije trap. De bal wordt scherp ingebracht en bij de tweede paal gaat er een Nijkerker maar ternauwernood onderdoor, waarna Sergae Kogeldans opluchting en opruiming kan brengen. Huizen weet zich maar zelden onder die druk van Nijkerk uit te voetballen. Bijna alle geruimde ballen belanden bij een oranjehemd. Bemoedigend is wel dat de Spartanen tot op heden maar weinig echte kansen uit dat overwicht weten te destilleren.
Met de buitenkant van de rechtervoet krult Christos Ibrahim de bal maar weer eens voor. Bij de tweede paal duikt daar Omar el Ghazouani op die de bal maar rakelings naast werkt. Moet je net zeggen dat ze maar geen kansen weten te creëren…

Wissel

Adil Haian gaat na die voorzet zitten in het strafschopgebied en heeft verzorging nodig. Harm Baijens weet hem weer op de been te krijgen, maar helemaal van harte gaat het niet. Nadat Joshua Lo-Asioe maar gewoon eens met een volley van afstand had geprobeerd doelman Ischa Bouwman te verschalken, is het dan toch vier minuten later einde oefening voor Adil. Een oude blessure speelt weer op. Balen! Net nu de ziekenboeg weer wat leeg begon te lopen. Robbie Schipper mag dus al na een kwartier zijn opwachting maken.
De druk van Sparta Nijkerk houdt aan. Opnieuw Christos Ibrahim die de bal verovert bij een poging onder die druk uit te spelen. Twee ferme passen en een uithaal jaagt de bal maar rakelings over de lat bij Pabon. Onze doelman zat er wel heel dicht bij in de buurt en ik denk dat als de bal lager was geweest dat de vuist van Pabon wel redding gebracht zou hebben. Maar Sparta begint zo toch wel wat ‘ingeschoten’ te raken…
Aan de andere kant opnieuw Van Huisstede die me zeker deze openingsfase uitstekend beviel. Zijn actie tracht hij met een steekbal te besluiten, maar dat pakt even verkeerd uit. Goed doorzetten en opnieuw een uithaal die dan geblokt wordt. Huizen bijt gewoon venijnig van zich af! Eerlijk gezegd ogen de Huizer aanvallen gevaarlijker dan die van de thuisploeg…
Ook een steekbal van Tyrone Fonville vormt dan een simpele prooi voor Olivier Pabon. Er gaat toch ook een hoop mis bij onze gastheren.

Tjakka!

Pabon heeft meer moeite met een strakke voorzet van Omar el Ghazouani die maar zo onder de lat had kunnen verdwijnen. Pabon vangt de bal even dapper als vlekkeloos onder die lat weg. Als voormalig doelman wéét ik hoe akelig die ballen kunnen zijn: even een momentje van onzekerheid en die bal glibbert via je handschoenen maar zo over de lijn…
Dan breekt Huizen weer eens uit en Tijmen Bakker breekt door over onze linkerkant. Gaat het strafschopgebied binnen en haalt snoeihard uit. Zinderend spat de inzet op de lat boven de kansloze Bouwman uiteen! Soms is dat geluid van een bal op de lat fraaier dan die van een goal, maar vandaag had ik toch liever dat ratelen van de bal tegen het net gehoord… Maar Huizen was hiermee wel het dichtst bij de openingstreffer van deze middag!
De rust staat al bijna op aanbreken als Van Huisstede aan het einde van een vloeiende combinatie met Zutterman staat. De bal gaat breed door het strafschopgebied, Van Huisstede bedenkt zich niet en drukt af en zowaar slaat de bal onhoudbaar voor Bouwman tegen het net! 0 – 1! Ongeloof en vreugde strijden om de overhand, wie had dit durven dromen? IK niet!

