WV-HEDW, altijd lastig…

Een verlaten kantine als ik op de Wolfskamer arriveer. Het is nog voor twaalven en gezien het beperkte programma heeft men wijselijk besloten d e kantine pas na twaalf uur te openen voor publiek. En dus is het even wachten op de trap voor we de bus in kunnen. Het is regenachtig en dat belooft weinig goeds voor mijn vulpen. Ik had me helemaal ingesteld op het gebruik van mijn klapstoeltje, maar in de bus weet onze wandelende kennisbank Frank Tevaarwerk me al te vertellen dat er inmiddels een tribune opgetrokken schijnt te zijn op sportpark Middenmeer. Aangezien hij me niet wist te vertellen of die ook overdekt zou zijn, neem ik toch voor de zekerheid dat stoeltje maar weer mee.
Het is een lange tippel van de bus naar het complex van WV-HEDW. En daar blijkt dat er niet één, maar zelfs twéé tribunes langs het veld zijn opgetrokken, mét dak!
De Amsterdammers bivakkeren momenteel op de twaalfde plek, met inmiddels een forse zestien punten afstand tot de mannen van Arnold Klein. Met de 5 – 1 thuis nog in gedachten moet dit dus op papier een makkie zijn. Maar die schijn bedriegt akelig! ‘Makkies’ bestaan er namelijk niet op dit niveau! Het schrijnende puntverlies tegen nummer laatst Alphense Boys is daar het levende bewijs van: maar liefst vier volle punten liet Huizen tegen deze drager van de rode lantaarn liggen. Punten die we nu dus tekort komen om een periodetitel te kunnen pakken. Theoretisch zou het nog wel kunnen: Ajax moet dan verliezen en wij moeten dan winnen, waarbij een doelsaldo van vijf stuks in het voordeel van Ajax goedgemaakt zou moeten worden. Het onderlinge resultaat levert daarin een Huizer voordeel op, zodat bij gelijk doelsaldo Huizen aan het langste eind zou trekken. Een hoop mitsen en maren dus, die Huizen zich voor een goed deel had kunnen besparen als het gewoon in Alphen had gedaan wat het had moeten doen.
De ontvangst in Amsterdam is als altijd allerhartelijkst en het is tevens een weerzien met voormalig Huizen-trainer Tijs Schipper. De vriendelijke reus met zijn bulderende ‘Jooooones!’ staat in mijn geheugen gegrift. Geen tactisch wonder, maar wel een coach die zijn ploegen graag ‘lekker’ ziet voetballen. Het is vandaag een beetje de leerling tegen de meester, want onze eigen Arnold Klein maakte ooit deel uit van de ploeg die Schipper destijds onder zijn hoede had.
Bij Huizen geen Jeroen Lamme die nog steeds hinder ondervindt van een blessure en ook Remco Helms is vandaag basisspeler voor de afwezige Sergae Kogeldans. Daarentegen zit Timo Vos wel weer op de bank.
De pupil van de week Jari Kist heeft geen last van valse bescheidenheid als hij zijn schot als een van zijn sterke punten noemt. Met een ferme knal jaagt hij de bal in de uiterste hoek achter doelman Olivier Pabon. Hij ziet zich pas op zijn vijfendertigste in WV-HEDW 1 verschijnen, want eerst moet hij zijn carrière als prof afmaken… Die komt er dus wel…

Slikken

Wie gedacht had dat Huizen wel eens even voortvarend uit de startblokken zou schieten, die kwam helaas bedrogen uit, want het was de thuisploeg die zonder schroom de duimschroeven uit het vet haalde en Huizen toonde waar het kastje en de muur zich bevonden. Meteen vanaf de aftrap gaat het haast al mis als een verkeerde pass bij Huizen achterin een bijna doorbraak van Mick van Moerkerk oplevert. Gelukkig is daar onze aanstaande spelersmakelaar Nathaniël Johnson die erger weet te voorkomen. Maar het eerste schot voor onze boeg is een feit! WV-HEDW wil vandaag wat rechtzetten!
De eerste corner is dan ook voor de thuisploeg. Als de bal bij een tweede poging goed voorkomt is daar Max Dekker die er het hoofd tegenaan zet en de lat raakt. De rebound wordt wat paniekerig tot corner verwerkt en Dekker krijgt een tweede kans. Nu is Pabon de situatie echter meester. Van de beoogde walk-over komt in de praktijk dus akelig weinig terecht!

