De ‘kleintjes’…

“Wat wordt het vandaag?” De geëigende vraag wordt me al gesteld als ik maar ternauwernood mijn fiets aan het hek heb geketend. Ik moet zoals altijd het antwoord schuldig blijven. Denkend aan de constatering die me vanochtend weer overviel dat we toch wel érg veel punten hebben laten liggen in het rechterrijtje: vier punten tegen nummer laatst(!), drie tegen nummer 14 DHSC, tegen onze tegenstander van vandaag ARC (nummer 13 op de ranglijst): ook drie kostbare punten, Hoogland op de elfde plek pakte ook drie volle punten en nummer 10 SWIFT ging er ook met drie punten vandoor. Kleintjes vormen geen zekerheidjes voor Huizen! Kampioen schijn je te worden tegen die kleintjes en tel die gemorste punten er maar eens bij… Geen peil op te trekken! Midweeks even de oude frituurolie naar de kantine gebracht. Wist u dat onze club daar geld voor vangt? U van de troep af, de club weer een paar centen erbij! Doen! Maar dat terzijde. Word ik aangeschoten door Fred Lamme die me vol enthousiasme deelgenoot maakt van zijn voorspelling: 6 – 0 maar liefst, en met 4 – 1 door in de beker! ‘n Ras optimist die Fredje, maar voorlopig ben ik met de helft al dik tevreden. Zeker als ik bedenk dat onze Horzel vandaag zijn schorsing uit zal moeten zitten na zijn vijfde gele kaart. De opstelling die ik voorgeschoteld krijg via teammanager Bernard Kooij leert me wel dat de ziekenboeg weer wat leeg begint te lopen: Joshua Lo-Asioe begint alweer op de bank, de blessure van Tim Boterenbrood lijkt vooralsnog toch iets minder ernstig dan het zich aanvankelijk liet aanzien en ook hij begint op de bank.
Toch even puzzelen hoe Klein die elf getrouwen op het veld neer zal gaan zetten. Met name de positie van Van den Bosch laat zich wat lastig raden als ik de namenlijst zie. Wie gaat er links naast Haian voorin lopen? Routinier Van Kammen lijkt me toch inmiddels wat snelheid te ontberen om als vleugelspits te opereren, maar ook Tijmen Bakker zou ik daar niet zo 1-2-3 neerzetten. Met Justen Kuiper, Sergae Kogeldans en Hidde van der Veldt op de bank leken me dat toch meer voor de hand liggende opties voor die plek. Arnold Klein kennende zal hij er ongetwijfeld een volstrekt logische redenering voor hebben. Dat blinde vertrouwen heb ik inmiddels wel in onze coach: ‘Alles met een reden, alles met een doel!’ Een gezegde waar ik mijn echtgenote wel eens mee plaag als ze weer eens iets niet snapt dat ik doe. Maar ook voor Klein gaat dat zeker op, er zit altijd een logische gedachte achter zijn handelen.
ARC zit niet echt in een lekker ‘flow’. De laatste overwinning dateert alweer van vijf wedstijden geleden, waarna er drie nederlagen en een gelijkspelletje volgden. Die winst was overigens wel bij JOS/Watergraafsmeer, hetgeen de onvoorspelbaarheid van deze competitie nog maar eens illustreert.
Hoor ik dat nou goed als ik me net geïnstalleerd heb op de tribune? De toeschouwers kijken elkaar lachend aan, want spreekstalmeester voor vandaag is onze onvolprezen voorzitter/dominee Klaas Vos en heeft Klaas het nou over een ‘Zondige’ zaterdag? Hij zal ongetwijfeld een ‘zonnige’ zaterdag bedoeld hebben, maar met dominees weet je maar nooit natuurlijk…
Terwijl de mannen zich al in het kringetje opstellen voor de teamspeech, neemt aanvoerder Theo Visser nog even de tijd om de veters te strikken van een van de pupilletjes van de week voor ze in gezwinde draf richting ARC-doelman Niels de Vogel snellen en Visser zich bij zijn mannen voegt. De dreumesen werken netjes af, al moet De Vogel zich in allerlei bochten wringen om de ballen vrije doorgang te bieden. Maar het is een kniesoor die daarop let en dan gaan we van start met die lastige taak waarvoor maar één uitkomst acceptabel is…