Rust

En zo gaan we dus na drie kwartier dapper stand houden gewoon brutaal met een 0 – 1 voorsprong de rust in! Wat een ongekende en onverwachte weelde! Hoewel zonder meer in de minderheid bij de aanvallen die Sparta Nijkerk op ons af liet denderen, zijn de sporadische uitvallen van Huizen bepaald gevaarlijker! De bal van Bakker op de lat, de schuiver van Van Huisstede die nog maar net naast vloog en diezelfde Van Huisstede zorgt samen met zijn kompaan voorin Ahmed al Mahdi dat de Sparta-defensie de handen vol heeft aan onze bedrijvige en behendige aanvallers.
Nog vijfenveertig lange minuten te gaan. De vraag is hoe een Van Huisstede na zijn lange blessureperiode de strijd zal weten vol te houden. Maar ook kost het veel kracht om toch steeds maar achter die Spartanen aan te moeten lopen. Is onze ploeg inmiddels al zover dat dat negentig minuten goed blijft gaan? Op de bank voornamelijk aanvallend ingestelde spelers met Harchaoui, Vos en Kamstra. Alleen Kruize dicht ik ook wat verdedigende kwaliteiten toe. Het zullen benauwde minuten gaan worden, vrees ik…

Wissels

Voorlopig houdt Klein zijn kruit droog en stuurt Huizen ongewijzigd het veld van De Ebbenhorst weer op. Spartacoach Bert van Hunestijn heeft wél ingegrepen en stuurt Sam Krant onder de douche ten faveure van Kevin Sterling. En Sparta gaat naarstig op zoek naar de gelijkmaker. Het zal ze toch niet gebeuren dat ze als ‘trotse lijstaanvoerder’ hier punten laten liggen tegen een laagvlieger als Huizen?
Inmiddels heeft zich achter me een dame neergezet die ieder lichamelijk contact met ach en wee meende te moeten begeleiden. ‘Kijk nou toch eens!’ bij iedere sliding, iedere ingreep van Huizen. Zou die dame wel vaker naar een voetbalwedstrijd kijken?
Jeroen Lamme zet de blonde kuif als vanouds onder een voorzet waaruit Fonville maar zo gevaarlijk had kunnen worden. De inworp die daar uit volgt blijft wat hangen, het lukt maar niet om afdoende opruiming te houden achterin. Dan laat die invaller Sterling een voorzet los die maar zo binnen had kunnen vallen. De bal scheert over de lat, Pabon kansloos en opgelucht achterlatend. De omsingeling gaat voort en dan is het Fonville die op zijn beurt de lat teistert. Huizen wankelt. Als Robbie Schipper dan met de bal aan de voet tracht uit te breken wordt hij grof getorpedeerd. Arbiter Erik ter Brake wil voordeel geven, maar met de aangeslagen Schipper nog op de grond kiest de slimme Ahmed al Mahdi er voor de bal uit te spelen en zo verzorging voor Schipper mogelijk te maken. Geen geel en dat is op zijn minst opmerkelijk te noemen na een dergelijke charge…
Dan grijpt ook Klein in en brengt Timo Vos en Elijah Kruize voor Sergae Kogeldans en Lars van Huisstede.

Ongeloof

We zijn bijna een uur onderweg en die broze 0 – 1 staat nog steeds op het scorebord. Ahmed al Mahdi waagt er dan een schotpoging uit de draai aan. Het is een verrassend schot dat niemand verwachtte en de geschrokken doelman Bouwman moet zich flink strekken en heeft nog alle moeite om te voorkomen dat de inzet maar zo de hoek in glibbert.
Invaller Timo Vos trekt er dan op volle snelheid tussenuit over de flank en trekt vanaf de achterlijn de bal scherp voor bij de eerste paal waar Ahmed al Mahdi attent opduikt en de bal nuchter onder de handen van Bouwman door binnentikt achter die verbouwereerde Nijkerker defensie… 0 – 2!!! Vol ongeloof knijp ik nog maar eens in mijn eigen arm. De dame achter me klaagt weer steen en been en nu kan ik daar zomaar stilletjes van genieten…
Een ongekende luxe met nog een half uur te spelen. Zou het dan toch mogelijk zijn dat we hier overwinning nummer acht over de streep zullen gaan trekken?
Meteen grijpt van Hunestijn weer in en brengt Franslyn Nsingi en Victor van der Linde voor Noah Plug en Christos Ibrahim.
Met de moed der wanhoop gaat de thuisploeg op zoek naar de aansluitingstreffer. Sterling stuurt een dieptepass volkomen in het luchtledige en het lijkt er op dat Sparta Nijkerk toch even van haar stuk is gebracht door deze onverwachte achterstand. Verwijtende blikken en gebaren naar elkaar onderstrepen dat het niet naar wens loopt bij de Nijkerkers die met hoge verwachtingen aan deze ontmoeting waren begonnen…

