Half ei

Hoewel ik met liefde een groot deel van mijn sociale leven opoffer om de wedstrijden van mijn geliefde Huizen bij te kunnen wonen, zijn er toch wel eens evenementen waar je fatsoenshalve niet onderuit kunt. Zo ook de plechtigheid ter ere van mijn op 96-jarige leeftijd overleden oom. En dus moest ik met pijn in mijn hart richting Uitvaartcentrum Westgaarde in Amsterdam alwaar om uitgerekend half drie een samenzijn gepland was ter herdenking aan mijn ‘Ome Tinus’. Bewonderenswaardig oud geworden: tot op zeer hoge leeftijd actief en bij de pinken. Zo hoop ik ook oud te mogen worden!
Door de hoge leeftijd die mijn oom bereikt had, had men besloten om een samenzijn zonder toespraken en plichtplegingen te houden. Eigenlijk een uitgebreide condoleance dus. En daarmee zag ik mijn kans schoon toen ik alle familie weer even de hand had geschud om toch schielings alsnog richting Alphen aan de Rijn te gaan. Maar ja: daar was men niet alleen ook al om half drie begonnen, maar tevens had ik er dus niet op gerekend er überhaupt nog bij aanwezig te kunnen zijn. Ondanks mijn pogingen een geschikte vervanger te vinden voor het wedstrijdverslag was ik daar niet in geslaagd en een half wedstrijdverslag is dan toch altijd nog beter dan niets. Het halve ei of de lege dop, dus bij deze…
Maar ja: geen spullen of niks bij me! Gert van der Roest is zo welwillend even naar de parkeerplaats te snellen om daar een bloknootje uit de auto te halen en met mijn telefoon moet ik dan maar het interview afnemen.

Alphense Boys ontsloeg na de winterstop trainer Remco Tuinenburg, een wetmatigheid in de voetbalwereld als je laatste staat, en stelde de ervaren Edwin Vurens aan als interim voor Marcel Valk volgend seizoen het roer van hem overneemt. Het resulteerde niet alleen in een andere trainer, maar ook in een andere basis. Zes andere namen tel ik in vergelijking met de wedstrijd op de Wolfskamer, waarbij aangetekend dat twee van die zes toen ook al op het formulier stonden als reserves.

Gelijk

Ik arriveer dus in de rust en constateer met verbijstering de 2 -2 stand die op het scorebord in Alphen prijkt. Al lopende naar de tribune word ik bijgepraat: na acht minuten een prachtige goal van Sergio Kozjak. Een prachtige bal die deed denken aan het juweeltje van Theo Visser vorige week, een kleine tien minuten later gevolgd door een kopbal van Hidde van der Veldt die daar volgens de toeschouwers en hemzelf zelf geen weet van had. Kijkend op het wedstrijdformulier zie ik dan ook dat de arbitrage er een eigen goal van Luca Janszen van had gemaakt.
Dan schijnt Huizen te zijn gaan schutteren, raakte de grip op het spel kwijt en zag met lede ogen hoe drie minuten na de 0 – 2 een vrije trap zo maar de goal in stuiterde en kort voor rust Alphen op gelijke hoogte komen…

Wissels

Ik vermoed dat Arnold Klein een statement wilde maken door drie wissels tegelijk in het veld te brengen: Kogeldans moest zijn plek afstaan aan Nathaniël Johnson, Sebastian van Kammen mocht ook gaan douchen ten faveure van Joshua Lo-Asioe en Hidde van der Veldt wordt ook bedankt voor bewezen diensten, ondanks dat hij dus scoorde zonder er zelf erg in te hebben en daarbij ook de assist voor de prachtige goal van Sergio Kozjak te hebben gegeven. Maar Klein is geheel terecht dus niet tevreden en greep hard in.
Ik moet even ‘inkomen’ in de wedstrijd en zie na vier minuten dat Hunkar Cem Sahin de bal zo inlevert bij Sergio Kozjak die goed doorstoot en wat schuin voor de goal een schuiver loslaat waar Alphens doelman Sudibyo goed het oog in heeft.
Ik proef de eerste frustratie als Frank van den Bosch goed doorgaat en een strafschop tracht te versieren bij arbiter Eddy van Yren. Hij laat zich veel te opzichtig vallen als hij een Alphense verdediger in zijn rug vermoedt. Een terechte gele kaart is zijn deel. Ik vraag me dus af of Frank deze buiteling ook gemaakt zou hebben na een heerlijke eerste helft.
Nadat Mike Bavelaar even verzorging nodig heeft gehad gaat Frank van den Bosch opnieuw goed door en bezorgt de bal knap bij Theo Visser die naar de zijkant is uitgeweken. De voorzet is hard maar opnieuw is daar Sudibyo die de baan van de voorzet perfect weet ion te schatten en de bal wegkaapt voor er een passend vervolg aan deze goede aanval gegeven kan worden.