Slordig

Huizen voetbalt uitermate slordig. Eigenlijk worden alle ballen die over de middenlijn gedirigeerd worden meteen afgevangen door een blauwhemd. Zelfs de geroutineerde Sebastian van Kammen die achterin de plek van de geblesseerde Jeroen Lamme inneemt, kopt een bal maar zo uit waar een medespeler in de lijn der bedoelingen lag.
Vlak voor me blijkt Tijs Schipper nog niets aan volume te hebben ingeboet en fanatiek dirigeert hij zijn mannen en de tactische aanwijzingen rollen bulderend over het veld. Ook nu blijkt weer dat Schipper zijn mannen een heerlijk opportunistisch spelletje voetbal laat spelen: hij laat spelers lekker die individuele acties maken en jaagt ze naar voren waar het ook maar even kan. Nou gaf Huizen daar wel alle gelegenheid voor, maar ik had me een behoudender instelling voor kunnen stellen van de nummer twaalf op de ranglijst.
Dan gaat het dan toch mis bij Huizen. Eerst is het Mick van Moerkerk die na de zoveelste combinatiefout gretig langs de lijn opstoomt en de bal keurig afgeeft aan Max Dekker. Die behoudt het overzicht en ziet dan die gevaarlijke spits Ashraf Azzouz even buiten de zestien opkomen. De bal is op maat en de uithaal vernietigend: geen schijn van kans voor de wanhopig duikende Pabon en de bal spat de uiterste hoek in! Huizen op een 1 – 0 achterstand… En gelet op het spelbeeld een ogenschijnlijk onoverbrugbare achterstand, want doelman Ruben Zandwijken heeft nog geen aanvaller van dichtbij mogen bewonderen en moet zich beperken tot de rol van geïnteresseerd toeschouwer.

Overlopen

Huizen dreigt te worden overlopen door WV-HEDW. Romello Austin gaat met de bal aan de voet aan een slalom beginnen die tot diep in onze zestien voert. De uithaal lijkt de 2 – 0 al haast op het scorebord te brengen, maar het is Olivier Pabon die met een fenomenale reflex die fatale tweede treffer weet te voorkomen. Schipper had de bal graag ‘breed’ zien gaan, maar ik kan me de gretigheid van de spits wel voorstellen.
Dailey Groenewegen moet dan toch even aan de noodrem bij Max Dekker en de bal gaat wordt even buiten de zestien klaargelegd voor een vrije trap. Alle hands aan dek bij Huizen en Tijs Schipper glundert zich al naar de 2 – 0 vóór de vrije trap genomen is. Het zat Schipper niet helemáál mee, want de vrije trap gaat hard in de muur en als de rebound wel doeltreffend lijkt te gaan worden, ligt daar opnieuw de uitblinkende Pabon die daarmee zijn ploeg in de race houdt. Niet dat we inmiddels al een keer dreigend voor Zandwijken zijn verschenen, maar zolang het 1 – 0 blijft is alle hoop nog niet verloren.

Wakker

We zijn een klein half uur onderweg als Huizen zich enigszins lijkt te herpakken. Niet dat we tot serieuze aanvallende acties weten te komen, maar het gaat niet meer zo héél erg fout in de opbouw. Een van de combinaties leidt een kleine schietkans voor de weer ijverig sprintende Frank van den Bosch in. Helaas zal ook nu de bal doelman Zandwijken niet bereiken want het schot wordt keurig gekraakt in de solide defensie van de Amsterdammers.
Waar snelheid veelal een wapen voor Huizen is, bleek de defensie van WV-HEDW daar toch redelijk tegen opgewassen te zijn. Yamiro Macrander weet in en fel sprintduel van de toch bepaald niet trage Hidde van der Veldt de bal met een sliding buiten te werken. Maar Huizen is wakker geworden, wrijft de slaap uit de ogen en lijkt verbijsterd naar dat scorebord te kijken en nu pas te beseffen dat het achter staat.
Toch blijft WV-HEDW de bovenliggende ploeg en opnieuw een kans voor de mannen van Schipper als Azzouz zowaar vanachter het standbeen een afstandsschot(!) op Pabon afgeweerd ziet. Austin jaagt de rebound hard in het zijnet en Huizen komt opnieuw met de schrik vrij. We leven nog en nu is het zaak ons ook te gaan herpakken!