Aansluitingstreffer

Arbiter Ter Brake is dan clement voor Zutterman die zijn tegenstander in een innige omhelzing neemt en over de zijlijn werkt. Ter Brake houdt het bij een verbale waarschuwing. De vrije trap wordt nog slecht genomen door Sparta Nijkerk en bezorgt de Huizer laatste lijn weinig hoofdbrekens. De hoop op een resultaat groeit met de minuut, met iedere afgeslagen Nijkerker aanval en iedere Huizer uitval.
Dan in de zevenenzestigste minuut slaat het noodlot dan toch toe. Een bal wordt breed gespeeld en net binnen onze zestien neemt een Nijkerker de bal een meter of twee in volle ren op de arm mee. Een korte schouderbeweging en de bal ligt ineens panklaar voor zijn voeten en met een simpele voetbeweging brengt hij Tyrone Fonville in stelling die uithaalt en diagonaal de 1 – 2 laat aantekenen. Luide protesten, maar arbiter Ter Brake kent de goal tot onze ontzetting gewoon toe! Nou zijn die regels rond handsballen best veranderd en ik moet toegeven dat die speler de bal niet ‘klemvast’ had. Maar voor zover ik die nieuwe regels begrepen denk te hebben, is ‘aanvallend hands’ altijd strafbaar. Dus welke regel Ter Brake hier van stal heeft gehaald om deze handbalgoal toe te kennen is mij vooralsnog een volslagen raadsel. Een black-out van de arbitrage?
Sparta Nijkerk peurt de volle hoop uit deze aansluitingstreffer en zet weer aan. Voor Huizen gaan nu all hands on deck. Jeroen Lamme stort zich met ware doodsverachting voor een spijkerharde inzet en zijn voorbeeld wordt nog verschillende malen gevolgd.
Dan toch geel voor Zutterman die opnieuw zijn tegenstander onreglementair naar het gras werkt. Een terechte beslissing van arbiter Ter Brake, zo eerlijk moeten we wel zijn.
Pabon moet gestrekt naar de hoek bij een eigen inzet van Jeroen Lamme die maar zo binnen had kunnen vallen. Het is kunst– en vliegwerk troef bij Huizen achterin. De rode stormbal bungelt hoog in top!

Zandloper

Het is of ik op een zandloper zit te kijken daar op die knusse tribune. De seconden kruipen voorbij op mijn stopwatch. Het schiet maar niet op!
Kramp bij Zutterman die veel heeft moeten geven. Olivier Pabon verdient een erelidmaatschap voor de redding die hij uitvoert op een pegel die Kiyano Hugo loslaat. De bal lijkt de uiterste hoek in te spatten, maar Pabon strekt zich en ranselt de bal naar veiliger oorden. Honderd van die ballen en dan gaan er negenennegentig in, maar Pabon is onze Superman die die ene dus ‘gewoon’ pakt…
Klein brengt Nabil Harchaoui en Thomas Kamstra voor de volkomen leeggespeelde Ahmed al Mahdi en Artuur Zutterman. Twee spelers die alles hebben gegeven dat ze op konden brengen – en zelfs iets meer dan dat.
Ook nog een wissel bij de thuisclub: Mounir Berhout mag voor Omar el Ghazouani komen proberen alsnog een punt voor de inmiddels wanhopig aandringende Spartanen uit het vuur te slepen.
Joshua Lo-Asioe pakt ook geel als hij meer dan voeten alleen nodig heeft om zijn tegenstander af te stoppen. De vrije trap van Bakkenes wordt goed door Nsingi ingekopt, maar gaat wel over.
Inmiddels zitten we al twee minuten in de blessuretijd als Harchaoui en Robbie Schipper iets moois uitvoeren en Schipper kans ziet een bal fraai naar de verre hoek te sturen. Doelman Bouwman moet opnieuw naar de hoek en weet te bal ternauwernood weg te boksen. Dat was bijna de beslissende geweest voor Huizen…