Arbiter Van Yren

Arbiter Eddy van Yren wordt door de tweeëntwintig op het veld behoorlijk op de proef gesteld. Met een luide schreeuw gaat Mike Bavelaar opnieuw neer. Het was een stevig duel, maar het geel leek me in mijn ogen vooral ingegeven door de vocale begeleiding die Bavelaar aan het incident gaf. Bavelaar werd overigens wel geraakt en had ook ná behandeling nog zichtbaar last van het duel. Maar voetbal is natuurlijk een contactsport en dit kan gewoon gebeuren in een lijf aan lijf duel. Aan de andere kant: dit is mijn persoonlijke waarneming en het gebeurde allemaal aan de andere kant van het veld, dus ik wil het oordeel van Van Yren niet al te zeer in twijfel trekken. Maar Alphen ‘rook’ een puntje en deed haar best het spel zo te ontregelen dat ze dat puntje over het eindsignaal zouden kunnen trekken.
Lekan Onasanya wordt na een goed uur spelen neergelegd op een metertje of twintig van de goal van Pabon en Sahin jaagt de bal in de muur. De bal spat opzij en Milan Stiphout pegelt de bal strak voor. Waar aan de andere kant Sudibyo er goed het oog in had, blijkt ook onze ‘Ollie’ een goed keepersoog te hebben en ook deze voorzet wordt keurig door onze jonge held onderschept.
Huizen neemt de aanval over en manifesteert zich gevaarlijk in het Alphense strafschopgebied. De bal gaat goed van voet tot voet en ondanks verschillende spelers die graag hadden willen uithalen voor een schot blijken de Alphense Verdedigers toch steeds een té groot sta-in-de-weg voor een doelpoging en ondanks goed combinatiespel bloedt de aanval dan toch uiteindelijk dood.

Irritatie

Het ‘loopt’ niet meer bij Huizen en dat uit zich in een irritatie die bij aanvoerder Visser naar buiten kruipt als een voorzet van Sahin alleen via een corner onschadelijk gemaakt kan worden. De bal komt voor en moet uit de doelmond worden weggekopt. Theo Visser en Stef van den Berg krijgen het dan bij het weglopen aan de stok met elkaar en moeten dat beiden met geel bekopen. Het zou meteen de laatste actie van Visser blijken die duidelijk geagiteerd het veld moet verlaten voor Thomas Kamstra. Ook Frank van den Bosch wordt uit zijn lijden verlost en wordt vervangen door Justen Kuiper. Klein heeft nu al zijn wisselopties verbruikt en er mag dus dit laatste kwartier geen blessure meer optreden.
Dan geklungel als een bal doorschiet en Pabon de bal over de doellijn laat glippen. Een corner die gelukkig verder niets voor de Alphense Boys oplevert. Huizen knokt niet alleen tegen Alphense Boys, maar zeker ook tegen zichzelf en de irritaties nemen over en weer toe. Geel voor Lars Verzaal die naar ik vermoed Pabon hinderde bij het uittrappen. Van Yren krijgt het druk met de administratie straks…

Kaartenfestival

Invaller Jelle Hak kopt bij de tweede paal een voorzet van Onasanya rakelings naast en dan slaat even later de vlam in de pan aan de zijlijn als Timo Vos en Lars Verzaal een pittig duel uitknokken. Helaas weer helemaal aan de overzijde van het veld en hoewel ik wederom niet constateer wat er nou precies gebeurde moet Timo Vos de schaamtevolle gang naar de kleedkamers maken na het rood dat Van Yren uit de kontzak tevoorschijn trok. Als ik later in de catacomben op Arnold Klein sta te wachten vang ik een deel van het vraaggesprek op dat Alphens coach Vurens heeft met de plaatselijke pers en ik hoor hem stellen dat het wat hem betreft ook geen rood was. Maar ik denk dat Van Yren ook wat uit zijn doen was geraakt door de vele irritaties over en weer en besloot een grens te trekken. Met een doffe dreun verdwijnt Vos in de catacomben. Die deur kan er niks aan doen Timo, deze fout moet je toch echt bij jezelf zoeken…
Van Yren kan de kaarten beter in zijn hand houden, want kort daarop legt Onasanya de snelle invaller Justen Kuiper neer en weer floept het geel uit de borstzak.