Onbevangen

WV-HEDW speelt frisser, onbevangen en zeker zonder ontzag. De 5 – 1 in Huizen lijkt ver weg en dat resultaten uit het verleden geen garanties inhouden voor het heden wordt meer en meer duidelijk op dat veld daar naast de Jaap Edenbaan. Huizen zwoegt en knokt wel, maar het lóópt allemaal niet soepeltjes, het kost onze mannen zichtbaar allemaal veel kracht zich staande te houden, laat staan dat het tot serieuze aanvallen weet te komen. Het doet denken aan schoolzwemmen voor je A-diploma: baantje na baantje zwoegen om je het hoofd boven water te houden. We zitten op vier minuten voor de rust als we doelman Zandwijken dan eindelijk in actie zien: een krachteloos kopballetje van Hidde van der Veldt wordt simpel weggevangen door de Amsterdamse doelman die zich ongetwijfeld een heter optreden voor vanmiddag had voorgesteld. Gisteravond vroeg naar bed, de hele week zuinig met de alcohol en dan dit… Het moet voor die arme Zandwijken toch ook een teleurstelling zijn wat Huizen hier op de mat weet te leggen…

Rust

Nadat arbiter John Kraak uitstekend de voordeelregel toepaste toen de opstomende Macrander in de middencirkel wat onheus werd bejegend, gaan we dan toch rusten. Gehavend en geschonden moet Huizen zich tevreden stellen dat het nog in de wedstrijd zit met slechts één tegentreffer. Pas tegen het einde van de eerste helft begon Huizen voetballend een beetje in deze wedstrijd voor te komen anders dan in de rol van lijdend voorwerp.
WV-HEDW speelt vrijer, frisser en de supporters om me heen spreken hun verwondering uit over het povere spel dat Huizen hier aan de dag weet te leggen. Ik kan niet anders dan deemoedig beamen dat WV-HEDW de bovenliggende ploeg is. Zonder de verder naar behoren spelende Sebastian van Kammen daarmee tekort te willen doen, merk je toch dat het ontbreken van Jeroen Lamme daar centraal achterin zo zijn sporen achterlaat. Huizen oogt kwetsbaar achterin en heeft zichtbaar moeite de individuele acties van Dekker, Azzouz en Austin het hoofd te bieden.
Doelman Zandwijken is het dan ook niet of nauwelijks moeilijk gemaakt en heeft zijn kunnen nog niet echt hoeven te etaleren. En dat mag Huizen zich door de slordige opbouw van achteruit zelf aanrekenen. Dit is gewoon niet het Huizen zoals we dat dit seizoen zo vaak hebben zien spelen. Waar is het fraaie positiespel, waar is de gedegen opbouw, de fraaie combinatie, de snelle uitval? Huizen speelt onherkenbaar voor de getrouwen die ook deze keer weer de gang naar Amsterdam hebben gemaakt.
Hoewel ik ook niet direct een oplossing in wissels zie, verbaast het me toch dat ik geen van onze mannen aanstalten zie maken om echt meteen na rust in te gaan vallen. Wat ziet Klein nog in deze wanprestatie dat hem aanknopingspunten biedt voor een betere tweede helft dan wat Huizen ons die eerste helft voorschotelde?

Wijziging

Beide teams startten dus ongewijzigd aan die tweede helft. Schipper ongetwijfeld als meest tevreden coach van de twee, al zal hem wel eens door het hoofd zijn geschoten dat die 1 – 0 een wankele voorsprong is en dat WV-HEDW toch wel de nodige kansen heeft laten liggen die voorsprong minimaal te verdubbelen.
Toch is er iets gewijzigd… Huizen komt geheel anders uit de kleedkamers da dat men er in was gegaan. Van een geslagen ploeg is het nu een vechtmachine geworden. Fel en scherp schiet Huizen uit de startblokken en de term ‘donderpreek’ dringt zich aan me op. Straks toch eens even informeren!
Slechts twee(!) minuten heeft Huizen nodig om de stand gelijk te trekken. Hidde van der Veldt bewijst zijn waarde door weer als een schicht snelheid te maken en zijn strakke voorzet lijkt op een meter voor de goal van Zandwijken langs te vliegen. Maar dan is daar ineens bij de tweede paal Sergio Kozjak die lijf en leden riskeert bij die paal om de voorzet tot gelijkmaker te promoveren! Alsof hij zojuist een finale had gewonnen spurt Kozjak juichend over het veld, zijn opluchting en frustratie van zich af schreeuwend. 1 -1 en nu heeft Huizen nog een complete helft om het verschil verder te gaan maken. De ploeg lijkt ‘herboren’ en WV-HEDW ziet met angst en beven dit ontketende Huizen op zich af rollen.

Rood!