Die hoek waar de klappen vallen

Maar Huizen zit in die beruchte hoek waar de klappen vallen en opnieuw een dubieuze beslissing die de gelijkmaker inluidt. Ik moet onmiddellijk bekennen dat ik het zelf niet heb kunnen constateren vanaf mijn positie ter hoogte van de middenlijn, maar van diverse kanten vernam ik achteraf dat Hugo de bal in buitenspelpositie ontvangt als Huizen de bal maar niet weg weet te krijgen. Van dichtbij weet Hugo de bal achter Pabon te werken. Huizen verspeelt die verrukkelijke driepunter dus in de vierennegentigste minuut… De verslagenheid is groot…
Arbiter Ter Brake heeft de smaak te pakken en zou nog minuten lang laten doorspelen. Ik kan het me háást niet voorstellen, maar ik moest veel moeite doen om me aan de indruk te onttrekken dat de arbiter de Nijkerkers die winnende nog wel gunde. Een ballenjongen gooit een bal naar een Nijkerker die de inworp zeker tien meter verder neemt dan waar de bal uitging, Ter Brake vindt het prima. Ter Brake fluit voor een overtreding op het middenveld en laat de Nijkerkers gewoon doorspelen zonder dat de bal ‘genomen’ wordt… Arnold Klein ontvangt nog geel wegens aanmerkingen op de leiding als hij er iets van zegt… Het is een hectische slotfase.
Een kleine negen minuten geeft Ter Brake de Nijkerkers nog de tijd om Huizen alsnog met lege handen naar huis te sturen, maar dan is het dan toch klaar. Tweeëntwintig teleurgestelde spelers stappen van het veld af: De thuisploeg omdat men zich wat al te makkelijk rijk had gerekend tegen laagvlieger Huizen, onze mannen omdat ze een bijna zeker lijkende overwinning in de slotfase door de neus geboord zagen door twee dubieuze doelpunten… Natuurlijk is het een beetje Calimereo-gedrag om de beschuldigende vinger naar de arbitrage te wijzen, maar ik moest ze vandaag wel érg veel voordeel van mijn twijfel meegeven…

Arnold Klein

“Het klinkt wellicht zuur, maar tóch gefeliciteerd met een punt…” begin ik mijn gesprekje met onze coach als hij dan weer uit de kleedkamer komt die weer hermetisch op slot ging na de wedstrijd. “Ik had er van tevoren voor getekend…”
“Ja, ik denk wij met zijn allen wel. Maar ja, we spelen nu al drie wedstrijden zonder enig geluk qua arbitrage en dan is het des te knapper dat je hier toch een punt weet weg te halen.”
“Ik denk dat je vandaag toch weer een visitekaartje als team hebt afgegeven…”
“Dit is één van de titelkandidaten. We hebben ze defensief getracht op te vangen en vanuit de omschakeling gevaarlijk te worden. De eerste twintig minuten stond dat nog niet helemaal goed. We schoten meer ballen gewoon weg zonder dat er een eigen speler bereikt werd. Werd er te vaak gekozen voor de lange bal waar we eigenlijk wat korter moesten spelen. Dat werd gaande de eerste helft wat beter. Zij kregen toen nog één grote kans, wij twee, waarvan we er één scoren! Die andere was die bal op de lat. Op dit niveau moet die er eigenlijk gewoon in…”
“Ik had ook de indruk dat onze aanvallen minder in aantal, maar wel wat gevaarlijker waren…”
“Ja, dat is het spel dat we vorig seizoen ook andersom hebben meegemaakt, met tegenstanders die wisten dat Huizen zou gaan ‘komen’ en waar ze hun tegenaanval op wilden plaatsen. Vandaag zag je ook dat we dan best gevaarlijk voor de goal kunnen worden ondanks dat we minder balbezit hadden.
De tweede helft hebben we de zaken getracht wat aan te scherpen waar het nog een beetje fout ging. Daarin worden we gesteund door een Timo Vos die er vers inkomt en meteen een goede actie maakt en Ahmed die de 0 – 2 op het scorebord brengt…”
“Ik dacht toen: die hebben we in de tas!”
“Neuh! Ik heb hier zelf gevoetbald en bij achterstand komen hier ongekende krachten los. We konden rustig tien minuten voor tijd met 0 – 2 achter staan en tóch met 3 – 2 van het veld stappen. Die 1 – 2 viel eigenlijk een beetje te vroeg. Ik dacht al, het zal toch niet… Maar het is gewoon zuur dat die 2 – 2 zo ver in blessuretijd alsnog valt en vooral ook de manier waarop… Die bal gaat bij mij uit, die ballenjongen gooit hem halverwege de zestien aan en ze mogen gewoon doorvoetballen! Voor rust stuurde hij een Spartaan zelfs naar voren bij een ingooi omdat ie te ver naar achteren stond, maar nu grijpt hij dus niet in… Da’s dus meten met twee maten… En dan is het dubbel zuur dat je geen loon naar werken krijgt…”
“Nou, als ik probeer héél objectief te zijn, dan moet ik denk ik toch tot de conclusie komen dat die 2 – 2 een terechte uitslag is gezien het beeld van de wedstrijd…”
“Ja, daar ben ik het wel mee eens. Sparta was gewoon de beter voetballende ploeg, dus eigenlijk was die 2 – 2 ook nog geen terechte weerspiegeling van het het spelbeeld. Maar als je zó laat in blessuretijd die gelijkmaker tegen krijgt terwijl die ingooi gewoon vijftien meter te ver naar voren mag worden genomen, dat maakt het puntverlies dan toch zuur…”
“Je miste vandaag Theo Visser, maar had weer de beschikking over Lars van Huisstede… Ik vond hem sterk spelen!”
“Ja, Lars moesten we langzaam brengen. Net als Adil Haian. Adil had de hele week hard getraind en geen last, en nu ineens in de wedstrijd weer wel. Lars is een speler die weer andere kwaliteiten heeft dan andere buitenspelers. Hij vervulde zijn rol goed, dat is zeker!”
“Maar toch je eerste puntje en daar had ik niet op gerekend, eerlijk gezegd…”
“Ja, dat kan ik begrijpen. Als je kijkt naar de opstellingen en de krachtsverschillen en noem alles maar op, maar uiteindelijk gebeurt het allemaal wel binnen de lijnen. Daarbij heb ik vandaag een zeer collectief opererend Huizen gezien dat heeft gestreden voor elke meter. Dat leidde dan wel niet tot het optimale, maar wel een geweldig resultaat!
We hebben van de week voor het eerst kunnen trainen zoals ik zou willen trainen. Deze week konden we voor het eerst gewoon met zijn allen ‘gas geven’. Zo worden we langzamerhand steeds fitter. Ik denk dat we wel op de goede weg zijn!”