Slordig

Al meteen begint Huizen met slordigheden: eerst is het Dailey Groenewegen die zijn tegenstander al bij de eerste actie met de handen tot staan moet zien te brengen, de vrije trap gaat recht op Pabon die beter bij de les is en de bal simpeltjes wegvangt. Maar ook Nathaniël Johnson heeft even zo’n slordigheidje als hij Pabon in verlegenheid brengt met een hoge terugspeelbal waar onze doelman met de nodige moeite een inworp van weet te maken. Zijn het zenuwen of is het de nonchalance na de euforie van de overwinning in Purmerend?
Bij onze gasten uit Alphen aan de Rijn is er wél gedrevenheid en scherpte. De ploeg van coach Nick Coster combineert en tackelt met gedrevenheid en precisie. Senna Key maakt een heerlijke actie, maar overspeelt zijn hand als hij rand zestien toch gestuit wordt.
Dan gaat Theo Visser in de achtste minuut ineens neer in de middencirkel. Geen overtreding gezien, maar Visser heeft verzorging nodig. Uit voorzorg wordt Justen Kuiper aan de warming-up gezet, maar Visser lijkt de wedstrijd te kunnen vervolgen.
Als de wedstrijd wordt hervat zien we een diepe bal op Adil Haian waar onze hard werkende gelegenheidsspits vol voor gaat. Doelman De Vogel komt ver zijn doel uit en pareert de pass met de noppen vooruit. Een gevaarlijke situatie die arbiter Franklin Berg met de mantel der liefde bedekte aangezien er geen slachtoffers vielen, maar het was zonder meer gevaarlijk spel.

Wissel

Opnieuw gaat Visser zitten en moet Kuiper zich haasten om in te kunnen vallen. Amper warm gelopen haast hij zich naar de zijlijn en nadat de aanvoerdersband naar de arm van Jeroen Lamme is verhuisd, moet onze captain de strijd staken. Een tegenvaller in onze toch al zo gehavende selectie. Overuren voor fysio Harm Baijens…
Justen Kuiper doet meteen van zich spreken met een prachtige steekpass op Tijmen Bakker die inderdaad de linkerspitspositie voor zijn rekening neemt. Tijmen krijgt de bal echter in volle ren wat ongelukkig op de zijkant van zijn rechtervoet en ziet de bal zo ongelukkig wegspringen. Jammer, het leek zomaar een doorbraak te kunnen worden.
Ook Timo Vos eiste de nodige aandacht op met zijn acties. Als altijd hard werkend stond hij aan de basis van menig Huizer uitval. Na een dik kwartier versiert hij de eerste corner voor Huizen. Nu Visser niet meer tussen de lijnen staat is routinier Van Kammen de aangewezen man voor dit soort klussen en met een prachtige geplaatste bal bereikt hij bij de tweede paal Dennis Lamme die de bal maar rakelings naast de paal caramboleert.
Opnieuw Vos die een fraaie 1-2 opzet met Dennis Lamme. Vos gaat de hoek in en zet strak voor, maar dat soort ballen vormt geen enkel probleem voor doelman Niels de Vogel en de bal wordt dan ook rustig weggevangen voor er een Huizer het hoofd tegenaan had weten te zetten.

Herpakt

Huizen heeft zich inmiddels wat herpakt van dat slordige begin waarin ARC vaker voor Pabon verscheen dan Huizen dat bij De Vogel voor elkaar kreeg. Doelman Pabon moet handelend optreden als een bal richting de gevaarlijk ogende Matt Veerhuis gaat. Maar Pabon heeft zich razendsnel ontwikkeld tot een ‘zekerheidje’: betrouwbaar en degelijk.
Diezelfde Veerhuis zet dan goed door als hij de bal uit de kluts wat gelukkig meekrijgt en snijdt als een warm mes door de boter die onze defensie dan even is. Pabon komt er goed uit en dan dwingt hij Veerhuis de bal van achter de achterlijn voor te zetten. Gelukkig heeft de arbitrage er goed het oog in en wordt de achterbal gegeven, maar het was wel even een ‘zweetmomentje’… Zonder geluk vaart niemand wel…
Aan de andere kant neemt Van Kammen weer een gevaarlijke corner. De Vogel heeft alle moeite de indraaiende bal over zijn doellat te werken. Wéér een corner, die wéér gevaarlijk voor komt en in lichte paniek de derde corner op rij inleidt. Met straatvoetbal deden we altijd ‘derde corner = penalty’, maar dat doet hier helaas geen opgeld. Wat nog wel geldt is dat er bij een hoofdblessure meteen gestopt wordt en als Pepijn Kooij driemaal is scheepsrecht met hoofdpijn moet bekopen is dat het einde van de cornerserie voor Huizen. De ballen van Van Kammen kwamen perfect voor. Wat een heerlijke trap heeft die vent toch in de benen. Daar gaat Zuidvogels nog veel plezier aan beleven!