Jordy Kreeberg is daar zo van van de leg dat hij een bal volkomen verkeerd speelt en zich genoodzaakt ziet de weg spurtende Van der Veldt onreglementair de doorgang te beletten. Hidde van der Veldt had maar zo ongehinderd richting doelman Zandwijken kunnen stuiven en hoewel Kreeberg Hidde ‘netjes’ vastpakt, is er toch maar één straf mogelijk en terwijl arbiter John Kraak naar de plek des onheils rent, gaat zijn hand al naar de achterzak. De beruchte plek waar veel arbiters om vergissingen te voorkomen de rode kaart opgeborgen hebben. Geel = borstzak, rood  = kontzak…
Uiteraard wordt deze beslissing Kraak niet in dank afgenomen door de thuisploeg, maar an sich was er helemaal niets aan te merken op de beslissing. Wellicht had Kraak in de ogen van de Amsterdammers iets te weinig geel uitgedeeld aan Huizen gedurende de eerste helft, maar dit was een ABC’tje…
De vrije trap in kansrijke positie volgt en gespannen kijken we toe hoe de kanonnen Visser en Kozjak zich achter de bal posteren. Aanloop Kozjak en daar spat de bal snoeihard op de kruising! Centimeterwerk belette de voorsprong van Huizen, maar we gaan er maar eens goed voor zitten, want dit lijkt een totaal andere helft te gaan worden dan die vreselijke eerste!

Voorsprong

De gemoederen zijn door de rode kaart en de omslag in de wedstrijd toch een beetje op scherp komen te staan. Ik herinner me nog goed die schitterende 2 – 2 van vorig seizoen, een regelrechte reclame voor de voetbalsport. Dat gaat ‘m deze wedstrijd niet worden. Het is bij tijd en wijle wat grimmig en dat blijkt ook als Dennis Lamme een ferme tik krijgt en neergaat. Aanvoerder Mick van Moerkerk is dan zijn emotie niet de baas en stuift op de liggende Lamme af en beticht hem rukkend aan zijn shirt van ‘aanstellerij’. Ik hoefde net niet weg te duiken voor de botsplinters en de beschuldiging sloeg dan ook helemaal nergens op. Van alle kanten vliegen de hulptroepen aan en het bekende duw- en trekwerk neemt een aanvang. Kraak kijkt zich de ogen uit en houdt het bij geel voor aanvoerder Moerkerk.
Maar de Huizer beer is los en als drie minuten later een rebound voor de voeten van de opgekomen Remco Helms valt, bedenkt deze zich geen seconde en neemt de bal vol op de wreef. Geen kans voor de uitvallende Zandwijken en Huizen pakt de voorsprong waar het sinds de rust zo gretig naar op zoek was.

En door!

Ook voor Huizen is die ene goal verschil maar wankel en het zal dus door moeten op zoek naar een bredere marge. WV-HEDW is dus inmiddels gereduceerd naar tien man en ik verwacht dan ook een dominant Huizen te zien. Maar daar kom ik toch een beetje bedrogen in uit. Huizen houdt het slot op de deur en speelt behoedzaam, bedachtzaam en laat zich niet opjutten. Het blijft een wedstrijd…
Visser neemt doelman Zandwijken van afstand onder vuur. De bal is hard zat, maar wel recht op de Amsterdamse doelman af die de bal in twee instanties controleert. Weer een wat geagiteerde reactie als er een Huizer speler na de eerst poging inloopt om het onzekerheidje van Zandwijken af te straffen. Hoewel de doelman niet onheus bejegend of geraakt wordt, ook nu weer even wat boze reacties van de WV-HEDW’ers.
Klein wisselt dan Hidde van der Veldt die met zijn voorzet en aanleiding tot de rode kaart zo nadrukkelijk zijn aandeel had voor de weer herstelde Timo Vos.
Joshua Lo-Asioe jaagt de bal na een goede actie van Sergio Kozjak fors over, maar de gretigheid is dus nadrukkelijk terug in het spel van Huizen.
Ook Schipper grijpt in en brengt Oscar Abouseada, Lancine Bamba en Roy van Essen in het veld voor Max Dekker, Romello Austin en Denis Wooninck. Schipper kennende kon dit wel eens een ‘alles of niets’ wissel zijn.
Dean van Zwieten neemt in de zeventigste minuut een inworp op Azzouz die opnieuw vanachter het standbeen een spelhervatting heeft die helaas blijkbaar ook zijn medespelers verrast, want die laten de bal wat makkelijk aan zich voorbij gaan. Het zouden zo ongeveer de laatste stuiptrekkingen van WV-HEDW zijn, want Huizen hield de teugels ferm in handen. Het ontliep sluw de open messen die het spelen tegen tien man in kunnen houden.