Lars van Huisstede

“Vorige week sprak ik je na je eerste minuten in Onder23. Ik was wat verbaasd dat je vandaag ineens zomaar al in de basis kon starten. En dan laat je ook meteen wat zien!”
“Ja, vond je?” doet hij verbaasd. “Blij om te horen! Ja, in het begin moesten we veel verdedigen en was het best wel even wennen om in de wedstrijd te kunnen komen. Zeker ook na al die weken dat ik niet heb kunnen spelen en dan debuteren op dit voor mij nieuwe niveau. Ik had best even nodig om over een dood punt heen te komen. Na een minuut of vijfentwintig was ik daar wel doorheen en kon ik ook wat vrijer gaan voetballen. En dan is het heerlijk dat ook die goal dan valt na die goede combinatie tussen Achmed en Artuur Zutterman. Die bezorgde me de bal in de voeten. Toen kon ik ‘m één keer meenemen en meteen uithalen. Die keeper heeft natuurlijk veel drukte voor zijn goal, dus ik nám die bal gewoon. Als die bal hard genoeg is, dan is ie gewoon onhoudbaar!”
“Waarom zég je dat nou weer?” vraag ik wanhopig. “Ik had gehoopt dat het puur tor-instinct van je was, dat je bewust die hoek had uitzocht!”
“Haha, nee, als ze die beelden straks zien…Nee, daar ben ik gewoon heel eerlijk in. Maar goed: ook deze tellen gewoon, hoor!”
“Je kon toch nog niet de hele wedstrijd vol maken…”
“Nee, dat was vooraf al niet de bedoeling. Ik zou er na een klein uurtje afgehaald worden. Toen was de pijp ook wel leeg, hoor.  Ik heb gewoon nog mijn minuten nodig om weer helemaal in mijn ritme te komen. Hieruit kunnen we gewoon weer voortbouwen. Ik hoop nog veel meer te kunnen laten zien dit seizoen. Ik heb nog wel meer in mijn mars, haha!”