De ban wordt gebroken

Met een goed half uur op de klok weet die bedrijvig invallende Justen Kuiper een hoekschop uit de strijd te slepen. Opnieuw Sebastian van Kammen die de bal perfect voor de goal van De Vogel brengt en deze keer is het die andere Lamme die er ziel en zaligheid tegenaan gooit: Jeroen Lamme knikt onberispelijk binnen! De ban is gebroken, de teerling is geworpen, Huizen heeft de voorsprong en een zucht van opluchting golft over de tribune. 1 – 0, het is wankel, het is mager, maar het begin is er.
Inmiddels gonst ook de stand van Ajax – AFC’34 over de tribune: als er niks meer verandert wordt Huizen vandaag koploper! Maar dat heugelijke feit is dan toch nog wel minimaal een uur voetballen van ons verwijderd…
ARC weigert zich uiteraard bij die achterstand neer te leggen en gaat op jacht naar de gelijkmaker. Nathaniël Johnson (weer ijzersterk vanmiddag) gebruikt het lichaam goed om een bal over de achterlijn te laten lopen, ondanks het fel attaqueren van zijn tegenstander. Niet versagen, geen duimbreed toegeven, mes tussen de tanden en gaan!
Huizen gaat wat makkelijker voetballen nu dat ene schaap over de dam is. Justen Kuiper staat aan het einde van een fraaie combinatie en haalt hard uit vanaf de rand van het ARC strafschopgebied. Doelman De Vogel werpt zich in de baan van het schot en heeft alle moeite om de bal te keren. Dennis Lamme stoomt op en probeert het ook maar eens. Aan zijn inzet hoeft De Vogel niets te doen: de bal vliegt gevaarloos naast. En dan kan ik het niet nalaten vader Lamme even te plagen: ‘Volgens jou jaagt ie de ene bal na de andere in de hoeken, maar hij raakt nog geen hooiberg op een meter afstand!’ (Sorry Dennis, even je vader plagen, ik meen het niet echt hoor!). Gelukkig kan Fred Lamme er de humor wel van inzien, maar ik zag hem denken: ‘Ik hoop dat ie er straks een ongenadig in jast! Dan weet ik je te vinden!’
Huizen houdt de druk aan en een bal op ‘Vossie’ is net wat te scherp om hem lekker te kunnen controleren en na een goede combinatie tussen Vos en Kuiper maakt Nathaniël Johnson het de ARC defensie zo lastig dat er drie inworpen op rij genomen mogen worden.

Rust

De marge is weer broos en mager, al moet gesteld worden dat Huizen eigenlijk niet veel meer ‘verdiende’. ARC blijkt toch weer een taaie opponent en wist Huizen toch wel met enige regelmaat onder druk te zetten. Zonder dat Olivier Pabon zich echt in het zweet hoefde te werken, overigens. ARC blaft, maar lijkt niet echt te kunnen bijten. Maar daar kan je nooit helemaal op vertrouwen natuurlijk: één uitglijer, één ongelukkige bal, één zondagsschot en we staan weer gelijk. Die Veerhuis en die Key zijn handige spelers die best wat kunnen. Het is dan ook zaak om een veiliger marge op te bouwen na rust.
Het uitvallen van Visser is een tegenvaller die onze selectie eigenlijk niet echt kan velen. Zijn vervanger Justen Kuiper vervangt hem gelukkig wonderwel, maar Visser heeft toch altijd iets speciaals, iets ‘extras’.
Een opmerkelijke stand ook bij DHSC – Ter Leede: 2 – 8! Zijn ze aan het korfballen, daar in Utrecht? Misschien dat Wesley zijn kicksen toch maar weer uit het vet moet gaan halen?
Nog steeds een gunstige stand bij Ajax – AFC’34, maar ook daar is de marge broos…
Het is een ongemeen spannende competitieronde!