Beslissing

Huizen speelt ‘met de hand op de knip’. Gedegen gaat de bal rond en men laat zich niet verleiden tot gewaagd spel of onbesuisde acties. Het laat WV-HEDW ‘lekker lopen’ en weigert onbezonnen in de valkuil te stappen die het spelen tegen tien man altijd inhoudt.
Een diepe bal waar Sergio Kozjak gretig achteraan jaagt, maar doelman Zandwijken is attent en is net een stap eerder bij de bal dan Sergio. De toch ook niet trage Timo Vos moet dan ook zijn meerdere erkennen in Macrander die hem simpel van de bal sprint.
Voor WV-HEDW gaat de tijd dringen en met een marge van één doelpunt hoopt Schipper nog op een stuntje. WV-HEDW probeert ondanks het ondertal toch aan te dringen en dat schept ruimte voor Huizen. Frank van den Bosch bewijst zijn waarde als hij een goede actie inzet die de bal bij de weer degelijk spelende Helms brengt. Diens voorzet wordt bij de eerste paal op waarde geschat door Joshua Lo-Asioe die tien minuten voor tijd bij de eerste paal opduikt en doelman Zandwijken voor d derde keer kansloos laat. 1 – 3 en daarmee lijkt de wedstrijd voor Huizen toch wel in de tas te zitten.

Slotfase

De buit is binnen en Huizen speelt de wedstrijd gecontroleerd uit. Robin Creebsburg komt nog een paar minuutjes voor Theo Visser en ook Lars van der wal mag nog even meedoen voor Sergio Kozjak.
Van der Wal zet de turbo nog even aan in een poging een goede bal van Nathaniël Johnson voor de achterlijn te controleren. Maar helaas: opnieuw is die snelle Macrander een stoorzender die er voor weet te zorgen dat Van der Wal de bal over de achterlijn werkt.
Lacine Bamba wil dan nog op jacht naar de aansluitingstreffer als hij door Johnson aangetikt wordt. “Nou wel!” foetert de WV-HEDW-bank als Kraak dan in de negentigste minuut alsnog met geel op de proppen komt voor onze noeste verdediger. “Nou had het voor mij ook niet meer gehoeven,” klinkt het zuur.
Huizen pakt een hele kostbare driepunter en voor WV-HEDW en Tijs Schipper rest er niets anders dan terug te zien op een voortreffelijke eerste helft waarin ze het Huizen uitermate onaangenaam en lastig hebben gemaakt…