Ahmed al Mahdi

“Ahmed… Wat was je moe, hè…” vraag ik onze spits als hij fris gedoucht uit de kleedkamers komt. Ahmed had ongelofelijk veel ondankbaar loop– en stoorwerk verricht en zeer veel ‘vuile meters’ gemaakt.
“Hahaha, ja ja ja… Sowieso aan het eind, ik had zoveel gelopen, zoveel duels uitgevochten. Ik moest vandaag veel meters maken voor het team. Ik was dus aan het einde van de wedstrijd echt wel een beetje kapot. Maar dat was logisch toch? Een zware pot waarin we veel moesten verdedigen. Sparta Nijkerk speelde het heel goed, ze maakte het veld groot waardoor het afjagen van die centrale verdedigers heel vermoeiend werd. Daarbij moest ik heel veel diep gaan en dat vergt gewoon heel veel energie…”
“Maar je eerste goaltje zit er wel in!”
“Ja! Ik ben er blij mee. Ik had gehoopt dat ik ‘m vorige week al had weten te maken, maar ik ben blij dat ie er nu dan toch in zit. Ik kwam er heel goed voor toen Timo Vos die bal voor trok. Ik zag dat die bal daar zou komen en die keeper zou naar die bal toe gaan duiken, maar ik was er eerder bij en kon hem er in schieten. Die verdediger die me dekte had dat niet verwacht en ik kwam tussen keeper en verdediger te staan. Dan moet je gewoon scherp zijn en dat was ik dus op dat moment! Haha! Nu maar hopen dat ik er nog wat meer zal gaan maken.”
“Vooraf was ik met dit puntje dik tevreden geweest…”
“Ja, het is een beetje hoe je er naar kijkt. Vooraf zijn zij natuurlijk gewoon de titelkandidaat waar wij puur voor handhaving gaan. Dan zou je inderdaad vooraf voor dat puntje tekenen. Maar als je dan 0 – 2 voor staat, dan wil je ‘m ook echt over de streep trekken. Dus achteraf is het gewoon balen en is de teleurstelling binnen het team ook groot. Toch zijn we ook trots op elkaar omdat we vandaag opnieuw hebben laten zien dat we niet voor deze ploegen onder hoeven te doen…”
“Ik denk dat negen van de tien teams blij zullen zijn als ze hier met een punt van het veld stappen…”
“Ja, sowieso! Volgende week tegen mijn oude club. Dan hoop ik toch de punten in eigen huis te kunnen houden!”