Hervatting

ARC coach Nick Coster heeft ingegrepen en brengt Lars van IJzendoorn voor Senna Key. Dat moet haast wel een blessure zijn, want die Key speelde in mijn ogen bepaald niet beroerd. En als coaches écht ingrijpen in de rust, dan brengen ze meestal meerdere spelers tegelijk binnen de lijnen om het tij te keren. Gelet op het rugnummer van IJzendoorn (4) verwacht ik eigenlijk ook niet dat het een ‘tactische’ wissel betrof.
Huizen opent sterk en meteen zet Remco Helms (wat gaan we dié missen!) de bal strak voor en van dichtbij tracht Timo Vos de bal achter doelman De Vogel te werken. De doelman werpt zich met ziel en zaligheid voor de bal en dat biedt Vos te weinig ruimte om de bal langs de doelman te krijgen. Had ook weinig nut gehad, anders dan voor het zelfvertrouwen van onze bedrijvige vleugelspits, want de vlag van de lijnrechter ging al onverbiddelijk omhoog…
De twijfelachtige ‘eer’ van het enige geel dat arbiter Berg hoefde te trekken vandaag, viel ten beurt aan diezelfde invaller IJzendoorn, die wat al te nadrukkelijk de doorgang versperde. Berg had geen zware middag en kon eigenlijk met twee vingers in de neus deze wedstrijd fluiten. ‘t Lijkt me wel wat lastig ademen, maar goed…

Entscheidung…?

Huizen dringt aan en probeert door te drukken. De 1 – 0 is té wankel om op te gaan spelen, de weg naar het eindsignaal is gewoon nog té lang. Huizen zet hoog druk en dat heeft succes als Justen Kuiper de bal op het middenveld onderschept en opstoomt richting De Vogel. Rand zestienmetergebied haalt hij spatzuiver uit en jaagt de bal feilloos in de hoek waar De Vogel de bal machteloos binnen ziet vallen. Eindelijk de 2 – 0 en daarmee dus een marge die een uitglijertje kan velen. Lekker! Voor Huizen, maar zeker ook voor Kuiper die zich hiermee beloont voor een prima invalbeurt.
Helms zit er dan acht minuten later weer eens goed tussen en stuurt Adil Haian op avontuur. Even buiten het strafschopgebied mag Huizen dan een vrije trap nemen als de aanval onreglementair gestuit wordt. En weer gaat Sebastian van Kammen achter de bal staan. De schouders wat opgetrokken, het hoofd lichtjes gebogen gaat het als een razende tekeer in de vuurleiding in zijn bovenkamer. Hoeken worden berekend, afstanden geschat, projectielbanen worden in gedachten uitgeprobeerd. De conclusie wordt getrokken en de signaaltjes gaan richting het rechterbeen, de instellingen worden secuur overgenomen terwijl ARC zich massaal verzamelt in de muur die het Van Kammen lastig moet gaan maken. De aanloop is kort en gedecideerd, de muur wordt genadeloos omzeild en ook De Vogel kan slechts toekijken hoe de bal met meetkundige precisie binnenvalt: 3  – 0! Huizen zit op fluweel met dit juweel!
ARC-coach Coster grijpt nu toch in en haalt Arjan Ouwendijk en Donny van der Neut naar de kant om Neal Arnoldus en Ronaldo Lima Duarte Lopes binnen de lijnen te brengen. Met name die laatste naam brengt onze voorzitter/speaker bijna in vervoering. Klaas Vos is een liefhebber van taal en dan gaat een naam die klinkt als een tango je niet in de koude kleren zitten.