Arnold Klein

“Ik was even bang dat die Tijs Schipper de wonderdokter zou zijn. Thuis winnen we met 5 - 1 en was er geen vuiltje aan de lucht, maar de eerste helft zag ik het eigenlijk niet echt meer zitten…”
“Nou ja: ook in de thuiswedstrijd ging het aanvankelijk gelijk op. Pas in de tweede helft maakten we gehakt van WV-HEDW. Ik vond ons de eerste helft gewoon niet scherp genoeg in de duels, niet scherp genoeg in balbezit, lieten de verkeerde energie naar elkaar en mét elkaar zien. We wilden in balbezit wel degelijk geduldig spelen, alleen ontbraken de juiste loopacties en áls ze kwamen dan kwam de bal weer niet…”
“Inderdaad, want we leverden bijna alle ballen naar voren zo in bij een blauwhemd…”
“Ja, we grossierden in onnodig balverlies en dat betekent dat  je in heel veel schakelmomenten terecht komt. Dan moet je dus lopen en krijg je een soort Ren-Je-Rot!-wedstrijd en daar was ik dus niet zo blij mee en dat heb ik in de rust ook aangegeven. Ik heb gehamerd op waar de ruimtes lagen om wél tot voetballen te kunnen komen en waar je de duels wél moet kunnen winnen. We moesten gewoon mannelijk de duels aangaan, want we verloren ze veel te kinderlijk.
Maar als je de verkeerde keuzes maakt, dan blijf je maar achter de feiten aanrennen. Die schakelmomenten zijn de moeilijkste momenten in een wedstrijd en dat heeft gewoon te maken met óns balbezit! Ik vond dat we onszelf in de situaties brachten dat we telkens voor moeilijke keuzes kwamen te staan.
De tweede helft deden we dat beter: zochten we beter de ruimtes, toonden we meer agressie in de duels, maakten we beter loopacties en dan zie je dat we bij vlagen echt wel heel mooi kunnen voetballen. Dat resulteerde al snel in een goede lage voorzet die Sergio Kozjak bij de tweede paal fantastisch binnen tikt.
Daarna kregen zij direct de rode kaart en schiet Sergio die vrije trap op de kruising. Dan zetten we druk en maakt Remco Helms die fantastische tweede goal. Ik hamer er vaak op dat de backs moeten doorsluiten waar dat kan. Dat deed hij en scoort zo een fantastische goal!
Daarna gaven we eigenlijk helemaal niks meer weg en controleerden we de wedstrijd met goede passing, goede dynamiek, goede loopacties en maakten we ook de 1 – 3. Een compliment aan hoe ze het in de rust hebben opgepakt!”
“Toch zag ik niet een overduidelijk overwicht terug na die rode kaart…”
“Nou, ik denk dat we iets van tachtig procent balbezit hadden! Vergeet niet dat we niets meer hoefden te creëren en we de wedstijd gewoon naar ons toe moesten halen! Dit soort wedstijden hier in Amsterdam die win je niet zomaar, je ziet hoe we het tegen SWIFT hebben gedaan toen die met tien man kwamen te staan, toen zijn we in het mes gelopen. Nu hebben wij vanuit de 1 – 2 heel zakelijk de wedstrijd goed uitgespeeld….”
“Ik had zelf nog wel de drang naar een grotere overwinning vanwege die tweede periode…”
“Nee, dat is niet realistisch als je kijkt naar het doelsaldo dat we goed moesten maken. Natuurlijk is er altijd de drang om meer te willen scoren, maar de drie punten waren vandaag gewoon belangrijker!
Vandaag heb je de periode niet verspeeld, dat hebben we  tegen Alphense Boys gedaan drie weken geleden gedaan… Maar goed: periodes zijn leuk, maar ik denk dat je je langste adem moet zien te houden.”

Tijs Schipper

Uiteraard laat ik me de gelegenheid niet ontgaan om ook onze voormalige coach Tijs Schipper even te bevragen na afloop.
“Is die Tijs Schipper nou toch een wonderdokter, vroeg ik mezelf af in de eerste helft. 5 – 1 in Huizen, nu die eerste helft zwaar aan het wankelen…”
“Nou, ik ben geen wonderdokter, maar het kon vandaag wél gebeuren! Ik denk dat jullie blij mochten zijn met die marge in de rust. Ik kijk dan niet alleen naar wat jullie keeper eruit pakt, maar vooral naar wat wij erin hadden moeten schoppen! Als mijn speler bij die actie waarbij hij van rechts afkomt die bal breed legt, dan is het gewoon 2 - 0 en dan moet ik het allemaal nog maar zien! Zeker de eerste twintig minuten hadden we Huizen best wel in de greep.”
“Mensen op de tribune vonden Huizen zwaar tegenvallen in de rust en vonden WV-HEDW de betere ploeg. Daar kon ik op dat moment weinig tegenin brengen…”
“Nee, ik zit ook objectief te kijken en zag dat WV-HEDW zeker de eerste twintig minuten en de slotfase van die eerste helft gewoon de bovenliggende partij was. Huizen kwam toen wel wat meer in de wedstrijd, maar ik blijf zeggen dat als die 2 – 0 valt dat het dan een heel andere wedstrijd had geworden. Maar goed, dat gebeurt dan niet en gebeurt in zes minuten tijd wat je als trainer gewoon niet hoopt en is die wedstrijd gelopen…”
“Aan volume heb je nog weinig ingeboet…”
“Haha, nee ik ben nog goed bij stem. Ik laat me gewoon horen en ach, heel simpel: de punten gaan naar Huizen en op basis van de tweede helft is dat gewoon terecht. Met z’n elven konden ze ons gemakkelijk uittikken. Dus Huizen wint verdiend, maar ik zeg er wel bij: het had maar zo anders gekund!”
“Ik meende ook de hand van Schipper weer te herkennen: lichtelijk opportunistisch, lekker fris en vrolijk!”
“Jazeker! Wat je zegt, wij hebben een ploeg die heel aardig kan voetballen, maar dat moet je uiteindelijk wel in doelpunten weten om te zetten. Daar lopen we toch nog wel eens tegenaan. Als je de kans hebt een tegenstander op de knieën te krijgen, dan moet je doorbijten… En dat hebben we vandaag verzuimd!”