Druk

En met tien man komt Huizen toch wat onder druk te staan. Toch is de beste kans voor Huizen als Kozjak snel uitbreekt en oog houdt voor de mee opkomende Kamstra. Kamstra loopt meters buitenspel, maar houdt slim in tot hij weer achter de bal is. Maar Kamstra mist nog het wedstrijdritme dat voor een dergelijke actie noodzakelijk is en zijn schuiver vormt daardoor eigenlijk geen enkel probleem voor doelman Sudibyo. Een anti-climax. Hier had Huizen de wedstrijd en de drie noodzakelijke punten alsnog naar zich toe kunnen – en moeten! – trekken.
Ondanks de druk van de thuisploeg countert Huizen gevaarlijk. De negentig staat al haast op de klok als Justen Kuiper zijn directe tegenstander dreigt de hielen te laten zien. De botte bijl is dan de enige optie voor Tarik Zaanani en dan is de enige optie voor Van Yren om dat geel maar weer eens voor de dag te halen. Ik twijfel of dit geen rood had moeten zijn vanwege het al dan niet doorgebroken zijn van Kuiper, maar onze onvolprezen Gert van der Roest oordeelt met zijn kennersoog dat er nog een man naast liep. Ik neem het graag van hem aan…
De slotminuten staan bol van het opportunisme. Pabon pakt heel degelijk een voorzet van Onansanya, een vrije trap voor Alphen wordt breed genomen en biedt Sahin de kans om uit te halen, maar ook de Huizer defensie weet zich weer in de baan van het schot te werpen. En ondanks nog wat wederzijdse onvriendelijkheden bleken de kaarten bij Van Yren op en gaan we met een uitermate teleurstellende 2 – 2 tegen de nummer laatst onze wonden likken in de kleedkamers…

Arnold Klein

Normaliter neem ik de interviews af met een memorecordertje, maar dat had ik nu uiteraard niet bij me. En dus neem ik het gesprekje op met een app op mijn telefoon. En dat app’je is een prutsding! Hoewel ik keurig een en ander denk vastgelegd te hebben, vergt het blijkbaar nog wat handelingen om het gesprek ook daadwerkelijk op te slaan. In ieder geval andere handelingen dan ik uitvoerde, want het gesprek was spoorloos verdwenen toen ik een en ander af wilde gaan luisteren. En dus moet ik me behelpen met hetgeen me bij is gebleven van ons gesprek. Met bij voorbaat excuses aan Arnold Klein als ik hem verkeerd citeer…
“Kijkend naar de tweede helft die ik zag en de verhalen die ik hoorde over de eerste, mag ik dan constateren dat we wederom onnodig puntverlies hebben geleden?” open ik het gesprek.
“Zeker!” beaamt Klein gelaten. “Na de 0 – 2 gingen we allemaal uit de posities lopen en verloren we de grip. We hadden alle gelegenheid om uit te lopen naar 1 – 3, 1 – 4. Maar zelfs met tien man hebben we nog voldoende kansen gehad om de wedstrijd naar ons toe te trekken. Maar als je je posities niet houdt, dan ga je niet scoren.”
“Je gaf vorige week aan dat je even moest bestuderen hoe Alphense Boys zou spelen, zeker nu ze een andere trainer hebben. Hebben ze je verrast qua speelstijl?”