De andere velden

In de euforie worden nu telefoontjes tevoorschijn getrokken, alle aandacht gaat uit naar ‘De Toekomst’. Nog steeds staat AFC’34 op winst en lijkt Huizen op de koppositie af te stevenen! Maar ook de stand in Utrecht wekt verbijstering: 2 – 11! Dat zijn toch geen standen die je in een serieuze competitie verwacht? Dat verwacht je in de Wolvenbak, maar niet in de vierde divisie! Wat is daar aan de hand? Huizen trof het destijds niet dat het net de eerste wedstrijd was die onder nieuw bewind werd gespeeld en een uiterst gemotiveerd DHSC met de volle winst van de Wolfskamer kon wegrijden. Het is niet te hopen dat er net voor de wedstrijd DHSC – Huizen opnieuw een nieuwe trainer aan het roer komt en de Utrechters zo een ‘boost’ bezorgt.
Een rare ‘weg = weg-bal’ van Dailey Groenewegen krijgt nog een verraderlijke stuit richting goal waar doelman De Vogel toch even de handen uit de mouwen moet steken om te voorkomen dat die bal zomaar tot de 4 – 0 zou door stuiteren.
Neal Arnoldus en Pepijn Kooij mogen ook gaan douchen van coach Nick Coster. Kenno Kleyn en Thijs Spanjer moeten nog maar zien te redden wat er nog te redden valt. Bij Huizen beginnen Thomas Kamstra, Hidde van der Veldt en Tim Boterenbrood aan de warming-up.
Tijmen Bakker kweet zich voorbeeldig van zijn taak op die voor hem toch wat vreemde positie. Ik heb Tijmen wel eens een heerlijke spitsengoal zien maken, maar ik zie toch meer een verdedigende kracht in hem. Hardwerkend en niet opgevend weet Tijmen een bal na het nodige geharrewar toch voor de goal te krijgen. Het levert weer een corner op die deze keer echter probleemloos door De Vogel wordt weggevangen.

Slotfase

Wéér Bakker goed door. De bal gaat naar Van Kammen die op zijn beurt Justen Kuiper bereikt. De inzet gaat echter voorlangs. De 4 – 0 hangt eerder in de lucht dan de 3 -1, doelman De Vogel lijkt de strijd even te hebben opgegeven als hij een bal wat moedeloos lijkt te raken en zomaar een uitbal weggeeft. ‘Ronaldo’ heeft er nog wél zin in. Hij dreigt en zwaait de bal voor, maar zijn voorzet mist de precisie om een medespeler te bereiken. Huizen lijkt probleemloos op het eindsignaal af te stevenen. Maar dan, een minuut of acht voor het verstrijken van de officiële speeltijd, valt een crosspass op spits Boyd Baatje wél goed voor diens voeten en dat kan je dan aan de topscorer van de Alphenaren wel toevertrouwen. Ondanks goed uitkomen van Olivier Pabon wipt de lepe spits de bal langs onze doelman in het verlaten doel: 3 – 1!
En ineens slaat de onzekerheid toe op de tribune: stonden we tegen HBC niet ook met 3 – 0 voor in zelfs de negentigste(!!) minuut en moesten we toen toch nog twee keer buigen in de stormloop die er in de extra tijd volgde? Gaat dat zich nu dan weer herhalen?
Joshua Lo-Asioe mag dan ook uit het trainingspak en moet gaan helpen die 3 – 1 over het eindsignaal te tillen. Hij vervangt de leeggespeelde Justen Kuiper die met een luide ovatie het veld verlaat.
De laatste kans van de wedstrijd is toch voor Huizen als Thomas Kamstra goed uitbreekt en op volle snelheid op De Vogel afstormt. Kamstra doet eigenlijk alles goed en jaagt de bal perfect in de korte bovenhoek. Toch weet De Vogel met een formidabele reflex de bal nog uit die bovenhoek te tippen en blijft Huizen dus verstoken van een vierde treffer. Maar de drie eerdere goals bleken genoeg om feest te kunnen gaan vieren. Nog even wachten tot ook in Amsterdam het eindsignaal heeft geklonken en terwijl men met verbijstering ook naar de 2 – 12 in Utrecht kijkt, is het feest compleet als ook AFC’34 een benauwde 1 – 2 overwinning uit het vuur heeft weten te slepen. Huizen is koploper! Zeg eens eerlijk: wie had dát voor dit seizoen durven dromen?