Joshua Lo-Asioe

“Je beloofde me vorige week dat je er deze week weer zou staan en dat je ook zou scoren. Je bent wel een man van je woord, he?”
“Ja, en hij doet het ook nog, hè?” glundert onze steunpilaar op het middenveld van oor tot oor. “Ik ben inderdaad een man van mijn woord!”
“Maar waar waren jullie de eerste helft? Ik heb jullie daarin eigenlijk niet gezien…”
“Nee, dat klopt. Het was een wereld van verschil met vorige week. Vorige week zat er echt pit in en zag je dat we Hoogland echt de baas waren in de duels en vandaag waren we de eerste helft veel te afwachtend. Het was dan ook net best de eerste helft, het leek wel of de wil ontbrak om elk duel te willen winnen. Uiteindelijk deed die rode kaart hen de das om en konden we uitlopen naar 1 – 2 en 1 – 3…”
“Ik had eigenlijk op meer gehoopt, gezien onze kansen op de tweede periodetitel…”
“Tja, we zijn er nu weer twee van die vijf goals waarin we achterstonden op doelsaldo ingelopen. Ajax moet dus morgen met 3 – 0 of meer verliezen… Maar ik denk dat dat wel heel lastig gaat worden, Ajax kennende…
We houden de kurk nog maar even op de champagne en moeten het maar gewoon morgen afwachten!”

Sergio Kozjak

“Je stond alweer een tijdje droog,” houd ik Sergio voor als we op ons patatje wachten. Sergio reageert verbaasd.
“Nee hoor, tegen Alphense Boys heb ik nog gescoord,” corrigeert hij me terecht. Die eerste helft had ik gemist wegens droevige verplichtingen.
“Een hele belangrijke goal vandaag,” constateer ik.
“Ja, we kwamen met een hele andere instelling naar buiten voor de tweede helft. En het was gewoon de beloning van die andere instelling.”
“Je was knap kwaad in de rust, hoorde ik uit betrouwbare bron…”
“Ja, ik was eh.. Ik was geïrriteerd en het kwam ook naar buiten. Maar ik denk dat er bij meerdere spelers wel irritaties speelden. Gelukkig heb ik het wel goed om weten te zetten, daar drong de coach ook op aan en daar hebben we met zijn allen ook gedaan. De eerste helft was bepaald niet zoals we het normaal doen en dat wekt toch bij iedereen de nodige frustratie op omdat het ook als team niet lukt, dat was voor mij ook de bron van alle frustratie. Nee, ik was niet op iemand speciaal kwaad, het was gewoon mezelf en het team in het algemeen.
Ik weet niet waar dat aan ligt dat er zo slecht werd gecombineerd in die eerste helft. Maar we hebben het wel gewoon goed omgezet, ook doordat de trainer ons een goede peptalk wist te geven, maar ook dat wel elkaar goed oppepten. We hebben die frustratie goed omgezet in motivatie.
Dat die vrije trap op de kruising spatte was jammer. Ik zou er in eerste instantie alleen maar bij staan als afleiding, maar ik zag vanuit waar ik stond, vanuit mijn hoek, die open hoek. Toen zei Theo Visser die ‘m eigenlijk zou nemen, ‘Doe maar!’ en het scheelde het niet veel! Ook die bal zorgde echter voor veel positiviteit binnen de ploeg, we gingen er weer volop in geloven!