“Nee, op zich niet. Ik heb de beelden van de thuiswedstrijd nog teruggekeken en had ook wat informatie ingewonnen. Maar soms heb je wedstrijden waarin je bij wijze van spreken 200% energie kunt geven en soms heb je wedstrijden waarin je ondanks alle goede wil niet boven de 50% uitkomt…”
“Proef ik daar een stukje verwijt naar de ploeg in?”
“Nee, dat doen we met zijn allen… Daarin ga ik geen persoonlijke verwijten maken.”
“Drie wissels met rust. Dat is niet helemaal ‘des Kleins’”
“Ik wilde meer ‘power’ op het middenveld en dus bracht ik Joshua Lo-Asioe. Achterin zou Nathaniël Johnson eigenlijk beginnen, maar die verscheen te laat op de bespreking en dan ga je dus op de bank beginnen. Ook voorin wilde ik wat anders gaan spelen en dus kwam Timo Vos voor Hidde van der Veldt…”
“Punten laten liggen tegen nummer laatst… Ik vind dat wel een beetje ‘typisch Huizen’…”
“Ja, daar hebben we wel vaker last van. Ik denk dat dat ook te maken heeft met die 200% en 50%...”
“Dit soort wedstrijden moet je gewoon winnen en dit verlies haalt toch wel weer een akelige streep door de verwachtingen die her en der binnen de club weer de kop aan het opsteken waren. Inclusief bij deze verslaggeverd…”
“Ja, maar ik heb al vaker gesteld dat we misschien toch wat minder goed zijn dan we soms denken. Ik probeer die verwachtingen vaak ook wat te temperen bij de mensen. Maar het blijft een teleurstelling wat we vandaag gepresteerd hebben. Dit soort wedstrijden zit er helaas altijd tussen…”

Met dank aan Erik van Kordelaar Fotografie voor het afstaan van de prachtige beelden.
Alle rechten voorbehouden (c) Erik van Kordelaar Fotografie

Apenstaartjes kijk op de zaak

Onnodig puntverlies weer. Als je tegen nummer laatst binnen een kwartier op 0 – 2 staat, dan trek je gewoon door naar 0 – 4, 0 – 5. Als Huizen serieus werk wil maken van een hoge klassering, dan moeten ook deze wedstrijden gewoon gewonnen kunnen worden. Puntverlies is best te verteren als het terecht puntverlies was, maar ik heb pas één keer meegemaakt dat ik het puntverlies volkomen terecht vond.
Huizen stapt een plekje terug op de ranglijst kijkend naar de winstpunten. Kijkend naar de verliespunten handhaven we ons op een keurige vijfde plek (Nb: de twee zondagwedstrijden zijn daarin nog niet verrekend).
Door de scheefgroei in het aantal gespeelde wedstrijden vind ik dat persoonlijk een prettiger stand om naar te kijken omdat dat straks alleen maar mee kan vallen omdat ook de ploegen die nog wedstrijden in moeten halen daar wellicht ook de volle winst niet uit zullen gaan halen.
Positief is wel dat Huizen de laatste vijf wedstrijden gewoon nog steeds ongeslagen is.
Eenentwintig verliespunten liep Huizen dit seizoen aan averij op. Drie daarvan waren terecht, achttien waren voor mijn clowntjesverstand gewoon onnodig! En dat zijn er dan toch wel een hele hoop.
De selectie piept en kraakt hier en daar wat. Spelers missen de grote vorm of de fitheid om het verschil te kunnen maken. Je bent zo goed als je laatste wedstrijd zegt men. Wellicht dat ik me daarom wat terneergeslagen voel na die teleurstellende 2 – 2. Volgende week zijn we ‘vrij’ en kan de selectie de wonden gaan likken. Dan volgt de week daarop de lastige thuiswedstrijd tegen Hoogland met daarvoor op dinsdagavond een bekerontmoeting tegen PVCV. De Vleutenaren bezetten momenteel een vijfde plek in de derde klasse D. Moet te doen zijn, zou je denken. Maar de ervaring leert dat de underdog in dit soort wedstrijden vaak over scherpe tanden blijkt te beschikken en dat ze nadrukkelijk gemotiveerd zijn om ‘wat te laten zien’ tegen die ‘grote’ tegenstander. En dus wacht Huizen ook daarmee weer een pittige klus waar Klein en zijn mannen niet freewheelend overheen zullen kunnen walsen. Kleintjes bestaan haast niet meer in het hedendaagse voetbal. Grote uitslagen zijn uitzondering geworden, al verloor SJC dit weekend nog met 6 – 0  bij WV-HEDW… Niets is zeker in het voetbal…
Ik hoop u tegen PVCV weer een volledig wedstrijdverslag te kunnen aanbieden. Ik hoop u met dit restantje toch nog van diens te zijn geweest en wacht nu met angstig gemoed op de bonnen die ik wellicht onderweg naar Alphen heb opgelopen…