Arnold Klein

“In de afdeling ‘nuttige overwinningen’: 3  – 1 ARC…” open ik met Arnold Klein. “Toch vond ik dat we de eerste helft niet echt wisten te domineren…”
“Mwoah, we hadden de bal en zochten naar openingen en dan zie je dat Frank van den Bosch niet meespeelt en Theo Visser vroeg uitvalt, dus we moesten schakelen naar de mensen die we wél hebben. Die moeten dan de posities van anderen in gaan vullen en dat is ook voor hen dan wat onwennig en waardoor ze soms alle twee dezelfde kant kiezen. Dan wordt het lastig om nog die diepgang te brengen. Dat ging dus de eerste helft wat moeizaam, het was belangrijk om wel de controle te houden en dan in de rust puntjes op de ‘i’ te zetten waar we wél goede druk kunnen uitoefenen en tussen de linies kunnen gaan voetballen. Maar na de corner die de 1 – 0 inleidde merkte je eigenlijk al dat het voetbal wat soepeler ging bij ons. Ze kwamen wel wat dreigend opzetten af en toe, maar volgens mij hebben we eigenlijk ook niks weggegeven die eerste helft, al hebben we zelf ook niet veel gecreëerd… je hoeft ook niet altijd uit kansen te scoren, dat kan ook uit standaardsituaties….”
“Ja, het meeste gevaar kwam eigenlijk nog het meest uit die voortreffelijke corners van Van Kammen…”
“Ja, we weten dat we een ‘luchtmacht’ hebben, al scoorde Jeroen Lamme daar in voorgaande seizoenen dan wel iets vaker uit. Sebastian kan inderdaad een balletje feilloos neerleggen en dan moet je gewoon een keertje geluk hebben dat je er goed tegenaan weet te lopen. En dat geluk hadden we dus.”
“Je moest vandaag de rol van Frank van den Bosch in zien te vullen. Het verbaasde mij dat je niet voor Sergae Kogeldans ging…”
“Nee, Sergae had toch nog wat lichte last en zat eigenlijk alleen voor ‘nood’ op de bank. Datzelfde gold voor Joshua Lo-Asioe en Tim Boterenbrood. Hidde van der Veldt was dinsdag nog ziek geweest. Ik had daarbij de kwaliteiten van ARC in gedachten en hoe ik dat het beste kon bestrijden. Dat beperkte de keus tot Tijmen Bakker. Ik heb dat ook met Justen Kuiper, Tijmen Bakker, Hidde van der Veldt en Thomas Kamstra besproken en uitgelegd waarom ik tot die keuze was gekomen. Natuurlijk was Justen daar wat teleurgesteld over. Ik heb hem uitgelegd dat hij zijn stinkende best doet en heel graag wil, maar dat ik een andere keuze maakte. Uiteindelijk heeft hij misschien een kwartiertje op de bank gezeten en hij kreeg dan ook gewoon het volle vertrouwen toen Theo Visser uitviel dat hij ook op die positie kon spelen. Ik ben wel heel erg veel met hem bezig. Jonge spelers laten vaak zo weinig ‘emotie’ zien. Het is gewoon een uitstekende speler die echt hele goede dingen doet, maar hij mag zich best wat meer laten zien: laat maar zien dat je Justen bent, niet met je hoofd naar beneden! Ook in de rust heb ik hem dat nog op het hart gedrukt en dat resulteerde in dat moment waarop hij goed druk zette en die bal veroverde en gewoon heel brutaal scoorde. Dat is dan ook wel weer het ‘straatschoffie’ in hem… De een speelt wat meer in de discipline, de ander is wat brutaler. Maar de discipline is één en daar moet iedereen mee bezig zijn!
Voor vandaag had ik een gelijkspel in Amsterdam en winst hier het mooiste scenario gevonden. Maar goed: Purmersteijn won ook van Ajax en wij weer van Purmersteijn. Tegen AFC’34 zullen we er ook weer gewoon uitermate gedegen moeten staan. Vandaag even lekker genieten van de overwinning en zondag eens goed nadenken over hoe we AFC’34 gaan bestrijden en dat dinsdag maar meteen trainen… De groep wil en is gretig en kan er conditioneel gewoon ‘staan’. Maar goed: elk jaar ben je tegen het einde van het seizoen wel toe aan de zomerstop. De komende weken hebben we wel wat rustmomenten die we zullen gaan pakken en tegelijkertijd de intensiteit op de training geven die de ploeg nodig heeft. Ik ben er niet bang voor… We hebben een brede en uitstekende bank: iedereen kan zijn steentje bijdragen!”