Tijmen Bakker

“Jemig, Tijmen! Wat waren ‘we’ en wat was JIJ er dicht bij!”
“Ja, dat heb je goed gezegd. Ja die bal van mij op de lat die moet eigenlijk gewoon zitten. Zonde! Ik dacht even dat ik in buitenspelpositie stond en schoot daarom misschien iets te gehaast. Vol op de lat…”
“Maar jij bent dan ook geen spits…”
“Nee, geen spits, maar wel kritisch op mezelf. Ik vind eigenlijk dat zo’n bal er wel in moet… Het had maar zo de wedstrijd open kunnen breken. We scoren daarna gelukkig wel de openingsgoal, dus dat was wel lekker zo vlak voor de rust. Daarna nog de 0 – 2 na rust… Dan die inworp, buitenspel, wel of geen hands, noem het allemaal maar op, het zit gewoon nog niet echt mee dit seizoen!
Maar ik denk dat we ongelofelijk trots mogen zijn dat we na twee, drie wedstrijden al zo weten te voetballen als promovendus, je ziet gewoon dat er een stijgende lijn in zit. Allemaal complimenten naar onszelf toe! Ik denk dat eigenlijk iedereen wel vooraf zijn handtekening gezet had onder vandaag één punt mee naar huis te nemen. Het is wel extra zuur dat het er geen drie zijn geworden op de valreep. We wisten het nu twee keer een titelkandidaat echt moeilijk te maken, dus er zit best veel potentie in deze groep.”
“Dat er veel potentie en dus ook concurrentie in deze groep zat, dat wist jij ook van tevoren. Maar je maakt opmerkelijk veel minuten…”
“Ja, ik heb nu drie keer achter elkaar in de basis gestaan, dus dat is voor mij persoonlijk wel lekker. Ik voel me fit, zit lekker in mijn vel, het is een goede groep waarin ik me prima thuis voel. Het enige jammere is dat ik mezelf vandaag met een goal had kunnen belonen. Maar ik ga gewoon door en dan komen net als vorig seizoen die goals vanzelf wel weer. Vorig seizoen acht in het eerste, ja…”
“Ik ben voor dit seizoen al tevreden met de helft!”
“Ook goed! Gaan we doen! Deal! Haha!”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Ik kon het niet opbrengen om arbiter Ter Brake na de wedstrijd nog even te bevragen. Emotioneel als ik was na de rol die de arbiter in deze wedstrijd had gespeeld leek me dat niet verstandig. Je moet dan oppassen dat je geen dingen zegt waar je later spijt van krijgt. Je kunt immers deze arbiter zomaar nog een paar keer voorgeschoteld krijgen.
Dat de leidsman een opmerkelijke en toch ook wat beslissende rol in dit duel gespeeld had, daar waren vriend en vijand het over eens. Ik weiger ten principale uit te gaan van partijdigheid of zelfs maar sympathieën bij de arbiters op dit niveau. Maar net als zelfs in het betaalde voetbal merken we toch dat sommige arbiters wel wat onder de indruk kunnen geraken van de entourage. Clubs als PSV, Ajax en Feyenoord weten daar toch ook met enige regelmaat wel het nodige voordeel uit te trekken. Dus Erik ter Brake krijgt ook het voordeel van mijn overduidelijke twijfels.
Ik schreef al dat het getuigt van Calimero-gedrag als je naar de arbitrage gaat wijzen. Huizen had met die bal op de lat, met iets scherper optreden bij die tweede goal, het heft in eigen handen kunnen houden.
Was dat dan helemaal terecht geweest?
Nee!
Sparta Nijkerk verdiende voetballend en objectief bezien gewoon minimaal een punt en mag ook wat teleurgesteld zijn dat het maar bij één punt is gebleven. Voor Huizen was het een bonuspunt, overschaduwd door die late gelijkmaker.
Sparta Nijkerk is gewoon verder dan Huizen qua professionaliseren. Na afloop zag ik teammanager Gijs Kas de sensoren bij de spelers ophalen die hartslag, afstand en meer bijhouden. Niet alleen tijdens de wedstrijd, maar zelfs bij de training. Frank van den Bosch had er vorig seizoen zelf een gekocht, maar bij Sparta Nijkerk worden die dingen dus al vier seizoenen elftalbreed uitgedeeld, gebruikt en geanalyseerd. “Niet alleen per wedstrijd of training, maar zelfs over een heel seizoen. Die data gebruiken we voor de trainingen om die aan te passen en te optimaliseren,” weet Kas me te vertellen. Voorlopig blijft dat nog toekomstmuziek voor Huizen.
Maar ook zonder sensoren en GPS-trackers zien we bij Huizen een duidelijke stijgende lijn. Nu leverde dat dan eindelijk dat zwaar bevochten puntje op tegen een toch niet misselijke tegenstander. Een bonuspuntje, want ik had er heel eerlijk niet op gerekend. Na mijn bijna wanhopig pessimisme na de slechte voorbereiding, gloort er nu dan toch hoop door. De teerling is geworpen met dit eerste puntje. In de scheepvaart wordt er eerst een dunne lijn naar de wal geschoten, waarna de zware tros aan dat lijntje (de teerling) naar de bolder geleid kan worden. Die Bolder staat voor Huizen op de vijfde plek van onderen, dáár begint de veilige haven voor onze mannen. Alles daar boven mogen we als topseizoen betitelen. Maar inmiddels heb ik het volste vertrouwen in die vijfde plek van onderen. Een plek die we nu zelfs al innemen, al is het dan puur op alfabet: als we Zouaven waren geweest, dan hadden we een plek lager gestaan…
Eerst nu dinsdag voor de beker aan de slag. Wat is wijsheid? Volop gaan voor de competitie of toch ook weer vol voor die beker in de hoop op een aansprekende tegenstander?
Zaterdag wacht dan Frank van den Bosch en zijn nieuwe club Sportlust’46… Ook Sportlust kan pas terugzien op een enkel gelijkspelletje en de eerste zespuntenwedstrijd dient zich hiermee dan ook aan. Geen enkele wedstrijd zullen we ‘simpel’ gaan winnen. Ook nu zullen we het Frankie en zijn kornuiten verdraaid lastig moeten zien te maken. Zij zullen het omgekeerd zeker met ons doen. Wel een weerzien met de omaatjes, en eigenlijk verheug ik me daar nog het meest op…