Olivier Pabon

Met “Ollie! De man die ons de eerste helft door sleepte!” begroet ik onze doelman als hij voor het interviewtje weer naar buiten komt om me te woord te staan.
“Nou, dat is de rest van het team ook, natuurlijk, maar…”
“Niks daarvan! Je werd door je behoorlijk in de steek gelaten de eerste helft! Er was er maar één die in mijn ogen een dikke voldoende haalde en dat was die man in het rood!”
“Haha! Dank je wel! Dat is in ieder geval fijn om te horen. Ik heb gewoon mijn uiterste best proberen te doen en gelukkig kon ik er nog twee kansen uit houden. Ook een paar keer een voorzet wel lekker verwerkt en lange ballen die er overheen vielen. Maar gelukkig konden we het in de tweede helft helemaal omdraaien en je kon zien met welke energie we uit de kleedkamers kwamen. Dat was totaal andere energie dan hoe we de eerste helft speelden. Het is natuurlijk wel de vraag hoe het kan dat je de eerste helft zo door de ondergrens kan zakken en de tweede helft zoveel beter presteert…”
“Donderspeech gehad?”
“Nee! Totaal niet! We hebben elkaar gewoon opgepept omdat we voelden dat het hier gewoon toch makkelijk haalbaar was om hier met een overwinning weg te kunnen rijden. Makkelijk is een groot woord, natuurlijk, maar toch, we voelden dat het er in zat. WV-HEDW is geen wonderploeg, maar als je ze láát voetballen kunnen ze heel gevaarlijk zijn. En we lieten ze voetballen die eerste helft. En dan is het extra lekker als je dat de tweede helft weet om te keren…”
“Ik hoorde vandaag dat je voormalige concurrent Jaime Hensen naar de Zuid is gegaan voor de rest van het seizoen… Zou hij gedacht hebben: die Pabon die keep ik er niet meer uit?”
“Nee, dat weet ik niet. Jaime is een prima keeper waar ik ook ontzettend veel van heb geleerd en nog steeds naar opkijk. Ik ben alleen maar blij voor hem dat hij een club als De Zuidvogels heeft weten te vinden waar hij lekker kan keepen. Kunnen wij hem af en toe ook nog eens zien en samen na de wedstrijd een biertje drinken. Want het is gewoon een gezellige topgozer!”

Apenstaartjes kijk op de zaak

Dit soort wedstrijden zijn niet goed voor mijn bloeddruk. Een eerste helft die me een déjà vu van afgelopen donderdag deed beleven toen ik naar een volstrekt falend Ajax zat te kijken. Maar net als Ajax trok ook Huizen uiteindelijk toch aan het langste eindje. Het deed zeer aan mijn ogen, het léék niet eens op voetbal wat Huizen ons de eerste helft voorschotelde. WV-HEDW kwam volkomen terecht op voorsprong en we mogen onze doelman wel danken dat hij ons in de race hield met een aantal knappe reddingen. De wederopstanding na rust was opmerkelijk en haast niet te begrijpen. Ik neem toch aan dat Arnold Klein in de rust weinig anders gezegd zal hebben dan bij de wedstrijdbespreking voor ons vertrek naar Amsterdam.
‘Al is well that ends well!’ roepen Engelsen dan opgelucht. Ik sluit me daar dan gaarne bij aan. Een wedstrijd met twee gezichten en als je uiteindelijk dan toch met drie kostbare punten de bus in kunt stappen, dan moet je die belabberde eerste helft gewoon maar vlug zien te vergeten.
Vandaag spelen Hollandia en Ajax tegen elkaar. Het is voor Huizen even afwachten wat dat op gaat leveren. Hollandia is deze periode niet echt in goeden doen en ik acht de kans dan ook redelijk gering dat de ploeg uit Hoorn het sterke Ajax met drie goals verschil terug naar Amsterdam zal sturen.

Tot vanmiddag staat Huizen in ieder geval qua winstpunten op een eervolle tweede plek. Kijkend naar de verliespunten heeft Huizen ook voorlopig niets te vrezen. Eerste achtervolger Hollandia(!) staat op vijf verliespunten meer dan Huizen en kan wat dat betreft vandaag hooguit op die achterstand blijven staan bij winst op Ajax.
Jos/Watergraafsmeer staat één verliespuntje boven ons en zou bij verlies in Purmerend zomaar eens gepasseerd kunnen worden door Huizen. Ook HBC moet vandaag winnen van DHSC om Huizen voor te blijven in de negatieve stand. Het is dus ongemeen spannend daar in de kop van de ranglijst.
Volgende week ontvangen wij dat lastige Hollandia. Heel benieuwd hoe dat vandaag tegen Ajax presteert en wat we er zelf volgende week tegen kunnen gaan brengen.
Vandaag dus een ‘narrow-escape’, ik hoop volgende week toch wat rustiger achterover te kunnen zitten…

NB. Zondagmiddag leek Hollandia even op een stuntje voor Huizen af te stevenen door met 2 -0 voor te komen tegen Ajax. Helaas kwamen de Amsterdammers in de slotfase nog tot een tegentreffer, waardoor de tweede periode op twee goals aan het Huizer neusje voorbij gaat.
Wel nestelt Huizen zich steviger op de derde plek en stijgt het in het verliespuntenklassement weer een plekje naar plaats vier. Drie punten scheiden ons slechts van koploper Ajax en nummer twee HBC staat slechts één puntje op ons voor. Alle reden om aanstaande zaterdag getuige te zijn van deze inhaalrace als Huizen en Hollandia elkaar op de Wolfskamer treffen! Het is zinderend spannend!