Wessel Biljardt

Wie?
Wessel Biljardt! Nieuwe aanwinst Wessel trof ik op de tribune en hij was gaarne bereid om me even te woord te staan in de rust.
“Ja, ik ben blij er te zijn!” glundert de neef van Jeroen en Dennis Lamme. “Ja, ik ben afgevallen bij (nog, Red.) eredivisionist Vitesse en vandaar ook mijn overstap naar Huizen.”
“Wat is je eerste indruk?”
“Goed! Ik zie veel ruimtes liggen die voor mij als buitenspeler wel lekker kunnen zijn.
Het spel zelf dat Huizen speelt is ook goed, dus ik ben nu al aan het genieten….”
“En dan speel je straks dus samen met je twee neven…”
“Ja, absoluut, inderdaad! Ja, dat is helemaal mooi. Dat zij hier spelen heeft ook wel een belangrijke rol bij mijn keuze voor Huizen gespeeld. Ik hoop op een mooi seizoen en hoop veel positieve ervaringen op te doen, veel leer hier en stappen kan gaan maken…”
“Wat dat betreft kom je dan in goede handen, want deze trainer weet veel spelers beter te maken….”
“Ja, ik heb Arnold Klein al enkele malen gesproken en ik proef wel al het vertrouwen dat hij in mij heeft. Ik denk dat ik een hoop van hem kan leren!”
“Je hebt wel wat blessureleed achter de rug. Hoe gaat het daar mee?”
“Ja, goed! Ik ben helemaal fit verklaard. Door mijn blessure heb ik een aantal maanden geen wedstrijden gespeeld, maar ik ben inmiddels conditioneel ook weer helemaal top. Ik denk dat ik heel veel aan kan. Ik hoop heel veel doelpunten te scoren voor de club!”
Aldus een optimistische Wessel Biljardt. Ik hoop met hem nog veel mooie momenten met hem te mogen beleven, als het kan in de derde divisie!

Justen Kuiper

Ons aanstormende talent (ik hoop hem dit seizoen nog een keer uitgebreid aan de tand te voelen voor de serie interviews op onze website) kan terugzien op een prima wedstrijd met enkele goede acties en een prima doelpunt.
“Je laat je wel lekker zien, hè?” geef ik hem aan als we even bij het verlaten van het veld een praatje maken.
“Ja, ik moét wel! Anders verover je nooit een basisplek, je moet het zelf laten zien,” klinkt het zelfbewust.
“Je maakt en goal die je eigenlijk vooral van ‘ervaren’ spitsen verwacht… Zo zelfverzekerd!”
“Ik kreeg de bal in de voeten toen zij slordig uitverdedigden en de weg naar de goal was vrij. Dus ik dacht ‘Schieten!’ En hij ging er lekker in!”
“Baalde je dat je kort voor tijd nog gewisseld werd?”
“Nee, ik vond het wel mooi dat iedereen ging klappen! Nee, ik was echt blij!”
“Er komt wel het een ander aan concurrentie bij komend seizoen. Maak je je daar zorgen over of denk je die concurrentie gewoon aan te kunnen gaan?”
“Tja, je weet nooit wat er gaat gebeuren, maar ik ben zeker van plan om de concurrentie aan te gaan. Zoals het er nu voor staat, draag ik volgend seizoen gewoon een groen-geel shirt!”

Timo Vos

Een van de betere Huizers in de eerste helft was Timo Vos. Goede acties, vaak betrokken bij goede aanvallen en als altijd weer met volle inzet.
“Ik vond je uitstekend spelen!” open ik. “Wat ik alleen toch nog altijd een beetje mis is dat afschuwelijke schot van jou… Je hebt een vreselijke knal in je benen maar het komt er maar niet uit…”
“Dank je wel, maar ik weet niet waar ‘m dat schot in zit, misschien komt hij niet altijd lekker uit voor mijn voeten, maar ik beloof je dat ik het dit seizoen echt nog een keer ga proberen! Het moet gewoon wel een keer!”
“Ja, want als ik zo de lijst met nieuwe aanwinsten bekijk, dan komt er voor jouw positie wel wat concurrentie binnen…”
“Ja, natuurlijk, ik krijg concurrentie, dus ik zal zeker moeten laten zien wat ik kan. Ik weet zelf natuurlijk wel wat mijn kwaliteiten zijn en waar ik meer op moet trainen. Ik moet het gewoon op de trainingen en in de wedstrijden laten zien! Concurrentie houdt je gewoon scherp, dat is alleen maar goed.”
“Je was er vandaag wel weer een keer dichtbij, al was het dan in buitenspelpositie…”
“Jajaja! Die had er in gemoeten! Haha! Ik zag die bal van Remco Helms komen en in een splitsecond kwam die bal voor die verdediger langs. Ik had hem eigenlijk in de verre hoek moeten sturen! Maar ja… Het was toch buitenspel geweest achteraf…”
“Dat is wat ik ook eigenlijk bedoel met dat schot van je, je scoort voor een spits in een kampioensploeg gewoon te weinig… Je bent geen zekerheidje voor de goal…”
“Ja, misschien moet ik soms een keertje ‘zelf gaan’. Ik heb er in de competitie vier gemaakt dit seizoen en in de beker één. Maar inderdaad, dat mogen er wel wat meer zijn!
Gelukkig hebben we vandaag weer lekker gewonnen. Het zou lekker zijn als we inderdaad koploper zouden worden, dan moet Ajax achter ons aan! Maar we moeten het wedstrijd voor wedstrijd bekijken, het is allemaal aan onszelf. We moeten gewoon op die platte kar!”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Zoals ik Arnold Klein al aangaf: een nuttige overwinning. Op papier lijkt het allemaal zo simpel, maar je moet het toch maar wel allemaal even zien te doen. En zeker de laagvliegers voelen nu de hete adem van die rode streep in de nek en die katten maken in het nauw hele rare sprongen. Het ‘katje’ DHSC lijkt bij één van die sprongen van het dak te zijn gesprongen: 2 – 12 is een uitslag die hier op dit niveau niet meer thuishoort. Zelfs met een tweede elftal zou je niet met dergelijke cijfers ten onder mogen gaan. Wij moeten nog naar de Utrechters, 11 mei kan er dan weer veel veranderd zijn in die Utrechtse volksclub. Financiële perikelen lijken de club boven het hoofd te groeien, contributieachterstanden van zowel leden als de club zelf hebben de club op losse schroeven gezet. Het is in de club te prijzen dat ze toch een ‘thuis’ blijven bieden aan een bevolkingsgroep waar zelfs een ontbijt vaak een luxe-artikel is. We zullen de acties van de KNVB af moeten wachten en ik wens de club dan ook veel wijsheid en sterkte in deze crisismaanden.
Ajax wist in eigen huis reuzendoder AFC’34 er niet onder te houden. Huizen loopt altijd één wedstrijd achter Ajax aan en moet dus komende zaterdag naar Alkmaar om te zien of we het er beter vanaf weten te brengen dan de Amsterdammers. ‘In Alkmaar begint de victorie!’ kraaide menigeen na afloop euforisch. Maar laten we daar dus alsjeblieft niet te lichtvaardig over denken! Ook vandaag pakte Huizen dan weliswaar de volle drie punten op eigen veld, maar velen vergaten daarbij dat het laag geplaatste ARC gewoon fikse delen van de wedstijd wist te domineren. Alle excuses ten spijt levert Arnold Klein hier met zijn gehavende ploeg best een huzarenstukje met die koppositie. Maar zal Klein de ploeg voldoende mee kunnen geven voor de zoveelste finale die deze competitie voor ons in petto lijkt te hebben? Weten onze strijders de goede reeks voort te zetten?
Het optimisme vierde hoogtij na afloop. De feestvreugde werd nog eens vergroot door het Rad van Fortuin dat aangeslingerd werd door Bertje Brons die zoveel prijzen had verzameld dat het haast een tref was als er géén prijs op je lootje viel! Voor de volgende editie even bij mij langs komen Bertje, dan gooi ik er ook nog een klein prijsje tegenaan!
Nog vijf finales dus te gaan. Dit is zonder valium haast niet te behappen. Deze laatste loodjes wegen zonder meer zwaar, zeker met de wedstrijd Ajax – Huizen op de laatste speeldag nog in het verschiet…
Alkmaar here we come! Gaat u mee?